podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług public relations

podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług public relations

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2008 r. (data wpływu 24 listopada 2008 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług public relations - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług public relations.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka świadczy usługi public relations. Oferta usług Spółki obejmuje min.:

  • doradztwo w zakresie treści i sposobów komunikacji z poszczególnymi grupami społecznymi w ramach działań podejmowanych przez klienta Spółki,
  • opracowywanie strategii komunikowania przesłań i określania kluczowych treści dla klienta,
  • doradztwo medialne,
  • pomoc w zakresie koordynacji konferencji prasowych, spotkań firmowych, programów społecznych itp.
  • prowadzenie biura prasowego,
  • opracowywanie strategii komunikacji wewnętrznej oraz zbudowanie narzędzi komunikacji wewnętrznej oraz systemu komunikacji zwrotnej,
  • doradztwo w zakresie bieżącej komunikacji kryzysowej, przygotowywanie rekomendacji w zakresie podjęcia niezbędnych działań medialnych,
  • przygotowywanie firmy do zarządzania komunikacją w sytuacjach kryzysowych w celu utrzymania pozytywnego wizerunku firmy.

Jednocześnie Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przeprowadza szkolenia z zakresu posługiwania się informacją: medialne, pisarskie, kryzysowe, wystąpienia publiczne i prezentacje oraz ?public relations - po co i jak...?.

Urząd Statystyczny w Łodzi zakwalifikował świadczone przez Spółkę usługi w grupie PKWiU 74.14.16 ?usługi doradztwa w zakresie stosunków międzyludzkich (public relations)?, natomiast szkolenia w grupie PKWiU 80.42.2 ?usługi w zakresie pozostałych form kształcenia? (kopia pisma Urzędu Statystycznego w załączeniu).

Spółka w roku 2009 planuje podpisać umowę świadczenia usług public relations ze Stowarzyszeniem firm farmaceutycznych, które to stowarzyszenie posiada siedzibę w Stanach Zjednoczonych w Waszyngtonie.

Umowa obejmować będzie takie usługi jak:

  1. doradztwo w zakresie treści i sposobów komunikacji z poszczególnymi grupami społecznymi w ramach działań podejmowanych na rzecz klienta,
  2. opracowanie strategii komunikowania przesłań i kluczowych treści,
  3. doradztwo medialne,
  4. organizowanie spotkań i konferencji dla dziennikarzy,
  5. opracowywanie materiałów prasowych.

Spółka jest czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług i jest zobowiązana do dokumentowania sprzedaży usług fakturami VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w/w usługi z zakresu public relations świadczone na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę w USA nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w naszym kraju a podatek powinien być rozliczany w kraju nabywcy tej usługi tj. w USA...

Czy wówczas faktura VAT powinna być wystawiona przez Spółkę zgodnie z zasadami określonymi w § 27 ust. 1-3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług...

Czy faktura powinna zawierać również zapis, że podatek zostanie rozliczony przez nabywcę usługi...

Czy faktura VAT w tej sytuacji nie musi zawierać numeru identyfikacji podatkowej nabywcy...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 27 ust.3 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z poźn. zm.) w przypadku świadczenia usług wymienionych w ust. 4 art. 27 ustawy na rzecz firm posiadających siedzibę na terytorium państwa trzeciego - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę. Mając na uwadze, że w ust. 4 art. 27 ustawy wymieniono usługi doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1), które obejmują świadczone przez Spółkę usługi public relations oraz że usługi te będą świadczone na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę w USA, zdaniem Spółki usługi te nie będą podlegały opodatkowaniu w naszym kraju, lecz podatek powinien być rozliczony w kraju nabywcy usługi. W tej sytuacji faktura VAT wystawiona przez Spółkę powinna zawierać dane określone w § 9 w/w rozporządzenia, za wyjątkiem stawki i kwoty podatku VAT oraz należności z podatkiem VAT. Faktura powinna zawierać również zapis, że podatek zostanie rozliczony przez nabywcę usługi. Natomiast zgodnie z § 27 ust. 3 w/w rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r., faktura nie musi zawierać numeru identyfikacji podatkowej nabywcy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Świadczone przez podatników usługi opodatkowane są w państwie, w którym zgodnie z przepisami przypada miejsce ich świadczenia pozwalające na ustalenie miejsca ich opodatkowania. Podatek od towarów i usług /podatek od wartości dodanej/ jest bowiem nakładany zgodnie z zasadą terytorialnej suwerenności podatkowej, co oznacza, że o ile jest to możliwe, w danym państwie powinny podlegać opodatkowaniu jedynie te transakcje, których rzeczywista konsumpcja ma miejsce w tym kraju.

Podstawowa zasada regulująca miejsce powstania obowiązku podatkowego wynika z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.). W myśl powołanego przepisu w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Jest to ogólna zasada określająca miejsce świadczenia, od której to zasady ustawodawca wprowadził szereg wyjątków.

Jeden z tych wyjątków wynika z art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz ust. 4 pkt 3c) ustawy, które to przepisy stanowią, że w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, a zatem także usługi prawnicze, rachunkowo-księgowe, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1) są świadczone na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Oznacza to, że w przypadku gdy przedmiotowe usługi niematerialne, w ramach których mieszczą się również usługi świadczone przez Podatnika, świadczone są na rzecz podatników z innego państwa członkowskiego lub posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, miejscem ich opodatkowania będzie ten kraj gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, miejsce zamieszkania lub miejsce prowadzenia działalności.

Zgodnie z art. 8 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, po zmianach wprowadzonych ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) przy określaniu miejsca świadczenia usług, o którym mowa w art. 27 i 28, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak wynika z przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku, zamierza Ona świadczyć usługi public relations (PKWiU 74.14.16 ?usługi doradztwa w zakresie stosunków międzyludzkich?) na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę w USA.

Biorąc powyższe pod uwagę, organ podatkowy stwierdza, iż w zaistniałej sytuacji miejscem świadczenia przez Spółkę usług public relations, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 3c) ustawy o podatku od towarów i usług na rzecz podmiotu mającego siedzibę na terytorium USA jest ten kraj gdzie nabywca usługi posiada siedzibę i stosownie do art. 27 ust. 3 ustawy o VAT pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT w Polsce.

W zakresie obowiązku wystawiania faktur przez podatników świadczących usługi na rzecz podatników mających siedzibę na terytorium państwa trzeciego, obowiązują odpowiednio przepisy art. 106 ust. 1 i 2 cyt. ustawy oraz § 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4, 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Jak wskazuje ust. 2 art. 106 cyt. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub ? w przypadku terytorium państwa trzeciego ? podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie z § 25 ust. 1 w/w rozporządzenia Ministra Finansów, przepisy § 5, 7 ? 21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub ? w przypadku terytorium państwa trzeciego ? podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem (ust. 2 w/w rozp.).

Faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4 (ust. 3 w/w rozp.). A więc, faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej nabywcy.

W przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz art. 28 ust.

3, 4, 6 i 7 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, lub odesłanie do odpowiedniego przepisu dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi (ust. 4 rozp.). Szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania zostały określone w rozdziale 3 cyt. rozporządzenia.

A zatem, nieprawidłowe jest stwierdzenie Podatnika, iż faktura VAT wystawiona na rzecz podmiotu z siedzibą w USA powinna zawierać zapis, że podatek zostanie rozliczony przez nabywcę usługi. Jedynie, jak podano wyżej, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2, a więc na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, faktura winna zawierać informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Reasumując, w opisanym zdarzeniu przyszłym, miejscem świadczenia usług niematerialnych (usług public relations) jest miejsce gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, tj. USA. Świadczenie powyższych usług winno być dokumentowane przez polskich usługodawców fakturami wystawianymi w oparciu o uregulowania art. 106 ust. 1 cyt. ustawy oraz w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), tj. § 25.

A zatem, faktury te:

  • mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej nabywcy oraz informacji, iż zobowiązanym do rozliczenia podatku jest nabywca usługi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika