W przypadku gdy świadczenie usługi opisanej we wniosku powinno zostać udokumentowane poprzez wystawienie (...)

W przypadku gdy świadczenie usługi opisanej we wniosku powinno zostać udokumentowane poprzez wystawienie faktury VAT, moment powstania obowiązku podatkowego ustala się na zasadach ogólnych, określonych w art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy, czyli w momencie wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wykonania usługi, przy czym za moment wykonania usługi w takim przypadku należy przyjąć datę sporządzenia raportu przez kontrahenta weryfikującego usługę Wnioskodawcy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usługi premium ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usługi premium.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem umowy pomiędzy Wnioskodawcą a T. Sp. z o.o. jest obsługa techniczna usług Premium świadczona przez T. Sp. z o.o. na rzecz Wnioskodawcy. Zgodnie z postanowieniami umowy przez Usługę Premium rozumiemy usługę polegającą na przekierowaniu połączenia głosowego z dowolnego telefonu działającego w sieci operatora pod numer dostępowy przeznaczony do ww. usługi, jak też przekierowanie połączenia do systemu teleinformatycznego Wnioskodawcy na wskazane numery. W praktyce za każdą minutę zrealizowanego połączenia (wykonanie usługi) Wnioskodawcy należy się wynagrodzenie określone jako procent od całkowitego obrotu netto osiągniętego na prowadzonych serwisach premium (zgodnie z załącznikiem nr 2 umowy pkt 3).

Faktura VAT jest wystawiana przez Wnioskodawcę na podstawie raportu przesyłanego przez T. sp. z o.o. Raporty są wysyłane w cyklach miesięcznych i są podstawą do obliczenia wynagrodzenia. Wynagrodzenie jest rozliczane zgodnie z umową przez T. w cyklach miesięcznych na podstawie raportów od Operatora w terminie do 75 dni od zakończenia miesiąca, którego rozliczenie dotyczy. Wnioskodawca otrzymuje od T. raport zawierający ilość i wartość odebranych połączeń od użytkowników serwisu. Raport ten jest dopiero podstawą do wystawienia faktury T.

Raport ten nie jest samodzielnie generowany na podstawie bilingów przez T. Polska, lecz jest on otrzymywany od operatorów komórkowych, stacjonarnych, z którymi ta firma współpracuje i których to abonenci korzystają z usług premium świadczonych przez Wnioskodawcę, bądź też jest on otrzymywany od innej firmy pośredniczącej w realizacji połączeń ?abonent końcowy-> usługa premium?. Dokładna struktura realizacji połączenia od abonenta końcowego do usługi premium nie jest znana Wnioskodawcy. T. Polska jest zobowiązana do przesyłania tych raportów w terminie do 75 dni od zakończenia miesiąca, którego rozliczenie dotyczy. Raport ten jest podstawą do wystawienia faktury.

Ustalony taki system rozliczenia powoduje, iż na przykład w październiku 2011 r. została wystawiona faktura VAT (na podstawie przekazanego w październiku raportu) za usługi świadczone w sierpniu oraz wrześniu 2011r. Otrzymanie raportu przez Wnioskodawcę jest uzależnione od otrzymania raportu przez T. Polska od jego partnerów. Ważne jest, iż zgodnie z umową ?wykonanie usługi potwierdzone jest raportem przesyłanym przez danego operatora?. Otrzymanie tego raportu jest jednoznaczne z akceptacją (co jest koniecznością) wykonania usługi i przekazania wynagrodzenia od operatora np. komórkowego, którego klient skorzystał z usługi premium, poprzez inne firmy (w tym T. Polska) do firmy prowadzonej przez Wnioskodawcę. Może się zdarzyć, że część lub całość połączeń w danym miesiącu zostanie przez operatora, którego abonent korzystał z usługi, zakwestionowanych (określanych przez niego jako fraud) i wówczas raport może być szczątkowy lub z wartością zero (mimo że usługa została wykonana).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Który dzień należy uznać za dzień wykonania usługi, by móc prawidłowo określić moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług:

  • ostatni dzień okresu rozliczeniowego w ujęciu miesięcznym (nie później niż w 7. dniu licząc od dnia wykonania usługi), czy
  • datę wystawienia raportu przez kontrahenta zawierającego ilość i wartość odebranych połączeń...

Zdaniem Wnioskodawcy, jako podatnik VAT ma obowiązek wystawiania faktur VAT. Usługi dotyczące umowy są rozliczane okresowo. Wynagrodzenie jest rozliczane zgodnie z umową w cyklach miesięcznych na podstawie raportów. Obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a więc z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu licząc od dnia wykonania usługi. Za dzień wykonania usługi, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać datę wystawienia raportu przez kontrahenta o ilości i wartości odebranych połączeń od użytkowników serwisu, gdyż dopiero wtedy jest w stanie określić wartość wykonywanej usługi oraz wystawić fakturę VAT. Przed uzyskaniem tych informacji nie ma możliwości technicznych pozyskania danych będących podstawą do wystawienia faktury dotyczącej wykonywania usługi. Zatem za usługi wykonane np. w sierpniu Wnioskodawca otrzymuje raport w dniu 24 października, zawierający zestawienie usług świadczonych w sierpniu. Za dzień wykonania usługi należy więc przyjąć ww. przypadku dzień 24 października.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy wskazuje, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zawiera przede wszystkim art. 19 ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z ust. 1 tego artykułu, obowiązek podatkowy, powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W doktrynie prawa przyjmuje się, że pod pojęciem wykonania usługi należy rozumieć dokonanie tych działań lub zaniechań przez usługodawcę na rzecz usługobiorcy, które zgodnie z zawartą umową stanowią wykonanie zobowiązań przez usługodawcę (usługa jest wykonana, gdy usługodawca zrealizował wszystkie czynności składające się na określony rodzaj usługi).

Zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi ? art. 19 ust. 5 ustawy o VAT.

Powołane wyżej przepisy wiążą więc, co do zasady, powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z wykonaniem usługi (częściowym wykonaniem usługi) lub wystawieniem faktury VAT (pod warunkiem, że została wystawiona do 7. dnia od wykonania usługi).

W przypadku świadczenia usług zasadą jest, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi. Usługa jest wykonana, gdy usługodawca zrealizował wszystkie czynności składające się na określony rodzaj usług. Przyjmuje się, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. O charakterze usługi i o dacie jej wykonania decydują strony umowy cywilnoprawnej, z wyjątkiem sytuacji, gdy moment ten określa powszechnie obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju usług.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży (?). Natomiast zgodnie z § 9 ww. rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12. Natomiast w przypadku, gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia do zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Z przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy ?usługę premium?. Zgodnie z postanowieniami umowy przez Usługę Premium należy rozumieć usługę polegającą na przekierowaniu połączenia głosowego z dowolnego telefonu działającego w sieci operatora pod numer dostępowy przeznaczony do ww. usługi, jak też przekierowanie połączenia do systemu teleinformatycznego Wnioskodawcy na wskazane numery. W praktyce za każdą minutę zrealizowanego połączenia (wykonanie usługi) Wnioskodawcy należy się wynagrodzenie określone jako procent od całkowitego obrotu netto osiągniętego na prowadzonych serwisach premium (zgodnie z załącznikiem nr 2 umowy pkt 3).

Faktura VAT jest wystawiana przez Wnioskodawcę na podstawie raportu przesyłanego przez T. Polska. Raporty są wysyłane w cyklach miesięcznych i są podstawą do obliczenia wynagrodzenia. Wynagrodzenie jest rozliczane zgodnie z umową przez T. w cyklach miesięcznych na podstawie raportów od Operatora w terminie do 75 dni od zakończenia miesiąca, którego rozliczenie dotyczy. Wnioskodawca otrzymuje od T. raport zawierający ilość i wartość odebranych połączeń od użytkowników serwisu. Raport ten jest dopiero podstawą do wystawienia faktury T.

Zatem mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w przypadku gdy świadczenie usługi opisanej we wniosku powinno zostać udokumentowane poprzez wystawienie faktury VAT, moment powstania obowiązku podatkowego ustala się na zasadach ogólnych, określonych w art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy, czyli w momencie wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wykonania usługi, przy czym za moment wykonania usługi w takim przypadku należy przyjąć datę sporządzenia raportu przez kontrahenta weryfikującego usługę Wnioskodawcy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja dotyczy wniosku w części dotyczącej podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika