Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotów przy zastosowaniu kasy rejestrującej

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotów przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 25 kwietnia 2013 r. na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2/443-207/13-2/KG z dnia 16 kwietnia 2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 18 kwietnia 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest jednostką budżetową pokrywającą swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a uzyskane środki w wyniku wykonywanych zadań w całości przekazywane są na dochody budżetowe.

Wnioskodawca prowadzi działalność statutową w zakresie organizacji zabezpieczeń spotkań, realizowaną na zlecenie Ministra oraz działalność na rzecz osób fizycznych (pracownicy resortu oraz żołnierze ) - po otrzymaniu zgody z sekretariatu Ministra. Istnieje również punkt żywienia kadry (PŻK), z którego mogą korzystać pracownicy i żołnierze oraz Ministerstwa. Jest to poprzedzone comiesięcznym oświadczeniem o chęci skorzystania z PŻK oraz wskazanie dni, w jakich osoba chce z tego korzystać. Na całość realizacji zadań - poza statutowymi - jest wystawiana faktura VAT oraz zapłata odbywa się poprzez rachunek bankowy. Wnioskodawca nie prowadzi sprzedaży bezpośredniej, a wystawiana faktura VAT jest na podstawie dokumentów rozchodowych z magazynu oraz danych co wchodziło w skład zabezpieczenia (np.: zakwaterowanie, wypożyczenie sprzętu) otrzymywanych z odpowiedzialnych sekcji (PKWiU 55.90.1 oraz 56).

Wnioskodawca prowadzi pełną ewidencję księgową polegającą na ewidencjonowaniu realizowanych zadań w systemie księgowym (SI-KRAB), każdy odbiorca ma założoną analitykę, co umożliwia dokładną ewidencję należności. Ponadto zapłata odbywa się za pośrednictwem rachunku bankowego i jest ewidencjonowana w taki sposób, że jednoznacznie można stwierdzić której czynności ona dotyczy.

W dniu 25 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił przedstawiony opis stanu faktycznego wskazując, iż przed 1 stycznia 2013 r. w stosunku do Wnioskodawcy nie występował obowiązek ewidencji przy zastosowaniu kas fiskalnych.

Wniosek dotyczy świadczeń pozastatutowych realizowanych na rzecz osób fizycznych, innych jednostek oraz pracowników (PŻK).

Świadczone usługi polegają na organizacji usług gastronomicznych (przygotowanie posiłku, podanie na terenie Wnioskodawcy lub cateringu) oraz zakwaterowaniu gości z okazji różnego rodzaju okoliczności. Osoba uprawniona (pracownik wojska, żołnierz) lub Instytucja składa wniosek do Sekretariatu Ministra lub Komendanta o wydanie zgody na zorganizowanie spotkania. Po otrzymaniu takiej zgody ustalany jest zakres usługi (np.: czy jest to tylko usługa gastronomiczna, czy także zakwaterowanie gości, jadłospis, termin), podawany jest punkt do rozkazu, który zawiera wszystkie dane dotyczące zabezpieczenia oraz dane do faktury (imię, nazwisko, adres osoby będącej płatnikiem).

Po zakończeniu zabezpieczenia każdorazowo zostaje wystawiona faktura VAT (PKWiU 56.10.19, 55.90.1 ) na podstawie dokumentów rozchodowych z magazynu.

Z usługi PŻK (punkt żywienia kadry) mogą korzystać pracownicy i żołnierze oraz Ministerstwa. Usługa ta polega na skorzystaniu z przygotowanego posiłku w trakcie pracy. Aby móc skorzystać z PŻK zainteresowana osoba składa comiesięcznie oświadczenie o dniach, w jakich będzie korzystać z usługi. Po zakończeniu miesiąca wystawiana jest faktura VAT za dany miesiąc dla każdej osoby korzystającej.

Z przedmiotowego uzupełnienia do złożonego wniosku wynika ponadto, iż Wnioskodawca klasyfikuje świadczone usługi gastronomiczne pod symbolem PKWiU 56.10.19, usługi PŻK pod symbolem PKWiU 56.29.20, natomiast jeśli zabezpieczenie zawiera również zakwaterowanie gości to stosowane jest PKWiU 55.90.1.

Wnioskodawca wskazuje, iż usługi związane z obroną narodową są to zabezpieczenia realizowane w ramach zadań statutowych na rzecz Ministerstwa i nie są przedmiotem wniosku.

Usługi będące przedmiotem wniosku są świadczone w głównej mierze na rzecz uprawnionych osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (pracowników resortu, żołnierzy) ale również zdarza się zabezpieczenie na rzecz innych jednostek budżetowych wojskowych lub instytucji, w tym przypadku chodzi o organizację zabezpieczeń pozastatutowych dotyczących obchodów święta danej jednostki lub zabezpieczenie spotkań, odpraw, konferencji.

Wnioskodawca wskazuje, iż zapłata za dokonane usługi odbywa się na podstawie faktury VAT na rachunek bankowy. Za wszystkie usługi, których dotyczy wniosek zapłata jest za pośrednictwem banku. Wnioskodawca prowadzona jest pełna księgowość. Każda Faktura VAT jest księgowana, każdy odbiorca ma założoną analitykę, która umożliwia dokładną ewidencję należności. Po dokonaniu wpłaty na rachunek bankowy, wyciąg bankowy księgowany jest w taki sposób, że wystawiona faktura VAT dotycząca zapłaty stanowi jego załącznik. Tak ewidencjonowana dokumentacja jednoznacznie wskazuje której należności wpłata dotyczyła.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w dniu 25 kwietnia 2013 r.):

Czy prowadząc działalność w ww. zakresie Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia zawartego w rozporządzeniu Ministra Finansów (Dz. U. poz. 1382) z 29 listopada 2012 r. Załączniku nr 1 poz. 21oraz Załączniku nr 2 poz. 33, poz. 37?

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane ostatecznie w dniu 25 kwietnia 2013 r.):

Zdaniem Wnioskodawcy, może on korzystać ze zwolnienia z ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ponieważ realizacja zleceń odbywa się zawsze na podstawie faktury VAT, ewidencja księgowa umożliwia jednoznaczne określenie jakiej czynności dotyczy, a zapłata odbywa się za pośrednictwem banku. Jednocześnie w opinii Wnioskodawcy zakres działania jest świadczeniem reglamentowanym, nie ogólnodostępnym, a jedynie skierowanym do osób uprawnionych w ramach resortu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z przepisu art. 111 ust. 1 ustawy, wynika ponadto, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług nie jest kryterium determinującym powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (pracowników resortu oraz żołnierzy) oraz innych jednostek budżetowych wojskowych lub instytucji.

Świadczone usługi polegają na organizacji usług gastronomicznych, na które składają się przygotowanie posiłku, podanie na terenie Wnioskodawcy bądź zapewnieniu cateringu oraz w niektórych przypadkach zakwaterowaniu gości. Ponadto Wnioskodawca prowadzi punkt żywienia kadry (PŻK), z którego mogą korzystać pracownicy i żołnierze oraz Ministerstwa. Możliwość skorzystania z PŻK jest poprzedzone comiesięcznym oświadczeniem osoby korzystającej. Po zakończeniu miesiąca wystawiana jest faktura VAT za dany miesiąc na rzecz każdej osoby korzystającej.

Wnioskodawca klasyfikuje świadczone usługi gastronomiczne pod symbolem PKWiU 56.10.19, usługi PŻK pod symbolem PKWiU 56.29.20, natomiast w przypadku gdy świadczona usługa obejmuje zakwaterowanie gości, usługa klasyfikowana jest pod symbolem PKWiU 55.90.1.

Na tle powyższego Wnioskodawca powziął wątpliwości odnośnie obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej usług opisanych powyżej świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (pracowników i żołnierzy resortu oraz Ministerstwa) oraz innych jednostek budżetowych wojskowych lub instytucji.

Analizując okoliczności przedstawione w złożonym wniosku należy wskazać, iż w kręgu odbiorców świadczonych przez Wnioskodawcę usług, obok osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej są wojskowe jednostki budżetowe oraz inne instytucje.

Z uwagi na fakt, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz podmiotów określonych w art. 111 ust. 1 ustawy, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, to Zainteresowany nie będzie zobowiązany do ewidencjonowania na kasie rejestrującej usług świadczonych na rzecz wojskowych jednostek budżetowych oraz innych instytucji, gdyż nie są to podmioty, o których mowa w ww. przepisie.

Natomiast odnosząc się do kwestii zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu związanego ze sprzedażą posiłków na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej wskazać należy, iż na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (?).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w obecnym stanie prawnym reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r., poz. 1382), zwane dalej rozporządzeniem.

Na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W części I załącznika, stanowiącej katalog czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, w poz. 21 wymieniono usługi sklasyfikowane wg PKWiU pod symbolem 56.90.1 ? ?pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem z wyłączeniem PKWiU 55.90.13.0. ? dotyczy wyłącznie usług krótkotrwałego zakwaterowania pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane (z wyłączeniem usług hotelarskich i turystycznych)?.

Natomiast w części II załącznika, stanowiącej katalog sprzedaży dotyczącej szczególnych czynności, w poz. 33 wymieniono dostawę towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali.

Ponadto w poz. 37 załącznika przewidziano zwolnienie z obowiązku ewidencji w stosunku do świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli zapłaty za wykonaną czynność dokonano w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Zgodnie z § 7 ust. 4 rozporządzenia, w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2013 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 33, 34, 39 lub 40 załącznika do rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych, nie stosuje się.

Powyżej wskazane zwolnienia określone odpowiednio w poz. 21, 33 oraz 37 są zwolnieniami przedmiotowymi, tj. dotyczącymi niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

Jak wynika z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku, Wnioskodawca świadczy usługi zabezpieczenia, na które składają usługi gastronomiczne obejmujące przygotowanie posiłku, podanie na terenie Wnioskodawcy bądź zapewnieniu cateringu oraz w niektórych przypadkach zakwaterowaniu gości. W przypadku świadczenia usług zakwaterowania, Wnioskodawca wystawia fakturę dokumentującą przedmiotową usługę wskazując jako symbol PKWiU 55.90.1.

Analizując możliwość zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej wyżej opisanej usługi należy wskazać, iż usługi te będą korzystać ze zwolnienia określonego w poz. 21 załącznika do rozporządzenia. Wyłączeniu ze zwolnienia podlegają bowiem usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55.90.13.0, tj. usługi oferowania miejsc sypialnych w wagonach kolejowych i w pozostałych środkach transportu, a ze złożonego wniosku nie wynika, ażeby Wnioskodawca świadczył usługi w ww. zakresie.

Tym samym w stosunku do usług zakwaterowania gości, świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, Wnioskodawca ma prawo stosować zwolnienie z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2014 r. na podstawie § 2 ust. 1 w związku z poz. 21 załącznika do rozporządzenia.

Odnosząc się do kwestii usług świadczonych na rzecz pracowników, np. usług punktu żywienia kadr należy wskazać, iż skoro Wnioskodawca przed dniem 1 stycznia 2013 r. nie ewidencjonował tych czynności za pomocą kasy rejestrującej, to usługi jakie Wnioskodawca świadczy na rzecz własnych pracowników objęte są zwolnieniem sformułowanym w poz. 33 załącznika do rozporządzenia. Tym samym w zakresie w jakim Wnioskodawcy świadczy usługi na rzecz własnych pracowników, nie ma obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w związku z poz. 33 załącznika do rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2014 r.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi inne niż usługi zakwaterowania sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55.90.1., tj. usługi gastronomii i cateringowe i odbiorcami tych usług są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, niebędące jego pracownikami. Zapłata za świadczone usługi następuje w całości na rachunek bankowy podatnika i jest ewidencjonowana w taki sposób, iż jednoznacznie można stwierdzić której czynności ona dotyczy. Wnioskodawca wskazuje, iż po dokonaniu wpłaty na rachunek bankowy, wyciąg bankowy księgowany jest w taki sposób, że wystawiona faktura stanowi jego załącznik.

W ocenie tut. Organu taki sposób dokumentowania wypełnia warunki określone przez ustawodawcę w poz. 37 załącznika do rozporządzenia. Tym samym Wnioskodawca do dnia 31 grudnia 2014 r. może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej w stosunku do usług gastronomicznych i cateringowych świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, za które to usługi zapłata następuje w całości na rachunek bankowy podatnika, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo należy uznać je za nieprawidłowe. Powyższe podyktowane jest faktem, iż Wnioskodawca co prawda prawidłowo wywodzi, iż nie będzie miał obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ze stanowiska Wnioskodawcy wynika, że świadczone przez niego usługi korzystają ze zwolnienia z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej, tymczasem jak wskazano powyżej, usługi świadczone na rzecz wojskowych jednostek budżetowych oraz innych instytucji, nie podlegają ewidencji gdyż nie są świadczone na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż świadczone przez niego usługi korzystają ze zwolnienia z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej, jednak prawo to przysługuje mu nie ze względu na sposób dokumentowania świadczonych usług za pomocą faktur VAT, jak wskazuje Strona, ani też ze względu na zakres działania oraz reglamentowany charakter świadczenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. jedn. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.