Obowiązki podatkowe ciążące na Wnioskodawcy z tytułu posiadanej nieruchomości

16.7.2012

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2012 r. (data wpływu 22 marca 2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 10 maja 2012 r. (data nadania 10 maja 2012 r., data wpływu 14 maja 2012 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu nr IPPP2/443-301/12-2/KG z dnia 27 kwietnia 2012 r. (skuteczne doręczenie w dniu 7 maja 2012 r.) oraz pismem z dnia 2 lipca 2012 r. (data nadania 2 lipca 2012 r., data wpływu 5 lipca 2012 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2/443-301/12-4/KG z dnia 25 czerwca 2012 r. (skuteczne doręczenie w dniu 28 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązków podatkowych ciążących na Wnioskodawcy ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązków podatkowych ciążach na Wnioskodawcy.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 maja 2012 r. (data nadania 10 maja 2012 r., data wpływu 14 maja 2012 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu nr IPPP2/443-301/12-2/KG z dnia 27 kwietnia 2012 r. (skuteczne doręczenie w dniu 7 maja 2012 r.) oraz pismem z dnia 2 lipca 2012 r. (data nadania 2 lipca 2012 r., data wpływu 5 lipca 2012 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2/443-301/12-4/KG z dnia 25 czerwca 2012 r. (skuteczne doręczenie w dniu 28 czerwca 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Umowa spółki komandytowej Wnioskodawcy zawiera m.in. następujące postanowienia:

Par. 6. Celem gospodarczym Spółki jest:

realizacja na Nieruchomości nr I i II oraz na nabytych w przyszłości innych gruntach inwestycji budowlanej w postaci zespołu zabudowy mieszkaniowej i usługowej pod nazwą ?XXX? wraz z niezbędną infrastrukturą w szczególności w postaci ogrodzenia, dróg wewnętrznych i dojazdowych /zwanej dalej ?Inwestycją?/ (...)
zawiązanie spółek celowych do realizacji poszczególnych etapów Inwestycji, spółki działały będą w formie spółek komandytowych, których komplementariuszem będzie spółka J. P. sp. z o.o., Komandytariuszem będzie Wnioskodawca; tworzone w przyszłości spółki celowe będą co do konstrukcji umownej odpowiadać zasadom opisanym w niniejszej umowie spółki, z wyjątkiem zasad udziału w zysku opisanym w par. 16 ust. 1 umowy, natomiast zgodnie z zasadami wskazanymi w par. 15 ust. 6 umowy (...)

Par. 10. 1. Wspólnicy wniosą do Spółki następujące wkłady:

Spółka J.P. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, z siedzibą w W., wniesie:
1. wkład niepieniężny w postaci udziału w wysokości 23/100 /dwadzieścia trzy setne/ części w prawie użytkowania wieczystego Nieruchomości nr I oraz odpowiadającego mu udziału w prawie własności posadowionych na tej Nieruchomości budynków o wartości netto 1.800.000,- /jeden milion osiemset tysięcy złotych/ (...),
2. wkład niepieniężny w postaci prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości nr II oraz własności posadowionych na tej Nieruchomości budynków o wartości netto 2.000.000,- /dwa miliony złotych/ (...).
Spółka pod firmą ?S? Sp. z o.o., wniesie:
1. wkład niepieniężny w postaci udziału w wysokości 77/100 /siedemdziesiąt siedem setnych/ części w prawie użytkowania wieczystego Nieruchomości nr I oraz w prawie własności posadowionych na Nieruchomości nr I budynków, o wartości netto 6.111.747,19 /sześć milionów sto jedenaście tysięcy siedemset czterdzieści siedem złotych osiemnaście groszy złotych/ (...).

Par. 15.3. Komandytariusz S. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, jest zobowiązana do bieżącego zarządzania Nieruchomością nr I i Nieruchomością nr II, do czasu wniesienia Nieruchomości nr I i Nieruchomości nr II do spółek celowych, o których mowa w par. 6 pkt b) i ponosi w całości koszty z tym związane, w zamian za prawo pobierania z Nieruchomości nr I i Nieruchomości nr II pożytków cywilnych stanowiących dochód, czyli różnicę pomiędzy przychodami z Nieruchomości nr I i Nieruchomości nr II, a kosztami utrzymania wskazanych nieruchomości. W przypadku przewidzianego w par. 16 ust. 4 umowy wniesienia wkładów dodatkowych przez Grupę [Wspólników] nr I w kwocie powodującej prawo do wzrostu udziału w zysku spółki do wysokości co najmniej 39,3% /trzydziestu dziewięciu i trzech dziesiątych procenta/ prawo pobierania pożytków cywilnych z Nieruchomości nr I i Nieruchomości nr II przysługiwać będzie Grupie [Wspólników] nr I oraz Grupie nr II stosownie do wielkości udziałów w zysku, z tym że dla Grupy nr II udział w zysku mieścić się będzie w przedziale pomiędzy 39,3% /trzydzieści dziewięć całych i trzy dziesiąte procenta/ a 50% /pięćdziesiąt procent/, proporcjonalnie do wartości faktycznie wniesionych wkładów dodatkowych. Zmiana podmiotu zarządzającego Nieruchomością nr I i Nieruchomością nr II określona zostanie jednomyślną uchwałą wspólników?.

Nieruchomości nr I i nr II to prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z prawem własności posadowionych na gruncie budynków. Nieruchomości są obecnie zabudowane i przynoszą pożytki (m.in. dochód z najmu; obroty rzędu 150.000,00 zł miesięcznie).

Po przekazaniu (wniesieniu) Nieruchomości nr I i nr II przez wspólników dla Wnioskodawcy, Wnioskodawca będzie ich właścicielem. Nieruchomości nr I i nr II tworzą na tyle duży obszar, że zespół zabudowy mieszkaniowej i usługowej musi być budowany etapami. Dopiero w przyszłości te stare budynki i budowle zostaną wyburzone. W związku z tym przez długi czas będzie je posiadał. Zgodnie z umową spółki, Nieruchomościami będzie w tym czasie zarządzał inny podmiot. Ten podmiot będzie również pobierał pożytki z nieruchomości. Umowa spółki przewiduje, że w tym okresie może dojść do sytuacji gdy dwa podmioty (obydwa różne od Wnioskodawcy) będą zarządzały Nieruchomością nr I i nr II oraz pobierały z nich pożytki.

Jednym z ważniejszych praw właściciela jest pobieranie pożytków (art. 140 kodeksu cywilnego). Wnioskodawca ma więc wątpliwość, czy przepisy podatkowe wymagają, aby właściciel fakturował przychody z nieruchomości i przyjmował faktury dokumentujące koszty związane z nieruchomościami, czy też w przypadku, gdy inny podmiot niż właściciel zarządza nieruchomością i pobiera z niej pożytki, przychody fakturuje użytkownik i on przyjmuje faktury dokumentujące koszty związane z nieruchomościami.

Pismem z dnia 10 maja 2012 r. Spółka uzupełniła opis stanu faktycznego i wskazała, iż z Nieruchomości będą pobierane pożytki w postaci dochodów z najmu. Zarządzanie Nieruchomościami wiąże się z szeregiem czynności, które koncentrują się na utrzymaniu nieruchomości w stanie zdatnym do pobierania pożytków, a więc m.in. odśnieżanie terenu, zaopatrzenie w energię elektryczną, wodę, dokonywanie przeglądów instalacji.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż Wspólnicy wniosą wkład niepieniężny w postaci Nieruchomości do Wnioskodawcy, a Spółka ta następnie utworzy spółki celowe, do których wniesie przedmiotowe Nieruchomości.

Wnioskodawca zostanie właścicielem Nieruchomości po wniesieniu ich przez wspólników. Później, w przyszłości zostaną zawiązane spółki celowe do realizacji poszczególnych etapów Inwestycji. Spółki działały będą w formie spółek komandytowych, których Komplementariuszem będzie spółka J. P. sp. z o.o., a Komandytariuszem będzie Wnioskodawca.

Nieruchomość stanowi grunt częściowo zabudowany starymi obiektami. Obiekty są wynajmowane i przynoszą pożytki. Grunt zostanie wniesiony do spółki, która złożyła wniosek o wydanie interpretacji. Obroty z najmu wynoszą ok. 150.000,00 zł. Prawo do ich pobierania (pożytki) w zamian za zarządzanie Nieruchomościami ma pozostać przy jednym ze wspólników. Każdy etap realizacji zabudowy mieszkaniowej i usługowej będzie realizowany w taki sposób, że zostanie zawiązana spółka celowa, która otrzyma część gruntu.

Pismem z dnia 2 lipca 2012 r. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, iż Spółka jako właściciel Nieruchomości nie będzie czerpała jakichkolwiek pożytków z tytułu oddania w zarząd Nieruchomości. Stroną zawieranych umów najmu, dostawy wody i innych będzie Zarządca, tj. umowy te będą zawierane przez Zarządcę na jego rachunek i w jego imieniu. Nabywcą towarów i usług związanych z utrzymaniem nieruchomości będzie Zarządca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma obowiązek fakturować przychody z nieruchomości?
Czy powstaje u niego obowiązek podatkowy (podatek należny)?
Czy Wnioskodawca może przyjmować faktury dokumentujące koszty związane z nieruchomościami?
Czy Wnioskodawca posiada prawo do odliczania podatku naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, uregulowano w kodeksie cywilnym pożytki (art. 52-55 kodeksu cywilnego) oraz użytkowanie, w tym pobieranie pożytków (art.

252 i następne kodeksu cywilnego) obarczają wszystkimi obowiązkami użytkownika. Zarządzanie nieruchomościami przez S. sp. z o.o. i pobieranie z nich pożytków z uwagi na skalę działalności niewątpliwie są działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Obowiązki zarządzającego obejmują także dokonywanie rozliczeń podatkowych. Wnioskodawca, który nie zawierał żadnej z umów, nie fakturuje przychodów ani nie może przyjmować faktur z których odliczyłby podatek naliczony. Ponadto pojęcie ?użytkownika? nieruchomości jest znane ustawie o podatku od towarów i usług (np. art. 2 pkt 14).

Zdaniem Wnioskodawcy nie da się wykazać, że obroty i wydatki dotyczące nieruchomości z których prawo pobierania pożytków ma inny podmiot są należnym Wnioskodawcy obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji nie ma on obowiązku wystawiania faktur, a także ich ewidencjonowania w swoich księgach podatkowych (art. 3 pkt 4 Ordynacji podatkowej, art. 109 ustawy o podatku od towarów i usług). Ponadto nie może odliczać podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki służące pobieraniu pożytków z nieruchomości.

Sytuacja Wnioskodawcy nie zależy od tego, ilu podmiotom przysługuje prawo pobierania pożytków. Nawet więc, jeśli zgodnie z umową spółki kolejnym wspólnikom będzie przysługiwać prawo do pobierania pożytków, nic się w sytuacji Wnioskodawcy nie zmieni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ustawodawca przez towary rozumie rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 cyt. ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Z cyt. wyżej art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W treści art. 7 ust. 1 cyt. ustawy mowa jest bowiem o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu ?prawo do rozporządzania jak właściciel? nie można interpretować jako ?prawa własności? lecz jako własność ekonomiczną.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca otrzyma wkład niepieniężny w postaci Nieruchomości, a następnie utworzy spółki celowe, do których wniesie przedmiotowe Nieruchomości. Przedmiotowe Nieruchomości będą wynajmowane. Do czasu utworzenia spółek celowych do bieżącego zarządzania nieruchomością zobowiązany będzie odrębny podmiot. Podmiot ten będzie ponosił w całości koszty związane z zarządem w zamian za prawo pobierania pożytków w postaci dochodów z najmu. Spółka jako właściciel Nieruchomości nie będzie czerpała jakichkolwiek pożytków z tytułu oddania w zarząd Nieruchomości. Stroną zawieranych umów najmu, dostawy wody i innych będzie Zarządca, tj. umowy te będą zawierane przez Zarządcę na jego rachunek i w jego imieniu. Nabywcą towarów i usług związanych z utrzymaniem nieruchomości będzie Zarządca.

Na tle powyższego Wnioskodawca powziął wątpliwości w odniesieniu do ciążących na Nim jako właścicielu Nieruchomości obowiązków podatkowych, w szczególności obowiązku wystawiania faktur, rozpoznania obowiązku podatkowego a także prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Z powyżej przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż podmiot zobowiązany do zarządzania Nieruchomościami, wykonując obowiązki w ramach zawartej umowy będzie działał w imieniu własnym i na własny rachunek. Wspólnik Wnioskodawcy na mocy zawartej umowy w zamian za pożytki pobierane z tytułu najmu Nieruchomości będzie zobowiązany do bieżącego zarządzania tymi Nieruchomościami.

Wynagrodzenie podmiotu zarządzającego Nieruchomościami stanowić będzie różnica pomiędzy pobieranymi pożytkami, a ponoszonymi kosztami. Wnioskodawca nie będzie wypłacał temu podmiotowi żadnego dodatkowego wynagrodzenia. Właściciel Nieruchomości nie będzie pobierał z tytułu ich najmu żadnego wynagrodzenia, wszelkie koszty związane z utrzymaniem Nieruchomości będzie ponosił Zarządzający.

W myśl 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Zgodnie z art. 659 § 1 wskazanej ustawy, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z powyżej przytoczonych przepisów wynika, iż właściciel rzeczy (w przedmiotowym przypadku nieruchomości) może korzystać z rzeczy, w tym czerpać pożytki. Właściciel może ponadto zadysponować rzeczą oddając ją do używania podmiotowi trzeciemu.

Analizując powyżej przedstawione okoliczności sprawy zauważyć należy, iż w przedmiotowym przypadku Wnioskodawca korzystając z posiadanych uprawnień właścicielskich przekaże posiadane nieruchomości podmiotowi trzeciemu, który to podmiot będzie uprawniony do pobierania pożytków z Nieruchomości w postaci czynszów najmu oraz będzie zobowiązany do ponoszenia kosztów związanych z tym majątkiem.

Wnioskodawca używa terminu ?zarządca? w stosunku do podmiotu, na który sceduje prawa i obowiązki wiążące się z nieruchomościami, jednak zauważyć należy, iż podmiot ten nie sprawuje zarządu nad nieruchomością w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 102, poz. 651 ze zm.).

Zwrócić należy uwagę, iż z przepisów wskazanej wyżej ustawy wynika, iż zarządca działa na podstawie umowy o zarządzanie nieruchomością, którą zawiera z właścicielem, bądź inną osobą czy jednostką, której przysługuje prawo do nieruchomości. Zarządca nieruchomości w ramach udzielonego pełnomocnictwa może mieć uprawnienia do zawierania umów w imieniu i na rachunek właściciela nieruchomości oraz do pobierania czynszu i innych opłat wynikających z tych umów.

Jak wynika z przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, zarządca wykonując obowiązki w ramach zawartej umowy o zarządzanie działa w imieniu własnym ale na rzecz właściciela. Natomiast z opisu zdarzenia przyszłego wskazanego we wniosku wynika, iż podmiot mający zarządzać nieruchomością będzie działał we własnym imieniu i na własny rachunek, tym samym przepisy wskazanej ustawy nie mogą mieć w przedmiotowym przypadku zastosowania.

Jak wynika z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku oraz jego uzupełnienia, Wnioskodawca zamierza wyzbyć się przysługujących mu uprawnień właścicielskich dotyczących nieruchomości na rzecz odrębnego podmiotu. Podmiot ten będzie miał prawo do zawierania umów dotyczących m.in. najmu Nieruchomości we własnym imieniu i na własny rachunek, będzie też pobierał pożytki z Nieruchomości przysługujące właścicielowi, a także ponosił koszty związane z eksploatacją Nieruchomości. Tym samym podmiot, który jak wskazuje Wnioskodawca zobowiązany będzie do zarządzania nieruchomością otrzyma uprawnienia właścicielskie, które co do zasady przysługują posiadaczowi Nieruchomości.

Dokonując analizy okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku przez pryzmat art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wskazać należy, iż Wnioskodawca oddając do używania Nieruchomość swojemu Wspólnikowi, przeniesie na niego prawo do rozporządzania tymi Nieruchomościami jak właściciel. Z punktu widzenia przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, pojęcie przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel obejmuje również przypadki, gdy doszło do przekazania szeroko pojętej kontroli ekonomicznej nad rzeczą - skutkiem czego nabywca może nią dysponować jak właściciel - mimo iż nie miało miejsca prawne przejście własności. Decydujące znaczenie ma bowiem ekonomiczna strona transakcji, a więc przeniesienie lub jego brak, ekonomicznego władztwa nad rzeczą.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na uregulowania zawarte w art. 336 ustawy Kodeks cywilny, który stanowi, iż posiadaczem rzeczy jest zarówno ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel (posiadacz samoistny), jak i ten, kto nią faktycznie włada jak użytkownik, zastawnik, najemca, dzierżawca lub mający inne prawo, z którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzeczą (posiadacz zależny).

Z powyższych rozważań wynika, iż Wspólnik Wnioskodawcy nie będąc właścicielem prawnym Nieruchomości, będzie posiadać uprawnienia właścicielskie w stosunku do tego majątku. Wynika to z faktu, że to podmiot trzeci a nie Wnioskodawca będzie prowadzić faktycznie działalność gospodarczą na tych Nieruchomościach, a zatem posiądzie on prawo do rozporządzania tymi Nieruchomościami jak właściciel.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte ? w przypadku dostawy towarów ? w art. 7 ust. 2 ustawy oraz ? w przypadku świadczenia usług ? w art. 8 ust. 2 ustawy.

Stosownie do brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów .

Zgodnie z brzmieniem powyższego przepisu, wszelkie nieodpłatne przekazania przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa bez wynagrodzenia, niezależnie od tego, czy są one realizowane na cele związane czy niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, podlegają opodatkowaniu, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych towarów w całości lub w części.

W związku z powyższym, dla uznania nieodpłatnej dostawy za odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie dwa warunki:

podatnik przekazuje lub zużywa nieodpłatnie towary należące do jego przedsiębiorstwa oraz
podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Analizując wskazane wyżej uregulowania przez pryzmat okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku zauważyć należy, iż Nieruchomości, które Wnioskodawca otrzyma aportem, a następnie przekaże do użytkowania Wspólnikowi wypełniają definicję towaru zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Bezspornym jest także fakt, iż Nieruchomości te będą należeć do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. W sytuacji zatem, gdy Wnioskodawcy będzie z tytułu nabycia przedmiotowych Nieruchomości przysługiwać w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, czynność oddania do używania Nieruchomości Wspólnikowi podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Mając na uwadze brzmienie przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, kwoty czynszów pobierane przez podmiot użytkujący Nieruchomości w jego własnym imieniu i na własny rachunek, nie stanowią obrotu Wnioskodawcy. Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca oddając do używania Nieruchomości na rzecz Wspólnika, wyzbył się swoich uprawnień właścicielskich, tym samym wynagrodzenie z tytułu zawieranych umów najmu nie jest wynagrodzeniem należnym Wnioskodawcy a jego Wspólnikowi.

W związku z powyższym Wnioskodawca nie jest także podmiotem uprawnionym do wystawiania faktur VAT, o których mowa w art. 106 ust. 1 ustawy, dokumentujących usługi najmu, bowiem nie On dokonuje sprzedaży tych usług (stroną umów jest podmiot trzeci).

W konsekwencji powyższego, Wnioskodawca nie rozpoznaje także obowiązku podatkowego z tytułu najmu Nieruchomości.

W odniesieniu natomiast do prawa do odliczenia podatku VAT, określonego w art. 86 ust. 1 ustawy, stwierdzić należy iż z uwagi na fakt, że to podmiot trzeci ponosi wszelkie wydatki związane z utrzymaniem Nieruchomości, niezbędne do utrzymania ich w stanie zdatnym do pobierania pożytków i zawiera umowy we własnym imieniu i na własny rachunek, prawo takie Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać. Powyższe potwierdza fakt, iż Nieruchomości opisane w złożonym wniosku nie służą Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Podsumowując, stwierdzić należy, iż w okolicznościach przedstawionych w złożonym wniosku, Wnioskodawca nie jest podmiotem zobowiązanym do dokonywania rozliczeń w podatku od towarów i usług w odniesieniu do przedmiotowych Nieruchomości. Wnioskodawca bowiem oddając do używania Nieruchomości scedował na Wspólnika wszelkie uprawnienia właścicielskie i dokonał tym samym dostawy towarów, podlegającej co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, iż jakkolwiek Spółka prawidłowo wywodzi brak obowiązku dokonywania rozliczeń w podatku od towarów i usług w związku z oddaniem Nieruchomości w najem przez Wspólnika, jednak z uwagi na fakt, iż czynność przekazania do używania tych Nieruchomości podmiotowi trzeciemu co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo zauważyć należy jednak, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii opodatkowania podatkiem VAT aportu, jaki Wnioskodawca otrzyma ani też prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z przedmiotowym aportem, bowiem kwestie te nie była objęte przedmiotem zapytania Wnioskodawcy ani też jego stanowiskiem w sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. jedn. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.