Sposób opodatkowania oraz prawo do odliczenia nieodpłatnych czynności na rzecz pracowników i kontrahentów.

UZASADNIENIE

W dniu 24.04.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania oraz prawa do odliczenia nieodpłatnych czynności na rzecz pracowników i kontrahentów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie obrotu artykułami kosmetycznymi. W ramach prowadzonej działalności dokonuje zakupu różnych artykułów spożywczych, które są zużywane (spożywane) przez pracowników oraz gości w czasie pracy lub spotkań biznesowych. Zakupy obejmują typowe artykuły spożywcze służące poczęstunkowi np. kawę, herbatę, mleko (dodatek do kawy lub herbaty), cukier (ewentualnie słodzik), wodę mineralną, soki owocowe, napoje gazowane, ciastka oraz owoce.

Zgodnie z wewnętrznymi regulacjami Wnioskodawcy w zakresie uprawnień przysługujących pracownikom, pracownikom zapewnia się w godzinach pracy napoje: wodę mineralną, kawę i herbatę oraz dodatki do nich, tj. cukier (słodzik) i mleko. Niezależnie od powyższych uregulowań pracownicy w trakcie spotkań roboczych mogą korzystać także z poczęstunku sokami, napojami gazowanymi, a także owocami i ciastkami.

Powyższe ma się przyczyniać do zwiększenia efektywności w pracy. Poczęstunek na spotkaniach biznesowych jest wpisany w typowe działania mające na celu utrzymanie dobrego wizerunku firmy oraz zapewniać odpowiednią atmosferę takich spotkań z kontrahentami Wnioskodawcy. Wnioskodawca odlicza podatek VAT naliczony przy zakupie artykułów spożywczych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym zużycie (spożycie) artykułów spożywczych w ramach zadośćuczynienia przez Wnioskodawcę uprawnieniom pracowników wynikających z wewnętrznych regulacji Wnioskodawcy przez zapewnienie do spożycia wody mineralnej, kawy, herbaty, oraz dodatków: cukru (słodzika) i mleka, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?
2. Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym zwyczajowe zużycie (spożycie) przez pracowników udostępnianych na spotkaniach roboczych przez Wnioskodawcę pozostałych artykułów spożywczych (np. soków, napojów gazowanych, ciastek i owoców) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?;
   
3. Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym zużycie (spożycia) artykułów spożywczych na spotkaniach biznesowych Wnioskodawcy z kontrahentami podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?
   
4. Czy w każdym z opisanych trzech przypadków Wnioskodawca zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w żadnym z trzech wyżej opisanych przypadków nie dochodzi do czynności opodatkowanej VAT, w konsekwencji nie powstaje z tego tytułu obowiązek podatkowy w tym podatku. Jednocześnie zważywszy na związek dokonywanych zakupów z działalnością Wnioskodawcy (co do zasady opodatkowaną VAT), Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie artykułów spożywczych.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatne są opodatkowane wyjątkowo i tylko w ściśle określonym w ustawie zakresie,

Należy zwrócić uwagę, iż zakupione produkty spożywcze są zużywane (spożywane) w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Trudno w ogóle dopatrywać się w tych działaniach przekazania towarów - winna być raczej mowa o poczęstunku. Towary są przez Wnioskodawcę w istocie zużywane dla własnych potrzeb.

Z przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że opodatkowaniu podlega przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne darowizny
   

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W wyżej opisanych przypadkach, jak już wskazywano, nie dochodzi do przekazania na zewnątrz towarów (artykułów spożywczych), tylko do ich zużycia na różne potrzeby (zarówno pracownicy, jaki kontrahenci co do zasady korzystają z możliwości poczęstunku).

Jak wynika z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT za opodatkowane świadczenie usług uznaje się również użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W przedstawionym powyżej stanie faktycznym wszystkie zużycia towarów następują na cele związane z prowadzoną działalnością. Nie ma tu zużycia towarów na potrzeby nie związane z prowadzoną działalnością. Poczęstunek pracowników (zarówno w ramach uregulowań prawnych, jak i zwyczajowo przyjętych norm) służy zwiększeniu efektywności ich pracy. Trudno w dzisiejszych czasach wyobrazić sobie miejsce pracy, w którym pracownicy pozbawieni są możliwości spożycia kawy, czy herbaty. Co więcej, powyższe wydaje się minimalnym spełnieniem spotykanych w obrocie gospodarczym standardów. Stąd też Wnioskodawca na spotkaniach roboczych zapewnia pracownikom możliwość spożycia soków i napojów gazowanych. Dodatkowo Wnioskodawca zapewnia owoce i ciastka. Powyższe działania przyczyniają się do zapewnienia odpowiedniej atmosfery w pracy, stosownej jakości miejsca pracy jako takiego, w końcu możliwości szybkiej regeneracji w godzinach pracy. Spożycie artykułów spożywczych może mieć miejsce wyłącznie w godzinach pracy i w miejscu pracy. Pracownicy nie mogą żadnych artykułów spożywczych zabierać (wynosić). Mogą jedynie spożywać je na miejscu. Nie ma więc żadnej czynności opodatkowanej, a w konsekwencji konieczności obejmowania opodatkowaniem zużycia tych towarów.

Jeśli chodzi zaś o poczęstunek dla kontrahentów, to nie mamy w tym przypadku do czynienia z przekazaniem, ani zużyciem towarów, tylko ze świadczeniem usługi. Należy bowiem zwrócić uwagę, iż poczęstunek jest przygotowywany i podawany przez Wnioskodawcę, zaś po jego spożyciu po kontrahencie się sprząta. Wszystko to sprawia, że w istocie mamy do czynienia w tym przypadku ze świadczeniem usługi na rzecz kontrahenta, a nie z przekazywaniem, czy też zużywaniem towarów na potrzeby reprezentacji i reklamy.

Jak słusznie stwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 13 stycznia 2012 r. nr IPTPP1/443-945/11-2/IG, ?w świetle powołanych wyżej norm prawnych oraz opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie artykułów spożywczych (tj. napoje, słodycze, itp.) pracownikom w ramach narad, spotkań wewnętrznych, oraz posiedzeń zarządu, rady nadzorczej, i sekretariatu w celu zapewnienia poczęstunku gościom/kontrahentom Spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż niewątpliwie dotyczy zużycia na potrzeby związane z prowadzoną działalnością?. Także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził słuszność takiego poglądu. W interpretacji z dnia 19 sierpnia 2011 r. nr IPPP1/443-941/11-4/AW, Dyrektor Izby Skarbowej wywodzi, że ?dokonując analizy powołanych powyżej przepisów prawa podatkowego w kontekście przedstawionego opisu stanu faktycznego należy uznać, iż opodatkowaniu nie podlega zużycie towarów przez pracowników przedsiębiorstwa w trakcie narad, spotkań, szkoleń, zebrań czy też spotkań biznesowych przeprowadzanych w zakładzie pracy, bowiem w tym przypadku nie ma miejsca zużycie towarów na cele osobiste pracowników. Ponadto z cytowanego wyżej przepisu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy wynika, że podlega opodatkowaniu tylko zużycie towarów na rzecz podmiotów wymienionych w tym przepisie. Natomiast nieodpłatne przekazanie towarów w ramach prowadzonej działalności w celu zużycia ich podczas spotkań biznesowych przez kontrahentów Spółki nie podlega opodatkowaniu, gdyż bezpośredni beneficjent, którym jest kontrahent Wnioskodawcy jako osoba trzecia nie jest pracownikiem, udziałowcem lub inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż nieodpłatne zużycie artykułów spożywczych tj.

wody, soków, kawy, herbaty, cytryny, śmietanki do kawy, cukru, słodyczy, ciastek itp., przez pracowników bądź kontrahentów Spółki, zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie służy ono zaspokojeniu celów osobistych pracowników i związane jest wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz w stosunku do kontrahentów nie dochodzi do zużycia przez krąg podmiotów wymienionych w tym przepisie?.

Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 30 sierpnia 2011 r. nr IBPP1/443-835/11/LSz. ?Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego oraz ww. stanowisko organu stwierdzić należy, iż nieodpłatne zużycie artykułów spożywczych (tj. herbaty, kawy, cukier, napoje, ciastka, owoce, soki, wodę, śmietankę do kawy itp.), przez pracowników, członków rady nadzorczej i udziałowców będących uczestnikami narad i spotkań służbowych oraz kontrahentów, gości spotkań służbowych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?.

Jednocześnie firma zachowa prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie artykułów spożywczych. Zakup tych towarów niewątpliwie jest bowiem związany z prowadzona działalnością (która jest opodatkowana). Zachowane jest więc prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od tych zakupów. Powyższe potwierdza również powoływana powyżej interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi. Jak stwierdza Dyrektor Izby Skarbowej ?Wnioskodawca może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem produktów spożywczych przeznaczonych na drobny poczęstunek dla kontrahentów oraz zużywanych podczas organizowanych spotkań pracowniczych, ze względu na fakt, iż poniesione wydatki służą Zainteresowanemu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług?. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z nabyciem artykułów spożywczych na powoływane wyżej cele potwierdza także interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 4 sierpnia 2011 r. nr ILPP2/443-786/11-2/AK. ?Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż nabywane przez Wnioskodawcę artykuły spożywcze, które przeznaczone są do zużycia jako drobny poczęstunek dla zewnętrznych kontrahentów i potencjalnych kontrahentów oraz na spotkaniach roboczych przez pracowników Spółki mają związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych, bowiem nabywane przez Zainteresowanego towary nie służą dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów i usług będących przedmiotem obrotu.

Reasumując, Wnioskodawca może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem produktów spożywczych przeznaczonych na drobny poczęstunek dla kontrahentów oraz zużywanych podczas organizowanych spotkań pracowniczych, ze względu na fakt, iż poniesione wydatki służą Zainteresowanemu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług?.

Biorąc pod uwagę powyższe, Strona wnosi o potwierdzenia stanowiska Wnioskodawcy jako prawidłowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W myśl art. 7 ust. 2 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne darowizny

? jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) ? osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia ?potrzeb osobistych?. Za słownikiem języka polskiego uznać należy, że potrzebami ?osobistymi? są takie potrzeby, które ?dotyczą danej osoby? i które są jej potrzebami ?prywatnymi?, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a więc potrzeby osobiste to takie, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów innych ustaw regulujących prawa i obowiązku pracowników i pracodawców, postanowień zbiorowych układów pracy, postanowień porozumień zbiorowych, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy itp.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności dokonuje zakupu różnych artykułów spożywczych, które są zużywane (spożywane) przez pracowników oraz gości w czasie pracy lub spotkań biznesowych. Zakupy obejmują typowe artykuły spożywcze służące poczęstunkowi np. kawę, herbatę, mleko (dodatek do kawy lub herbaty), cukier (ewentualnie słodzik), wodę mineralną, soki owocowe, napoje gazowane, ciastka oraz owoce. Zgodnie z wewnętrznymi regulacjami Wnioskodawcy w zakresie uprawnień przysługujących pracownikom, pracownikom zapewnia się w godzinach pracy napoje: wodę mineralną, kawę i herbatę oraz dodatki do nich, tj. cukier (słodzik) i mleko. Niezależnie od powyższych uregulowań pracownicy w trakcie spotkań roboczych mogą korzystać także z poczęstunku sokami, napojami gazowanymi, a także owocami i ciastkami. Powyższe ma się przyczyniać do zwiększenia efektywności w pracy. Poczęstunek na spotkaniach biznesowych jest wpisany w typowe działania mające na celu utrzymanie dobrego wizerunku firmy oraz zapewniać odpowiednią atmosferę takich spotkań z kontrahentami Wnioskodawcy. Wnioskodawca odlicza podatek VAT naliczony przy zakupie artykułów spożywczych.

Odnosząc treść powołanych przepisów do przedstawionego opisu sprawy należy uznać, iż zużycie (spożycie) artykułów spożywczych w ramach zadośćuczynienia przez Wnioskodawcę uprawnieniom pracowników wynikających z wewnętrznych regulacji Wnioskodawcy przez zapewnienie do spożycia wody mineralnej, kawy, herbaty, oraz dodatków: cukru (słodzika) i mleka - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czynność ta nie jest bowiem przekazaniem lub zużyciem towarów na cele osobiste pracowników. Również przekazywanie pracownikom napojów w ramach stosunku zatrudnienia, do czego Wnioskodawca zobligowany jest przepisami prawa, nie stanowi w tym przypadku przekazania towarów na cele osobiste pracowników, gdyż takie zużycia (spożycia) mają na celu zabezpieczenie pracownikom zgodnych z przepisami warunków pracy oraz służą prawidłowemu funkcjonowaniu przedsiębiorstwa.

Ponadto, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zwyczajowe zużycie (spożycie) przez pracowników udostępnianych na spotkaniach roboczych przez Wnioskodawcę pozostałych artykułów spożywczych (np. soków, napojów gazowanych, ciastek i owoców) oraz zużycie (spożycia) artykułów spożywczych na spotkaniach biznesowych Wnioskodawcy z kontrahentami, gdyż wskazane czynności związane są z działalnością gospodarczą (opodatkowaną) Wnioskodawcy. Ponadto zużycie przedmiotowych towarów nie jest zużyciem przez podmioty wskazane w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym, ponieważ nie zostały spełnione warunki konieczne do uznania za opodatkowaną dostawę towarów w postaci przekazania nieodpłatnego przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, tj. brak uznania zużycia tychże towarów za dokonane w celach osobistych przez osoby wskazane w przepisie, stwierdzić należy, iż nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie przepis art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.
W konsekwencji wszystkie wyżej wskazane przedmiotowe zużycia (spożycia) - nie będą podlegały przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca ma również wątpliwości czy w każdym z opisanych trzech przypadków Wnioskodawca zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
   
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
   
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
   

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni. Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami. Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Z okoliczności przedstawionych w niniejszym wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką kapitałową prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie obrotu artykułami kosmetycznymi.
W ramach prowadzonej działalności dokonuje zakupu różnych artykułów spożywczych, które są zużywane (spożywane) przez pracowników oraz gości w czasie pracy lub spotkań biznesowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Spółkę opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż, Spółka zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. artykułów spożywczych zużytych przez pracowników lub gości (kontrahentów) Spółki, bowiem nabywane przez Spółkę artykuły spożywcze, które przeznaczone są w celu zużycia (spożycia) w ramach zadośćuczynienia przez Wnioskodawcę uprawnieniom pracowników wynikających z wewnętrznych regulacji Wnioskodawcy czy też udostępniane na spotkaniach roboczych przez Wnioskodawcę lub zużywane (spożywane) na spotkaniach biznesowych Wnioskodawcy z kontrahentami mają związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych, bowiem nabywane przez Spółkę towary nie służą dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów i usług będących przedmiotem obrotu, ale pośrednio służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, jakim jest obrót artykułami kosmetycznymi.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? tj. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.