Czy kwota wsparcia finansowego wynikająca z umowy patronatu, będąca przychodem ze sprzedaży usług (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2012 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 29.05.2012r.) przekazanym do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku (data wpływu 04.06.2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 sierpnia 2012r. (data wpływu 16.08.2012r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 7 sierpnia 2012r znak sprawy IPPP2/443-523/12-2/AO (skutecznie doręczone w dniu 10.08.2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług i dokumentowania czynności wykonywanych na rzecz sponsora oraz możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług i dokumentowania czynności wykonywanych na rzecz sponsora oraz możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego. Przedmiotowy wniosek uzupełniony został pismem z dnia 14 sierpnia 2012r. (data wpływu 16.08.2012r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 7 sierpnia 2012r znak sprawy IPPP2/443-523/12-2/AO (data doręczenia 10.08.2012r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o udzielnie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w niżej opisanej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zawierania umów patronackich, obowiązku wystawiania faktur VAT oraz stawki podatku dla tego rodzaju usług.

Placówka jest jednostką budżetową realizującą zadania z ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Nie posiada osobowości prawnej i nie jest podatnikiem VAT. Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ustawy z 27.08.2009r. o finansach publicznych wszystkie wydatki pokrywane są bezpośrednio z budżetu powiatu, a pobierane dochody odprowadzane na rachunek jednostki finansującej - budżetu powiatu.

Działając na podstawie stosownego pełnomocnictwa, dyrektor placówki podpisał umowę patronatu z podmiotem gospodarczym posiadającym status spółki akcyjnej zwanej sponsorem, zgodnie z którą sponsor zobowiązuje się do wsparcia finansowego działalności statutowej placówki przez okres 5 lat po 150 tys. zł rocznie. Wsparcie finansowe ma być wykorzystane na pokrycie potrzeb wychowanków placówki typu: zakup odzieży, pomocy szkolnych, sprzętu komputerowego i audiowizualnego, biurek, łóżek, sfinansowanie korepetycji, zajęć logopedycznych, wypoczynek i rekreację wychowanków oraz wykonanie boiska do gry w siatkę.

W zamian za otrzymywaną pomoc finansową placówka zobowiązała się do:

• zamieszczenia na stronie internetowej placówki informacji o objęciu jej patronem przez okres obowiązujący w umowie,
• zamieszczenia na stronie internetowej placówki /sponsorowanego/ nazwy i logo sponsora wraz z przekierowaniem na stronę internetową sponsora,
• umieszczenia logo sponsora na materiałach drukowanych, promujących imprezy organizowane przez placówkę,
• zamieszczania logotypów sponsora podczas wszystkich eventów organizowanych dla podopiecznych,
• zamieszczenia stałej reklamy wizerunkowej sponsora na elewacji budynku placówki.
  
  

Umowa obliguje placówkę do przekazania sponsorowi dokumentacji potwierdzającej wykonanie przyjętych na siebie ww. zobowiązań. Na sponsora przechodzą wszelkie prawa w tym przysługujące autorskie prawa majątkowe do opracowań i dokumentów zawartych w umowie na wszystkich polach eksploatacji na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w szczególności do korzystania z prac na własny użytek, wykorzystania w Internecie i Intranecie wielokrotnego publikowania prac, rozpowszechniania, udostępniania osobom trzecim, przetwarzania i wprowadzania do pamięci komputera, wykorzystania w publikacjach filmowych. Sponsor nabędzie prawo do przeniesienia autorskich praw majątkowych na rzecz osób trzecich. Umowa zawiera też zapis, że wszelkie opłaty związane z przedmiotem sponsoringu obciążać będą placówkę Wnioskodawcy.

W związku z powyższym Wnioskodawca prosi o odpowiedź na pytania:

Czy kwota wsparcia finansowego wynikająca z umowy patronatu, będąca przychodem ze sprzedaży usług sponsoringu będzie opodatkowana podatkiem VAT?

Jaką stawkę podatku VAT powinna zastosować jednostka?

Czy jednostka budżetowa nie posiadająca osobowości prawnej może być podatnikiem podatku od towaru i usług, czy może wystawiać faktury VAT, a do czasu przekroczenia limitu obrotów /w 2012r. 150 tys. zł/ może wystawiać rachunki?

Zdaniem Wnioskodawcy, patronat według treści podpisanej umowy to rodzaj sponsoringu, który jest jedną z form promocji i reklamy firmy udzielającej wsparcia finansowego. Tego rodzaju usługi są objęte podatkiem VAT wg stawki 23% a wpływy z usług klasyfikowane w paragrafie 0830 ?wpływy z usług?.

Po przekroczeniu limitu obrotów objętych podatkiem, jednostka będzie podatnikiem podatku VAT i powinna wystawiać faktury VAT, a do czasu nieprzekroczenia tego limitu - będzie wystawiać rachunki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie, w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść, choćby potencjalną. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści związane z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146 f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Niewymienienie danego towaru lub usługi w ustawie lub przepisach wykonawczych dotyczących tych czynności jest jednoznaczne z obowiązkiem zastosowania stawki podstawowej, tj. 23%.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podatnik.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? mocą ust. 2 powołanego artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z treścią art. 113 ust. 1 ww. ustawy zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ww. ustawy do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na podstawie art. 113 ust. 5 ww. ustawy jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. (?)

W myśl art. 113 ust. 9 ww. ustawy podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio (art. 113 ust. 10 ww. ustawy).

Na mocy art. 96 ust. 1 ww. ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ww. ustawy).

Wskazać należy, iż stosownie do art. 87 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca będący jednostką budżetową, nie posiadający osobowości prawnej i nie będący podatnikiem VAT podpisał umowę patronatu z podmiotem gospodarczym. Zgodnie z zawartą umową sponsor zobowiązuje się do wsparcia finansowego działalności statutowej placówki przez okres 5 lat po 150 tys. zł rocznie. Wsparcie finansowe ma być wykorzystane na pokrycie potrzeb wychowanków placówki. W zamian za otrzymywaną pomoc finansową placówka zobowiązała się do:

• zamieszczenia na stronie internetowej placówki informacji o objęciu jej patronem przez okres obowiązujący w umowie,
• zamieszczenia na stronie internetowej placówki /sponsorowanego/ nazwy i logo sponsora wraz z przekierowaniem na stronę internetową sponsora,
• umieszczenia logo sponsora na materiałach drukowanych, promujących imprezy organizowane przez placówkę,
• zamieszczania logotypów sponsora podczas wszystkich eventów organizowanych dla podopiecznych,
• zamieszczenia stałej reklamy wizerunkowej sponsora na elewacji budynku placówki.
  
  

Umowa obliguje placówkę do przekazania sponsorowi dokumentacji potwierdzającej wykonanie przyjętych na siebie ww. zobowiązań.

Analiza treści wniosku na tle przywołanych przepisów prowadzi do wniosku, że co istotne w przedmiotowej sprawie to fakt, że Wnioskodawca, jak wynika z umowy o sponsoring, w zamian za otrzymane wsparcie finansowe zobowiązał się do reklamy Sponsora m.in. na elewacji budynku placówki, na stronie internetowej i drukowanych materiałach. Zatem Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy zobowiązał się do podjęcia różnych działań stanowiących wymierną wartość reklamową i marketingową dla Sponsora. W sytuacji gdy otrzymywane wsparcie finansowe wiąże się z wykonywaniem na rzecz Sponsora czynności w postaci np. zobowiązania do działań o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym etc. stanowi ono rodzaj wynagrodzenia za usługi wykonywane przez Wnioskodawcę. Wobec powyższego, przekazana kwota wsparcia finansowego na rzecz Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług podlegające opodatkowaniu stawką właściwą dla świadczonych usług. W związku z tym, że ww. usługi nie zostały wymienione w ustawie ani w rozporządzeniach wykonawczych jako objęte preferencyjnym opodatkowaniem zastosowanie będzie miała 23% stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Jednakże w niniejszej sprawie Wnioskodawca świadcząc przedmiotowe usługi może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy tj. kwoty 150.000 zł. Oznacza to, że po przekroczeniu limitu obrotów Wnioskodawca zobowiązany będzie dokonać rejestracji jako podatnik podatku od towarów i usług i dokumentować wykonywane usługi fakturą VAT.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Obowiązek dotyczący wystawiania faktur został doprecyzowany w § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) zgodnie którym, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami ?FAKTURA VAT?.

Jednakże należy pamiętać, że fakturę wystawia sprzedawca (usługodawca) będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego na potrzeby opodatkowania VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca jako niezarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług do czasu przekroczenia kwoty obrotów, o której mowa w art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 9 nie posiada prawa do wystawiania faktur VAT. Na żądanie usługobiorcy jest obowiązany do wystawienia rachunku potwierdzającego wykonanie przedmiotowych usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.