Sprzedaż składników majątku tworzących zakład cynkowni będzie stanowiła zorganizowaną część (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2012r. (data wpływu 6 czerwca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 sierpnia 2012r. (data wpływu 27 sierpnia 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zakładu zajmującego się cynkowaniem, który ma być przedmiotem sprzedaży za zorganizowaną część przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zakładu zajmującego się cynkowaniem, który ma być przedmiotem sprzedaży za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 sierpnia 2012r. (data wpływu 27 sierpnia 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2/443-537/12-2/RR z dnia 14 sierpnia 2012r. (data doręczenia 16 sierpnia 2012r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w kilku zakresach, m.in. w zakresie cynkowania różnych elementów. Zamierza sprzedać zakład zajmujący się cynkowaniem. Stanowi on samodzielną jednostkę, tj. zakład wyodrębniony zarówno przestrzennie - teren, budynki, linia technologiczna jak i finansowo- odrębny rachunek bankowy.

Grunt wraz z zabudowaniami został zakupiony w 1992r. Na tym terenie Wnioskodawca dodatkowo wybudował 2 budynki, a jeden z istniejących został wyremontowany systemem gospodarczym, tj. z dużym udziałem własnym Budynki zostały przekazane do używania w 2006r. Przy zakupie w 1992r. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Od części zakupu materiałów budowlanych podatek VAT został odliczony, ale ze względu na brak dokumentacji (termin przedawnienia przechowywania dokumentów) nie można ustalić dokładnej wartości odliczonego podatku. Urządzenia stanowiące wyposażenie cynkowni, jak wynika z ewidencji środków trwałych, były zakupione i przekazane do używania w różnych okresach czasu. Część została zakupiona wraz z budynkami, część została przesunięta z innych obiektów (lata 1994 -2007).

W uzupełnieniu z dnia 21 sierpnia 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Zakład, którego dotyczy pytanie stanowi odrębną jednostkę produkcyjno-usługową. Wyodrębnienie to polega na odrębności przestrzennej (działka o pow. ok. 1,5 ha z budynkami, budowlami, linią technologiczną; całość infrastruktury znajdującej się na tej działce jest wykorzystywana na cele cynkowni) oraz finansowej - odrębny rachunek bankowy.
   
2. W przypadku zbycia cynkowni nastąpi zbycie wszystkich składników majątkowych i niemajątkowych związanych z tym zakładem, a także, istniejących na dzień zbycia zobowiązań z nim związanych.
   
3. W chwili sprzedaży zakład może być niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym zadania.
   
4. Nakłady na remont budynków przekraczały 15.000 zł. Budynki zostały częściowo oddane do używania już w 1994r. Wydatki na ulepszenie przekraczały 30% wartości budynku, ale budynki te nigdy nie były przedmiotem najmu. Wykorzystywane były na własne potrzeby.
   
5. Budynki wybudowane przez Wnioskodawcę nigdy nie były wynajmowane czy wydzierżawiane. Wykorzystywane były na potrzeby prowadzonej przez Stronę działalności gospodarczej.
   
6. Większość urządzeń stanowiących wyposażenie cynkowni ma wartość mniejszą niż 15.000 zł, a szczególnie tych starszych oddanych do użytkowania w latach 1996-2003r. Wartość początkową większą niż 15 tys. zł mają linie technologiczne oddane do używania w latach 2003-2007.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowego zakładu produkcyjnego można traktować jako sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a jeśli tak czy konieczna będzie korekta podatku odliczonego przy zakupie części składowych tego przedsiębiorstwa?

Stanowisko Wnioskodawcy

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy o podatku VAT - zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa nazywamy organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Mając na uwadze ten zapis, zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest jednostka, które spełnia m.in. następujące przesłanki:

• organizacyjne wyodrębnienie jako dział, wydział itp.;
  
• finansowe wyodrębnienie - odrębny rachunek bankowy;
  
• w przypadku ich przeniesienia na nowy podmiot możliwość kontynuacji dotychczasowych zadań.
  
  
  

Część przedsiębiorstwa, która ma być zbyta spełnia te wszystkie elementy. Może stanowić odrębny, samodzielny zakład. Zbycie więc tej jednostki nie podlega podatkowi VAT.

Transakcja ta nie rodzi również obowiązku dokonania przez Wnioskodawcę, czyli przez zbywcę korekty podatku naliczonego, ponieważ zgodnie z art. 91 ust. 9 obowiązek ten ciąży na nabywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi natomiast art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
   
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
   
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Na mocy art. 6 pkt 1 cyt. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z art. 2 pkt 27e cyt. ustawy wynika, iż przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Taką ewidencję zdarzeń można wyprowadzić z zapisów rachunku bankowego.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość ? obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona ? obiektywnie oceniając ? posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
   
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
   
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
   
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 90 ust. 1 cyt. ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10, o czym mówi art. 90 ust. 2 cyt. ustawy.

Proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 cyt. ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Bowiem na mocy art. 91 ust. 1 cyt. ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2 - 6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 cyt. ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów, środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 cyt. ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w kilku zakresach, m.in. w zakresie cynkowania różnych elementów. Zamierza sprzedać zakład zajmujący się cynkowaniem, który stanowi samodzielną jednostkę produkcyjno-usługową, tzn. jest on wyodrębniony zarówno finansowo - odrębny rachunek bankowy, jak i przestrzennie - teren (działka o pow. ok. 1,5 ha), budynki, budowle linia technologiczna - całość infrastruktury znajdującej się na tej działce jest wykorzystywana na cele cynkowni.

W przypadku zbycia cynkowni nastąpi zbycie wszystkich składników majątkowych i niemajątkowych związanych z tym zakładem, a także, istniejących na dzień zbycia zobowiązań z nim związanych.

W chwili sprzedaży zakład może być niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym zadania.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz opis przedmiotowej sprawy, stwierdzić należy, że sprzedaż składników majątkowych stanowiących zakład zajmujący się cynkowaniem stanowić będzie sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem składniki te zostały wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie w sensie: organizacyjnym (samodzielna jednostka produkcyjno-usługowa zajmująca się cynkowaniem różnych elementów, składająca się z działki gruntu i posadowionych na niej budynków, budowli i linii technologicznych); finansowym (prowadzenie oddzielnego rachunku bankowego) oraz funkcjonalnym (zakład może być niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym zadania). Stanowią więc zespół służący realizacji określonych zadań gospodarczych w wykonywanej działalności gospodarczej w zakresie cynkowania.

Zatem w przedstawionych okolicznościach sprawy, sprzedaż składników majątku tworzących zakład cynkowni będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług i będzie podlegała regulacjom art. 6 pkt 1 cyt. ustawy.

W związku z powyższym jeżeli Wnioskodawca dokona zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e cyt. ustawy, to czynność ta nie będzie wiązać się dla Wnioskodawcy z obowiązkiem korygowania podatku naliczonego odliczonego przy nabyciu składników majątkowych wchodzących w jego skład, zaś obowiązek ewentualnej korekty podatku naliczonego od zbytych składników majątkowych, na podstawie art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zostanie przeniesiony na nabywcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.