Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego (...)

17.9.2012

Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury nabycia bądź z tytułu rat leasingowych dotyczących pojazdu specjalnego ? bankowozu typu oraz nabycia paliwa do napędu do tego pojazdu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13.06.2012 r. (data wpływu 15.06.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w pełnej wysokości od rat leasingowych, zakupu pojazdu specjalnego - bankowozu oraz paliwa służącego do jego napędu ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.06.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości od rat leasingowych, zakupu pojazdu specjalnego- bankowozu oraz paliwa służącego do jego napędu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik prowadzi działalność polegającą na wynajmie agregatów prądotwórczych i sprzętu oświetleniowego. W ramach prowadzonej działalności, z myślą o zabezpieczeniu przewożonych wartości pieniężnych i dokumentów, podatnik zamierza nabyć za gotówkę lub korzystać na podstawie umowy leasingu z pojazdu specjalnego - bankowóz typu C. Rodzaj i przeznaczenie pojazdu będzie udokumentowane stosownym wpisem w dowodzie rejestracyjnym, dodatkowo spełnienie wymagań dla bankowozu typu C, przewidzianych Rozporządzeniem MSWiA z dnia 7 września 2010 r. potwierdzone zostanie certyfikatem Przemysłowego Instytutu Motoryzacji. Podatnik będzie wykorzystywać pojazd wyłącznie w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności podatnik podejmuje gotówkę z bankomatów, banków oraz od kontrahentów za wystawione faktury gotówkowe. Zdarza się również pobór gotówki podczas trwania imprez masowych od organizatorów (ze sprzedanych biletów). W roku 2011 z bankomatów i banków pobrano 699.100,00 zł (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt dziewięć tysięcy sto złotych), od kontrahentów 203.284,00 (słownie: dwieście trzy tysiące dwieście osiemdziesiąt cztery złote). W okresie I - V 2012 r. obrót gotówkowy wynosił odpowiednio 298.007,00 (dwieście dziewięćdziesiąt osiem tysięcy siedem złotych) z kart i banków oraz 100.055,00 (sto tysięcy pięćdziesiąt pięć złotych) od kontrahentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy z tytułu zakupu pojazdu specjalnego- bankowozu typu C i paliwa do niego Podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w pełnej wysokości?
Czy Podatnikowi przysługuje prawo do odliczania podatku VAT w pełnej wysokości od rat leasingowych i zakupu paliwa do pojazdu specjalnego- bankowozu typu C?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym z dnia 16 grudnia 2010 r. (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) ograniczenie procentowe i kwotowe w zakresie odliczenia podatku naliczonego od nabycia aut o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 t. nie dotyczy:

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylna krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
pojazdów samochodowych, które mają otwartą cześć przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy.

W ww. załączniku wymieniony jest m.in. bankowóz.

Wymagania techniczne dla bankowozu typu C określa Załącznik 5 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne. Zgodnie § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003 r. w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 137, poz. 968), ustala się klasyfikację pojazdów, zawierającą określenia rodzajów, podrodzajów i przeznaczeń pojazdów, zwaną dalej ?klasyfikacją?, stanowiącą załącznik nr 4 do rozporządzenia.

W załączniku nr 4 do ww. rozporządzenia w tabeli nr 3 (przeznaczenia pojazdów specjalnych) pod poz. nr 20, kod 520 zapisano ?Bankowóz?.

W § 11 ust. 1 (pkt 23 i pkt 24) cyt. rozporządzenia zapisano, iż dowód rejestracyjny, pozwolenie czasowe, w tym pozwolenie czasowe do wielokrotnego stosowania, wystawia się następująco:

w rubryce ?RODZAJ POJAZDU? - wpisuje się rodzaj pojazdu zgodnie z klasyfikacją;

w rubryce ?PRZEZNACZENIE? - wpisuje się przeznaczenie pojazdu zgodnie z klasyfikacją; przeznaczenie pojazdu wpisuje się w przypadku, gdy przewiduje to klasyfikacja.

Jak powyżej wskazano, w przypadku gdy istnieje klasyfikacja dla danego samochodu, w dowodzie rejestracyjnym musi się znaleźć odpowiedni wpis potwierdzający przeznaczenie pojazdu. Należy również zauważyć, iż rejestracja pojazdu na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym ma charakter decyzji administracyjnej, a zatem jest wiążąca dla wszystkich uczestników obrotu prawnego, w tym również organów podatkowych.

Mając na uwadze, iż spełnienie wymagań dla bankowozu typu C zostanie potwierdzone certyfikatem Przemysłowego Instytutu Motoryzacji, a ponadto w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, na podstawie badań w Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów w rubryce ?rodzaj pojazdu? zostanie wpisane ?pojazd specjalny? oraz ?bankowóz? w rubryce ?przeznaczenie?, nie ulega wątpliwości, iż pojazd który zamierza nabyć podatnik jest pojazdem specjalnym, bankowozem o którym mowa w załączniku do ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym z dnia 16 grudnia 2010 r. (Dz. U. Nr 247, poz. 1652).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Mając na uwadze, iż podatnik zamierza wykorzystywać pojazd w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT przysługuje mu prawo do odliczania całości podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej zakup przedmiotowego samochodu specjalnego oraz z faktur dokumentujących nabycie paliwa do tego auta. Analogicznie w przypadku leasingu, podatnikowi przysługuje prawo do odliczania podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe oraz zakup paliwa nabytego do pojazdu specjalnego. Wynika to z faktu, iż samochód jest bezsprzecznie pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo o ruchu drogowym, o przeznaczeniu wymienionym w poz. 2 załącznika do ustawy nowelizującej, a ponadto, jak wskazał podatnik samochód będzie wykorzystywany wprowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie mając bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien dotyczyć zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem określonych kategorii samochodów, regulują przepisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) - zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy tj. od 01.01.2012 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Stosownie do art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej - w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Z powyższych regulacji wynika, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania m.in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do tej ustawy.

Ww. załącznik zawiera następujący wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5:

Agregat elektryczny/spawalniczy
Bankowóz
Do prac wiertniczych
Koparka, koparkospycharka
Ładowarka
Do oczyszczania dróg
Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych
Pomoc drogowa
Do zimowego utrzymania dróg
Żuraw samochodowy
Pogrzebowy

W objaśnieniu do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

W świetle art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), przez ?pojazd specjalny? należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

W świetle § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128) - dalej rozporządzenie - użyte w rozporządzeniu określenia wartości pieniężne oznaczają:

krajowe i zagraniczne znaki pieniężne,
czeki, z wyjątkiem czeków zakreślonych, skasowanych lub opatrzonych indosem pełnomocniczym, zawierającym wzmiankę wartość do inkasa?, ?należność do inkasa? lub inną o podobnym charakterze,
weksle, z wyjątkiem weksli opatrzonych indosem pełnomocniczym zawierającym wzmiankę ?wartość do inkasa? lub inną o podobnym charakterze,
inne dokumenty zastępujące w obrocie gotówkę,
złoto, srebro i wyroby z tych metali, kamienie szlachetne i perły, a także platynę i inne metale z grupy platynowców, z wyjątkiem przedmiotów będących muzealiami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz.U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24, z późn. zm.).

W świetle § 1 pkt 15 ww. rozporządzenia bankowozy to pojazdy samochodowe przeznaczone do transportu wartości pieniężnych, oznaczone w zależności od konstrukcji i zabezpieczenia technicznego jako typy: A, B i C.

Według § 10 ust.1 rozporządzenia, wymagania techniczne bankowozów określają załączniki do rozporządzenia:

załącznik nr 3 - wymagania techniczne dla bankowozu typu A;
załącznik nr 4 - wymagania techniczne dla bankowozu typu B;
załącznik nr 5 - wymagania techniczne dla bankowozu typu C.

Według załącznika nr 5 do rozporządzenia (?Ogólne wymagania techniczne dla bankowozu typu C?):

Bankowóz typu C powinien być wyposażony w:
1) pojemniki specjalistyczne co najmniej klasy ?D? w stojakach umożliwiających mocowanie i wyjmowanie pojemników przez osoby uprawnione albo urządzenia do przechowywania wartości pieniężnych klasy co najmniej 1;
2) immobiliser spełniający wymagania dyrektywy Rady nr 74/61/EWG z dnia 17 grudnia 1973 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie urządzeń zabezpieczających pojazdy silnikowe przed bezprawnym użyciem (Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 2, str. 49), zwanej dalej "dyrektywą 74/61/EWG", lub Regulaminu nr 116 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite wymagania techniczne dotyczące ochrony pojazdów silnikowych przed bezprawnym użyciem, zwanego dalej ?regulaminem nr 116 EKG ONZ?;
3) modułowy samochodowy system alarmowy spełniający wymagania dyrektywy 74/61/EWG lub regulaminu nr 116 EKG ONZ, posiadający co najmniej następujące właściwości:
1. funkcję ?panika? włączaną i wyłączaną jednym przyciskiem pilota radiowego i dodatkowym wyłącznikiem wewnątrz przedziału osobowego,
2. rezerwowe zasilanie,
3. dodatkową syrenę alarmową,
4. czujniki ochrony wnętrza,
5. blokadę pracy silnika,
6. tryb serwisowy,
7. sygnalizację alarmową wszystkimi światłami kierunkowskazów;
4) monitorowany z zewnątrz system lokalizacji satelitarnej i system sygnalizacji napadu;
5) system transmisji alarmu przekazujący co najmniej informacje o:
1. położeniu i prędkości pojazdu,
2. otwarciu i zamknięciu drzwi przedziału ładunkowego i osobowego,
3. stanie alarmowania samochodowego systemu alarmowego,
4. włączeniu i wyłączeniu silnika pojazdu;
6) oświetlenie przedziału z pojemnikami.
Urządzenia elektroniczne i elektryczne zamontowane w pojeździe powinny spełniać, w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej, wymagania dyrektywy Rady nr 72/245/EWG z dnia 20 czerwca 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do tłumienia zakłóceń radioelektrycznych wywoływanych przez silniki z zapłonem iskrowym stosowane w pojazdach silnikowych Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 1, str. 226) lub regulaminu nr 10 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej.
Dodatkowa instalacja elektryczna pojazdu (po zabudowie) powinna spełniać wymagania normy PN-S 76021 (rodzaje i zakres badań według punktu 4.1.b tablica 2 kolumna 4 tej normy).
W bankowozie typu C nie dopuszcza się stosowania instalacji gazowej.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na wynajmie agregatów prądotwórczych i sprzętu oświetleniowego. W ramach prowadzonej działalności, z myślą o zabezpieczeniu przewożonych wartości pieniężnych i dokumentów, podatnik zamierza nabyć za gotówkę lub korzystać na podstawie umowy leasingu z pojazdu specjalnego - bankowóz typu C. Rodzaj i przeznaczenie pojazdu będzie udokumentowane stosownym wpisem w dowodzie rejestracyjnym, dodatkowo spełnienie wymagań dla bankowozu typu C, przewidzianych Rozporządzeniem MSWiA z dnia 7 września 2010 r. potwierdzone zostanie certyfikatem Przemysłowego Instytutu Motoryzacji. Podatnik będzie wykorzystywać pojazd wyłącznie w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności podatnik podejmuje gotówkę z bankomatów, banków oraz od kontrahentów za wystawione faktury gotówkowe.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia/rat leasingowych pojazdu o przeznaczeniu specjalnym (bankowóz) oraz prawa do odliczenia paliwa służącego do jego napędu.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy z tytuł nabycia bądź z tytułu rat leasingowych pojazdu specjalnego w postaci bankowozu typu C nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej jego nabycie, bądź wynikającego z rat leasingowych jak również prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do jego napędu. Skoro bowiem prawo to przysługuje w związku z nabyciem/raty leasingowe pojazdu o specjalnym przeznaczeniu i nabyciem paliwa do jego napędu, wykorzystanie bankowozu do celów innych niż jego przeznaczenie, wyklucza możliwość skorzystania z niego. Należy wskazać, że aby móc odliczyć w pełnej wysokości podatek naliczony z faktury dokumentującej nabycie/raty leasingowe samochodu o specjalnym przeznaczeniu (np.bankowozu) i podatek naliczony przy zakupie paliwa służącego do jego napędu, pojazd ten winien służyć działalności opodatkowanej podatnika i to takiej, w której jego wykorzystanie jest konieczne. Jeśli przedmiotem prowadzonej działalności nie jest ochrona przechowywanych i transportowanych wartości pieniężnych w rozumieniu 1 pkt 2 tegoż rozporządzenia, trudno mówić, że nabycie bankowozu następuje celem wykorzystania zgodnie z jego przeznaczeniem. Tytułem przykładu można wskazać wykorzystanie bankowozu do świadczenia usług przewozu utargu. Nie jest natomiast ? w ocenie tut. Organu ? taką działalnością prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej polegającej na wynajmie agregatów prądotwórczych i sprzętu oświetleniowego, z którą wiąże sie podejmowanie gotówki z bankomatów, banków, od kontrahentów czy też przewożenie dokumentów.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury nabycia bądź z tytułu rat leasingowych dotyczących pojazdu specjalnego ? bankowozu typu C. Prawo to będzie przysługiwało w wysokości 60% kwoty podatku naliczonego określonej w fakturze zakupu /raty leasingu, nie więcej niż 6.000 zł. W konsekwencji Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku z tytułu nabycia paliwa do napędu do tego pojazdu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w złożonym wniosku uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.