Czy można uznać, dla celów podatkowych (obowiązku podatkowego), jako datę wystawienia e-faktury, (...)

UZASADNIENIE

W dniu 08 czerwca 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu wystawienia faktury VAT w formie elektronicznej uzupełniony pismem z dnia 25 czerwca 2009r., (data wpływu 01 lipca 2009r.) oraz pismem z dnia 01 października 2010r. nadanym w dniu 04 października 2010r. (data wpływu 06 października 2010r. w odpowiedzi na wezwanie z dnia 23 września 2010r. Nr IPPP2/443-625/09-5/BM/IG do uzupełnienia wniosku otrzymane w dniu 27 września 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi telekomunikacyjne (telefonii stacjonarnej oraz usługi dostępu do sieci Internet). Świadczenie usług jest dokumentowane fakturami VAT. Spółka mając na uwadze przewidzianą przez ustawodawcę możliwość wystawiania faktur elektronicznych zamierza dokonywać tego typu czynności w stosunku do swoich klientów. Wystawianie faktur elektronicznych miało by być zintegrowane z działającym już systemem bilingowym. Proces wystawienia faktur wyglądałby następująco.

Opłaty za rozmowy naliczane są abonentom w ramach tzw. cykli bilingowych (dzień, w którym naliczane są opłaty za abonament oraz opłaty za połączenia wykonane w okresie między jednym a kolejnym cyklem i w którym faktury generuje system bilingowy). W jednym miesiącu jest kilka cykli bilingowych, kiedy to naliczane są należności z tytułu świadczonych usług telekomunikacyjnych dla określonego procenta abonentów Spółki. Każdy abonent jest w innym cyklu. Na fakturze abonenta znajdą się opłaty abonamentowe obliczane od dnia wygenerowania faktury przez system za miesiąc następujący po dniu cyklu bilingowego i opłaty za połączenia do dnia poprzedzającego dzień cyklu bilingowego za miesiąc wstecz. Działy należności i usług bilingowych, reklamacji i obsługi klientów kluczowych sprawdzają próbkę danych na tzw. dokumentach testowych ( które nie są fakturami VAT) z danego cyklu bilingowego następnego dnia po dniu cyklu pod kątem zgodności z umową, ofertą poprawności danych, bezawaryjności systemu. Po stwierdzeniu poprawności zlecenie na wystawienie faktury trafia do działu IT i faktura VAT jest wystawiana w postaci pliku cyfrowego, który jest odzwierciedleniem danych z systemu w momencie jego wygenerowania - od tego momentu zawartość pliku jest niezmienna i dane w systemie otrzymują status ?zbilowane? (nie podlegają już zmianom i modyfikacjom). W pliku cyfrowym faktury oraz w systemie przechowywana jest data faktycznego wystawienia faktury tj. dzień wygenerowania faktury z systemu bilingowego - wyżej opisany dzień cyklu bilingowego. Następnie ma miejsce proces transformacji danych esencji systemu bilingowego na pliki PDF, który może trwać do 72 godzin w przypadku większych ilości klientów w danym cyklu bilingowym. Ten proces gwarantuje, że dane zawarte w PDF-ie są ?zrzutem? z systemu z dnia cyklu bilingowego, gdzie datą wystawienia jest dzień cyklu bilingowego. Następnie autentyczność pochodzenia i integralność treści faktur będzie zagwarantowana bezpiecznym podpisem elektronicznym w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450, z późn. zm.). Taki stan rzeczy może spowodować sytuację, w której data wystawienia faktury przez system bilingowy może być inna, niż data faktycznego jej potwierdzenia podpisem elektronicznym. Umowy z Abonentami przewidują iż termin płatności faktury wynosi 14 dni od daty jej wystawienia.

Pismem z dnia 17 czerwca 2009r. znak IPPP2/443-625/09-2/BM tutejszy organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do przedstawienia umocowania prawnego dla osoby, która udzieliła pełnomocnictwa osobie podpisanej na przedmiotowym wniosku.

Ww. pełnomocnictwo dla ustanowionego pełnomocnika Pana Andrzeja L. zostało przesłane pismem z dnia 29 czerwca 2009r. (data wpływu 01 lipca 2009r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można uznać, dla celów podatkowych (obowiązku podatkowego), jako datę wystawienia e-faktury, datę jej wygenerowania z systemu bilingowego tj. dzień ww. cyklu bilingowego, który uwidoczniony jest też w treści faktury udostępnianej abonentowi...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Zasady wystawiania i przechowywania faktur VAT regulują przepisy rozdziału 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

Zasady te dotyczą zarówno faktur wystawianych w formie papierowej jak i elektronicznej, przy czym ta druga forma wymaga wypełnienia dodatkowych warunków, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005r.

w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. Nr 133, poz. 1119). Zgodnie z § 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. jednym z obligatoryjnych elementów faktury jest wskazanie daty jej wystawienia. Moment wystawienia faktury dla usług telekomunikacyjnych reguluje § 11 ww. rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008r. Zgodnie z § 11 ust. 1 tego rozporządzenia gdy faktura dotyczy usługi telekomunikacyjnej i zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej nie wskazują szczególnego momentu wystawienia faktury.

Z przepisu § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005r. jedynie wynika, że faktury mogą być wystawiane, przesyłane i przechowywane w formie elektronicznej, pod warunkiem, że autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści będą zagwarantowane:

1. bezpiecznym podpisem elektronicznym w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450, z późn. zm.), weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
2. poprzez wymianę danych elektronicznych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa, dotycząca tej wymiany, przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność danych. Zatem przepis powyższy jedynie określa warunki jakie powinna spełniać e-faktura.
   
   

Jak wskazano w wyżej opisanym stanie faktycznym datą wystawienia faktury widniejącą na fakturze będzie data wygenerowania tej faktury z systemu bilingowego. W ocenie Spółki możliwe późniejsze złożenie podpisu elektronicznego, z uwagi na złożoność procesu wystawiania faktur opisanego w stanie faktycznym, nie powinno przesądzać (determinować) daty wystawienia faktury. Z uwagi na specyfikę dokumentu jakim jest faktura elektroniczna należy stwierdzić, że faktura elektroniczna, po przesłaniu drogą elektroniczną do kontrahenta ma być tym samym elektronicznym zestawem danych co faktura zachowana w systemie podatnika. Ustawodawca wymaga, aby egzemplarz faktury elektronicznej przesłany przez wystawcę miał treść identyczną z treścią faktury otrzymanej przez kontrahenta. Rolą złożenia podpisu w tym przypadku jest zagwarantowanie autentyczności treści i integralności faktury. Natomiast w świetle ww. § 4 nie można wywieść, iż data złożenia podpisu elektronicznego jest datą wystawienia faktury.

Zatem w wyżej opisanym procesie wystawiania przez Spółkę e-faktury złożenie podpisu elektronicznego, służy jedynie do zagwarantowania autentyczności i integralności faktury, zaś datą wystawienia faktury jest data wygenerowania faktury z systemu bilingowego.

W dniu 05 sierpnia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną nr IP-PP2-443-625/09-4/BM, w której stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za nieprawidłowe.

Na powyższą interpretację wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w dniu 21 sierpnia 2010r. (data nadania). W odpowiedzi na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, w piśmie z dnia 04 września 2009r. Nr IPPP2/443-625/09-4/BM Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie stwierdził podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W dniu 25 września 2009r. (data wpływu 02 października 2009r. Spółka wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem tut. organu, skargę na interpretację indywidualną z dnia 05 sierpnia 2009r., Nr IP-PP2-443-625/09-2/BM.

WSA w Warszawie w wyroku z dnia 06 maja 2010r. sygn. akt III SA/Wa 1906/09 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną i stwierdził, że wydaną interpretację indywidualną należy wyeliminować z obrotu prawnego z powodów, które w skardze nie zostały podniesione, a stanowią o jej wydaniu z naruszeniem prawa.

W uzasadnieniu Sąd stwierdził:

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) kontrola sądowa zaskarżonych decyzji, postanowień bądź innych aktów wymienionych w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - określanej dalej jako ?p.p.s.a.?), w tym również interpretacji indywidualnych poddanych kontroli sądowej na podstawie art. 3 § 2 pkt 4a p.p.s.a. sprawowana jest w oparciu o kryterium zgodności z prawem.

W myśl art. 146 tej ustawy sąd, uwzględniając skargę na akt lub czynność, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a, uchyla ten akt lub interpretację albo stwierdza bezskuteczność czynności. Zgodnie z art. 134 p.ps.a. Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Przepis ten oznacza, iż można wyeliminować z obrotu prawnego zaskarżony akt także z powodów, które w skardze nie zostały podniesione, a stanowią o wydaniu aktu z naruszeniem prawa.

Należy wskazać, że w myśl art. 14b § 1 o.p. minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualna). Zgodnie z art. 14b § 7 o.p. minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w § 1, który zawiera dane identyfikujące wnioskodawcę oraz dane wskazane w § 2-5, oraz sposób uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 14f. We wzorze wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, stanowiącym załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie wzoru wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz sposobu uiszczenia opłaty od wniosku (Dz. U. Nr 112, poz. 771 ze zm.), wskazano na konieczność podania w nim imienia i nazwiska osoby legitymowanej do jego złożenia oraz opatrzenia go podpisem tej osoby (pola 58, 59 i 61). Jednocześnie w przypisie do opisu pola 61 ww. wzoru wyjaśniono, że w przypadku, gdy z wnioskiem występuje osoba upoważniona, należy dołączyć pełnomocnictwo lub inny dokument, z którego wynika prawo do występowania w imieniu wnioskodawcy z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego.

Przypis ten koresponduje z treścią art. 135 - art. 137 o.p., które w zakresie zdolności prawnej i zdolności do czynności prawnych w sprawach podatkowych odwołują się do przepisów prawa cywilnego, w tym dotyczących sposobu reprezentowania osób fizycznych i innych podmiotów (m.in. osób prawnych), jak również wprost stanowią o działaniu strony przez pełnomocnika.

Jeśli więc wnioskodawca działa z wyboru przez pełnomocnika lub też z uwagi na swój status prawny przez upoważnione do tego organy, wówczas ma obowiązek dołączyć do wniosku dokument, który będzie stanowił o umocowaniu danych osób do reprezentowania wnioskodawcy w zakresie obejmującym wystąpienie z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. W szczególności tylko w przypadku, gdy zachowane zostały zasady reprezentacji osoby prawnej uznać można, że wniosek rzeczywiście pochodzi od tej osoby prawnej. Bowiem tylko prawidłowo podpisany wniosek może skutecznie wszcząć postępowanie dotyczące podmiotu, w imieniu którego został on złożony. Dołączenie takiego dokumentu stanowi przy tym warunek formalny wniosku.

Należy podkreślić, że niedochowanie powyższego warunku skutkuje powstaniem, po stronie organu wydającego interpretację indywidualną, obowiązku wezwania wnioskodawcy do usunięcia braków złożonego wniosku. Organ podatkowy nie może przystąpić do merytorycznego załatwienia wniosku w sytuacji, gdy wniosek ten wskazanych wymogów nie spełnia.

Zgodnie z art. 169 § 1 o.p. jeżeli podanie nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa, organ podatkowy wzywa wnoszącego podanie do usunięcia braków w terminie 7 dni z pouczeniem, że niewypełnienie tego warunku spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego podkreśla się, że ominięcie tego etapu postępowania i niewezwanie do usunięcia braku formalnego stanowi istotne naruszenie prawa procesowego, a w szczególności (...) zasady należytego i wyczerpującego informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków (por. wyrok NSA z dnia 9 listopada 2006r., sygn. akt I OSK 6/06, Lex nr 293175).

W rozpoznanej sprawie we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jako wnioskodawcę wskazano Spółkę S.A. z siedzibą w W.

Wnioskodawca będący spółką akcyjną jako osoba prawna winien działać przez swoje organy w sposób przewidziany w ustawie kodeks Spółek Handlowych i opartym na niej statucie. Natomiast z akt podatkowych wynikało, że wniosek z dnia 1 czerwca 2009r. o wydanie interpretacji indywidualnej został podpisany przez pełnomocnika Andrzeja L. W związku z wezwaniem organu wniosek uzupełniono przesyłając pełnomocnictwo udzielone Andrzejowi L. do reprezentowania Spółki, podpisane przez prezesa zarządu Wojciecha M. i prokurenta Dariusza S.

Sąd podkreślił,, że wraz z pełnomocnictwem nie został złożony dokument, na podstawie którego możliwe byłoby ustalenie, że wskazane osoby mogły pełnomocnictwa udzielić. Nie dołączono żadnego dokumentu wskazującego w szczególności na skład zarządu Spółki w dacie udzielania pełnomocnictwa oraz sposób jej reprezentacji.

Podkreślono, iż wraz z wnioskiem o udzielenie interpretacji indywidualnej jak również w toku postępowania w sprawie o wydanie interpretacji Skarżąca nie złożyła dokumentu, z którego wynikałoby uprawnienie prezesa zarządu Wojciecha M. oraz prokurenta Dariusza S. do złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Sąd podzielił pogląd wyrażony w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 30 marca 2006 r., sygn. akt III CZP 14/06, że dokument wykazujący umocowanie osób działających w imieniu osoby prawnej przy udzielaniu pełnomocnictwa należy traktować jako element pełnomocnictwa i poddać takim samym rygorom, jakie obowiązują w wypadku dokumentu pełnomocnictwa.

Złożony wniosek obarczony był zatem brakiem formalnym, o którego usunięcie Minister Finansów powinien był wezwać we wskazanym wyżej trybie art. 169 § 1 w związku z art. 14h o.p. Nie czyniąc tego naruszył wskazane przepisy.

Dokument (dokumenty) wykazujący umocowanie osoby albo osób działających w imieniu osoby prawnej jest niezbędny do tego, aby ustalić, że podanie jest skuteczne i pochodzi od strony (wnioskodawcy). Organ podatkowy nie może ani prowadzić postępowania, ani też podjąć w sprawie merytorycznego rozstrzygnięcia w przedmiocie objętym wnioskiem, jeżeli wniosek nie został złożony przez stronę lub osobę przez nią do tego umocowaną. Co istotne, ten sam skutek występuje w przypadku, gdy wprawdzie braki wniosku zostaną usunięte, ale z uchybieniem terminu wynikającego z art. 169 § 1 op. Taka bowiem czynność, w sytuacji nie przywrócenia wskazanego terminu, jest nieskuteczna. W konsekwencji przeszkodą do załatwienia wniosku jest nie tylko nieistnienie prawidłowego umocowania, ale także wykazanie jego istnienia w sposób prawnie nieskuteczny (po terminie).

Sąd zobowiązał Ministra Finansów, w ponownie prowadzonym postępowaniu, do usunięcia braków formalnych, przed przystąpieniem do merytorycznego rozpatrzenia wniosku.

Jednocześnie stwierdzono, że wobec stwierdzonych uchybień, Sąd rozpoznając sprawę, nie mógł ocenić legalności zaskarżonej interpretacji pod względem merytorycznym oraz odnieść się do zarzutów podniesionych w skardze.

Biorąc pod uwagę powyższe po otrzymaniu prawomocnego orzeczenia i akt sprawy z WSA w Warszawie w dniu 29 lipca 2010r., pismem z dnia 23 września 2010r. Nr IPPP2/443-625/09-5/BM/IG wezwano Wnioskodawcę do przedłożenie oryginału lub urzędowo poświadczonego dokumentu, z którego wynika prawo Pana Wojciecha M. i Dariusza S. do reprezentowania Spółki w zakresie udzielania pełnomocnictw na dzień 19 kwietnia 2004r., czyli na dzień udzielonego pełnomocnictwa Panu Andrzejowi L. do reprezentowania Spółki. Wnioskodawca otrzymał wezwanie w dniu 27 września 2010r. Pismem z dnia 01 października 2010r. (data nadania 04 października 2010r.) Wnioskodawca dostarczył oryginał Odpisu Aktualnego z Rejestru Przedsiębiorców, z którego wynika prawo Pana Wojciecha M. i Dariusza S. do reprezentowania Spółki w zakresie udzielania pełnomocnictw na dzień 19 kwietnia 2004r., czyli na dzień udzielonego pełnomocnictwa Panu Andrzejowi L. do reprezentowania Spółki. Powyższe uzupełnienie wniosku wpłynęło w dniu 06 października 2010r.

Zgodnie z przepisem art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.

Zasady wystawiania i przechowywania faktur VAT regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), wydanego na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Zasady te dotyczą zarówno faktur wystawianych w formie papierowej jak i elektronicznej, przy czym ta druga forma wymaga wypełnienia dodatkowych warunków, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. Nr 133, poz. 1119), wydanego na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 10 i 11 ww. ustawy.

W myśl § 9 ww. rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008r. fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12. Przy czym, stosownie do przepisu § 11 ust. 1 rozporządzenia, faktury dokumentujące sprzedaż, dla której ustawodawca określił szczególny moment powstania obowiązku podatkowego (art. 19 ust. 10 i ust. 13 pkt 1-5 i 7-11 ust. 16a oraz ust. 16b ww. ustawy o VAT) wystawiane są nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Faktury o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawiane wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego (§ 11 ust. 2). Przepis ust. 2 nie dotyczy jednak wystawiania faktur w zakresie dostaw energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy. Zatem z cytowanych przepisów wynika najpóźniejszy termin, w którym podatnik ma obowiązek wystawienia faktury stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że ustawodawca nie określił w sposób odmienny momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku udokumentowania transakcji fakturami elektronicznymi. Nie określił również pojęć momentu wystawienia faktury elektronicznej. Należy zatem stwierdzić - z uwagi, iż pojęcie to wiąże się z czynnościami faktycznymi, a nie prawnymi - że to Wnioskodawca posiada wiedzę w jakim momencie wystawił dokument.

Jednakże, w opinii tutejszego organu podatkowego, nie sposób przyjąć, jak wskazała we wniosku Spółka, że momentem wystawienia faktury w formie elektronicznej, czyli sporządzenie dokumentu przez Wnioskodawcę, będzie datą wygenerowania faktury z systemu bilingowego. Należy bowiem zauważyć, że po wygenerowaniu faktury z systemu bilingowego ma miejsce jeszcze proces transformacji danych z tego systemu na pliki PDF, a następnie autentyczność pochodzenia i integralność treści faktur jest gwarantowana bezpiecznym podpisem elektronicznym.

Plik komputerowy może być uznany za fakturę elektroniczną jedynie gdy zostanie wystawiony i przesłany w tej formie (§ 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005r.) - dopóki nie zostanie on wysłany w sposób wskazany w w/w rozporządzeniu, nie może być uznany za wystawioną fakturę elektroniczną.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż momentem wystawienia faktury jest moment, w którym faktura elektroniczna ostatecznie opuszcza system komputerowy wystawcy wraz z faktycznym potwierdzeniem podpisem elektronicznym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.