Dostawa betonu wraz z transportem i wylewką stanowi świadczenie kompleksowe.

7.9.2012

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23.05.2012 r. (data wpływu 28.05.2012 r.) uzupełnionym w dniu 29.08.2012 r. (data wpływu odpowiedzi 03.09.2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 21.08.2012 r. doręczone Spółce w dniu 27.08.12r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania obniżonej stawki dla świadczonej usługi oraz dokumentów potwierdzających zastosowanie tej stawki jest:

prawidłowe - w zakresie uznania wykonywanych czynności za jedną usługę

oraz

nieprawidłowe - w zakresie posiadanej dokumentacji.

UZASADNIENIE

W dniu 28.05.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania obniżonej stawki dla świadczonej usługi oraz dokumentów potwierdzających zastosowanie tej stawki.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca) specjalizuje się między innymi w produkcji różnego rodzaju betonów w tym betonu towarowego stosowanego w różnych formach budownictwa. Oferta Wnioskodawcy przeznaczona jest dla budownictwa mieszkaniowego, komercyjnego, jak również przemysłowego i drogowego. Beton wytwarzany jest w sieci wytwórni L, zlokalizowanych na terenie całego kraju.

Wnioskodawca zamierza rozpocząć proces sprzedaży betonu nazywanego wylewką podłogową dla klientów indywidualnych, których budynki oraz lokale mieszkalne spełniają wymogi budownictwa społecznego określone w art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o VAT.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej produkuje masę betonową (PKD 2663), zamierza także świadczyć usługi ogólnobudowlane związane ze wznoszeniem budynków (PKWIU 45.21.1) polegające na transporcie oraz wylewaniu wyprodukowanej masy betonowej w miejsce przeznaczenia przez wykwalifikowanych operatorów sprzętu budowlanego, jak też odpowiednim rozprowadzeniem i pielęgnacją masy betonowej w miejscu wylania. Powyższa usługa będzie świadczona przez Wnioskodawcę osobiście bądź przez podwykonawców Wnioskodawcy świadczących swoje usługi w oparciu o umowy cywilno prawne zawierane z Wnioskodawcą.

Gotowa mieszanka betonowa trafiać będzie na plac budowy w betonomieszarce. Transport, wylanie i rozprowadzenie tego produktu realizowane będzie przez firmy zewnętrzne podwykonawców zatrudnionych przez Wnioskodawcę na podstawie umów cywilno prawnych. Natomiast klient indywidualny zawierał będzie jedną umowę na usługę kompleksową z Wnioskodawcą.

Klient Indywidualny będzie otrzymywał od Wnioskodawcy usługę budowlano-remontową polegającą na wylaniu tzw. wylewki podłogowej, w skład której to usługi wejdzie miedzy innymi transport, dostawa oraz pielęgnacja samej wylewki podłogowej. Całość usługi będzie dokumentowana jedną fakturą.

Usługa wylewania wylewki podłogowej będzie dokumentowana umową z klientem indywidualnym, która będzie obejmować zakres prac, ich harmonogram, oświadczeniem klienta o spełnieniu przez lokal lub budynek, w którym świadczona jest usługa wymogów dotyczących budownictwa społecznego, protokołem odbioru oraz fakturą dokumentującą dostawę wykonaną usługę. W tym celu klient Indywidualny będzie zobowiązany do podpisania oświadczenia ze lokal lub budynek, w którym świadczona jest usługa spełnia wszystkie wymogi określone w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT oraz podania wymaganych danych do umowy.

Wynagrodzenie za usługę budowlano-remontową polegającą na wylaniu tzw. wylewki podłogowej zależne będzie od wielkości powierzchni lokalu lub budynku spełniającego wymogi budownictwa społecznego pokrytej wylewką podłogową wyrażoną w metrach kwadratowych. Na cenę 1 m2 położonej wylewki składać się będzie koszt wytworzenia wylewki podłogowej, jej transportu oraz rozprowadzenia masy betonowej i jej pielęgnacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy opisana we wniosku usługa budowlano-remontowa, na której cenę składa się również dostawa produktu wraz z usługą transportową, w sytuacji gdy rozprowadzenia i pielęgnacji betonu oraz transportu betonu dokonują podmioty zewnętrzne - podwykonawcy Wnioskodawcy będzie opodatkowana preferencyjną stawką podatku 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw z art. 41 ust. 12 oraz art. 146 a pkt 2 ustawy o VAT?
Czy dokumentacja składająca się z umowy z klientem indywidualnym, która będzie obejmować zakres prac i ich harmonogram, oświadczenie klienta o spełnieniu wymogów dotyczących budownictwa społecznego oraz protokołu odbioru są wystarczającymi dokumentami potwierdzającymi zastosowanie preferencyjnej stawki 8 % do powyższej usługi?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT stawkę podatku 8%, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Skoro Wnioskodawca wykona usługę budowlano-remontową w obiekcie zaliczanym do budownictwa społecznego określonego w art. 41 ust. 12a i ust. 12b ustawy o VAT a usługę tą udokumentuje fakturą VAT, to będzie mógł zastosować preferencyjną stawkę 8% niezależnie od faktu, że część prac wykonawczych oraz transport materiałów niezbędnych do wyświadczenia usługi powierzy podwykonawcom.

Podwykonawcy Wnioskodawcy nie będą obciążać za swoje usługi klienta indywidualnego a jedynie Wnioskodawcę. Klient indywidualny otrzyma kompleksową usługę udokumentowaną fakturą od L Sp. z o.o.

Reasumując, Wnioskodawca świadcząc usługi remontowo-budowlane na podstawie podpisanej umowy z klientem indywidualnym (nieprowadzącym działalności gospodarczej), nawet jeżeli przy jej wykonaniu korzysta z podwykonawców na podstawie zawartych z nimi umów cywilnoprawnych ma uprawnienie do wystawienia fraktury VAT, z zastosowaniem obniżonej stawki VAT 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 i ust. 12w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy.

Ad 2

Ustawa o VAT nie stanowi jakimi dowodami powinien dysponować podatnik na udokumentowanie stawki preferencyjnej 8 % stosowanej na potrzeby świadczenia usług dla obiektów budownictwa społecznego wymienionych w art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy posiadanie oświadczenia klienta, umowy oraz protokołu odbioru, z których to dokumentów wynikać będzie, że usługę wykonano dla klienta indywidualnego, którego lokal mieszkalny lub budynek spełnia wymogi zakreślone dla budownictwa społecznego wskazane w art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o VAT jest wystarczającą dokumentacją potwierdzająca zastosowanie stawki 8 % VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe w zakresie uznania wykonywanych czynności za jedną usługę i zastosowania w stosunku do niej stawki VAT w wysokości 8% oraz nieprawidłowe w zakresie posiadanej dokumentacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednocześnie stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się ? w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT ? do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl art. 41 ust. 12a ww. ustawy ? obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 ? wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza
300 m2,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2,.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Należy w tym miejscu wskazać, że dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Z objaśnień wstępnych zawartych w tej klasyfikacji wynika, że budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

Budynki mieszkalne jednorodzinne ? 111,
Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe ? 112,
Budynki zbiorowego zamieszkania ? 113.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi budowlane związane ze wznoszeniem budynków polegające na transporcie oraz wylewaniu wyprodukowanej masy betonowej w miejsce przeznaczenia, jak też odpowiednim rozprowadzeniu i pielęgnacją masy betonowej w miejscu wylania. Klient indywidualny zawierał będzie z Wnioskodawcą jedną umowę na usługę kompleksową polegającą na wylaniu tzw. wylewki podłogowej, w skład której to usługi wejdzie miedzy innymi transport, dostawa oraz pielęgnacja samej wylewki podłogowej. Całość usługi będzie dokumentowana jedną fakturą. Ponadto wskazano, że usługa będzie świadczona na rzecz posiadacza budynku lub lokalu mieszkalnego, który to budynek lub lokal mieszkalny spełniać będzie wymogi budownictwa społecznego, o którym mowa w art. 41 ust. 12a i 12b.

Wątpliwości Wnioskodawcy związane są z możliwością zastosowania jednolitej stawki VAT w stosunku do całej usługi budowlano-remontowej, w skład której wchodzi transport oraz dostawa betonu.

W tym miejscu wskazać należy, że zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług i opodatkowanie nią zarówno usługi, jak i dostawy materiałów, wykorzystywanych do wykonania tej usługi uwarunkowane jest specyfiką wykonywanych, w danych okolicznościach czynności i ustaleniu, która czynność jest świadczeniem głównym, a które czynności mają charakter pomocniczy. Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego pozwala stwierdzić, że świadczeniem głównym będzie usługa budowlana polegająca na wylaniu i pielęgnacji tzw. wylewki betonowej, wykonana w budynkach i lokalach mieszkalnych spełniających wymogi budownictwa społecznego określone w art. 41 ust. 12a i 12b ustawy. Transport i użycie masy betonowej należy uznać, jako czynności pomocnicze do zrealizowania świadczenia zasadniczego.

Zatem odnosząc wskazany stan prawny do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wykonywana przez Wnioskodawcę usługa budowlana, obejmująca transport i dostarczenie masy betonowej, w okolicznościach wskazanych we wniosku, będzie podlegać opodatkowaniu jedną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, w sytuacji gdy budynek lub lokal mieszkalny spełniać będzie wymogi określone dla budownictwa społecznego wskazane w art. 41 ust. 12a i 12b ustawy.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie posiadanej dokumentacji stwierdzić należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia wydane na jej podstawie nie określają rodzaju i formy dokumentów. Przepis art. 41 ust. 12 ustawy przywołuje natomiast Polską Klasyfikację Obiektów Budowlanych.

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne, które formalnie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać będą powierzchnię użytkową, rozumianą zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie PKOB w tym zakresie, np. kserokopią dokumentacji budowlanej, na podstawie której taką powierzchnię można obliczyć, aktem notarialnym, w którym wymieniona byłaby powierzchnia mieszkania lub budynku, przydziałem ze spółdzielni z wymienionymi powierzchniami poszczególnych pomieszczeń mieszkalnych. Posiadanie przez Wnioskodawcę oświadczeń Klientów o powierzchni użytkowej danego budynku lub lokalu mieszkalnego jako potwierdzenie przynależności obiektu do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie jest wystarczające do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT. Również zapisy umowy oraz podpisanie protokołu odbioru nie będą wystarczającymi dowodami, na potwierdzenie, że budynek lub lokal mieszkalny spełnia wymogi określone dla budownictwa społecznego wskazane w art. 41 ust. 12a i 12b ustawy.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionych przez Wnioskodawcę zdarzeń przyszłych oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.