W zakresie opodatkowania wycofania z majątku przedsiębiorstwa nieruchomości i przekazania jej do majątku (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy ? przedstawione we wniosku z 15 września 2014 r. (data wpływu 25 września 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 grudnia 2014 r. (data wpływu 24 grudnia 2014 r.) na wezwanie z dnia 9 grudnia 2014 r. znak IPPP2/443-936/14-3/DG o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wycofania z majątku przedsiębiorstwa nieruchomości i przekazania jej do majątku prywatnego w celu świadczenia usług wynajmu ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 22 grudnia 2014 r. (data wpływu 24 grudnia 2014 r.) na wezwanie z dnia 9 grudnia 2014 r. znak IPPP2/443-936/14-3/DG o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wycofania z majątku przedsiębiorstwa nieruchomości i przekazania jej do majątku prywatnego w celu świadczenia usług wynajmu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług reklamowych na rzecz podmiotów trzecich. W grudniu 2012 r., w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca nabył dwa lokale mieszkalne, wraz z miejscami postojowymi w wielostanowiskowym garażu podziemnym, z przeznaczeniem na cele biurowe. W wyniku przeprowadzonych prac modernizacyjnych ww. lokale zostały przekształcone w jeden lokal biurowy. Lokal ten wprowadzony został w 2013 r. do ewidencji środków trwałych, stając się tym samym częścią majątku przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę. Przedmiotowa nieruchomość stanowi więc obecnie środek trwały, od którego dokonywane są odpisy amortyzacyjne.

Z tytułu nabycia przedmiotowych nieruchomości, jak również w związku z poniesionymi nakładami, Wnioskodawca skorzystał w całości z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług.

Aktualnie Wnioskodawca rozważa zmianę formy prowadzenia działalności gospodarczej, w wyniku czego prowadzone dotychczas przedsiębiorstwo zostanie przekształcone w sp. z o.o. lub wniesione do takowej spółki aportem. Powstała w konsekwencji powyższego spółka kapitałowa może być następnie przedmiotem sprzedaży na rzecz podmiotu trzeciego.

Przed przystąpieniem do przeprowadzenia powyższej restrukturyzacji Wnioskodawca planuje jednak wycofać z majątku przedsiębiorstwa przedmiotowy lokal biurowy wraz z przynależnymi do niego miejscami postojowymi, przekazując go do swojego majątku prywatnego (osobistego), w celu dalszego wynajmu na cele biurowe podmiotom zainteresowanym, w tym być może m.in. nowopowstałej spółce kapitałowej, do której wniesiony aportem zostałby pozostały majątek przedsiębiorstwa.

W nadesłanym dnia 22 grudnia 2014 r. uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, że świadcząc usługi wynajmu lokalu biurowego będzie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, tzn. nie będzie korzystał ze zwolnienia od VAT w myśl art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czynność polegająca na wycofaniu z majątku przedsiębiorstwa lokalu biurowego wraz z przynależnymi do niego miejscami postojowymi i przekazanie tej nieruchomości do majątku prywatnego (osobistego) Przedsiębiorcy (Wnioskodawcy) w celu dalszego wynajmu na cele biurowe podmiotom zainteresowanym w tym m.in. nowopowstałej spółce kapitałowej do której np. wniesiony aportem byłby pozostały majątek przedsiębiorstwa?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast w myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, która nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7(?).

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję dostawy towarów lub świadczenie usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, jest także przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

• przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  

• wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Ponadto w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielną działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? ust. 2 powołanego artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z regulacji art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) wynika, że przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Powyższe oznacza, że świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli tylko jest świadczone w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W konsekwencji wynajmujący, będący czynnym podatnikiem podatku VAT, dokonując prywatnie wynajmu lokalu, jest z tego tytułu podatnikiem VAT, czynność zaś powyższa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym stwierdzić należy, że czynność przeniesienia lokalu użytkowego z majątku przedsiębiorstwa do majątku osobistego Wnioskodawcy w celu jego dalszego wynajmu nie będzie rodziła żadnych konsekwencji w podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie lokal użytkowy po wycofaniu ze środków trwałych przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, będzie przez Wnioskodawcę wynajmowany na rzecz podmiotów zainteresowanych, tj. nadal wykorzystywany będzie w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji powyższego zastosowania w niniejszej sprawie nie będzie miał art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z podatku od towarów i usług. Podobne stanowisko w przedmiotowej kwestii zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 8 kwietnia 2010 r. sygn. ILPP1/443-105/10-4/BD oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 12 września 2013 r. sygn. ITPP2/443-634/13/AD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ?ustawą o VAT?, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
   
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Zatem, opodatkowanym świadczeniem usług jest każda transakcja podatnika w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona jako dostawa towarów, przy czym do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte ? w przypadku dostawy towarów ? w art. 7 ust. 2 oraz ? w przypadku świadczenia usług ? w art. 8 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 7 ust. 2 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 14a ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o wytworzeniu nieruchomości - rozumie się przez to wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że nieodpłatne czynności, o których mowa w tym przepisie, tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jeśli podatnik odliczył podatek naliczony np. przy ich nabyciu czy wytworzeniu, to ich nieodpłatne przekazanie - gdyby było nieopodatkowane - w istocie stanowiłoby nabycie bez opodatkowania. Stoi to w sprzeczności z zasadą powszechności oraz neutralności opodatkowania. Jeśli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku, to nieodpłatne przekazanie tego towaru pozostaje neutralne podatkowo, gdyż podatnik już raz został obciążony faktycznym kosztem podatku (w tej części wystąpił więc jako konsument, a nie jako podatnik VAT).

Z powyższych przepisów wynika, że przekazanie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także wszelkie inne darowizny ze względu na nieodpłatny charakter czynności mogłoby podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT lecz jedynie przy spełnieniu przesłanki określonej w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w sytuacji gdy podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu czy wytworzeniu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 ustawy o VAT, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z treści art. 15 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Wobec tego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek na cele mieszkaniowe, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym opodatkowane są stawką podatku w wysokości 23%.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług reklamowych.

W grudniu 2012 r., w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca nabył dwa lokale mieszkalne, wraz z miejscami postojowymi w garażu podziemnym, z przeznaczeniem na cele biurowe. W wyniku przeprowadzonych prac modernizacyjnych ww. lokale zostały przekształcone w jeden lokal biurowy. Lokal ten wprowadzony został w 2013 r. do ewidencji środków trwałych, stając się tym samym częścią majątku przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę.

Z tytułu nabycia ww. nieruchomości, jak również w związku z poniesionymi nakładami, Wnioskodawca skorzystał w całości z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca rozważa zmianę formy prowadzenia działalności gospodarczej, w wyniku czego prowadzone dotychczas przedsiębiorstwo zostanie przekształcone w sp. z o.o. lub wniesione do takiej spółki aportem. Powstała spółka kapitałowa może być następnie przedmiotem sprzedaży na rzecz podmiotu trzeciego.

Przed przystąpieniem do przeprowadzenia restrukturyzacji Wnioskodawca planuje wycofać z majątku przedsiębiorstwa ww. lokal biurowy wraz z przynależnymi do niego miejscami postojowymi, przekazując go do swojego majątku prywatnego (osobistego), w celu dalszego wynajmu na cele biurowe podmiotom zainteresowanym, w tym ewentualnie nowopowstałej spółce kapitałowej.

Wnioskodawca świadcząc usługi wynajmu lokalu biurowego będzie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, tzn. nie będzie korzystał ze zwolnienia od VAT w myśl art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii opodatkowania VAT czynności przekazania nieruchomości do majątku prywatnego w sytuacji wynajmowania tej nieruchomości innemu podmiotowi.

W rozpatrywanej sprawie należy uznać, że nie nastąpi całkowita likwidacja prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż Wnioskodawca planuje świadczyć usługi najmu z wykorzystaniem lokalu biurowego. Zatem należy uznać, że Wnioskodawca w dalszym ciągu będzie działał w charakterze podatnika, a czynność najmu lokalu będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wyżej wskazał tut. Organ świadczenie usług najmu nieruchomości stanowiącej majątek prywatny ? odpowiada wskazanemu w art. 15 ust. 2 ustawy rodzajowi działalności gospodarczej polegającej na wykorzystywaniu towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Wnioskodawca będzie wynajmować posiadany lokal biurowy uzyskując z tego tytułu stały przychód. ?Prywatny? najem lokali stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. W konsekwencji transakcje najmu nieruchomości dokonywane przez Wnioskodawcę jako czynnego podatnika VAT będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem czynności wykonywane przez Wnioskodawcę będą stanowiły działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawca, w związku z planowanym świadczeniem usług wynajmu lokalu biurowego będzie wypełniał przesłanki zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, oraz będzie w dalszym ciągu występował w roli podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą.

Ponadto w niniejszej sprawie nie dojdzie do nieodpłatnego przekazania lokalu biurowego wraz z miejscami postojowymi z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, gdyż ww. nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych (świadczenie usług reklamowych) oraz, jak wyjaśnił Wnioskodawca, lokal biurowy planuje wycofać z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, z przeznaczeniem do świadczenia usług najmu. Zatem należy uznać, że w okolicznościach wskazanych we wniosku nie mamy do czynienia z czynnością nieodpłatnego przekazania przez podatnika towaru należącego do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazania lub zużycia towaru na cele osobiste podatnika, gdyż wskazany lokal służył i będzie nadal wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych tj. najmu lokalu. Wnioskodawca zaś w związku z dalszym wynajmem lokalu biurowego będzie prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Wnioskodawca wskazuje wprawdzie, że nastąpi wycofanie lokalu z działalności gospodarczej na cele prywatne, ale wyjaśnił też, że lokal jest przeznaczony do dalszego wynajmu. Wyjaśnić trzeba, że ustawa o podatku od towarów i usług nie rozróżnia najmu na tzw. najem prywatny i najem w działalności gospodarczej. Jak wskazano, skoro lokal będzie wynajmowany, to konsekwentnie Wnioskodawca będąc czynnym podatnikiem VAT będzie kontynuował prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem.

W konsekwencji nie wystąpią przesłanki do zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy o VAT i potraktowania czynności przekazania lokalu biurowego jako czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy w przedstawionym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.