Opodatkowanie nieoprocentowanych i niskoprocentowych pożyczek ze środków obrotowych, zastosowanie (...)

Opodatkowanie nieoprocentowanych i niskoprocentowych pożyczek ze środków obrotowych, zastosowanie zwolnienia dla czynności udzielania pożyczek oraz wykazywanie wartości sprzedaży w deklaracji podatkowej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy ? przedstawione we wniosku z 1 października 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieoprocentowanych i niskoprocentowych pożyczek ze środków obrotowych, zastosowania zwolnienia dla czynności udzielania pożyczek oraz wykazywania wartości sprzedaży w deklaracji podatkowej ? jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 6 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieoprocentowanych i niskoprocentowych pożyczek ze środków obrotowych, zastosowania zwolnienia dla czynności udzielania pożyczek, wykazywania wartości sprzedaży w deklaracji podatkowej oraz uwzględnienia w proporcji sprzedaży czynności udzielania pożyczek.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Wnioskodawca (dalej: ?Spółka? lub ?Pożyczkodawca?) jest czynnym podatnikiem VAT. Podstawowa działalność Spółki polega na działalności portali internetowych, reklamie oraz działalności związanej z oprogramowaniem. Spółka zamierza udzielać pracownikom lub swoim zleceniobiorcom (dalej: ?Pożyczkobiorcom?) pożyczek na zaspokojenie ich indywidualnych potrzeb życiowych. Pożyczki będą udzielane na preferencyjnych warunkach w porównaniu do obecnych ofert rynkowych i będą udzielane wyłącznie ze środków obrotowych Spółki. Niewykluczone, iż Spółka zdecyduje się też w ogóle nie pobierać wynagrodzenia od udzielanych pożyczek lub zdecyduje się na umorzenie części lub całości kapitału pożyczki.


Z uwagi na fakt, że pożyczki mają być udzielane częstotliwie, Spółka udostępni Pożyczkobiorcom dokument (dalej ?Regulamin?), w którym określi zasady obowiązujące przy udzielaniu pożyczek ze środków obrotowych. Regulamin określi między innymi: którzy pracownicy i zleceniobiorcy mogą starać się o pożyczkę sfinansowaną ze środków obrotowych, jaka może być wysokość danej pożyczki, na jaki okres mogą być udzielane pożyczki, walutę pożyczki, sposób zabezpieczenia spłaty, procedurę akceptacji wniosków czy też sposób zawarcia umowy pożyczki między Spółką a Pożyczkobiorcą (w razie pozytywnego rozpatrzenia wniosku złożonego przez Pożyczkobiorcę).


Pożyczki udzielane będą Pożyczkobiorcom na jednakowych warunkach i według jednakowych zasad określonych w Regulaminie. Możliwe, że Regulamin będzie przewidywać sytuacje, w których Spółka umorzy odsetki od pożyczek lub całą pożyczkę.


Proces udzielenia pożyczek przez Spółkę rozpoczęty zostanie poprzez złożenie wniosku przez zainteresowanego Pożyczkobiorcę poprzez udostępnioną do tego celu przez Spółkę platformę informatyczną. Następnie, w sytuacji dostępności środków obrotowych oraz akceptacji wniosku przez Spółkę, Pożyczkobiorcy przelewana będzie kwota pożyczki na jego rachunek bankowy oraz automatycznie generowane będzie potwierdzenie zawarcia umowy pożyczki wraz z harmonogramem spłaty pożyczki. Spłaty pożyczek dokonywane będą przez Pożyczkobiorców w cyklach miesięcznych.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:


  1. Czy czynność udzielania pracownikom lub zleceniobiorcom niskooprocentowanych pożyczek ze środków obrotowych Spółki stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług?
  2. Czy czynność udzielenia pracownikom lub zleceniobiorcom nieoprocentowanych pożyczek ze środków obrotowych Spółki stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług?
  3. Czy świadczenie tych usług jest zwolnione z opodatkowania VAT?
  4. Jeśli usługa jest zwolniona z opodatkowania VAT, to czy Spółka zobowiązana jest do wykazywania w deklaracji podatkowej VAT-7 obrotu zwolnionego w wysokości odsetek naliczonych od pożyczki?


Stanowisko Wnioskodawcy:


  1. Zdaniem Spółki działalność Spółki w zakresie udzielania pracownikom lub zleceniobiorcom niskooprocentowanych pożyczek ze środków obrotowych stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu w rozumieniu przepisów UVAT.
  2. Zdaniem Spółki działalność Spółki w zakresie udzielania pracownikom lub zleceniobiorcom nieoprocentowanych pożyczek ze środków obrotowych stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu w rozumieniu przepisów UVAT.
  3. Usługa udzielania pracownikom lub zleceniobiorcom pożyczek ze środków obrotowych korzysta ze zwolnienia z opodatkowania VAT.
  4. Spółka powinna wykazywać w deklaracji VAT-7 (poz. 20 tej deklaracji) obrót zwolniony w wysokości naliczonych w danym okresie odsetek od pożyczki.


Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy


Ad. 1


Zgodnie z art. 8 ust. 1 UVAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 UVAT. Zgodnie z art. 15 ust 1 UVAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 powyższego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.


Aby odpowiedzieć na pytanie, czy czynność udzielenia pożyczek podlega opodatkowaniu VAT, należy jednak przeanalizować, czy udzielając pożyczki Spółka działa w charakterze podatnika VAT. Innymi słowy, czy można uznać, że udzielenie pożyczek wchodzi w zakres działalności gospodarczej Spółki.


Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.


Z powyższej regulacji wynika, że w wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej i ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Należy zauważyć, że udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy czynności te nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym lub stanowią czynności pomocnicze.


Zdaniem Wnioskodawcy spełnione są wszystkie przesłanki do uznania udzielenia pożyczki pracownikom i zleceniobiorcom za odpłatne świadczenie usług:

  • występuje świadczenie w postaci przeniesienia własności pieniędzy zgodnie z przepisami prawa cywilnego;
  • świadczenie nie jest dostawą towarów, w szczególności pieniędzy nie można uznać za towar w świetle art. 2 pkt 6 UVAT;
  • świadczący (Wnioskodawca) otrzymuje wynagrodzenie w postaci odsetek.


Ad. 2


W świetle art. 8 ust 2 pkt 2 UVAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.


W związku z powyższym, dla uznania, czy dana nieodpłatna czynność jest objęta zakresem VAT kluczowe znaczenie ma cel jej świadczenia.

W świetle UVAT, świadczenie usług bez wynagrodzenia może zostać zakwalifikowane jako odpłatne w sytuacji, gdy nie wpisuje się w cel prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Innymi słowy, aby nieodpłatne wykonanie usług podlegało opodatkowaniu VAT, nie powinno stanowić elementu warunkującego prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej. Brak świadczeń tego rodzaju nie będzie wpływał na zakres prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.


Zgodnie ze stanem faktycznym zaprezentowanym powyżej, Spółka planuje udzielać pracownikom i zleceniobiorcom nieoprocentowanej pożyczki na ich indywidualne potrzeby. Tym samym, udzielanie pożyczek przez Spółkę pracownikom i zleceniobiorcom nie jest dokonywane dla celów działalności gospodarczej Spółki. W konsekwencji, udzielanie przez spółkę pożyczek pracownikom i zleceniobiorcom (bez pobierania wynagrodzenia, w szczególności w postaci prowizji i odsetek) powinno zostać zakwalifikowane jako odpłatne świadczenie usług na gruncie art. 8 ust. 2 pkt 2 UVAT.


Powyższe znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach podatkowych, np.:

  • 9 czerwca 2014 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, o sygnaturze IPPP3/443-234/14-2/MKw
  • 29 lipca 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, o sygnaturze IPPP1/443-429/13-2/EK


Ad. 3


Ustawodawca implementując art. 135 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE z 2006 r? seria L, s. 1 ze zm., dalej: ?Dyrektywa?) przewidział zwolnienie przedmiotowe dla usług udzielania pożyczek w art. 43 ust. 1 pkt 38 UVAT. Zgodnie z tym przepisem zwolnione z opodatkowania są usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Do planowanych przez Wnioskodawcę pożyczek nie mają zastosowania przepisy wyłączające zwolnienie, w szczególności art. 43 ust. 15 UVAT. Stanowisko zbieżne z poglądem Wnioskodawcy w analogicznych sytuacjach organy podatkowe wyraziły w następujących interpretacjach:

  • 9 czerwca 2014 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, o sygnaturze IPPP3/443-231/14-2/IG;
  • 2 września 2013 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, o sygnaturze IPPP1/443-734/13-2/MP;
  • 12 października 2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, o sygnaturze IBPP2/443-660/12/RSz;
  • 11 lipca 2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, o sygnaturze IPPP1/443-363/12-2/JL.


Ad. 4


Na podstawie art. 99 ust. 1 UVAT Wnioskodawca będzie zobowiązany do wykazywania w składanych deklaracjach VAT obrotu zwolnionego w wysokości odsetek od pożyczek. Podobne stanowisko potwierdził organ w interpretacji o sygnaturze IPPP1/443-363/12-2/JL z 11 lipca 2012 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie oraz interpretacji o sygnaturze IBPP2/443-898/113/BW z 20 grudnia 2013 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Ad. 1


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ?ustawą o VAT?, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).


W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).


Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.


Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.


Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.


Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.


Z opisu sprawy wynika, że Spółka zamierza udzielać pracownikom lub swoim zleceniobiorcom niskooprocentowanych pożyczek na zaspokojenie ich indywidualnych potrzeb życiowych. Pożyczki będą udzielane na preferencyjnych warunkach w porównaniu do obecnych ofert rynkowych i będą udzielane wyłącznie ze środków obrotowych Spółki. Spółka określi regulamin, który będzie regulował kwestie: którzy pracownicy i zleceniobiorcy mogą starać się o pożyczkę sfinansowaną ze środków obrotowych, jaka może być wysokość danej pożyczki, na jaki okres mogą być udzielane pożyczki, walutę pożyczki, sposób zabezpieczenia spłaty, procedurę akceptacji wniosków czy też sposób zawarcia umowy pożyczki między Spółką a pożyczkobiorcą.


Istota umowy pożyczki została określona w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. 2014 r., poz. 121). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.


Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.


Zatem, w odniesieniu do powyższych przepisów oraz przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w opisanej sprawie Wnioskodawca z tytułu udzielenia pożyczek występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.


W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.


Z uwagi na opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że opisana we wniosku czynność udzielenia niskooprocentowanych pożyczek będzie stanowić dla Wnioskodawcy odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.


Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.


Ad. 2


Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

  1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
  2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.


Z powyższych przepisów wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

  • w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa ? użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów lub ich części składowych (warunki te muszą być spełnione łącznie),
  • w przypadku świadczenia usług ? świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.


Zatem dla ustalenia, czy konkretna, nieodpłatna czynność podlega opodatkowaniu w związku z uznaniem jej za odpłatne świadczenie usług, istotny jest cel jej świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.


Z opisu sprawy wynika, że Spółka zamierza udzielać pracownikom lub swoim zleceniobiorcom nieoprocentowanych pożyczek na zaspokojenie ich indywidualnych potrzeb życiowych. Pożyczki będą udzielane wyłącznie ze środków obrotowych Spółki. Spółka określi regulamin, który będzie regulował kwestie: którzy pracownicy i zleceniobiorcy mogą starać się o pożyczkę sfinansowaną ze środków obrotowych, jaka może być wysokość danej pożyczki, na jaki okres mogą być udzielane pożyczki, walutę pożyczki, sposób zabezpieczenia spłaty, procedurę akceptacji wniosków czy też sposób zawarcia umowy pożyczki między Spółką a pożyczkobiorcą.


Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca z tytułu udzielanych pożyczek pracownikom i zleceniobiorcom nie uzyska wynagrodzenia w postaci odsetek. Tym samym, czynność ta nie stanowi odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.


Jednocześnie treść wniosku wskazuje, że wykonywana usługa nie służy celom działalności gospodarczej Wnioskodawcy, ponieważ pożyczki dla pracowników są udzielane na zaspokojenie ich indywidualnych potrzeb życiowych.


W konsekwencji, oznacza to, że czynność udzielania pracownikom lub zleceniobiorcom nieoprocentowanych pożyczek ze środków obrotowych Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w związku z uznaniem jej za świadczenie usług na mocy art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.


Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.


Ad. 3


Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.


Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.


Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.


Z uwagi na przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że zamierzona czynność udzielania pracownikom i zleceniobiorcom niskooprocentowanych i nieoprocentowanych pożyczek ze środków obrotowych Spółki stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednakże z uwagi na spełnienie przesłanek wynikających z powołowego art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, czynność ta będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.


Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.


Ad. 4


Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.


Jak stwierdzono w odpowiedzi na pytanie nr 3 czynność udzielania niskooprocentowanych pożyczek będzie stanowić czynność podlegającą zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.


W związku z tym wynagrodzenie z tytułu udzielenia pożyczki w postaci odsetek należy wykazać w deklaracji VAT jako zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT.


Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 należało uznać za prawidłowe.


Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, że w zakresie uwzględnienia w proporcji sprzedaży czynności udzielania pożyczek zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.


Ponadto tut. Organ podatkowy stwierdza, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika