Zwolnienie usług udzielania oprocentowanych pożyczek oraz pozostałych dostaw towarów lub świadczenia (...)

Zwolnienie usług udzielania oprocentowanych pożyczek oraz pozostałych dostaw towarów lub świadczenia usług, których beneficjentem jest gość hotelowy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy ? przedstawione we wniosku z 24 września 2014 r. (data wpływu 29 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:


  • zwolnienia usług udzielania oprocentowanych pożyczek ? jest prawidłowe;
  • pozostałych dostaw towarów lub świadczenia usług, których beneficjentem jest gość hotelowy ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 29 września 2014 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia usług udzielania oprocentowanych pożyczek oraz pozostałych dostaw towarów lub świadczenia usług, których beneficjentem jest gość hotelowy.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:


Sp. z o.o. (dalej: B. lub Spółka) świadczy na rzecz swoich klientów usługi typu "paid-out". W ramach przedmiotowej usługi gość hotelowy, który nie dysponuje gotówką w walucie polskiej, może w recepcji hotelu uzyskać żądaną kwotę (którą następnie wykorzysta w dowolny sposób, np. w celu zapłaty za przejazd taksówką). Wartość wypłaconej kwoty jest doliczana do rachunku gościa (jako pozycja "wypłaty") i powiększana o ustaloną marżę.

Ponadto Spółka, zgodnie z dyspozycją otrzymaną od klienta, dokonuje nabyć towarów / usług (np. dostawa kwiatów) i dokonuje płatności za przedmiotowe towary lub usługi. Kwota nabytych towarów / usług jest doliczana do rachunku klienta (również jako pozycja "wypłaty") i powiększana o ustaloną marżę.


W chwili obecnej Spółka traktuje wypłacone kwoty jako pozostające poza opodatkowaniem VAT, zaś pobieraną marżę traktuje jako podlegającą opodatkowaniu VAT (według stawki zw).


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:


  1. Czy pobierana marża od wypłaty ?paid-out? powinna być zwolniona od podatku VAT?
  2. Czy marża pobierana od zakupów na rzecz gościa powinna być opodatkowana stawką VAT 23%?

Stanowisko Wnioskodawcy:


W przypadku usług typu "paid-out", w ramach których gość hotelu uzyskuje od Spółki gotówkę w walucie polskiej w żądanej kwocie do dowolnego wykorzystania (w szczególności Spółka nie ingeruje w sposób jej wykorzystania), a jego rachunek jest obciążany wypłaconą kwotą powiększoną o ustaloną marżę, wypłata taka zdaniem Wnioskodawcy powinna być traktowana jako usługa finansowa (w takiej sytuacji Spółka działa w sposób analogiczny do kredytodawcy). Wypłacany kapitał powinien pozostawać neutralny podatkowo, zaś opodatkowaniu VAT powinno podlegać wyłącznie wynagrodzenie uzyskane przez Spółkę z tego tytułu, tj. marża. Jest argument żeby uznać, iż stawka VAT stosowana w odniesieniu do tego typu usług to, zgodnie z art. 43. 1. 38 UVAT, zwolnienie z opodatkowania VAT.


W pozostałych przypadkach, tj. sytuacji, gdy Spółka dokonuje nabyć towarów / usług zgodnie z życzeniem klienta i dokonuje płatności za te zakupy, doliczając ich kwotę wraz z ustaloną marżą do rachunku gościa hotelowego, skutki opodatkowania VAT są zależne od ustaleń wprowadzonych przez hotel w stosownych regulaminach. W szczególności, jeśli:

  • Hotel dokonuje zakupów w imieniu i na rzecz klienta (co jest wskazane w regulaminach świadczenia usług), można uznać, iż wydatki poniesione są w imieniu i na rzecz klienta. W takiej sytuacji, koszty usług / towarów nie powinny powiększać podstawy opodatkowania z tytułu świadczenia przedmiotowych usług. Zgodnie z art. 29a.7.3 UoVAT, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych od nabywcy / usługodawcy jako zwrot wydatków poniesionych na jego rzecz i w jego imieniu. Podstawą opodatkowania z tytułu przedmiotowych usług będzie zatem wyłącznie pobierana marża.
  • Hotel dokonuje zakupów w swoim imieniu, lecz na rzecz klienta (w regulaminach świadczenia usług nie istnieją zapisy wskazujące na fakt, iż hotel działa w imieniu i na rzecz klienta). W takiej sytuacji Spółka staje się pośrednikiem w świadczeniu usług / dostawie towarów, dokonując w ten sposób świadczenia usług / dostawy towarów na rzecz klienta. W konsekwencji podstawa opodatkowania VAT powinna zawierać koszty / towarów powinien powiększone o 5% marżę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest:


  • prawidłowe ? w zakresie zwolnienia usług udzielania oprocentowanych pożyczek;
  • nieprawidłowe ? w zakresie pozostałych dostaw towarów lub świadczenia usług, których beneficjentem jest gość hotelowy.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ?ustawą o VAT?, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ustawy o VAT. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).


Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:


  • przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  • zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  • świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Istota umowy pożyczki zawarta została w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014, poz. 121). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (np. odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem, odsetki z tytułu zawarcia umowy otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu jej udzielenia.


Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.


Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.


Z treści wniosku wynika, że Zainteresowany świadczy na rzecz swoich klientów usługi typu "paid-out". W ramach przedmiotowej usługi gość hotelowy, który nie dysponuje gotówką w walucie polskiej, może w recepcji hotelu uzyskać żądaną kwotę, którą następnie wykorzysta w dowolny sposób. Wartość wypłaconej kwoty jest doliczana do rachunku gościa i powiększana o ustaloną marżę.

Z uwagi na opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, że Zainteresowany udziela na rzecz gości hotelowych oprocentowanych pożyczek, które to czynności mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Z uwagi na to, że usługa ta mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT jako wymieniona wprost w tym przepisie ? odsetki naliczane przez okres, w którym klient hotelu korzysta z pożyczonego kapitału, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.


Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.


Ad. 2.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.


Generalna zasada wynikająca z art. 5 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 1 i 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że czynność podatnika (dostawa towarów lub świadczenie usług) jest opodatkowana podatkiem VAT wówczas, gdy występuje element odpłatności. Tak więc, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem, aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności dokonywanej w zamian za wynagrodzenie, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy czynności te skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wypłacającego.


Stosownie do art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.


Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka, zgodnie z dyspozycją otrzymaną od klienta, dokonuje nabyć towarów / usług (np. dostawa kwiatów) i dokonuje płatności za przedmiotowe towary lub usługi. Kwota nabytych towarów / usług jest doliczana do rachunku klienta i powiększana o ustaloną marżę.

Z uwagi na opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, że czynności opisane przez Wnioskodawcę niezależnie od tego w jaki sposób będą zawarte w regulaminie wewnętrznym są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawca nabywa, a następnie odprzedaje za wynagrodzeniem towary i usługi na rzecz gości hotelowych. Opodatkowanie zachodzi niezależnie od tego czy czynności te są wykonywane przez niego na rzecz i w imieniu gości hotelowych lub we własnym imieniu lecz na rzecz gości hotelowych. Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy o VAT stanowią one wraz z ustalonym przez Zainteresowanego wynagrodzeniem wartość sprzedaży podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. O faktycznych skutkach opodatkowania podatkiem VAT decyduje rodzaj i charakter dokonywanych czynności, które stanowią dostawę towarów z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT lub świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a nie wprowadzone przez Zainteresowanego regulaminy wewnętrzne stanowiące podstawę świadczonych usług (dostawy towarów). W konsekwencji bez znaczenia dla opodatkowania podatkiem VAT jest czy ww. wydatki poniesione są w imieniu i na rzecz klienta lub we własnym imieniu lecz na rzecz gości hotelowych - oba przyjęte w regulaminach wewnętrznych rozwiązania podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jako świadczenie usług lub dostawa towarów.


Błędne jest twierdzenie Wnioskodawcy, że w sytuacji opisanej we wniosku znajduje zastosowanie art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT, ponieważ brak jest zwrotu wydatków za koszty nabytych towarów lub świadczonych usług. Wnioskodawca pobiera z tytułu wykonania tych czynności określoną marżę, która w świetle przepisów ustawy o VAT stanowi wynagrodzenie z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług. Stawka podatkowa dla tych czynności jest uzależniona od rodzaju dostarczanych przez Zainteresowanego towarów lub rodzaju świadczonych przez niego usług identyfikowanych za pomocą klasyfikacji uregulowanych w przepisach o statystyce publicznej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika