Przepis art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (...)

UZASADNIENIE

W dniu 28.09.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku odliczonego przy zakupie samochodu w związku z demontażem ?kratki?

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 23 kwietnia 2009 r. Spółka zakupiła samochód marki Toyota, który wykorzystuje na potrzeby działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Samochód ten jest samochodem ciężarowym, co zostało potwierdzone homologacją producenta. Z tytułu zakupu w/w samochodu Spółka odliczyła podatek od towarów i usług w pełnej wysokości Spółka nie występowała i nie posiada zaświadczenia ze stacji diagnostycznej potwierdzającego spełnianie warunków określonych w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług. Z dniem 1 stycznia 2011 r. wskutek nowelizacji Ustawy o podatku od towarów i usług Spółka utraciła prawo do odliczania podatku od towarów i usług od zakupowanego do napędu w/w pojazdu paliwa. W związku z tym, że zamontowana w w/w samochodzie kratka oddzielająca przestrzeń pasażerską od przestrzeni ładunkowej, stanowi duże utrudnienie w codziennej eksploatacji auta oraz w związku z tym, że uniemożliwia ona przewóz siedmiu osób w pojeździe, Spółka planuje zdemontowanie w/w kratki i zmianę pojazdu z samochodu ciężarowego na samochód osobowy. W wyniku dokonania planowanej zmiany przeznaczenia pojazdu, nie zmieni się sposób jego wykorzystania. Pojazd ten nadal będzie służył sprzedaży opodatkowanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonując zmiany rodzaju pojazdu z samochodu ciężarowego na samochód osobowy, Spółka nie będzie musiała dokonywać korekty odliczonego przy zakupie w/w pojazdu podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zmiana rodzaju samochodu ciężarowego na samochód osobowy nie będzie wywoływała skutków odnośnie minionych okresów, a zatem nie będzie obowiązku korekty odliczonego przy zakupie pojazdu podatku od towarów i usług. Spółka dysponuje stosownymi dokumentami, które w momencie zakupu potwierdzały uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego a ponadto występował związek pomiędzy tym zakupem a sprzedażą opodatkowaną. Spółka zatem miała prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu w/w samochodu. Natomiast późniejsze zmiany rodzaju pojazdu nie wpływają na rozliczenie podatku za okresy wsteczne. Ustalenia, czy podatnik miał prawo do odliczenia, podatku VAT, dokonuje się w momencie nabycia pojazdu i żadne późniejsze zmiany techniczne dokonywane w pojeździe nie wpływają na to prawo. Ponadto gdyby ustawodawca chciał, aby w tym przypadku zachodziła konieczność dokonywania korekty, z pewnością dokonałby stosownego zapisu w ustawie. Nie można zatem wywodzić negatywnych skutków podatkowych dla określonej czynności, skoro nie wynikają one z żadnego przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł.

Zgodnie z ust. 4, przepis ust. 3 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
   
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
   
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
   
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
   
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
   
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
   
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   
   
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
      
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody(pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   
   

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.(ust. 5) Kopię zaświadczenia, o którym mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany dostarczyć, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, do naczelnika urzędu skarbowego. (ust. 5a)

Na podstawie art. 86 ust. 5b ustawy o VAT, w przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 5, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 4 pkt 1-4 - podatnik obowiązany jest do pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o tych okolicznościach, w terminie 7 dni od ich zaistnienia. W myśl ust. 5c cyt. artykułu, jeżeli zmiany, o których mowa w ust. 5b, zostaną dokonane w okresie 12 miesięcy licząc od miesiąca, w którym otrzymano fakturę lub dokument celny, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w całości w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tych zmian.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (t.j. od 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (t.j. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
   
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
   
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
   
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
   
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
   
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą ? jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
   
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   
   
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
      
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
      
   
   
   

W myśl art. 3 ust. 3 cytowanej ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W przypadku, gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia (art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej).

Na mocy cytowanej ustawy, dodano również przepis art. 86a ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, przy czym należy podkreślić, że wchodzi on w życie z dniem 1 stycznia 2013 r., określając zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w roku 2009 Spółka zakupiła samochód marki Toyota, który wykorzystuje na potrzeby działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Samochód ten jest samochodem ciężarowym, co zostało potwierdzone homologacją producenta. Z tytułu zakupu w/w samochodu Spółka odliczyła podatek od towarów i usług w pełnej wysokości Spółka nie występowała i nie posiada zaświadczenia ze stacji diagnostycznej potwierdzającego spełnianie warunków określonych w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym, że zamontowana w w/w samochodzie kratka oddzielająca przestrzeń pasażerską od przestrzeni ładunkowej, stanowi duże utrudnienie w codziennej eksploatacji auta oraz w związku z tym, że uniemożliwia ona przewóz siedmiu osób w pojeździe, Spółka planuje zdemontowanie w/w kratki i zmianę pojazdu z samochodu ciężarowego na samochód osobowy. W wyniku dokonania planowanej zmiany przeznaczenia pojazdu, nie zmieni się sposób jego wykorzystania. Pojazd ten nadal będzie służył sprzedaży opodatkowanej. Na tle przedstawionych okoliczności zdarzenia przyszłego, wątpliwości Spółki sprowadzają się do kwestii związanej z koniecznością dokonania korekty podatku naliczonego, odliczonego przy zakupie auta.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że przepis art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym, przewiduje obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego, w przypadku wprowadzenia zmian w odniesieniu do pojazdów, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ww. ustawy, a wcześniej w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług (obowiązującej do dnia 31 grudnia 2010 r.). W związku z tym, że ? jak wynika z treści wniosku - opisany samochód nie jest żadnym z ww. pojazdów, dla którego wydano zaświadczenie okręgowej stacji kontroli pojazdów, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego przy jego zakupie w związku z planowanym demontażem ?kratki?.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii prawidłowości odliczenia przez Spółkę pełnej kwoty podatku naliczonego przy zakupie przedmiotowego pojazdu, gdyż nie przedstawiono w tym zakresie stanowiska i nie postawiono pytania, a fakt ten przyjęto jako element zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.