Poniesione wydatki na zakup środka trwałego są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności (...)

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji ciepła i gorącej wody oraz świadczy usługi budowlane. W ramach prowadzonej działalności Spółka zatrudnia pracowników. W 2008 r. Spółka zatrudniła dwóch bezrobotnych i skorzystała z refundacji ze środków Funduszu Pracy przyznawanej przez Starostwo zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2008 r. Nr 69. poz. 415) na doposażenie dwóch utworzonych miejsc pracy. Za otrzymane środki z refundacji Spółka zakupiła środek trwały, którego odpisy amortyzacyjne nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów. Podatek VAT od zakupionego środka trwałego Spółka odliczyła na zasadach ogólnych, ponieważ w rozumieniu Spółki ma ona prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi wykorzystywane są do czynności opodatkowanych, a Spółka prowadzi działalność tylko opodatkowaną. Wprawdzie w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT postanowiono, że obniżenie kwoty podatku należnego od nabywanych przez podatnika towarów i usług nie stosuje się jeżeli wydatki nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lecz przepis ten nie dotyczy m.in. nabycia środków trwałych (art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka postąpiła prawidłowo odliczając VAT naliczony od zakupionego środka trwałego zrefundowanego przez Starostę ze środków Funduszu pracy na zasadach ogólnych zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy pomimo, że zakup środków trwałych nie stanowi bezpośrednio kosztów podatkowych (a jedynie poprzez odpisy amortyzacyjne ? w części niepokrytej środkami z Funduszu Pracy) VAT naliczony z faktur zakupu podlega odliczeniu na zasadach ogólnych, ponieważ poniesione wydatki za zakup środka trwałego służą wykonywaniu czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towaru i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione warunki: odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto w art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. ustawodawca zawarł ograniczenie prawa do odliczenia podatku. Stosownie do treści tego przepisu obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Na podstawie art. 88 ust. 3 powołanej ustawy, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy m.in. wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wydatków związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegajacych amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku.

A zatem powołany przez Wnioskodawcę przepis art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy nie dotyczy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, gdyż mamy do czynienia z nabyciem środka trwałego.

Powołane przepisy art. 88 ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych usług (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) z dniem 1 grudnia 2008 r. zostały uchylone.

Oznacza to, iż obecnie zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług warunkiem obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest wyłącznie związek dokonywanych zakupów z realizowaną sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego poniesione wydatki na zakup środka trwałego są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących powyższe nabycie środka trwałego. Bez znaczenia pozostaje w tym przypadku źródło finansowania zakupu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.