Czy wniesienie wierzytelności aportem jako transakcja nie objęta przepisami ustawy VAT nie podlega (...)

Czy wniesienie wierzytelności aportem jako transakcja nie objęta przepisami ustawy VAT nie podlega opodatkowaniu VAT (pozostaje poza zakresem opodatkowania)?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23.12.2009r. (data wpływu 28.12.2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania wniesienia aportem wierzytelności leasingowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.12.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia aportem wierzytelności leasingowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi działalność leasingową. W ramach tej działalności Spółka m. in. zawiera z klientami (korzystającymi) umowy leasingu operacyjnego i finansowego, z których strumienie należnych jej przychodów (poszczególnych rat leasingowych) przelewa na bank (dalej: ?Bank?) w celu wcześniejszego uzyskania kwot objętych umową leasingową.

W wyniku dokonanego przelewu (cesji) wierzytelności:

  • Spółka otrzymuje jednorazowo z góry kwotę odpowiadającą sumie rat leasingowych przewidzianych w danej umowie leasingu, pomniejszonych o potrącone przez Bank dyskonto /w przypadku umów na stopie stałej/;
  • Spółka otrzymuje z Banku sumę opłat kapitałowych i miesięcznie przekazuje do Banku: część kapitałową raty leasingowej oraz część raty odsetkowej (część marży) z miesięcznej raty leasingowej.

W chwili obecnej rozważane jest powrotne przeniesienie ww. wierzytelności leasingowych (tj. przeniesienie ww. wierzytelności z Banku, dalej: ?cedenta? na rzecz Spółki, dalej: ?cesjonariusza?) w formie wniesienia ww. wierzytelności aportem do Spółki.

Cena lub wartość wierzytelności ustalana jest na podstawie aktualnej wartości rynkowej tych wierzytelności. Spółka nabywając wierzytelność nie jest w stanie określić jaka ich część zostanie faktycznie spłacona, tym samym jaka będzie rzeczywista jej korzyść wynikająca z faktu nabycia wierzytelności do Banku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie wierzytelności aportem jako transakcja nie objęta przepisami ustawy VAT nie podlega opodatkowaniu VAT (pozostaje poza zakresem opodatkowania)...

W opinii Spółki wniesienie wierzytelności aportem jako transakcja nie objęta przepisami ustawy VAT nie podlega opodatkowaniu VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1) ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1) ustawy VAT, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1), rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również m.in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

W myśl § 38 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 28 listopada 2008 r. (dalej: ?nowe Rozporządzenie?), w okresie do dnia 31 marca 2009r. w przypadku wnoszenia wkładów niepieniężnych (aportów) do spółek prawa handlowego i cywilnego może być stosowane zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 509 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: ?Kodeks cywilny?), wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Z dniem 1 grudnia 2008 r. weszło w życie nowe Rozporządzenie, które zastąpiło dotychczas obowiązujące rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (?nieobowiązujące Rozporządzenie?).

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 6) nieobowiązującego Rozporządzenia, wkłady niepieniężne (aporty) wnoszone do spółek prawa handlowego i cywilnego były zwolnione od podatku od towarów i usług.

Zgodnie zaś z nowym rozporządzeniem, nie przewidziano zwolnienia od podatku dla aportów, co oznacza, że od dnia 1 grudnia 2008 r. wkłady niepieniężne (aporty) wnoszone do spółek, podlegają (co do zasady) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według ogólnych zasad. W nowym Rozporządzeniu wprowadzono przepis przejściowy w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wniesienia aportu ( § 38 nowego Rozporządzenia). W okresie pomiędzy 1 grudnia 2008 r. a 31 marca 2009 r., przewidziano możliwość stosowania przez podatnika zwolnienia. Zatem do 31 marca 2009 r. podatnicy, dokonując aportu, mogli (nie mieli obowiązku) zastosować zwolnienie od podatku. Po tej dacie (tj. od 1 kwietnia 2009r.), wnoszenie wkładów niepieniężnych do spółek prawa handlowego lub cywilnego podlega (co do zasady) opodatkowaniu na ogólnych zasadach, określonych w przepisach o podatku od towarów i usług, w zależności od przedmiotu aportu. Wniesienie aportu stanowi czynność o charakterze odpłatnym w rozumieniu ustawy VAT (wynagrodzeniem za aport są akcje/udziały podmiotu otrzymującego taki wkład niepieniężny) i podlega opodatkowaniu VAT według ogólnych zasad.

Oznacza to, że transakcja wniesienia aportu podlega opodatkowaniu VAT, gdy:

  • aportu jest czynność podlegająca opodatkowaniu VAT (towar lub usługa);
  • wnoszącym aport jest podatnik VAT;
  • przedmiotem aport podlega opodatkowaniu w sposób uzależniony od tego, co jest jego przedmiotem.



W opinii Spółki, w analizowanym zdarzeniu przyszłym spełniony jest jedynie warunek, zgodnie z którym, wnoszącym aport jest podatnik VAT (Bank jest podatnikiem VAT). Nie jest natomiast spełniony warunek, zgodnie z którym, by uznać, że transakcja aportu polega na wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu VAT (towar lub usługa). W opisywanym zdarzeniu przyszłym, mamy do czynienia z aportem, którego przedmiotem są wierzytelności (a więc: prawa majątkowe).

Zgodnie z przedstawioną wyżej analizą, wniesienie wierzytelności aportem nie stanowi dostawy towarów (z uwagi na fakt, że przedmiotem tej transakcji nie są towary, lecz prawa majątkowe).

W związku z powyższym, należy przeanalizować, czy wniesienie wierzytelności aportem do Spółki stanowi świadczenie usług przez Bank dokonujący tego typu transakcji.

W oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, zdaniem Spółki, nie ulega wątpliwości, że podmiot wnoszący aport w postaci praw majątkowych (Bank) nie świadczy na rzecz Spółki usług (w rozumieniu ustawy VAT). Analogia do czynności sprzedaży wierzytelności wskazuje, że usługę finansową związaną z wierzytelnością może co najwyżej wykonywać podmiot dokonujący nabycia wierzytelności. W tym wypadku dochodzi do wykonania określonego świadczenia przez nabywcę (np. przejęcie ryzyka dłużnika), w zamian za co zbywca wierzytelności ponosi wynagrodzenie w postaci obniżenia ceny wierzytelności w stosunku do jej ceny nominalnej. W przypadku aportu Spółka nabywając wierzytelność w tej formie, nie wykonuje żadnego świadczenia na rzecz Banku, który zbywa wierzytelność, która mogłaby zostać uznana za usługę.

Należy w tym miejscu wskazać, iż zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym, w tym Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, opodatkowaniu jako świadczenie usług podlegają czynności, o ile łącznie spełnione są następujące warunki:

  • czynność dokonywana jest przez podatnika VAT działającego w takim charakterze;
  • w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, na podstawie łączącego go z odbiorcą stosunku prawnego;
  • za odpłatnością, przy tym pomiędzy wynagrodzeniem a świadczoną usługą zachodzi bezpośredni związek;
  • odbiorca usługi jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia.

Zdaniem Spółki, mając na uwadze przedstawione okoliczności, należy stwierdzić, że w rozpatrywanym przypadku nie wszystkie z wymienionych warunków będą spełnione.

Przede wszystkim, aby można było mówić o usłudze, konieczne jest istnienie świadczenia, które byłoby spełniane na rzecz usługobiorcy (nabywcy). Świadczenie to, zgodnie z ustawą VAT, może przy tym przybierać rozmaite formy zachowania się usługodawcy, w tym może polegać na zaniechaniu działania (aktywnego zachowania się) lub powstrzymaniu się od niego. Efektem takiego świadczenia powinna być korzyść, która powinna wystąpić po stronie nabywcy (beneficjenta). W zamian za jej uzyskanie, zgodnie z łączącym go z usługodawcą stosunkiem prawnym, nabywca powinien być zobowiązany do spełnienia świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty wynagrodzenia.

Jak to już zostało podkreślone w niniejszym wniosku (przy analizie konsekwencji podatkowych cesji wierzytelności), w przypadku obrotu wierzytelnościami, nie można uznać, że ich zbywca (Bank) dokonuje na rzecz nabywcy (Spółki) jakiegokolwiek świadczenia. W konsekwencji, Bank ? jako podmiot wnoszący wkład niepieniężny do Spółki?nie świadczy na jej rzecz usługi w rozumieniu ustawy VAT.

Tym bardziej, nie sposób, zdaniem Spółki, przyjąć założenia, że w ramach dokonywanej transakcji dochodzi do świadczenia jakichkolwiek usług ze strony Spółki (jako podmiotu otrzymującego wkład niepieniężny). Ponadto, w opinii Spółki, analiza dotycząca ewentualnego świadczenia dokonywanego przez Spółkę w ramach transakcji jest o tyle niekonieczna w przedmiotowej sprawie, że dokonując oceny, czy w ramach aportu mamy do czynienia z dostawą towarów czy też ze świadczeniem usług należy badać jedynie przedmiot świadczenia dokonywanego przez podmiot dokonujący aportu, a nie - przedmiot świadczenia dokonywanego przez otrzymującego aport (przedmiotem świadczenia podmiotu otrzymującego aport jest bowiem jedynie przekazanie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym), według wartości odpowiadającej wartości rynkowej wierzytelności.

Tym samym, z uwagi na fakt, że w przypadku wniesienia wierzytelności (praw majątkowych) w formie wkładu niepieniężnego do Spółki, nie można mówić o świadczeniu usług, zarówno ze strony wnoszącego wkład (Banku), jak i z perspektywy podmiotu otrzymującego aport (Spółki), opisywana transakcja pozostaje poza zakresem przepisów ustawy VAT, a zatem - nie podlega opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej opodatkowania wniesienia aportem wierzytelności leasingowych. Rozstrzygnięcie dotyczące opodatkowania nabycia wierzytelności leasingowych zostało ujęte w odrębnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.


Referencje

IPPP3/443-1250/09-2/MM, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika