Spółka nie ma obowiązku opodatkować nieodpłatnego przekazania produktów spożywczych (ciastka, (...)

UZASADNIENIE

W dniu 24.10.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania artykułów spożywczych oraz odliczenia podatku naliczonego od nabycia tych towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest handel produktami przemysłu mięsnego na rynkach zagranicznych i krajowym, a także świadczenie usług m.in. usług handlowych i marketingowych. W ramach realizacji codziennych obowiązków służbowych, pracownicy Spółki odbywają spotkania z kontrahentami, spotkania wewnętrzne, szkolenia itp. W czasie tych spotkań oraz szkoleń, zarówno pracownicy jaki kontrahenci spożywają produkty spożywcze zakupione przez Spółkę w postaci napojów (woda mineralna, kawa, herbata, itp.) oraz drobnych przekąsek typu ciastka, paluszki. W wyjątkowych sytuacjach, w czasie trwania wielogodzinnych spotkań Spółka zamawia posiłek (kanapki, pizza).

W związku z tym, Spółka ma wątpliwości, jakie niesie to za sobą konsekwencje na gruncie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej jako: ?Ustawa VAT?), a w szczególności, czy zdarzenia te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z wydatkami na nabycie napojów, artykułów spożywczych (kawa, herbata, ciastka, paluszki, itp.) oraz drobnych posiłków (pizza, kanapki) Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego...
2. Jak należy kwalifikować spożycie napojów, drobnych artykułów spożywczych oraz przekąsek w ramach wewnętrznych spotkań gości Spółki i pracowników Spółki...
3. Jak należy kwalifikować kawę, herbatę, wodę mineralną, itp. oraz posiłki spożywane przez pracowników w czasie wykonywania obowiązków służbowych (np. omówieniem zagadnień związanych z działalnością Spółki, konsultacjami wewnętrznymi, inwentaryzacja), w tym szkoleń...
4. Jak należy kwalifikować przekazanie produktów spożywczych, których jednostkowa wartość nie przekracza 10 zł...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów (Dz. U. z 2004 r., Nr 54 poz. 535 z późn. zm., dalej jako: ?ustawa VAT?), czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre czynności nieodpłatne. Zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Niemniej jednak, w myśl art. 7 ust. 3 ustawy VAT, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o malej wartości i próbek.

Definicję prezentów o małej wartości, o których mowa wyżej zawiera art. 7 ust. 4 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, należy przez to rozumieć przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Zauważyć przy tym należy, że ww. przepisy nie wskazują podmiotów, na rzecz których prezenty muszą być przekazane ani też celu przekazania. Z uwagi na dowolność w tym zakresie, dopuszczalne jest więc przekazywanie prezentów o małej wartości zarówno na rzecz kontrahentów jak i pracowników.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 2 tej ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników wspólników, udziałowców, akcjonariuszy członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników w tym byłych pracowników wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Ad. 1

W ocenie Spółki przysługuje Jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego od kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie napojów, artykułów spożywczych oraz drobnych posiłków.

Należy zwrócić uwagę, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Mając na względzie ww. przepis istotny jest więc przede wszystkim związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi.

Pewne wyłączenia przedmiotowe w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przewiduje art. 88 ww. ustawy. Zgodnie z ust. 1 pkt 4 lit. b) tego przepisu obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 18 czerwca 2010 r. (sygn. III SA/Wa 497/10) ?mimo istnienia w przepisach dotyczących podatku VAT zasady pozwalającej na obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 u.p.t.u.), to stan taki nie wyklucza możliwości dokonania odliczenia z powołaniem się na tzw. kategorię kosztów ogólnych. Dla stwierdzenia istnienia tegoż prawa nie zawsze musi występować bezpośredni związek między podatkiem naliczonym a czynnościami opodatkowanymi. Trafnie podnosiła Skarżąca, powołując się na wyrok ETS z dnia 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98, że sytuacja taka dotyczy wspomnianych kosztów ogólnych działalności prowadzonej przez danego podatnika?.

Konsekwencją powyższego jest zasadne uznanie, że w sytuacji gdy Spółka nabywa napoje, artykuły spożywcze oraz drobne posiłki przysługuje jej prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących ich nabycie jako związanych z prowadzoną działalnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2

W ocenie Spółki w przypadku gdy napoje drobne artykuły spożywcze oraz przekąski są spożywane przez pracowników Spółki oraz jej gości w trakcie spotkań biznesowych nie ma podstaw aby uznać, że czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie mają one bowiem charakteru osobistego, lecz związane są z działalnością gospodarczą Spółki. Wypełnia to zasadę biznesowej kurtuazji, zgodnie z którą podejmując w swej siedzibie gościa, w szczególności klienta - należy w trakcie spotkania zapewnić drobny poczęstunek. Wpływa to na wizerunek Spółki, jako podmiotu przestrzegającego zasad biznesowego savoir-vivre. Nie spełniając tych podstawowych w dzisiejszych czasach wymogów Spółka mogłaby wywierać na swoich kontrahentach niekorzystne wrażenie, np. iż dana wizyta nie jest traktowana z należytą powagą. Tym samym należy uznać, że podanie drobnych artykułów spożywczych oraz posiłków w trakcie spotkań z kontrahentami charakteryzuje ścisły związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Do takich samych wniosków prowadzi analiza wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 11 grudnia 2008 r. wydanego w sprawie Danfoss i Astra Zeneca (C-371/07). Orzeczenie to dotyczyło m.in. kwestii opodatkowania VAT posiłków wydawanych kontrahentom oraz pracownikom podczas spotkań biznesowych. W ocenie ETS, w przypadku gdyby takie świadczenie zostało uznane jako wykonywane w związku z działalnością gospodarczą podatnika, brak jest obowiązku jego opodatkowania. Jednak gdyby świadczenia takie przede wszystkim miały na celu konsumpcję pracowników, a cel biznesowy byłby uboczny, wydawanie takich posiłków wiązałoby się z obowiązkiem naliczenia VAT z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług.

W związku z powyższym, wydanie napojów, drobnych artykułów spożywczych oraz przekąsek pracownikom Spółki oraz jej kontrahentom w trakcie spotkań biznesowych nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako czynność związana z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ad. 3

W przypadku, gdy ma miejsce spożycie napojów, drobnych produktów spożywczych oraz posiłków (kanapki, pizza) w trakcie szkoleń pracowniczych, w ramach wewnętrznych spotkań pracowników, w szczególności przy realizowaniu czasochłonnych prac biurowych (np. inwentaryzacji), w ocenie Spółki, również nie sposób uznać, że są to czynności realizowane na potrzeby osobiste pracowników. Spożywanie napojów, drobnych artykułów spożywczych oraz posiłków w trakcie spotkań, szkoleń oraz czasochłonnych prac wewnętrznych ma na celu umożliwienie ich uczestnikom zaspokojenia potrzeb bez konieczności ich opuszczania lub przerywania. Zapewnia to możliwość przeprowadzenia prac przy jak najmniejszej liczbie przerw w celu nabycia i spożycia takich napojów w działających w bezpośrednim sąsiedztwie Spółki lokalach gastronomicznych lub sklepach, jak również pozwala to do pewnego stopnia usprawnić (skrócić) ich przebieg, co stanowi wymierną korzyść dla Spółki. Istnieje więc związek tych czynności z efektywnością prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.

Słuszność takiego rozumienia przepisów ustawy VAT potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 29 kwietnia 2011 r. (sygn. ILPP2/443-245/11-2/EN), gdzie organ podatkowy stwierdził wprost, iż ?czynnością niepodlegającą ustawie o podatku od towarów i usług, jest również nieodpłatne zużycie napojów przez pracowników Wnioskodawcy, w związku z organizowaniem narad, konferencji i prac zespołów projektowych, bowiem nie dochodzi do indywidualnego zużycia towarów przez pracowników na ich potrzeby osobiste lecz w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych.

Nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług również nieodpłatne przekazanie napojów do sekretariatu, w celu zapewnienia poczęstunku gościom/klientom Wnioskodawcy w trakcie wizyt na terenie siedziby Wnioskodawcy. Biorąc pod uwagę powyższe uznać należy, iż w ww. sytuacjach nie dochodzi do zużycia napojów przez krąg osób wymienionych w dyspozycji art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. Zatem zużycie napojów przez pracowników podczas narad i konferencji oraz w drodze poczęstunku klientów stanowi czynność niepodlegającą ustawie o podatku od towarów i usług?.

Do podobnych wniosków doszedł także Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 14 lipca 2011 r. (sygn. IPTPP1/443-67/11-2/IG), w której czytamy, iż ?nieodpłatne zużycie artykułów spożywczych (tj. posiłków i napojów), przez pracowników będących uczestnikami szkoleń, zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem dotyczy zużycia tych towarów na cele związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa?.

Ad. 4

W ocenie Spółki, abstrahując od powyższych argumentów, nie będzie podlegało opodatkowaniu przekazanie produktów spożywczych, jeżeli ich jednostkowa wartość nie przekracza 10 zł (jednostki przekazywanej). Oczywista jest sytuacja, gdy Spółka nabywa towary, których wartość bez kwoty podatku nie przekracza 10 zł - czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z brakiem opodatkowania będziemy mieli jednak do czynienia często także w przypadku, gdy cena napoju lub produktu spożywczego nabytego przez pracodawcę, tj. np. nabytej paczki kawy czy herbaty będzie przekraczała 10 zł. Pracownicy Spółki korzystając z udostępnionych im produktów, np. parząc kawę czy herbatę zużywają bowiem de facto niewielką cześć produktu spożywczego (paczki) należącego do pracodawcy. Tym samym istnieją sytuacje, gdy nie ma podstaw do uznania, że wartość zużytego towaru należącego do pracodawcy przekracza 10 zł. Wartość ta może być bowiem niższa także w przypadku, gdy wartość paczki towaru przekracza ww. kwotę. W konsekwencji, zużycie produktu lub części produktu spożywczego należącego do pracodawcy o wartości nie przekraczającej faktycznie 10 zł nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz. U. nr 177 poz. 1054 ze zm.) - zwaną dalej ustawą, w zakresie, w jakim towarów i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W świetle powyższych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek nabyć z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka prowadząca działalność gospodarczą w zakresie handlu produktami przemysłu mięsnego oraz usług handlowych i marketingowych, nabywa towary takie jak woda mineralna, kawa, herbata, drobne przekąski typu ciastka, paluszki, w wyjątkowych sytuacjach, w czasie trwania wielogodzinnych spotkań również kanapki i pizzę w celu konsumpcji przez pracowników, kontrahentów podczas realizacji obowiązków i spotkań służbach oraz szkoleń.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Spółkę opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż, Spółka ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. artykułów spożywczych zużytych przez pracowników lub gości (kontrahentów) Spółki, bowiem zużycie tych artykułów jest związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych (handel produktami przemysłu mięsnego, usługi handlowe i marketingowe) - przedmiotowe produkty są kupowane w celu zużycia na spotkaniach służbowych, a sprzedaż dokonywana przez Spółkę, której mają służyć powyższe działania, jest sprzedażą opodatkowaną.

Zatem w tym zakresie stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Ad. 2 i 3

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Jednakże ustawodawca przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy oraz - w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ustawy.

Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, ustawodawca zaliczył przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jak wynika z ww. art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, czynnościami zrównanymi z odpłatną dostawą towarów jest m.in. przekazanie i zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, przy zakupie których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części.

Zatem zasadniczym kryterium wyznaczającym opodatkowanie jest cel przekazania i zużycia towarów należących do przedsiębiorstwa. Przekazanie i zużycie na cele osobiste podmiotów wymienionych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy (tj. podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia) zobowiązuje podatnika do opodatkowania takich towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabycia towarów. W konsekwencji przekazanie i zużycie towarów należących do przedsiębiorstwa na cele związane z przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu niezależnie od istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Jednocześnie, na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki. Przepis art. 7 ust. 4 ustawy stanowi, że przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł; jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Nie jest więc opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekracza 10 zł, nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia. Jak również opodatkowaniem nie są objęte czynności nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwalifikacji prawno-podatkowej spożycia napojów, drobnych artykułów spożywczych oraz przekąsek w ramach wewnętrznych spotkań pracowników i gości a także poczęstunku składającego się z kawy, herbaty, wody mineralnej oraz drobnych posiłków spożywanych przez pracowników podczas wykonywania obowiązków służbowych (konsultacje, wewnętrzne, inwentaryzacja, szkolenie).

Powyższe okoliczności wskazują na nabywanie przez Spółkę dla pracowników i kontrahentów (gości) napojów, drobnych przekąsek w formie poczęstunku podczas spotkań i szkoleń związanych z prowadzona działalnością gospodarczą. Poczęstunek ma charakter służbowy i nie stanowi zużycia na cele osobiste osób wymienionych w przepisie, gdyż towary te nie są zużywane dla własnych potrzeb pracowników lecz wyłącznie podczas spotkań i szkoleń służbowych. W takim przypadku poczęstunek nie ma charakteru korzyści osobistej. Stanowi wyłącznie zużycie nabytych przekąsek o charakterze reprezentacyjnym Spółki. W świetle powyższego stwierdzić należy, że zużycie towarów w postaci poczęstunku podczas spotkań służbowych przez kontrahentów i pracowników należy uznać za zużycie związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem, zatem nie stanowi ono zużycia ani przekazania czy też darowizny, które podlegałyby opodatkowaniu w trybie art. 7 ust. 2 ustawy.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało również uznać za prawidłowe.

Ad. 4

Biorąc pod uwagę to, że przepis art. 7 ust. 2 ustawy formułuje obowiązek opodatkowania przekazania towarów na cele osobiste, to przepis dotyczący prezentów o małej wartości odnoszący się do takiego przekazania, dotyczy również przekazania na takie same cele, czyli osobiste. Tym samym określony został charakter prezentów o małej wartości, które ustawodawca konstytuuje w kategorii korzyści osobistej i nie zawodowej. Tym samym zużycie artykułów spożywczych nabytych przez Spółkę na cele służbowe (reprezentacyjne) nie stanowi prezentu o małej wartości.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Spółkę opis stanu faktycznego oraz ww. stanowisko Organu stwierdzić należy, iż nieodpłatne zużycie artykułów spożywczych należących do podatnika, których cena nie przekroczyła 10 zł nie stanowi przekazania prezentu o malej wartości. Takie zużycie należy kwalifikować jako zużycie towaru należącego do przedsiębiorstwa na cele inne niż osobiste. Tym samym zużycie takie nie wypełnia przesłanki wymienionej w art. 7 ust. 2 ustawy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym zakresie stanowisko Spółki, iż zużycie produktu spożywczego należącego do przedsiębiorcy nie podlega opodatkowaniu VAT należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz w dniu wydania interpretacji dla zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.