W sytuacji gdy umowę najmu lokali stanowiących wspólność małżeńską podpisał jeden z małżonków (...)

W sytuacji gdy umowę najmu lokali stanowiących wspólność małżeńską podpisał jeden z małżonków tj. żona Wnioskodawcy, wówczas Wnioskodawca z tego tytułu nie wykazuje obrotu w składanych przez siebie deklaracjach VAT-7, bowiem to żona z tytułu prowadzonej działalności w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT osiąga obrót.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 16.09.2008 r. (data wpływu 03.10.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług w zakresie najmu lokali mieszkalnych ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.10.2008 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 27.11.2008 r. (data wpływu 01.12.2008 r.) i pismem z dnia15.12.2008 r. (data wpływu 19.12.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług w zakresie najmu lokali mieszkalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Ze środków stanowiących wspólny dorobek małżeństwa Wnioskodawca z żoną nabył lokale mieszkalne na wynajem.

Stosownie do treści art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2000 r. małżonkowie odliczyli od podstawy opodatkowania wydatki poniesione na zakup lokali mieszkalnych na wynajem wraz z wydatkami na zakup działek pod budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego na wynajem.

Trzy mieszkania są własnością łączną małżeństwa, a jedno mieszkanie stanowi współwłasność Wnioskodawcy i jego żony oraz innego małżeństwa (wspólność łączna). Mieszkania są wynajmowane na cele mieszkalne dla studentów.

Najem mieszkań na cele mieszkalne niezwiązany z działalnością gospodarczą (najem prywatny).

Co roku składane było oświadczenie o opodatkowaniu całości dochodów z najmu prywatnego u żony. Żona wybrała sposób opodatkowania - zasady ogólne. z tytułu najmu prywatnego na cele mieszkalne. Żona nie była podatnikiem VAT. W 2007 r. złożono w ustawowym terminie oświadczenie o opodatkowaniu całości dochodów z tytułu najmu u żony. Dnia 25.04.2007 r. Wnioskodawca podpisał z żoną umowę o rozdzielności majątkowej.

Dnia 10 czerwca 2008 r. żona otrzymała indywidualną interpretację w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził stanowisko, że mimo rozdzielności do końca 2007r żona opodatkowuje 100% dochodów z tytułu najmu prywatnego mieszkań.

Zgodnie z pouczeniem interpretacja chroni tylko żonę.

Od dnia 16.03.2006 r. Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT.

Wynajmuje w ramach działalności gospodarczej w galerii handlowej myjnię samochodową, którą z kolei podnajmuje innemu podmiotowi gospodarczemu. Usługę wynajmu myjni opodatkowuje stawką 22%.

Od 2008 r. wykazuje w deklaracji VAT-7 obrót zwolniony z tytułu najmu prywatnego zgodnie z obowiązkiem podatkowym tj. otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-14/08-4/RK Wnioskodawca wskazał, że:

  • stroną podpisującą umowy najmu w latach 2006 r., 2007 r., 2008 r. była zawsze żona,
  • zgodnie ze składanymi w latach 2006 r., 2007 r. oświadczeniami o opodatkowaniu całości dochodu osiąganego ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 przez żonę - podatek dochodowy z tytułu wykonywania umów najmu rozliczała żona,
  • w 2008 r. nie złożono oświadczenia (rozdzielność majątkowa w trakcie 2007 r.) podatek dochodowy z tytułu wykonywania umowy najmu Wnioskodawca rozlicza po 50%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od dnia kiedy Wnioskodawca został czynnym podatnikiem VAT (po zarejestrowaniu indywidualnej działalności gospodarczej) powinien rozpoznawać obowiązek podatkowy w VAT z tytułu najmu prywatnego zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt a ustawy o podatku od towarów i usług, mimo iż do końca 2007r całość dochodów z tytułu najmu opodatkowywała żona...

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek wykazywania obrotu z tytułu wynajmu prywatnego w deklaracji VAT-7 powinien być rozpoznawany jako sprzedaż zwolniona z VAT zgodnie z obowiązkiem podatkowym tj. otrzymanie całości lub części zapłaty, nie później niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze od dnia uzyskania statusu podatnika czynnego w VAT.

W opisanym stanie faktycznym istotna jest jedna kwestia. Osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą na własny rachunek i dodatkowo uzyskuje przychody z najmu prywatnego, to w obu tych działalnościach podatnik posługuje się tym samym numerem identyfikacji podatkowej. Ponieważ w świetle ustawy o VAT mamy wówczas do czynienia z jednym podatnikiem VAT, to w przypadku, gdy podmiot jest już czynnym podatnikiem z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, to również zobowiązany jest opodatkować przychód z najmu prywatnego. Ustawa o VAT nie dopuszcza bowiem sytuacji, gdy ten sam podmiot jest zarówno czynnym, jak i zwolnionym podatnikiem VAT (za wyjątkiem rolników).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podatnikiem podatku od towarów i usług, w świetle art. 15 ust. 1 tej ustawy, jest każda osoba prawna, jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, osoba fizyczna, która wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalnością gospodarczą - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, iż świadczenie usług najmu lokali użytkowych jest działalnością gospodarczą, a świadczący usługi najmu, wykonując te czynności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów usług.

Na podstawie art. 113 ust. 1 cyt. ustawy zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. (do 31 grudnia 2007 r. wartość sprzedaży nie mogła przekroczyć 10.000 euro). Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. W myśl art. 113 ust. 9 ustawy o VAT podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w trakcie roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w ust. 1 lub w ust. 8.

Jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku przekroczy kwotę 50.000 zł., zwolnienie wynikające z art. 113 ust. 1 traci moc. Utrata zwolnienia następuje z momentem przekroczenia kwoty uprawniającej do zwolnienia a nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu (art. 113 ust. 5 i ust. 10 ustawy o VAT).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną są właścicielami lokali mieszkalnych (wspólność małżeńska), które wynajmują na cele mieszkalne. Przy czym umowę najmu w latach 2006 -2008, podpisała żona, która nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Również żona Wnioskodawcy w latach 2006-2007 rozliczała całość dochodów z najmu prywatnego w związku ze złożeniem przez nią i Wnioskodawcę oświadczenia dla celów tego podatku. Wnioskodawca od 2006 r. prowadzi działalność gospodarczą z tytułu, której jest podatnikiem VAT.

W dniu 25.04.2007 r. małżonkowie podpisali umowę o rozdzielności majątkowej. W związku z czym w 2008 r. każde z małżonków rozliczało najem prywatny po 50%, a Wnioskodawca od tego roku wykazuje w deklaracjach VAT-7 obrót z tytułu najmu.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż małżeństwo nie należy do żadnej kategorii wymienionej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym należy przytoczyć przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. ? Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.). Istotą współwłasności majątkowej małżeńskiej zarówno ustawowej, jak i umownej jest to, iż każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej). W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu. Jeżeli małżonkowie dokonali czynności wspólnie, to każdy z nich z osobna jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego świadczący usługę najmu będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy najem ten będzie wykonywał we własnym imieniu i na własny rachunek. Jeżeli przedmiotem najmu jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług będzie ten małżonek, który dokonuje wynajmu we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej). Prawnopodatkowa podmiotowość określona ww. przepisem, jak również prawa i obowiązki określone przepisami o podatku od towarów i usług (w tym również obowiązek rozliczenia tegoż podatku) w takiej sytuacji dotyczą tylko jednego z małżonków.

Reasumując, w sytuacji gdy umowę najmu lokali stanowiących wspólność małżeńską podpisał jeden z małżonków tj. żona Wnioskodawcy, wówczas Wnioskodawca z tego tytułu nie wykazuje obrotu w składanych przez siebie deklaracjach VAT-7, bowiem to żona z tytułu prowadzonej działalności w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT osiąga obrót. Bez znaczenia jest również w tym przypadku, iż małżonkowie w 2008 r. podpisali umowę o rozdzielności majątkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40,20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika