usługa finansowania, która będzie świadczona przez Bank na rzecz Dystrybutorów polegająca na dalszym (...)

usługa finansowania, która będzie świadczona przez Bank na rzecz Dystrybutorów polegająca na dalszym udzielaniu finansowania, poprzez wydłużenie faktycznego terminu płatności jego zobowiązań podlega zwolnieniu jako usługa udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 08.02.2012 r. (data wpływu 13.02.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dla usługi finansowej dotyczącej wydłużeniu terminu płatności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.02.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dla usługi finansowej dotyczącej wydłużeniu terminu płatności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca z siedzibą we Francji działa w Polsce poprzez oddział w rozumieniu ustawy prawo bankowe (dalej ?Bank? lub Wnioskodawca?), finansując działalność gospodarczą podmiotów dystrybujących w Polsce pojazdy, w tym członków sieci dystrybucyjnej dwu marek zwanych Dystrybutorami (dalej ?Dystrybutorzy?) jak i klientów finalnych nabywających ww. pojazdy.

Wnioskodawca jest zarejestrowany dla celów VAT w Polsce. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Bank zamierza wprowadzić następujący nowy produkt finansowy. Bank zamierza świadczyć na rzecz spółki leasingowej proponującej leasing pojazdów (dalej ?Spółka Leasingowa?) usługę polegającą na systematycznym skupie wierzytelności handlowych Spółki Leasingowej, jako wierzyciela z tytułu sprzedaży na rzecz Dystrybutorów, używanych pojazdów poleasingowych. W następstwie podpisania umowy sprzedaży używanych pojazdów Spółka Leasingowa wystawiać będzie na Dystrybutorów faktury opiewające na cenę sprzedaży pojazdów poleasingowych. Dystrybutorzy nie będą stroną umowy leasingu. W konsekwencji umowa sprzedaży pojazdu poleasingowego, nie będzie związana z wykonaniem umowy leasingu, ponieważ dotyczyć będzie obrotu pojazdami używanymi, w stosunku do których klienci Spółki Leasingowej nie wyrazili zamiaru wykonania opcji wykupu po upływie podstawowego okresu leasingu, zaś umowa leasingu łącząca Spółkę Leasingową i leasingobiorcę zakończyła się.

Dystrybutorzy, których przedmiotem działalności jest obrót nowymi i używanymi pojazdami są zainteresowani nabywaniem pojazdów poleasingowych, ale z odroczonym terminem płatności do 180 dni. Ze względów finansowych Spółka Leasingowa może udzielić jedynie 7 (lub 14) dniowego terminu płatności faktur z tytułu sprzedaży pojazdów poleasingowych (dalej ?Początkowy Termin Płatności?). Wobec powyższego zwróciła się do Banku o zapewnienie jej, na podstawie dwustronnej umowy o Finansowanie Wierzytelności, płynności finansowej poprzez wykup wierzytelności wg wartości nominalnej przed terminem płatności udzielonym Dystrybutorom (dalej ?Umowa o Finansowanie Wierzytelności?).

W wyniku planowanego w ramach Umowy o Finansowanie Wierzytelności przelewu wierzytelności wg wartości nominalnej bez dyskonta, Bank stanie się cesjonariuszem wierzytelności z tytułu zapłaty ceny wynikającej z faktur sprzedaży pojazdów poleasingowych i wstąpi w przysługujący Spółce Leasingowej wobec Dystrybutorów ogół uprawnień i zabezpieczeń związanych z tymi wierzytelnościami.

W zamian za stałe świadczenie przez Bank na rzecz Spółki Leasingowej usługi finansowania wierzytelności z tytułu sprzedaży pojazdów poleasingowych, w tym za przejęcie ryzyka związanego ze skupowanymi wierzytelnościami i za zapewnienie płynności finansowej przy sprzedaży pojazdów poleasingowych przed Początkowym Terminem Płatności przy jednoczesnym nieobciążaniu Dystrybutorów odsetkami z tego tytułu, Bankowi należne będzie od Spółki Leasingowej wynagrodzenie ustalone jako iloczyn wysokości sald dziennych wierzytelności handlowych skupionych przez Bank i stopy oprocentowania refinansowania Banku w danym miesiącu (odpowiadającej pokryciu całkowitego kosztu refinansowania) powiększonej o marżę.

Ponadto, Bank podejmie zobowiązanie do świadczenia na rzecz Dystrybutorów odrębnego od tego przewidzianego w Umowie Finansowania Wierzytelności dalszego finansowania wierzytelności z tytułu zakupu pojazdów poleasingowych. Na podstawie odrębnej umowy o finansowanie pojazdów poleasingowych Bank może udzielić Dystrybutorom dalszych udogodnień w spłacie wierzytelności z tytułu zakupu pojazdów poleasingowych, poprzez przedłużenie /odroczenie/ daty płatności faktury za zakup pojazdu na dalsze maksymalnie 180 dni licząc od Początkowego Terminu Płatności (dalej ?Umowa o Finansowanie Pojazdów Poleasingowych?). Za usługę dodatkowego finansowania Bank pobierać będzie od Dystrybutora odrębne wynagrodzenie w postaci odsetek, a także w niektórych przypadkach może pobierać prowizję bankową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawiona usługa finansowania, która będzie świadczona przez Bank na rzecz Dystrybutorów polegająca na dalszym udzielaniu finansowania, poprzez wydłużenie faktycznego terminu płatności jego zobowiązań po upływie Początkowego Terminu Płatności podlega zwolnieniu z opodatkowania VAT, jako usługa udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dnia 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1476 ze zm.), która dokonała nowelizacji ustawy z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054; dalej ?Ustawa o VAT?). Znowelizowane przepisy Ustawy o VAT uchyliły załącznik nr 4, zawierający wykaz usług zwolnionych od VAT i przeniosły odpowiednie regulacje związane ze zwolnieniami do art. 43 Ustawy o VAT, punktów 38-41, które uregulowały zwolnienia od podatku działalności finansowej. Jednocześnie dla potrzeb określenia zakresu zwolnień odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Jednocześnie, zgodnie z art. 43 ust. 13 Ustawy o VAT, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam w sobie stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41. Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 Ustawy o VAT).

Stosownie do treści art. 43 ust. 15 Ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37 -41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

  1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
  2. usług doradztwa;
  3. usług w zakresie leasingu.

Z powyższych przepisów, w szczególności z treści art. 43 ust. 15 Ustawy o VAT wynika, że każda transakcja, której celem jest windykacja należności jest wyłączona ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W opinii Banku, wynagrodzenie (odsetki) i prowizja uzyskiwane przez Bank od Dystrybutorów w zamian za finansowanie udostępniane im przez Bank na podstawie Umowy o Finansowanie Pojazdów Poleasingowych, za okres po Początkowym Terminie Płatności wystawionej przez Spółkę Leasingową, będą podlegały zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy. Bank świadczyć będzie bowiem na rzecz Dystrybutorów czynności zaliczane do usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielenia kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Zgodnie z art. 43 ust. 15 pkt 1 Ustawy VAT powyższe zwolnienie nie ma zastosowania do usług ściągania długów w tym faktoringu.

Jak zostało przedstawione przez Bank w opisie stanu faktycznego, Bank może wydłużyć Dystrybutorowi termin zapłaty faktury na podstawie Umowy o Finansowanie Pojazdów Poleasingowych, która jest niezależna od Umowy o Finansowaniu Wierzytelności zawartej ze Spółką Leasingową. Wynagrodzenie (tzn. odsetki oraz prowizja), wynikające z Umowy o Finansowanie Pojazdów Poleasingowych, ciążyć będą wyłącznie na Dystrybutorze.

W przedmiotowej transakcji, Bank będzie wykonywał zatem dwie odrębne usługi na rzecz dwóch różnych podmiotów. Jedną z nich jest usługa finansowania wierzytelności wykonywana na rzecz Spółki Leasingowej i opodatkowana podatkiem VAT, jak usługa factoringu, drugą usługą jest natomiast niezależna usługa finansowania wykonywana na rzecz Dystrybutorów.

Odmienne traktowanie powyższych usług wynika z innych celów, którym one służą. Celem usługi wobec Spółki Leasingowej jest uwolnienie wierzyciela od ryzyka nieściągalności związanego z długiem i zapewnienie otrzymania wartości wierzytelności przed terminem wymagalności. Wynagrodzenie za tę usługę obejmuje także wynagrodzenie za korzystanie z pieniądza w czasie (finansowanie). W przypadku, gdy usługa factoringowa zawiera te dwa elementy, traktowana jest jako usługa kompleksowa (wykup wierzytelności i finansowanie). Jako usługa kompleksowa podlega opodatkowaniu VAT jak usługa factoringu. Jednak w przypadkach, gdy Bank ma zamiar finansować inny podmiot niż pierwotnego wierzyciela, czynności polegającej na finansowaniu przez Bank dłużnika poprzez zawarcie z nim dodatkowego porozumienia nie można zaliczyć do jednej z usług wchodzących w skład usługi factoringu. W konsekwencji powinna być ona rozpatrywana w zakresie opodatkowania VAT odrębnie od usługi factoringu. Celem tej usługi jest bowiem udzielenie dodatkowego finansowania dłużnikowi.

Zdaniem Banku, uzasadnia to odmienne traktowanie na gruncie podatku VAT wynagrodzenia należnego Bankowi od Dystrybutora na podstawie Umowy o Finansowanie Pojazdów Poleasingowych, gdyż wynagrodzenie w postaci odsetek i prowizji przysługuje Bankowi za okres po upływie Początkowego Terminu Płatności wskazanego na fakturze wystawionej przez Spółkę Leasingową, dotyczy finansowania udzielonego przez Bank Dystrybutorowi a nie Spółce Leasingowej, wynika z zaakceptowanej i podpisanej przez Dystrybutora Umowy o Finansowanie Pojazdów Poleasingowych, należne jest wyłącznie od Dystrybutora. Dodatkowym argumentem jest fakt, że celem Umowy o Finansowanie Pojazdów Poleasingowych nie jest finansowanie Spółki Leasingowej lecz finansowanie Dystrybutorów. W opinii Banku, podmiot który wstępuje w prawa podmiotu udzielającego kredyt kupiecki, powinien podlegać analogicznym konsekwencjom podatkowym. Dwa podmioty będące w identycznej sytuacji ekonomicznej, wykonujące identyczne świadczenia, powinny podlegać identycznym konsekwencjom podatkowym. Gdyby Spółka Leasingowa nie dokonała cesji wierzytelności na rzecz Banku i udzielała kredytu kupieckiego na 180 dni, Dystrybutorzy płaciliby odsetki Spółce Leasingowej. Czynność ta byłaby zwolniona z VAT.

Zwolnienie z VAT odsetek związanych z kredytem kupieckim potwierdzone jest w orzecznictwie ETS. W wyroku z dnia 27 października 1993 r. (sygn. C-281/91) ETS stwierdził, że odsetki podlegają zwolnieniu z VAT jako usługa finansowa, o ile odsetki należne są za okres następujący po dostawie towaru lub wykonaniu usługi. Podobne stanowisko zajął NSA. W wyroku z dnia 25.09.2008 r. (sygn. I FSK 1284/07) Sąd potwierdził, że odsetki od kredytu kupieckiego stanowią odrębną usługę pośrednictwa finansowego, która korzysta ze zwolnienia z VAT.

Zdaniem Banku, przedmiotowa transakcja zbliżona jest do przypadku, w którym Bank nabywa wierzytelność objęte częściowym kredytem kupieckimi i zgadza się na dalsze finansowanie wierzytelności handlowej w zamian za odsetki.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie poparte jest w następujących interpretacjach wydawanych w tym samym lub w podobnym stanie faktycznym:

  • w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 5 maja 2011r., sygn. IPPP2/443-52/11-2/IG,
  • w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 kwietnia 2011 r. sygnatura IPPP2/443-51/11-3/MM,
  • w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 lutego 2011 r., sygnatura IPPP1-443-299/10-4/EK.

W konsekwencji, zdaniem Banku, usługa finansowania, które będzie świadczona przez Bank na rzecz Dystrybutorów za okres po upływie Początkowego Terminu Płatności po dacie płatności wskazanej na fakturze wystawionej przez Spółkę Leasingową stanowić będą usługę udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych. Usługi te nie są zaliczane do usług ściągania długów bądź faktoringu i tym samym mieszczą się w katalogu usług zwolnionych z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika