Ustalenie stawki podatku akcyzowego dla propanu o kodzie CN 2711 12 11 oraz CN 2711 12 94 wykorzystywanego (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 10.02.2012 r. (data wpływu 14.02.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie ustalenia stawki podatku akcyzowego dla propanu o kodzie CN 2711 12 11 oraz CN 2711 12 94 wykorzystywanego do pakietyzacji wyrobów ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.02.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie ustalenia stawki podatku akcyzowego dla propanu o kodzie CN 2711 12 11 oraz CN 2711 12 94 wykorzystywanego do pakietyzacji wyrobów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest producentem cegieł wapienno-piaskowych (nazwa handlowa S.) i bloczków z betonu komórkowego (nazwa handlowa ?Y.? i beton komórkowy ?BK?). Produkcja ww. wyrobów odbywa się w 8 zakładach Wnioskodawcy, położonych na terenie Polski (4 zakłady produkują bloczki Y., 1 zakład bloczki z betonu komórkowego BK oraz 4 zakłady bloczki S.). Gotowe wyroby (bloczki, cegła wapienno-piaskowa) podlega pakowaniu folią termokurczliwą, procesowi tzw. pakietyzacji, w oparciu o niżej opisaną technologią, w której wykorzystywany jest płynny gaz techniczny ? propan o kodach CN 2711 12 11 oraz CN 2711 12 94.

Opisany poniżej zautomatyzowany proces (technologii) pakietyzacji funkcjonuje w 7 zakładach Wnioskodawcy (M, I, M, S, O, P i Ż) w zakładzie w P pakietyzacja odbywa się ręcznie. W zakładzie w P kaptur folii termokurczliwej zakładany jest na paletę wyrobów gotowych przez pracownika ręcznie, natomiast proces obkurczania folii na palecie za pomocą palników gazowych zasilanymi gazem propan dokonuje się automatycznie. We wszystkich w/w zakładach wykorzystywany jest płynny gaz techniczny do pakietyzacji folii.

Opis procesu (technologii) pakietyzacji:

Bloczki znajdujące się na wózkach hartowniczych po wyhartowaniu w odpowiedniej temperaturze, czasie i przy odpowiednim ciśnieniu są wytaczane na torowiska znajdujące się za autoklawami. Następnie przy pomocy automatycznej przesuwnicy z wysuwką wózki hartownicze z bloczkami przewożone są na torowisko prowadzące do pakowania wyrobów na palety. Wózki podciągane są przy pomocy specjalnie zainstalowanego wózka linowego. Gdy wózek hartowniczy znajduje się w odpowiednim miejscu zasygnalizowanym czujnikami miejsc, bloczki przenoszone są przy pomocy specjalnego chwytaka na paletę, która znajduje się na przenośniku łańcuchowym. Dalej przenośnik łańcuchowy przemieszcza paletę na stanowisko zakładania folii (gotowy kaptur foliowy o odpowiednio dobranych wymiarach), po czym paleta przy pomocy tego samego przenośnika przemieszczana jest na stanowisko obkurczania kaptura foliowego.

Folia obkurczana jest przy pomocy palnika z obrotowym ramieniem, które wyposażone jest w dysze gazowe. Gaz płynny zgromadzony jest w dwóch do tego celu przeznaczonych zbiornikach, z których po przejściu przez wewnętrzną parownicę, za pomocą ułożonej do tego celu instalacji, dostarczany jest do palnika automatycznym zapłonem. Gdy czujniki zasygnalizują obecność palety z bloczkami, na których nałożona jest folia, następuje automatyczny zapłon gazu i ruch obrotowy ramienia palnika wokół palety powodując termiczny skurcz kaptura foliowego. Tak przygotowana paleta z wyrobami gotowymi i obkurczoną folią transportowana jest na kolejny prostopadły przenośnik łańcuchowy, z którego odwożone są wózkami widłowymi na odpowiednie miejsce na placu składowym według rodzaju i klasy wyrobu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy płynny gaz techniczny - propan o nr CN 2711 12 11 oraz CN 2711 12 94 wykorzystywany ww. celu (tj. do pakietyzacji wyrobów) należy uznać za paliwo opałowe wykorzystywane i używane do celów opałowych w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 z późn. zm.; dalej: ustawa o podatku akcyzowym), a w konsekwencji podlegający zwolnieniu na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy (przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13)?
   
2. Czy w przypadku, gdy nie znajdzie zastosowania przepis art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, z uwagi na uznanie, że w związku ze sposobem wykorzystywania gazu nie jest on używany do celów opałowych w rozumieniu ww. przepisów ustawy, gaz techniczny propan o nr CN 2711 12 11 oraz CN 2711 12 94, wykorzystywany w ww. celu (tj. do pakietyzacji wyrobów) podlega opodatkowaniu stawką 0 zł na podstawie przepisu art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 28 ww. załącznika pod kodem CN 2711 wymieniono gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702, oraz od 2704 do 2715.

Natomiast w ust. 2 i ust. 3 art. 86 wyodrębniono dwie grupy paliw, a mianowicie paliwa silnikowe oraz paliwa opałowe. I tak paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Natomiast paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa powyżej.

Dla węglowodorów gazowych o kodzie CN 2711 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a) oraz pkt 13 ustawy następujące stawki podatku, tj.:

• gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901 przeznaczonych napędu silników spalinowych:
  1. skroplonych ? 695,00 zł/1.000 kilogramów,
     
  2. w stanie gazowym ? 11,04 zł/1 gigadżul (GJ),
• gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 przeznaczonych do celów opałowych ? 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).
  
  
  

Stosownie zaś do art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie następujące wyroby akcyzowe używane do celów opałowych: pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00 - w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13.

Jednocześnie w myśl art. 89 ust. 2 ustawy stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Zatem aby określić wysokość opodatkowania wyrobów o kodzie CN 2711 konieczne jest określenie ich przeznaczenia. Z wniosku wynika, iż przedmiotowe gazy będą wykorzystywane do wytworzenia energii cieplnej w celu pakietyzacji wyrobów.

Bezdyskusyjny jest fakt, iż gazy te nie będą wykorzystywane jako paliwo napędowe. Należy w konsekwencji rozważyć, czy przedmiotowe gazy można uznać, przy wyżej określonym przeznaczeniu, jako paliwa opałowe, czyli takie które są używane do celów opałowych.

Ustawa o podatku akcyzowym nie definiuje celu opałowego i tym samym należy się posłużyć pojęciem potocznym tego określenia.

Zgodnie z definicjami zawartymi w ?Nowym Słowniku Języka polskiego PWN? (Wydawnictwo Naukowe PWN SA., Warszawa 2002) pojęcie ?opałowy? oznacza: ?....nadający się na opał...., służący do palenia?, natomiast ?opał? to: ? materiał służący do opalania ?. ?...to czym się pali...?.

Wykładnia literalna przepisów ustawy o podatku akcyzowym nakazuje przyjąć, iż z celem opałowym mamy do czynienia wówczas, gdy następuje proces polegający na spalaniu wyrobów energetycznych w celu wytworzenia energii cieplnej służącej do takich celów, jak np. ogrzewanie różnego rodzaju pomieszczeń, rzeczy, wody lub też innych cieczy. Zużyciem wyrobu energetycznego na cele opałowe będzie zatem zużycie go bezpośrednio w urządzeniu przetwarzającym energię uzyskaną w wyniku spalania wyrobu energetycznego na energię cieplną.

Przedstawiona powyższej definicja ?celu opałowego? została potwierdzona w interpretacji nr IPPP3/443-181/09-2/JK z dnia 2 czerwca 2009 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie oraz interpretacji nr 323000-RPA-058-14/06/ZB z dnia 13 września 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Celnej w Słupsku.

Tak rozumiana definicja pojęcia ?cel opałowy?, w ocenie Wnioskodawcy, znajduje zastosowanie w zaistniałym stanie faktycznym. Dlatego też w ocenie Wnioskodawcy wykorzystywany w toku przeprowadzanych procesów technologicznych gaz techniczny - propan o kodach CN 2711 12 94 oraz CN 2711 12 11, będący wyrobem energetycznym, zużywany przez Wnioskodawcę w procesie technologicznym w celu uzyskania ciepła potrzebnego w procesie pakietyzacji wyrobów jest paliwem opałowym, używanym do celów opałowych.

Stanowisko Wnioskodawcy uzasadnia fakt, iż w opisanym powyżej procesie technologicznym następuje proces spalania wyrobu energetycznego gazu w celu wytworzenia energii cieplnej służącej do pakietyzacji wyrobów.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym nabywany gaz techniczny - propan o kodach CN 2711 12 11 oraz CN 2711 12 94 jest wykorzystywany na cele grzewcze - opałowe.

Gdyby przyjąć, iż wykorzystywania węglowodorów gazowych o kodach CN 2711 12 11 i CN 2711 12 94 do wytwarzania energii cieplnej w celu pakietyzacji wyrobów nie można uznać za przeznaczenie tych gazów na cele opałowe, to tym samym w tym przypadku przedmiotowe wyroby energetyczne nie byłyby objęte zwolnieniem przewidzianym w art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Jednak, jak wyżej zaznaczono, bezdyskusyjny jest fakt, iż gazy te nie będą wykorzystywane jako paliwo napędowe. Mając zatem na uwadze, że ww. wyroby nie byłyby przeznaczone ani do celów opałowych ani do celów napędowych zastosowanie znalazłaby stawka podatku 0 zł, zgodnie z przepisem art. 89 ust. 2 ustawy. Przepis art. 89 ust. 2 ustawy stanowi bowiem, iż stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Takie stanowisko znajduje oparcie w praktyce organów podatkowych, np. w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 kwietnia 2011 r., nr IBPP3/443-32/11/DG.

W konsekwencji Wnioskodawca w stosunku do przedmiotowego gazu wykorzystywanego do pakietyzacji wyrobów, do którego znalazłby zastosowanie przepis art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, nie byłby zobowiązany do spełnienia warunków, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 28 ww. załącznika pod kodem CN 2711 wymieniono gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

Stosownie zaś do art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702, oraz od 2704 do 2715.

Natomiast w ust. 2 i ust. 3 art. 86 ustawy wyodrębniono dwie grupy paliw, a mianowicie paliwa silnikowe oraz paliwa opałowe. I tak paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Natomiast paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa powyżej.

Dla węglowodorów gazowych o kodzie CN 2711 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a oraz pkt 13 ustawy następujące stawki podatku tj.:

• gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901 przeznaczonych do napędu silników spalinowych:
  1. skroplonych - 695,00 zł/1.000 kilogramów,
     
  2. w stanie gazowym - 11,04 zł/1 gigadżul (GJ),
• gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).
  
  
  

Natomiast w myśl art. 89 ust. 2 ustawy stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Jednocześnie zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie używane do celów opałowych, pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00 - w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13.

Zatem aby określić wysokość opodatkowania wyrobów o kodzie CN 2711 konieczne jest określenie ich przeznaczenia.
Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest producentem cegieł wapienno-piaskowych i bloczków z betonu komórkowego. Gotowe wyroby podlegają pakowaniu folią termokurczliwą, procesowi tzw. pakietyzacji, w oparciu o technologię, w której wykorzystywany jest płynny gaz techniczny ? propan o kodach CN 2711 12 11 oraz CN 2711 12 94. Folia obkurczana jest przy pomocy palnika z obrotowym ramieniem, które wyposażone jest w dysze gazowe. Gaz płynny zgromadzony jest w dwóch do tego celu przeznaczonych zbiornikach, z których po przejściu przez wewnętrzną parownicę, za pomocą ułożonej do tego celu instalacji, dostarczany jest do palnika automatycznym zapłonem. Gdy czujniki zasygnalizują obecność palety z bloczkami, na których nałożona jest folia, następuje automatyczny zapłon gazu i ruch obrotowy ramienia palnika wokół palety powodując termiczny skurcz kaptura foliowego.

Mając na uwadze powyższe należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w analizowanej sytuacji gaz techniczny - propan o kodach CN 2711 12 11 oraz CN 2711 12 94 nie jest wykorzystywany jako paliwo napędowe.

Ponadto słusznie zauważył Wnioskodawca, iż w przepisach ustawy o podatku akcyzowym pojęcie ?celu opałowego? nie zostało zdefiniowane, i tym samym należy w tym względzie posiłkować się potocznym rozumieniem tego określenia.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) pojęcie ?opał? oznacza ?to czym się ogrzewa pomieszczenia, czym się paliw w piecu, w kuchni itp.?. Mały Słownik Języka Polskiego (Wydawnictwo naukowe PWN) definiuje opał jako ?to czym się pali, materiał do palenia: drewno, węgiel, szczapy?, natomiast ?opałowy? oznacza ?nadający się na opał, służący do palenia?.

Odnosząc niniejsze do przedmiotowej sytuacji uznać należy, iż wykorzystanie gazu technicznego - propanu o kodach CN 2711 12 11 oraz CN 2711 12 94 w opisanym procesie tzw. pakietyzacji stanowi zużycie go na cele opałowe a tym samym paliwo opałowe w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy. W konsekwencji przedmiotowy gaz w przypadkach, o których mowa w ust. 3, przy spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 5-13 korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Końcowo wskazać należy, iż w związku z powyższym rozstrzygnięciem, udzielenie odpowiedzi na drugie z zadanych przez Spółkę pytań stało się bezprzedmiotowe.

Tut. Organ podatkowy zauważa, iż w związku z tym, że złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego rozpatrzono jedynie w zakresie pierwszego pytania tj. jednego stanu faktycznego i jednego zdarzenia przyszłego, podlega on opłacie w wysokości 80 zł. Wnioskodawca za wydanie interpretacji indywidualnej dokonał wpłaty w wysokości 160 zł. Zatem kwota 80 zł, zgodnie z art. 14f § 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), zostanie zwrócona na rachunek bankowy wskazany we wniosku ORD-IN.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenie przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.