Czy opisane w trzeciej części opisu stanu faktycznego działania Wnioskodawcy stanowią systemy prowadzące (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 10.02.2012 r. (data wpływu 14.02.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.02.2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest producentem cegieł wapienno-piaskowych. Wyżej wymienione wyroby produkowane są z wykorzystaniem technologii produkcji, które zostały przedstawione poniżej.

1. Spółka w roku 2011 uzyskała przychody ze sprzedaży produkowanych cegieł wapienno-piaskowych w wysokości 7 568 371,75 PLN równocześnie ponosząc koszty zakupu wyrobów węglowych w wysokości 1 001 586,60 PLN.
   
2. Technologia produkcji cegieł wapienno-piaskowych. Podstawą wytworzenia cegieł wapienno-piaskowych jest piasek. Ukop piasku z własnej kopalni odbywa się mechanicznie za pomocą ładowarek. Urobiony piasek podany zostaje poprzez kosz zasypowy na zespół przenośników taśmowych do stacji przesiewania. Piasek przesiany na sitach transportowany jest bezpośrednio do zbiornika piasku. Wapno palone mielone dostarczane jest cementowozami, przez firmę zewnętrzną i jest przechowywane w specjalnych zbiornikach wapna. Surowce /piasek i wapno/ kierowane są systemem przenośników do wag sterowanych systemem komputerowym. Odważanie przebiega zgodnie z zadaną recepturą. Mieszanie wapna, piasku i wody odbywa się w mieszarce a następnie za pomocą elewatora taka mieszanina transportowana jest do reaktorów. W reaktorach odbywa się właściwy proces reakcji tlenku wapna, wody i krzemionki z piasku, jest to reakcja egzotermiczna. Z poszczególnych reaktorów mieszanka podawana jest do mieszadeł, w których przez dodanie wody doprowadzana jest ona do stanu wilgotności potrzebnej do prasowania. Proces formowania, odbierania i ustawiania na wózki hartownicze jest skomputeryzowany. Urządzenia pracują w układzie równoległym tzn. trzech równoległych liniach formujących. Po formowaniu materiał jest nadal kruchy i pozbawiony wytrzymałości. Wózki z surowymi bloczkami za pomocą przesuwnicy zataczane są do autoklawów przelotowych, gdzie poddawane są procesowi hartowania w parze wodnej o wysokim ciśnieniu i temperaturze ok. 204oC. Para technologiczna o wysokim ciśnieniu i temperaturze jest niezbędna w procesie technologicznym do produkcji cegły wapienno-piaskowej. Para ta wytwarzana jest w węglowych kotłach parowych. W autoklawach w atmosferze pary nasyconej pod ciśnieniem 1,6 MPa odbywają się skomplikowane procesy chemiczne utwardzania materiału, podczas których zachodzą reakcje przemiany faz mineralnych krzemianów i wapnia (przemiana mineralogiczna). Rozkładają się one z wydzieleniem bezpostaciowej aktywnej krzemionki, która powoduje powstawanie faz uwodnionych krzemianów wapnia dając przez to właściwą twardość i wytrzymałość materiału. Wyhartowane wyroby z autoklawu transportowane są na wózkach na plac składowy, gdzie dokonywana jest ostateczna kontrola jakości i klasyfikacja wyprodukowanych wyrobów. Wyroby gotowe po sklasyfikowaniu, w końcowym procesie produkcji przewożone są systemem przesuwnic do pakowni, gdzie na palety z wyrobami nakładana jest folia termokurczliwa. Obkurczanie następuje poprzez podgrzanie folii za pomocą palników gazowych. Węgiel nabywany jest u zewnętrznych dostawców, jego zapas do utrzymania produkcji przechowywany jest na terenie zakładu i w miarę potrzeb pobierany jest ze składu i zużywany w kotłach parowych.
   
3. Cała energia potrzebna w celu hartowania cegły wapienno-piaskowej jest wytwarzana w węglowych kotłach parowych i zużywana jest w procesie technologicznym produkcji cegły wapienno-piaskowej, opisanym powyżej. Jednocześnie dzięki wprowadzeniu systemów odzysku energii pozwala to na poprawę efektywności energetycznej zakładu o ok. 10% (wykorzystanie pary przerzutowej, wykorzystanie pary resztkowej do podgrzewania wody kotłowej, system wykorzystania ciepła kondensatu do podgrzewania wody). Wprowadzono również system zamknięty wykorzystania wód produkcyjnych celem ochrony środowiska.
   
   

Spółka nie używa węgla do innych celów niż opisane powyżej. Rodzaj podstawowej działalności Spółki zgodnie z zaświadczeniem REGON to .... (wg PKD z 2007 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane w trzeciej części opisu stanu faktycznego działania Wnioskodawcy stanowią systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej w rozumieniu art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym i w związku z tym wyroby węglowe zużywane przez Wnioskodawcę w celu uzyskania pary będą podlegały od dnia 2 stycznia 2012 r. zwolnieniu od podatku akcyzowego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Opisane w trzeciej części opisu stanu faktycznego działania Wnioskodawcy polegające między innymi na wykorzystaniu pary przerzutowej, wykorzystaniu pary resztkowej do podgrzewania wody, system zamknięty wykorzystania wód produkcyjnych ponownie do celów produkcyjnych celem ochrony środowiska, stanowią systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej w rozumieniu art. 31 a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym i w związku z tym węgiel zużywany przez Wnioskodawcę będzie podlegał od dnia 2 stycznia 2012 r. zwolnieniu od podatku akcyzowego.

Zgodnie z powołanym przepisem zwalnia się z akcyzy wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

W przekonaniu Wnioskodawcy podjęte przez niego działania, opisane w opisie stanu faktycznego prowadzą do ograniczenia zużycia energii, co przesądza o możliwości skorzystania ze zwolnienia z akcyzy zużywanych przez Wnioskodawcę wyrobów węglowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W załączniku tym wymieniono:

• w poz. 19 pod kodem CN ex 2701: węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych,
  
• w poz. 20 pod kodem CN ex 2702: węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych,
  
• w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00: koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.
  
  

Umieszczenie dopisku ?ex? przy konkretnym kodzie CN ma na celu zawężenie tych wyrobów do tych, które spośród danego grupowania spełniają warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce ?Nazwa wyrobu (grupa wyrobów)?. Dopisek ?ex? umieszczony w pozycjach załącznika oznacza, iż wyroby o podanych tam kodach należy traktować zawężająco czyli np. nie wszystkie wyroby oznaczone kodem CN 2701, lecz te spośród nich, które są opisane w danej pozycji.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się między innymi w punkcie 2 - wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Z kolei paliwami opałowymi w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 czyli z wyłączeniem paliw silnikowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, iż wyrobami akcyzowymi są:

1. węgiel brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla ? jeżeli są przeznaczone do celów opałowych;
   
2. koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany, węgiel retortowy ? jeżeli są przeznaczone do celów opałowych,
   
3. jak również wszelkie wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych.
   
   

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami węglowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Tym niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady.

I tak, zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zatem na podstawie powyższego przepisu zwolnieniu od akcyzy podlegają wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzono w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Za takie systemy uważa się tzw. system EU ETS (European Union Emissions Trading Scheme lub European Union Emissions Trading System ? Europejski System Handlu Emisjami), o którym mowa w Dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. U. UE L Nr 275, str. 32 ze zm.) oraz system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. Nr 178, poz.1060).

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest producentem cegieł wapienno-piaskowych. Cała energia potrzebna w celu hartowania cegły wapienno-piaskowej jest wytwarzana w węglowych kotłach parowych i zużywana jest w procesie technologicznym produkcji cegły wapienno-piaskowej, opisanym powyżej. Jednocześnie dzięki wprowadzeniu systemów odzysku energii pozwala to na poprawę efektywności energetycznej zakładu o ok. 10% (wykorzystanie pary przerzutowej, wykorzystanie pary resztkowej do podgrzewania wody kotłowej, system wykorzystania ciepła kondensatu do podgrzewania wody). Wprowadzono również system zamknięty wykorzystania wód produkcyjnych celem ochrony środowiska.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że opisane przez Wnioskodawcę działania nie stanowią systemów, o których mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy, a zatem zużywany przez Wnioskodawcę węgiel przeznaczony do celów opałowych nie korzysta ze zwolnienia od podatku akcyzowego, o którym mowa we wskazanym przepisie.

Końcowo wskazać należy, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy natomiast w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 7 i pkt 8 ustawy zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenie przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.