Prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz opodatkowanie nieodpłatnych czynności na rzecz pracowników (...)

Prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz opodatkowanie nieodpłatnych czynności na rzecz pracowników i kontrahentów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12.04.2012 r. (data wpływu 23.04.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz opodatkowania nieodpłatnych czynności na rzecz pracowników i kontrahentów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 23.04.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz opodatkowania nieodpłatnych czynności na rzecz pracowników i kontrahentów.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:


Sp. z o.o. (dalej: ?Wnioskodawca? lub ?Spółka?) prowadzi działalność gospodarczą wykonując czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług (dalej: ?podatek VAT?) na podstawie ustawy z 11 marca 2004 roku (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 roku nr 177 poz. 1054 ze zm. dalej: Ustawa VAT). W ramach tej działalności Spółka ponosi wydatki związane z organizacją różnego rodzaju spotkań z kontrahentami bądź wewnętrznych spotkań pracowniczych. W szczególności Spółka nabywa towary i usługi celem przekazania ich bądź zużycia podczas tych spotkań. Jednocześnie Spółka nie prowadzi ewidencji osób otrzymujących bądź zużywających towary lub korzystających z usług nabywanych do organizacji spotkań.


Z punktu widzenia klasyfikacji różnych zdarzeń objętych zakresem niniejszego wniosku, można wydzielić 3 różne sytuacje:


Sytuacja 1: Zużycie herbaty, kawy i innych napojów bezalkoholowych oraz drobnych artykułów spożywczych (np. cukierków) w trakcie spotkań z kontrahentami Spółki, przy czym omawiane artykuły są zużywane głównie przez kontrahentów oraz w ograniczonym zakresie także przez pracowników uczestniczących w spotkaniu.

Sytuacja 2: Nabycie usług cateringowych lub usług gastronomicznych lub zużycie artykułów spożywczych i napojów bezalkoholowych w trakcie szkoleń organizowanych dla pracowników Spółki (szkolenia mają związek z działalnością gospodarczą Spółki);

Sytuacja 3: Zużycie herbaty, kawy i innych napojów bezalkoholowych oraz drobnych artykułów spożywczych (np. cukierków) przez pracowników Spółki w trakcie wykonywania przez nich czynności służbowych, w szczególności podczas wewnętrznych spotkań pracowniczych, organizowanych w celu zapewnienie koordynacji działania różnych zespołów składających się z pracowników Spółki oraz w celach kontroli wewnętrznej.


W związku z powyższym zadano następujące pytania:


1a Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z nabycia towarów (herbaty, kawy, drobnych artykułów spożywczych oraz napojów bezalkoholowych) przeznaczonych do zużycia w Sytuacji 1?


1b Czy zużycie towarów (herbaty, kawy, drobnych artykułów spożywczych oraz napojów bezalkoholowych) w Sytuacji 1 oznaczała konieczność rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku należnym VAT, w szczególności z tytułu wykonania czynności zrównanych (na podstawie art. 7 Ustawy VAT) z odpłatną dostawą towarów lub odpłatnym świadczeniem usług?

2a Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z nabycia towarów i usług przeznaczonych do zużycia/wykonania w Sytuacji 2?


2b Czy zużycie towarów lub wykonanie usług w Sytuacji 2 oznacza konieczność rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku należnym VAT, w szczególności z tytułu wykonania czynności zrównanych (na podstawie art. 7 i 8 Ustawy VAT) z odpłatną dostawą towarów lub odpłatnym świadczeniem usług?


3a Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z nabycia towarów (herbaty, kawy, drobnych artykułów spożywczych oraz napojów bezalkoholowych) przeznaczonych do zużycia w Sytuacji 3?


3b Czy zużycie towarów (herbaty, kawy, drobnych artykułów spożywczych oraz napojów bezalkoholowych) w Sytuacji 3 oznacza konieczność rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku należnym VAT, w szczególności z tytułu wykonania czynności zrównanych (na podstawie art. 7 Ustawy VAT) z odpłatną dostawą towarów lub odpłatnym świadczeniem usług?


Zdaniem Wnioskodawcy:


Sytuacja 1.


a. Stanowisko dotyczące pytania 1a (podatek naliczony VAT)

W Sytuacji 1 dochodzi do zużycia herbaty, kawy i innych napojów oraz drobnych artykułów spożywczych (np. cukierków) w trakcie spotkań z kontrahentami Spółki, przy czym omawiane artykuły są zużywane głównie przez kontrahentów oraz w ograniczonym zakresie także przez pracowników uczestniczących w spotkaniu.

Spotkania z kontrahentami mają bezpośredni związek z działalnością gospodarczą Spółki, w ramach której Spółka wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT. A zatem koszty tych spotkań ? w tym koszty standardowego poczęstunku w siedzibie Spółki (kawa, herbata, drobne słodycze) także mają związek z omawianymi czynnościami. Z tego powodu Spółka uważa, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatek naliczonego VAT wynikającego z zakupu ww. towarów.


b. Stanowisko dotyczące pytania 1b (podatek należny VAT)

Zdaniem Spółki zużycie przez kontrahentów kawy, herbaty czy drobnych słodyczy na spotkaniach organizowanych w siedzibie Spółki nie spowoduje konieczności rozpoznania przez Spółkę obowiązku podatkowego z tytułu podatku należnego VAT. W ocenie Spółki w omawianym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT.

Po pierwsze, jeżeli chodzi o kontrahentów, przepis ten mógłby mieć potencjalnie zastosowanie wyłącznie w przypadku dokonania darowizny, tj. przekazania towaru, a nie jego zużycia. Stąd, w świetle wykładni gramatycznej, poza zakresem wspominanej regulacji powinno znaleźć się zużycie tego typu towarów przez kontrahentów bezpośrednio na spotkaniach organizowanych przez Spółkę. W efekcie zużycie towarów przez kontrahentów podczas spotkań nie będzie, zdaniem Spółki, opodatkowane VAT. Potwierdzają to również interpretacje Ministra Finansów, np. Interpretacja z 04.08.2011 roku. sygn. ILPP2/443-786/11-2/AK, z 19.08.2011 roku, sygn. IPPP1/443-941/11-4/AW.

Z kolei w odniesieniu do pracowników, którzy jak zaznaczono w stanie faktycznym również mogą się podczas spotkań z kontrahentami częstować herbatą kawą, czy drobnymi słodyczami, zużycie towarów również zdaniem Spółki nie podlega VAT. Mimo iż zużycie towarów na rzecz pracowników mogłoby potencjalnie powodować konieczność rozpoznania podatku należnego VAT na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT, to jednak w przypadku pracowników, przepis ten wymaga, aby zużycie towarów zostało dokonane na cele osobiste pracowników.

Zdaniem Spółki spotkania biznesowe nie są organizowane w celach osobistych pracowników Spółki. Nie sposób w opisanej sytuacji doszukać się korzyści osobistej pracownika będącego w trakcie tego typu spotkania reprezentantem Wnioskodawcy i dążącego do osiągnięcia celów zgodnych ze strategią Spółki (np. pozyskanie klienta, wynegocjowanie dobrych warunków kontraktu itp.). Uczestnictwo przedstawiciela Spółki w tego typu spotkaniach jest niezależne od jego osobistych potrzeb i stanowi wypełnienie obowiązku służbowego takiej osoby. Z tego powodu także częstowanie się przez pracowników z kawy, herbaty czy drobnych słodyczy nie rodzi po stronie Spółki konieczności rozpoznania podatku należnego VAT i wystawienia faktury wewnętrznej z tego tytułu

Zdaniem Spółki, ewentualne uznanie przez Ministra Finansów w wydanej interpretacji, iż w przedmiotowej sytuacji dochodzi do przekazania towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT, powinno uwzględnić wyłączenie z opodatkowania przewidzianego w art. 7 ust. 3 dla prezentów o niskiej wartości (poniżej 10 zł). W ocenie Spółki w przypadku serwowania towarów pakowanych w opakowania zbiorcze (cukierki, ciastka), omawiana cena jednostkowa netto powinna być ustalona jako ułamek ceny opakowania zbiorczego. W rezultacie w takim przypadku Wnioskodawca nie byłby zobowiązany do rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu zużycia tego typu towarów w trakcie spotkań z pracownikami. Niemniej Spółka zaznacza, iż omawianą okoliczność przytacza jedynie na wypadek, gdyby Minister Finansów nie podzielił stanowiska Spółki, iż w Sytuacji 1 art. 7 oraz 8 Ustawy VAT nie mają zastosowania.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca uważa, że z tytułu czynności opisanych w Sytuacji 1 nie powstaje obowiązek w podatku należnym VAT i Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wystawienia faktury wewnętrznej.


Sytuacja 2.


a. Stanowisko dotyczące pytania 2a (podatek naliczony VAT)

W Sytuacji 2 Wnioskodawca nabywa usługi cateringowe lub gastronomiczne lub zużywa artykuły spożywcze i napoje bezalkoholowe w trakcie sesji szkoleniowych organizowanych dla pracowników Spółki (szkolenia mają związek z działalnością gospodarczą Spółki).

W opinii Spółki dokonuje ona przedmiotowych nabyć towarów i usług pośrednio w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT. Skoro same szkolenia mają związek z działalnością gospodarczą (w ramach której Spółka wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT) to zakup ww. towarów spożywczych oraz usług służących organizacji szkoleń, będzie w ocenie Spółki także miało związek z czynnościami opodatkowanymi VAT. W związku z tym Spółka uważa, iż (z zastrzeżeniem usług gastronomicznych) przysługuje jej prawo wyrażone w art. 86 ust. 1 Ustawy VAT do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z zakupu ww. towarów i usług. Wyjątkiem od tej reguły będą usługi gastronomiczne, w stosunku do których prawo do odliczenia podatku VAT zostało ograniczone wprost przez ustawodawcę.


b. Stanowisko dotyczące pytania 2b (podatek należny VAT)

W zakresie obowiązku rozpoznania podatku należnego VAT, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż skoro szkolenia służą działalności gospodarczej Spółki poprzez podniesienie kwalifikacji pracowników, to w takim przypadku koszty bezpośrednio związane z organizacją szkolenia także będą miały związek z działalnością gospodarczą Spółki.

W szczególności zapewnienie posiłku w trakcie sesji szkoleniowej wiąże się ze zwiększeniem efektywności szkolenia, w szczególności poprzez wyeliminowanie czasu na indywidualne zdobycie i przygotowanie przekąski przez każdego z użytkowników w trakcie sesji. Ponadto zapewnienie posiłku wpływa na zapewnienie większej koncentracji uczestników (przerwy w szkoleniach są efektywnie wykorzystywane na posilenie się oraz zebranie energii na dalsze uczestnictwo w sesjach). Stąd, dążąc do zwiększenia efektywności szkoleń zapewnianych przez Spółkę i podnoszących kwalifikacje pracowników w zakresie stanowiącym obszar zainteresowań Wnioskodawcy, Spółka zapewnia odpowiednie zaplecze we własnym interesie gospodarczym, a nie w trosce o korzyść osobistą pracowników.

W tym kontekście, zdaniem Spółki, zakup usługi gastronomicznej/cateringowej lub zużycie towarów podczas szkolenia pracowników (Sytuacja 2) nie rodzi obowiązku rozpoznania podatku VAT należnego (i nie rodzi obowiązku wystawienia faktury wewnętrznej), ponieważ zakup tych usług w takim przypadku nie jest dokonywany na cele osobiste pracownika, lecz ma związek z działalnością gospodarczą Spółki.


Sytuacja 3.


a. Stanowisko dotyczące pytania 3a (podatek naliczony VAT)

W Sytuacji 3 dochodzi do zużycia herbaty, kawy i innych napojów oraz drobnych artykułów spożywczych (np. cukierków) przez pracowników Spółki w trakcie wykonywania przez nich czynności służbowych, w szczególności podczas wewnętrznych spotkań pracowniczych, organizowanych w celu zapewnienia koordynacji działania różnych zespołów składających się z pracowników Spółki oraz w celach kontroli wewnętrznej.

W opinii Spółki dokonuje ona przedmiotowych nabyć towarów w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, ponieważ wydatki te dotyczą bezpośrednio pracowników zatrudnionych przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W przypadku Spółki działalność ta polega na wykonywaniu czynności opodatkowanych VAT. Z tego powodu wydatki dokonywane w związku z działalnością gospodarczą Spółki są także, choć niekiedy pośrednio, związane z czynnościami opodatkowanymi VAT. Dotyczy to także wydatków na herbatę, kawę i inne napoje, a także drobne artykuły spożywcze (np. cukierki) celem ich spożycia w pracy przez pracowników. Z tego powodu, zdaniem Spółki, przysługuje jej prawo wyrażone w art. 86 ust. 1 Ustawy VAT do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z zakupu tych towarów.


b. Stanowisko dotyczące pytania 3b (podatek należny VAT)

W zakresie obowiązku wykazania podatku należnego VAT i rozpoznania obowiązku podatkowego w VAT, konieczność opodatkowania faktu zużycia wybranych towarów w kontekście brzmienia art. 7 ust. 2 pkt 1 Ustawy VAT wiąże się z celem, w jakim dochodzi do przedmiotowego zużycia. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przekazanie powyższych towarów nie następuje na cele osobiste pracowników, gdyż do zużycia ww. towarów nie doszłoby gdyby nie bezpośrednie zaangażowanie pracowników w pracę na rzecz Spółki.

W szczególności Spółka zaznacza, iż jako pracodawca jest obowiązana na podstawie prawa pracy do zapewnienia napojów pracownikom podczas wykonywania pracy. Na tej podstawie, zużycie napojów przez pracowników nie może, w opinii Spółki, stanowić zużycia na ich cele osobiste, a jedynie wypełnienie ustawowego obowiązku Wnioskodawcy względem tych pracowników.

Podobnie, w ocenie Spółki spożywanie drobnych artykułów spożywczych (np. cukierków) podczas wewnętrznych spotkań przez pracowników ma związek z działalnością gospodarczą a celem takiego spożycia nie jest uzyskiwanie przez uczestników spotkań korzyści osobistych. Takie podejście potwierdza również Minister Finansów w interpretacjach przepisów prawa podatkowego, np. w interpretacji z 04.08.2011 roku sygn. ILPP2/443-786/11-2/AK, z 19.08.2011 roku, sygn. IPPP1/443-941/11-4/AW. W oparciu o wnioski płynące z tych interpretacji uznać można, iż zużycie artykułów spożywczych (nie tytko napojów) wewnątrz firmy, w czasie pracy, nie stanowi zużycia towarów na cele osobiste pracowników (tylko na cele związane z działalnością przedsiębiorstwa) i na tej podstawie nie podlega opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Spółki, ewentualne uznanie przez Ministra Finansów, iż w przedmiotowej sytuacji dochodzi do przekazania towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT, powinno uwzględnić wyłączenie z opodatkowania przewidzianego w art. 7 ust. 3 dla prezentów o niskiej wartości (poniżej 10 zł). W ocenie Spółki w przypadku serwowania towarów pakowanych w opakowania zbiorcze (cukierki, ciastka), omawiana cena jednostkowa netto powinna być ustalona jako ułamek ceny opakowania zbiorczego. W rezultacie w takim przypadku Wnioskodawca nie byłby zobowiązany do rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu zużycia tego typu towarów w trakcie spotkań z pracownikami. Niemniej Spółka zaznacza, iż omawianą okoliczność przytacza jedynie na wypadek, gdyby Minister Finansów nie podzielił stanowiska Spółki, iż w Sytuacji 3 art. 7 oraz 8 Ustawy VAT nie mają zastosowania.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.


W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

  1. z tytułu nabycia towarów i usług,
  2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
  3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.
Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami.

Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Treść art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b cyt. ustawy stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.


Wskazać należy, że od 1 stycznia 2011r. dla celów podatku VAT stosuje się PKWiU wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.). Powyższa Klasyfikacja Wyrobów i Usług zawiera Sekcję I ? Usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne wskazując, iż sekcja ta obejmuje m.in.:

  • usługi gastronomiczne,
  • usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),
  • usługi stołówkowe,
  • usługi przygotowywania i podawania napojów.


I tak w dziale 56 ww. klasyfikacji mieszczą się ?usługi związane z żywnością?, w tym pod symbolem PKWiU 56.10 ?usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych? oraz pod symbolem PKWiU 56.29 ?pozostałe usługi gastronomiczne?. Natomiast usługi cateringowe zostały sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 56.21 ?usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering)?.

Z powyższego wynika, iż usługi cateringowe są usługami odrębnymi w stosunku do gastronomicznych, co wynika wprost z cyt. wyżej Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Zatem wyłączenie prawa do odliczenia podatku naliczonego odnosi się do usług gastronomicznych innych niż catering. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług od usług gastronomicznych, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych w niniejszym wniosku wynika, że Wnioskodawca wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. W ramach działalności Spółka ponosi wydatki związane z organizacją różnego rodzaju spotkań z kontrahentami bądź wewnętrznych spotkań pracowniczych. W ramach przedstawionych sytuacji przez Wnioskodawcę dochodzi do zużycia herbaty, kawy i innych napojów bezalkoholowych oraz drobnych artykułów spożywczych w trakcie wykonywania przez pracowników Spółki czynności służbowych (np. wewnętrzne spotkania) oraz w trakcie spotkań z kontrahentami Spółki. Występuje również sytuacja w której następuje nabycie usług cateringowych lub usług gastronomicznych lub zużycie artykułów spożywczych i napojów bezalkoholowych w trakcie szkoleń organizowanych dla pracowników Spółki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z nabycia towarów i usług przeznaczonych do zużycia w ww. sytuacjach.

Biorąc pod uwagę opis sprawy zauważyć należy, iż organizowane szkolenia, spotkania z kontrahentami, wewnętrzne spotkania oraz inne czynności służbowe wykonywane przez pracowników Spółki mają związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, a zatem nabywane usługi cateringowe, artykuły spożywcze, napoje bezalkoholowe, które są zużywane podczas ww. czynności mają pośredni związek wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Reasumując, Wnioskodawca może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem artykułów spożywczych i napojów bezalkoholowych przeznaczonych do zużycia w trakcie szkoleń, spotkań z kontrahentami, wewnętrznych spotkań i innych czynności służbowych oraz usług cateringowych zamawianych na szkolenia ze względu na fakt, iż poniesione wydatki służą Zainteresowanemu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podkreślenia wymaga fakt, że w świetle powołanego art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych ? co do zasady ? nie podlega odliczeniu. W konsekwencji powyższego, jak słusznie zauważył Wnioskodawca nabycie usługi gastronomicznej w celu organizacji szkolenia dla pracowników Spółki nie daje prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z nabycia tej usługi.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca powziął również wątpliwość odnośnie sytuacji kiedy Spółka dokona odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z nabycia towarów i usług, czy będzie zobowiązana do rozpoznania podatku VAT należnego w związku z nieodpłatną dostawą towarów oraz świadczeniem usług na rzecz pracowników i kontrahentów Spółki.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast, na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Zatem z powyższego jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte ? w przypadku dostawy towarów ? w art. 7 ust. 2 oraz ? w przypadku świadczenia usług ? w art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.


Według art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ww. ustawy).

Ponadto, z treści przytoczonego art. 7 ust. 2 ustawy wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega zużycie towarów, gdy ich spożytkowanie nastąpiło na cele osobiste osób ściśle określonych w tym przepisie, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zauważyć przy tym należy, że ustawodawca posłużył się dwoma pojęciami: ?przekazanie? i ?zużycie?.
Zatem z art. 7 ust. 2 ustawy wynika, iż opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a zgodnie z pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie ? tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.


Stosownie do treści art. 8 ust. 2 ww. ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

  1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
  2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.



Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług było objęte opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, musi zostać spełniony warunek wymieniony w ww. przepisie, t.j. brak związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotna jest indywidualna ocena okoliczności konkretnego przypadku. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest jednak od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Jednocześnie z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług na rzecz pracowników, które służy celom osobistym pracowników (ich celom bezpośrednio konsumpcyjnym), zatem nie ma żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach działalności Spółka ponosi wydatki związane z organizacją różnego rodzaju spotkań z kontrahentami bądź wewnętrznych spotkań pracowniczych. W ramach przedstawionych sytuacji przez Wnioskodawcę dochodzi do zużycia herbaty, kawy i innych napojów bezalkoholowych oraz drobnych artykułów spożywczych w trakcie wykonywania przez pracowników Spółki czynności służbowych (np. wewnętrzne spotkania) oraz w trakcie spotkań z kontrahentami Spółki. Występuje również sytuacja w której następuje nabycie usług cateringowych lub usług gastronomicznych lub zużycie artykułów spożywczych i napojów bezalkoholowych w trakcie szkoleń organizowanych dla pracowników Spółki.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że organizowanie spotkań wewnętrznych, spotkań z kontrahentami oraz szkoleń dla pracowników ma związek prowadzoną działalnością gospodarczą i związane z tym nabycie usług cateringowych i gastronomicznych w sposób pośredni związane są z działalnością gospodarczą Spółki. Z uwagi na powyższe w świetle art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W oparciu o powołane przepisy prawa podatkowego w kontekście przedstawionego opisu stanu faktycznego należy również stwierdzić, iż opodatkowaniu nie podlega zużycie przez pracowników artykułów spożywczych i napojów bezalkoholowych w trakcie szkoleń, spotkań z kontrahentami oraz w trakcie wykonywania czynności służbowych bowiem w tym przypadku nie ma miejsce zużycie towarów na cele osobiste pracowników. Ponadto z cytowanego art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy wynika, że podlega opodatkowaniu tylko zużycie towarów na rzecz podmiotów wymienionych w tym przepisie.

Natomiast nieodpłatne przekazanie towarów w ramach prowadzonej działalności, w celu zużycia ich podczas spotkań biznesowych przez kontrahentów Spółki nie podlega opodatkowaniu, gdyż bezpośredni beneficjent, którym jest kontrahent Wnioskodawcy jako osoba trzecia nie jest pracownikiem, udziałowcem lub inną osoba wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Odnosząc powyższe regulacje prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, iż Spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznania podatku VAT należnego w związku z nieodpłatną dostawą towarów oraz świadczeniem usług na rzecz pracowników i kontrahentów, gdyż niewątpliwie dotyczy zużycia na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika