Powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT w przypadku planowanej umowy częściowego działu spadku.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT w przypadku planowanej umowy częściowego działu spadku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni (podatnik) jest jednym ze spadkobierców po J, przedwojennym przedsiębiorcy .W skład masy spadkowej wchodzą m.in. dwa kompleksy nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych, do których prawa odzyskano staraniem spadkobierców po J w latach 2006-2011, w ramach postępowań reprywatyzacyjnych. Oba kompleksy są położone w X - pierwszy przy ul. X, a drugi przy ul. X. Każdy z aktualnych spadkobierców po J jest obecnie współwłaścicielem i współużytkowaniem wieczystym w określonym (przepisami prawa cywilnego o spadkach oraz współwłasności) udziale w prawach do nieruchomości składających się na ww. kompleksy. Od otwarcia spadku po J upłynęło już kilkadziesiąt lat. Toteż dzisiejsi spadkobiercy reprezentują kilka linii oraz szczepów krewnych w rozumieniu prawa spadkowego. Ze względów rodzinno-majątkowych grono aktualnych spadkobierców po J podzieliło się na dwie grupy, które w dalszej części niniejszego wniosku będą oznaczone jako ?Grupa A? oraz ?Grupa B?. Członkowie Grupy A, do której należy m.in. Wnioskodawczyni, posiadają łącznie 40% udziałów w spadku po J. Członkowie Grupy B posiadają łącznie 60% udziałów w tejże masie spadkowej. Grupa A jest zainteresowana objęciem we współwłasność i współużytkowanie wieczyste (z wyłączeniem spadkobierców z Grupy B) kompleksu przy ul. X Grupa B chce natomiast objąć we współwłasność i współużytkowanie wieczyste (z wyłączeniem spadkobierców z Grupy A) kompleks przy ul. X.

Ze względu na powyższe, członkowie Grupa A i Grupa B (tj. wszyscy aktualni spadkobiercy po J) chcą zawrzeć, w formie aktu notarialnego, umowę częściowego działu spadku po J - odpowiednio do dyspozycji art. 1037 par. 1 oraz art. 1038 par. 2 kc. Planowana umowa o częściowy dział spadku obejmowałaby wyłącznie tę część spadku po J, na który składają się kompleks przy ul. X oraz kompleks przy ul. X. Na podstawie planowanej umowy częściowego działu spadku: i) wyłącznymi współwłaścicielami i współużytkownikami wieczystymi kompleksu przy ul. X staliby się członkowie Grupy A, ii) zaś wyłącznymi współwłaścicielami i współużytkownikami wieczystymi kompleksu przy ul. X staliby się członkowie Grupy B. Planowana umowa o częściowy dział spadku nie wpływałaby na stan współwłasności (lub współużytkowania wieczystego) innych, aniżeli ww. kompleksy, rzeczy i praw składających się na spadek po J.

Innymi słowy, planowana umowa o częściowy dział spadku po J spowodowałaby proporcjonalny (do posiadanego dotąd udziału we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X) wzrost udziału każdego z członków Grupy A we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X oraz likwidację ich udziału we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X. Analogicznie, umowa o częściowy dział spadku spowodowałaby stosowany (do posiadanego dotąd udziału we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X) wzrost udziału każdego z członków Grupy B we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X oraz likwidację ich udziału we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X.

W ten sposób dojdzie do częściowego działu spadku po J pomiędzy Grupę A oraz Grupę B.

Biorąc pod uwagę łączną wielkość udziałów w spadku członków Grupy B (60%) oraz wartość rynkową kompleksu przy ul. X oraz kompleksu przy ul. X, należy przyjąć, iż wartość ich udziałów w majątku, który otrzymają członkowie Grupy B do wyłącznej współwłasności i wyłącznego współużytkowania wieczystego (tj. kompleksu przy ul. X), będzie niższa od wartości dotychczasowych udziałów członków Grupy B w obu kompleksach nieruchomości. Dlatego w planowanej umowie częściowego działu spadku zostanie przewidziana stosowna dopłata wyrównująca, tj. pokrywająca różnicę pomiędzy wartością udziałów członków Grupy B w obu kompleksach, a wartością rynkową kompleksu przy ul. X. Dopłata ta będzie należna od członków Grupy A na rzecz członków Grupy B. Każdy z członków Grupy A (w tym Wnioskodawczyni), proporcjonalnie do wzrostu wartości jego udziału po uzyskaniu (wyłącznej) współwłasności i współużytkowania wieczystego kompleksu przy ul. X, będzie zobowiązany do uiszczenia na rzecz członków Grupy B dopłaty wyrównującej. Konsekwentnie do powyższego, każdy z członków Grupy B będzie uprawniony do otrzymania (od członków Grupy A) dopłaty wyrównującej - która zrekompensuje mu różnicę pomiędzy wartością jego udziału we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym obu kompleksów, a wartością jego udziału w (wyłącznej) współwłasności i współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X.

Do dnia zawarcia planowanej umowy częściowego działu spadku, Wnioskodawczyni - korzystając ze swego dotychczasowego udziału spadkowego - będzie prowadzić działalność gospodarczą polegającą na wynajmie lokali mieszkalnych (na cele mieszkalne) i użytkowych zlokalizowanych w obu ww. kompleksach. Rzeczy i prawa składające się na oba kompleksy są traktowane przez Wnioskodawczynię - na podstawie i w granicach przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych - jako środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji podatkowej. Dochody Wnioskodawczyni z tej działalności podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Obrót z wynajmu (w części odnoszącej się do lokali użytkowych) jest opodatkowany podatkiem od towarów i usług. Po zawarciu planowanej umowy o częściowy dział spadku i związanej z tym likwidacji udziałów członków Grupy A we współwłasności oraz współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X, Wnioskodawczyni będzie prowadzić wynajem lokali mieszkalnych i użytkowych w oparciu o swój udział - odpowiednio powiększony po dziale spadku - we współwłasności oraz współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zawarcia i wykonania planowanej umowy częściowego działu spadku po J- tj. w stanie faktycznym wyżej opisanym - po stronie Wnioskodawczyni (jako członka Grupy A) powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Strony, opisane w niniejszym wniosku zniesienie (pomiędzy Grupą A i Grupą B) współwłasności i współużytkowania wieczystego obu kompleksów nieruchomości - jako skutek częściowego działu spadku po J- nastąpi w istocie w drodze faktycznego podziału tych kompleksów (pomiędzy Grupę A oraz Grupę B), przy czym dopłata wyrównująca będzie należna wyłącznie członkom Grupy B, a do jej uiszczenia zobowiązani będą tylko członkowie Grupy A. Stąd też planowana czynność zniesienia współwłasności i współużytkowania wieczystego obu kompleksów nie będzie stanowić u członków Grupy A, w tym Wnioskodawczyni, wykonania dostawy towarów albo świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. - dalej: ?UVAT?).

W myśl zasady określonej w art. 5 ust. 1 UVAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatne transakcje dostawy towarów lub świadczenia usług. Aby mówić o dostawie towarów, nastąpić musi odpłatne przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel z dostawcy (zbywcy) na nabywcę. W przyszłym stanie faktycznym członkowie Grupy A w żadnej mierze nie uszczuplą wartości swych praw rzeczowych wynikających ze spadkobrania. Wartość ich prawa rzeczowego ulegnie nawet wzrostowi, a to wskutek wzrostu wartości ich udziałów po uzyskaniu (wyłącznej) współwłasności oraz współużytkowania wieczystego kompleksu przy ul. X. Należy zatem stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie występuje po stronie członków Grupy A, w tym Wnioskodawczyni, dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 UVAT.

Ponadto w przedmiotowej sprawie Grupa A nie dokona na rzecz Grupy B żadnego innego świadczenia niż pieniężnej dopłaty wyrównawczej. Dokonanie dopłaty wyrównującej nie może być uznane za wykonanie usługi. Zatem nie dojdzie tutaj również do świadczenia przez Wnioskodawczynię usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 UVAT.

Z takich też powodów, w przyszłym stanie faktycznym związanym z zawarciem i wykonywaniem umowy częściowego działu spadku po J, nie powstanie po stronie Wnioskodawczyni obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ustawodawca przez towary rozumie rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 cyt. ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa, prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
   
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
   
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
   
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
   
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
   
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
   
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Z cyt. wyżej art. 7 ust. 1 ustawy wynika, iż istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W treści art. 7 ust. 1 cyt. ustawy mowa jest bowiem o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu ?prawo do rozporządzania jak właściciel? nie można interpretować jako ?prawa własności? lecz jako własność ekonomiczną.

Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
   
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
   
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Aby zdefiniować pojęcia: spadek czy dział spadku, należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

W myśl przepisu art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób.

Stosownie do art. 925 w zw. z art. 924 Kodeksu cywilnego spadkobierca nabywa spadek z chwilą śmierci spadkodawcy. Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych, o czym stanowi art. 1035 ww. ustawy.

Zgodnie z zapisem art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego dział spadku może nastąpić na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Zatem do momentu zniesienia współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Na podstawie art. 1038 § 1 ww. k.c. sądowy dział spadku powinien obejmować cały spadek. Jednakże z ważnych powodów może być ograniczony do części spadku. § 2 wskazuje, iż umowny dział spadku może objąć cały spadek lub być ograniczony do części spadku.

Poprzez dział spadku rozmieć należy konieczność podzielenia między spadkobierców rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Do momentu podziału spadku wszyscy spadkobiercy są właścicielami całego spadku i wszystkich rzeczy wchodzących w skład spadku. Oznacza to, że wszyscy spadkobiercy posiadają zarówno prawa jak i obowiązki wynikające z prowadzenia spraw dotyczących spadku.

Dokonanie działu spadku skutkuje zniesieniem współwłasności poprzez przyznanie poszczególnych składników spadku (rzeczy, pieniędzy, wierzytelności) poszczególnym spadkobiercom i ustalenie przyszłych rozliczeń z tego tytułu.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni (Podatnik) jest jednym ze spadkobierców po J. W skład masy spadkowej wchodzą m.in. dwa kompleksy nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych, do których prawa odzyskano staraniem spadkobierców po J w latach 2006-2011, w ramach postępowań reprywatyzacyjnych. Oba kompleksy są położone w X - pierwszy przy ul. X, a drugi przy ul. X. Każdy z aktualnych spadkobierców po J jest obecnie współwłaścicielem i współużytkowaniem wieczystym w określonym (przepisami prawa cywilnego o spadkach oraz współwłasności) udziale w prawach do nieruchomości składających się na ww. kompleksy. Ze względów rodzinno-majątkowych grono aktualnych spadkobierców po J podzieliło się na dwie grupy oznaczone jako ?Grupa A? oraz ?Grupa B?. Członkowie Grupy A, do której należy m.in. Wnioskodawczyni, posiadają łącznie 40% udziałów w spadku po J. Członkowie Grupy B posiadają łącznie 60% udziałów w tejże masie spadkowej. Grupa A jest zainteresowana objęciem we współwłasność i współużytkowanie wieczyste (z wyłączeniem spadkobierców z Grupy B) kompleksu przy ul. X. Grupa B chce natomiast objąć we współwłasność i współużytkowanie wieczyste (z wyłączeniem spadkobierców z Grupy A) kompleks przy ul. X

Ze względu na powyższe, członkowie Grupa A i Grupa B (tj. wszyscy aktualni spadkobiercy po J) chcą zawrzeć, w formie aktu notarialnego, umowę częściowego działu spadku po Jl - odpowiednio do dyspozycji art. 1037 par. 1 oraz art. 1038 par. 2 kc. Planowana umowa o częściowy dział spadku obejmowałaby wyłącznie tę część spadku po J, na który składają się kompleks przy ul. X oraz kompleks przy ul. X. Na podstawie planowanej umowy częściowego działu spadku: i) wyłącznymi współwłaścicielami i współużytkownikami wieczystymi kompleksu przy ul. X staliby się członkowie Grupy A, ii) zaś wyłącznymi współwłaścicielami i współużytkownikami wieczystymi kompleksu przy ul. X staliby się członkowie Grupy B. Planowana umowa o częściowy dział spadku nie wpływałaby na stan współwłasności (lub współużytkowania wieczystego) innych, aniżeli ww. kompleksy, rzeczy i praw składających się na spadek po J. Planowana umowa o częściowy dział spadku po J spowodowałaby proporcjonalny (do posiadanego dotąd udziału we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X wzrost udziału każdego z członków Grupy A we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X oraz likwidację ich udziału we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X. Analogicznie, umowa o częściowy dział spadku spowodowałaby stosowany (do posiadanego dotąd udziału we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X) wzrost udziału każdego z członków Grupy B we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X oraz likwidację ich udziału we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X.

Biorąc pod uwagę łączną wielkość udziałów w spadku członków Grupy B (60%) oraz wartość rynkową kompleksu przy ul. X oraz kompleksu przy ul. X, należy przyjąć, iż wartość ich udziałów w majątku, który otrzymają członkowie Grupy B do wyłącznej współwłasności i wyłącznego współużytkowania wieczystego (tj. kompleksu przy ul. X), będzie niższa od wartości dotychczasowych udziałów członków Grupy B w obu kompleksach nieruchomości. Dlatego w planowanej umowie częściowego działu spadku zostanie przewidziana stosowna dopłata wyrównująca, tj. pokrywająca różnicę pomiędzy wartością udziałów członków Grupy B w obu kompleksach, a wartością rynkową kompleksu przy ul. X. Dopłata ta będzie należna od członków Grupy A na rzecz członków Grupy B. Każdy z członków Grupy A (w tym Wnioskodawczyni), proporcjonalnie do wzrostu wartości jego udziału po uzyskaniu (wyłącznej) współwłasności i współużytkowania wieczystego kompleksu przy ul. X będzie zobowiązany do uiszczenia na rzecz członków Grupy B dopłaty wyrównującej.

Zatem, zniesienie (pomiędzy Grupą A i Grupą B) współwłasności i współużytkowania wieczystego obu kompleksów nieruchomości będzie w istocie sprowadzać się, z punktu widzenia członków Grupy A (w tym Wnioskodawczyni), do zamiany posiadanego udziału we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X na wyłączny udział we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X, przy jednoczesnym wniesieniu stosownej dopłaty. Dojdzie zatem do faktycznego podziału obu kompleksów pomiędzy członków Grupy A i Grupy B.

W przedmiotowej sprawie nie będzie miało natomiast miejsca odpłatne przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Członkowie Grupy A (w tym Wnioskodawczyni) nie dokonają odpłatnego zbycia posiadanych przez siebie towarów ? udziałów w Nieruchomości oraz udziałów we współużytkowaniu wieczystym gruntu, a planowany dział spadku spowoduje jedynie proporcjonalny wzrost udziału we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X i jednoczesną likwidację ich udziału we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym kompleksu przy ul. X. W okolicznościach przedstawionych w niniejszym wniosku nie można też będzie mówić o odpłatnym świadczeniu usług. Wniesienie przez członków Grupy A dopłaty na rzecz członków Grupy B nie może być utożsamiane z wykonaniem usługi na rzecz członków Grupy B ani z zapłatą za jakiekolwiek świadczenie wykonane przez członków Grupy B. Zatem czynność zniesienia współwłasności i współużytkowania pomiędzy Grupą A i Grupą B nie będzie stanowić ani dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, ani świadczenia usług w rozumieniu art. 8 cyt. ustawy.

Reasumując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy wskazać należy, iż planowany przez Wnioskodawczynię (i pozostałych spadkobierców) dział spadku, na podstawie którego wyłącznymi współwłaścicielami i współużytkownikami wieczystymi kompleksu przy ul. X staliby się członkowie Grupy A, zaś wyłącznymi współwłaścicielami i współużytkownikami wieczystymi kompleksu przy ul. X staliby się członkowie Grupy B, nie stanowi czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, powyższego, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, iż w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.