Czy otrzymana od Gminy rekompensata za świadczone usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów (...)

Czy otrzymana od Gminy rekompensata za świadczone usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24.05.2012 r. (data wpływu 28.05.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rekompensaty za budowę przyłączy wodno - kanalizacyjnych ? jest nieprawidłowe.



UZASADNIENIE


W dniu 28.05.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rekompensaty za budowę przyłączy wodno - kanalizacyjnych.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:


Zakład Sp. z o.o. prowadzi działalność z zakresu zbiorowego dostarczania wody i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Miasta i Gminy wykonując w tym zakresie zadania własne gminy. Spółka świadczy również usługi dla mieszkańców gminy związane z budową przyłączy wodno - kanalizacyjnych od granicy posesji do budynku na niej się znajdującego. Właścicielem Spółki jest Gmina, która posiada 100 % udziałów Spółki.

Na początku 1994 roku Zarządzeniem Burmistrza Gminy zarejestrowano czyn społeczny polegający na budowie sieci wodociągowo-kanalizacyjnej oraz określono skład Miejskiego Komitetu Społecznego (MKS) zajmującego się przedmiotowym zadaniem. Rolę Inwestora w realizacji czynu społecznego o charakterze inwestycyjnym pełniła Gmina. W oparciu o przedmiotowe Zarządzenie Burmistrza ustalono zasady współpracy miedzy Zarządem Miasta i Gminy, a Miejskim Komitetem Społecznym do spraw budowy sieci wodno-kanalizacyjnej. Między tymi stronami podpisano także Porozumienie określające zasady partycypacji finansowej mieszkańców w budowie takiej sieci. W wyniku powyższych działań między Gminą, a mieszkańcami, z udziałem Miejskiego Komitetu Społecznego, były podpisywane umowy cywilnoprawne określające wysokość i sposób dokonywania wpłat przez osoby fizyczne, tytułem partycypacji w kosztach budowy sieci wodno-kanalizacyjnych na terenie Gminy.

Na dzień 1 stycznia 2001 roku, część inwestycji w ramach umów partycypacyjnych została zrealizowana. Miejski Komitet Społeczny uległ wówczas rozwiązaniu. Wobec niezrealizowania znacznej części umów kwoty wpłacone przez mieszkańców były w części zwrócone, zaś w części pozostały na rachunku Gminy. Z dniem 11 maja 1995 roku zostały uchylone wszystkie przepisy dotyczące czynów społecznych (w tym MKS), a prawodawca nie wskazał, co powinno się stać ze środkami zgromadzonymi przez komitety.

Środki pozyskane przez MKS posłużyły do rozbudowy sieci wodno-kanalizacyjnej, w tej sytuacji przyjęto, że ekwiwalentem świadczenia uczestnika MKS - wpłaty wymaganej przez umowę kwoty będzie świadczenie gminy - przyłączenie do sieci wodno-kanalizacyjnej wraz z budową przyłącza od granicy posesji do budynku.

Gmina, (a pośrednio również Spółka) odniosła korzyść z dokonanych przez uczestników MKS wpłat - z pieniędzy tych zakupiono materiały do budowy sieci i opłacono jej wykonanie, sieci następnie zostały przekazane aportem do Spółki. Po utworzeniu Spółki, na mocy Uchwały Zgromadzenia Wspólników Spółki z dnia 28 czerwca 2006 r., obowiązki rozliczeń z uczestnikami MKS zostały przez nią przejęte. Uchwała Zgromadzenia Wspólników scedowała na Spółkę obowiązek budowy przyłączy dla członków MKS, Spółka ponosiła koszty w związku z ww. budową, które następnie były regulowane przez gminę w formie dopłat na pokrycie strat bilansowych.

W roku 2012 podjęto decyzję, aby zwrot kosztów za budowę przyłączy dla członków byłego MKS, był realizowany przez gminę ?na bieżąco? tj. raz w miesiącu na podstawie zestawienia kosztów poniesionych przez Spółkę.

Powyższy zwrot kosztów jest realizowany na podstawie umowy zawartej w maju bieżącego roku, w której gmina powierza Spółce budowę przyłączy wodociągowo-kanalizacyjnych dla Uczestników byłego Miejskiego Komitetu Społecznego ds. budowy wodociągów i kanalizacji oraz zobowiązuje się do finansowania wykonywanego zadania poprzez wypłatę na rzecz Spółki odpowiedniej rekompensaty za wykonane usługi. Realizacja przyłączy na zasadach określonych w Umowie obejmuje budowę od granicy danej nieruchomości do budynku na niej się znajdującego. Odrębnie podpisywane są trójstronne umowy pomiędzy: Uczestnikiem byłego Miejskiego Komitetu Społecznego, Gminą, a Zakładem Sp. z o.o. w których na podstawie sporządzonych kosztorysów ustalane są koszty budowy przyłącza, a także szczegółowe rozliczenie pomiędzy stronami tj,:

  • koszty budowy przyłącza wodociągowo-kanalizacyjnego pokrywa Gmina w formie rekompensaty,
  • koszty dotyczące opracowania dokumentacji projektowej oraz odbioru technicznego przyłącza pokrywa Uczestnik byłego MKS.


Przykład:

  1. koszt budowy przyłącza - 4000,00 zł.
  2. koszt dokumentacji projektowej i odbioru technicznego - 570,00 zł.

Rozliczenie:

  1. rekompensata kosztów budowy otrzymana od Gminy - 4 000,00 zł.
  2. faktura za wykonanie projektu i odbiór techniczny dla Uczestnika byłego MKS ? 570,00 zł.+ VAT

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy otrzymana od Gminy rekompensata za świadczone usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?


Zdaniem Wnioskodawcy:


Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszonych o kwotę należnego podatku.

Zakład wykonuje zadania własne gminy z zakresu dostawy wody i odprowadzania ścieków. Gmina przekazała do Spółki aportem majątek w postaci sieci wodociągowo kanalizacyjnych wybudowanych miedzy innymi, z wpłat wnoszonych przez mieszkańców, scedowała na niej również obowiązek budowy przyłączy wodno kanalizacyjnych dla członków Miejskiego Komitetu Społecznego, którzy partycypowali w kosztach budowy ww. sieci. Spółka dotychczas realizowała budowę przyłączy na mocy Uchwały Zgromadzenia Wspólników Spółki, gmina jako jedyny Wspólnik pokrywała straty bilansowe ponoszone przez Spółkę za dany rok obrotowy w formie dopłat do kapitału Spółki. W chwili obecnej rekompensata kosztów następuje na podstawie miesięcznych dopłat realizowanych na podstawie zbiorczych zestawień ponoszonych przez Spółkę kosztów budowy (materiału, sprzętu, robocizny), Spółka nie osiąga z tego tytułu zysku, refundacji podlegają koszty faktycznie poniesione na budowę przyłączy wodno-kanalizacyjnych.

Brzmienie przytoczonego wyżej przepisu art. 29 ust 1 ustawy o VAT wskazuje, że w sytuacji, gdy podatnik otrzymuje jakiekolwiek dotacje, subwencje, i dopłaty do ceny towaru czy usługi w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług tego rodzaju, dotacja czy dofinansowanie stanowi obok ceny uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia usług. Wówczas będzie to dotacja podlegająca opodatkowaniu według stawki właściwej dla dotowanej usługi lub towaru. Warunkiem jest, aby dofinansowanie było bezpośrednio związane z daną dostawą lub świadczeniem usług. Zdaniem Spółki otrzymana refundacja kosztów nie jest przeznaczona bezpośrednio na obniżenie wartości usługi, ale służy pokryciu wszelkich kosztów związanych z realizacją przedmiotowego przyłącza. Otrzymana łączna kwota refundacji stanowi formę zwrotu faktycznie poniesionych przez Spółkę kosztów, a w ramach finansowania przyłączy wodno-kanalizacyjnych Spółka nie generuje zysku. Fakt otrzymania rekompensaty pozostaje bez wpływu na cenę, jaką Uczestnik byłego MKS jest zobowiązany zapłacić za wykonanie przedmiotowego przyłącza, tym samym nie powiększa ona obrotu Spółki, a co za tym idzie nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zatem przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W świetle art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z zawartego we wniosku opisu Zakład Sp. z o.o. realizuje zadania własne gminy określone w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze. zm.) w zakresie wodociągów i kanalizacji. Spółka świadczy również usługi dla mieszkańców gminy związane z budową przyłączy wodno ? kanalizacyjnych od granicy posesji do budynku na niej się znajdującego. Właścicielem Spółki jest Gmina, posiadająca 100 % udziałów. Na początku 1994 r. zarejestrowano czyn społeczny polegający na budowie sieci wodociągowo ? kanalizacyjnej oraz określono skład Miejskiego Komitetu Społecznego (MKS), który zajmował się przedmiotowym zadaniem. Rolę inwestora pełniła Gmina. W wyniku powyższych działań między Gminą a mieszkańcami, z udziałem Miejskiego Komitetu Społecznego, były podpisywane umowy cywilnoprawne określające wysokość i sposób dokonywania wpłat przez osoby fizyczne, tytułem partycypacji w kosztach budowy sieci wodno-kanalizacyjnych. W dniu 1 stycznia 2001 r. MKS uległ rozwiązaniu. Wobec niezrealizowania znacznej części umów kwoty wpłacone przez mieszkańców były w części zwrócone, zaś w części pozostały na rachunku Gminy. Gmina a pośrednio Spółka odniosła korzyść z dokonanych przez MKS wpłat, gdyż z środków tych zakupiono materiały do budowy sieci i opłacono jej wykonanie, sieci następnie zostały przekazane aportem do Spółki. Po utworzeniu Spółki, obowiązki rozliczeń z uczestnikami MKS zostały przez nią przejęte. Uchwała Zgromadzenia Wspólników scedowała na Spółkę obowiązek budowy przyłączy dla członków MKS. Koszty budowy ponoszone przez Spółkę były regulowane przez gminę w formie dopłat na pokrycie strat. Obecnie powyższy zwrot kosztów jest realizowany na podstawie umowy zawartej w maju bieżącego roku, w której gmina powierza Spółce budowę przyłączy wodociągowo-kanalizacyjnych dla Uczestników byłego Miejskiego Komitetu Społecznego ds. budowy wodociągów i kanalizacji oraz zobowiązuje się do finansowania wykonywanego zadania poprzez wypłatę na rzecz Spółki odpowiedniej rekompensaty za wykonane usługi. Realizacja przyłączy na zasadach określonych w Umowie obejmuje budowę od granicy danej nieruchomości do budynku na niej się znajdującego. Odrębnie podpisywane są trójstronne umowy pomiędzy: Uczestnikiem byłego Miejskiego Komitetu Społecznego, Gminą, a Zakładem Sp. z o.o. w których na podstawie sporządzonych kosztorysów ustalane są koszty budowy przyłącza, a także szczegółowe rozliczenie pomiędzy stronami.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii, czy dokonywana wpłata (rekompensata) za świadczone usługi płacona przez Gminę dotycząca kosztów współfinansowania przez mieszkańców Gminy kosztów budowy przyłączy kanalizacyjnych i wodociągowych, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 123 poz. 858 ze zm.) stwierdza, że zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy. Na podstawie art. 15 ust. 1 tej ustawy, przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane zapewnić budowę urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych.

Natomiast osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci zapewnia, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 2 ww. ustawy, na własny koszt realizację budowy przyłączy do sieci oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia pomiarowego.

Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, że Gmina w ramach zadań własnych zobowiązana jest do zapewnienia budowy urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, czyli tzw. sieci rozprowadzających. Nie jest natomiast zobowiązana do realizacji budowy przyłączy do sieci, gdyż powyższe zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci.

Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, iż wpłaty dokonywane przez mieszkańców stanowią zapłatę za budowę przyłączy do sieci kanalizacyjnych i wodociągowych, których koszt zobowiązana jest ponieść osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

Mając na uwadze cytowane przepisy oraz przedstawiony opis stanu faktycznego należy stwierdzić, iż pomiędzy otrzymywaną przez Spółkę płatnością w ramach rekompensaty otrzymywanej od Gminy, a świadczeniem na rzecz dokonującego tej płatności tj. mieszkańca Gminy lub innego podmiotu, zachodzi związek bezpośredni, bowiem płatność następuje w zamian za to świadczenie tj. wykonanie przyłącza.

Z powyższego wynika bowiem, iż pomiędzy Zakładem i Gminą a mieszkańcami gminy, wystąpi świadczenie wzajemne, gdyż na Wnioskodawcę scedowano obowiązek budowy sieci kanalizacyjnych i wodociągowych wraz z przyłączami dla członków MKS, z którymi były podpisywane umowy cywilnoprawne określające wysokość i sposób dokonywania wpłat tytułem partycypacji w kosztach budowy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie występuje usługodawca (Zakład), który wykonuje usługi na rzecz innego podmiotu (Gminy i mieszkańców gminy).

Otrzymana od Gminy rekompensata za świadczone usługi z tytułu budowy przyłączy wodociągowo ? kanalizacyjnych dla uczestników byłego Miejskiego Komitetu Społecznego (MKS) ds. budowy wodociągów i kanalizacji stanowi zatem zapłatę za świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem w tym przypadku Wnioskodawca jest pośrednio inwestorem w ramach podpisanej trójstronnej umowy pomiędzy Uczestnikami byłego MKS, Gminą a Zakładem. Przedmiotowa rekompensata jest związana z konkretnym uczestnikiem byłego MKS, w związku z czym jest bezpośrednio związana ze świadczeniem usług na jego rzecz. Tym samym, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, otrzymana rekompensata za świadczone usługi z tytułu budowy przyłączy wodociągowo ? kanalizacyjnych stanowi obrót podlegający opodatkowaniu.


Jednocześnie nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, iż fakt otrzymania rekompensaty pozostaje bez wpływu na cenę, jaką Uczestnik byłego MKS jest zobowiązany zapłacić za wykonanie przedmiotowego przyłącza, tym samym nie powiększa ona obrotu Spółki, a co za tym idzie nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Należy zauważyć, że otrzymanie dotacji nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu. Niezaprzeczalnym jest przecież fakt, iż otrzymana rekompensata stanowi zapłatę za konkretną usługę, wykonanie przyłącza, stanowiącą obrót Spólki i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika