Prawo do odliczenia podatku od wydatków na remont budynku zgodnie z art. 86 ust. 7b

Prawo do odliczenia podatku od wydatków na remont budynku zgodnie z art. 86 ust. 7b

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2014 r. (data wpływu 23 czerwca 2014 r.) uzupełnionym w dniu 25 września 2014 r. (data wpływu 29 września 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 17 września 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 22 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE


W dniu 23 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT.


Wniosek został uzupełniony w dniu 25 września 2014 r. (data wpływu 29 września 2014 r.).


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:


Wnioskodawca jest kościelną osobą prawną funkcjonującą na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: ustawa) oraz Statutu.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT z tytułu świadczonych przez siebie odpłatnych usług: gastronomicznych, hotelowych oraz związanych z profilaktyką zdrowia. Usługi te świadczone są w ramach odpłatnej działalności pożytku publicznego, a nie działalności gospodarczej. Świadczenie usług realizowane jest zgodnie z celami statutowymi, tj. w zakresie organizowania różnych form turystyki i krajoznawstwa oraz wypoczynku dla dzieci i młodzieży oraz prowadzenia ochrony i promocji zdrowia. Oprócz ww. świadczenia usług, Wnioskodawca prowadzi działalność nieodpłatną pożytku publicznego w zakresie nieodpłatnego przekazywania pomocy osobom i instytucjom potrzebującym.

Realizacja ww. zadań wymaga finansowania. Wnioskodawca pozyskuje środki pieniężne na działalność statutową z następujących źródeł: opłaty za odpłatne usługi działalności pożytku publicznego, środki z budżetu państwa przekazane w ramach 1% podatku dochodowego od osób fizycznych, darowizny i dotacje.

Z wyżej wymienionych środków pieniężnych nabywane są towary i usługi, służące realizacji różnych celów statutowych Wnioskodawcy, w tym świadczenia usług z zakresu odpłatnej działalności pożytku publicznego, opodatkowanej podatkiem od towarów i usług oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na potrzeby realizacji działalności odpłatnej i nieodpłatnej funkcjonują dwa biura Wnioskodawcy, Zarząd Wnioskodawcy oraz kadra administracyjna. Z funkcjonowaniem tych jednostek związane są następujące koszty: czynsz najmu lokali, materiały biurowe i eksploatacyjne, zakup i utrzymanie sprzętu biurowego, wyposażenie biur (meble, sprzęt komputerowy), koszty eksploatacji i napraw samochodu służbowego, opłaty telefoniczne, opłaty za dostęp do internetu, druk materiałów reklamowych oraz promocja Wnioskodawcy.

Jednocześnie, na potrzeby prowadzenia działalności odpłatnej i nieodpłatnej, Wnioskodawca przeprowadziła remont pomocniczego budynku magazynowego z użytkowym poddaszem dla całodobowego domu pomocy społecznej dla osób starszych i niepełnosprawnych oraz powiatowego oddziału rehabilitacji (działka 10/21). Ostatnie prace zostały wykonane w lutym 2014 r. Dom pomocy społecznej prowadzony będzie przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca wykorzystywać będzie budynek magazynowy w części na potrzeby swojej działalności administracyjnej oraz działalności nieodpłatnej, a od 1 kwietnia 2017 roku, w części, na magazyn na potrzeby działalności odpłatnej.


Wnioskodawca nie planuje prowadzenia w budynku działalności gospodarczej, gdyż takowej działalności nie może prowadzić - statut organizacji na to nie zezwala. Wnioskodawca planuje natomiast prowadzić w budynku działalność odpłatną i nieodpłatną pożytku publicznego, przy czym nie jest w stanie przyporządkować wydatków poczynionych na remont magazynu na konkretną działalność. Zgodnie z uchwałą Zarządu Wnioskodawcy, dotyczącej kwalifikacji kosztów remontu budynku (działka 10/21), Wnioskodawca wykorzystywać będzie budynek w części na potrzeby swojej działalności administracyjnej, a w części na magazyn na potrzeby działalności odpłatnej, prowadzonej przez Wnioskodawcy.


W pierwszej kolejności budynek magazynowy wykorzystywany będzie częściowo na potrzeby administracyjne Wnioskodawcy, związane z prowadzoną obecnie przez nią działalnością odpłatną (tj. przykładowo usługi gastronomiczne i hotelowe, prowadzone w ramach działalności statutowej: organizowania różnych form turystyki i krajoznawstwa oraz wypoczynku dzieci i młodzieży). W budynku będą składowane materiały dotyczące ww. zadań, będą się mieściły pomieszczenia biurowe, wykorzystywane do działalności odpłatnej, w tym w zakresie organizacji działalności opisanej powyżej. Działalność ta prowadzona będzie w przedmiotowym budynku dla osób zamieszkujących okolice jak również dla innych terenów Polski. Czynności te będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie budynek będzie służył nieodpłatnej działalności pożytku publicznego (tj. przykładowo na potrzeby uruchomienia i prowadzenia Domu Pomocy Społecznej i powiatowego oddziału rehabilitacji czy też na potrzeby prowadzenia pomocy żywnościowej itp.). Tego rodzaju czynności nie będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jako że nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.


Ze względu na charakterystykę działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, budynek będzie służył zarówno działalności odpłatnej (opodatkowanej) oraz nieodpłatnej (niepodlegającej opodatkowaniu). Jednakże ze względu na różnorodność działalności Wnioskodawcy, nie jest on w stanie określić, w jakim stopniu budynek będzie wykorzystywany w jednej i drugiej działalności. W związku z tym Wnioskodawca nie jest w stanie przyporządkować wydatków na remont budynku do jednego rodzaju prowadzonej przez siebie działalności tj. nie można ich w całości przyporządkować działalności nieodpłatnej ani działalności opodatkowanej. Działalność administracyjna Wnioskodawcy, na potrzeby której budynek będzie wykorzystywany, służy pośrednio działalności odpłatnej Wnioskodawcy.


W odpowiedzi na wezwanie wskazano, że przeprowadzone prace na posesji w L. miały na celu odbudowanie oraz zmodernizowanie budynku, który został poważnie uszkodzony przez pożar poprzez:


  1. Demontaż części zniszczonego muru oraz jego odtworzenie, a także jego podniesienia na potrzeby stworzenia wcześniej nieistniejącego poddasza użytkowego
  2. Demontaż całości zniszczonego dachu oraz wykonanie nowej całej konstrukcji dachowej na budynku o powierzchni użytkowej 1 144,4 m2 w tym murłaty, krokwie, łaty i podłacia z zastosowaniem folii wstępnego krycia
  3. Zadaszenie nowego dachu nową blachodachówką oraz montaż nowych rynien i rur spustowych,
  4. Wykonanie stolarki otworowej do budynku.

Łączny koszt modernizacji wyniósł 143 000 zł netto, co stanowi kwotę powyżej 30 % wartości początkowej powyższego obiektu. Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, powyższa modernizacja była ulepszeniem powyższego budynku.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca posiada prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w pełnej wysokości, a w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego będzie wyższa niż należnego - również do zwrotu nadwyżki w podatku naliczonym, w zakresie, w którym podatek został poniesiony w związku z zakupem towarów i usług opodatkowanych VAT na cele remontu budynku magazynowego opisanego we wniosku, a mającego służyć zarówno opodatkowanemu świadczeniu usług przez podatnika w ramach działalności odpłatnej pożytku publicznego, jak również czynnościom, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT?


Zdaniem Wnioskodawcy:


Wnioskodawca jest kościelną osobą prawną, funkcjonującą na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: ustawa) oraz Statutu.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT z tytułu świadczonych przez siebie odpłatnych usług: gastronomicznych, hotelowych oraz związanych z profilaktyką zdrowia. Usługi te świadczone są w ramach odpłatnej działalności pożytku publicznego, a nie działalności gospodarczej. Świadczenie usług realizowane jest zgodnie z celami statutowymi, tj. w zakresie organizowania różnych form turystyki i krajoznawstwa oraz wypoczynku dla dzieci i młodzieży oraz prowadzenia ochrony i promocji zdrowia. Oprócz ww. świadczenia usług Wnioskodawca prowadzi działalność nieodpłatną pożytku publicznego w zakresie nieodpłatnego przekazywania pomocy osobom i instytucjom potrzebującym.


Realizacja ww. zadań wymaga finansowania. Wnioskodawca pozyskuje środki pieniężne na działalność statutową z następujących źródeł: opłaty za odpłatne usługi działalności pożytku publicznego, środki z budżetu państwa przekazane w ramach 1% podatku dochodowego od osób fizycznych, darowizny i dotacje.

Z wyżej wymienionych środków pieniężnych nabywane są towary i usługi, służące realizacji różnych celów statutowych, w tym świadczenia usług z zakresu odpłatnej działalności pożytku publicznego, opodatkowanej podatkiem od towarów i usług oraz czynności nie podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.


Na potrzeby realizacji działalności odpłatnej i nieodpłatnej funkcjonują dwa biura Wnioskodawcy, Zarząd Wnioskodawcy oraz kadra administracyjna. Z funkcjonowaniem tych jednostek związane są następujące koszty: czynsz najmu lokali, materiały biurowe i eksploatacyjne, zakup i utrzymanie sprzętu biurowego, wyposażenie biur (meble, sprzęt komputerowy), koszty eksploatacji i napraw samochodu służbowego, opłaty telefoniczne, opłaty za dostęp do Internetu, druk materiałów reklamowych oraz promocja Wnioskodawcy.

Jednocześnie, na potrzeby prowadzenia działalności odpłatnej i nieodpłatnej, Wnioskodawca przeprowadziła remont pomocniczego budynku magazynowego z użytkowym poddaszem dla całodobowego domu pomocy społecznej dla osób starszych i niepełnosprawnych oraz powiatowego oddziału rehabilitacji w L. (działka 10/21). Ostatnie prace zostały wykonane w lutym 2014 r. Dom pomocy społecznej prowadzony będzie przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca wykorzystywać będzie budynek magazynowy w części na potrzeby swojej działalności administracyjnej oraz działalności nieodpłatnej, a od 1 kwietnia 2017 roku, w części, na magazyn na potrzeby działalności odpłatnej.


Wnioskodawca nie planuje prowadzenia w budynku działalności gospodarczej, gdyż takowej działalności nie może prowadzić - statut organizacji na to nie zezwala. Wnioskodawca planuje natomiast prowadzić w budynku działalność odpłatną i nieodpłatną pożytku publicznego, przy czym nie jest w stanie przyporządkować wydatków poczynionych na remont magazynu na konkretną działalność. Zgodnie z uchwałą Zarządu, dotyczącej kwalifikacji kosztów remontu budynku w L. (działka 10/21), Wnioskodawca wykorzystywać będzie budynek w części na potrzeby swojej działalności administracyjnej, a w części na magazyn na potrzeby działalności odpłatnej, prowadzonej przez C..


W pierwszej kolejności budynek magazynowy wykorzystywany będzie częściowo na potrzeby administracyjne, związane z prowadzoną obecnie przez nią działalnością odpłatną (tj. przykładowo usługi gastronomiczne i hotelowe, prowadzone w ramach działalności statutowej: organizowania różnych form turystyki i krajoznawstwa oraz wypoczynku dzieci i młodzieży). W budynku będą składowane materiały dotyczące ww. zadań, będą się mieściły pomieszczenia biurowe, wykorzystywane do działalności odpłatnej, w tym w zakresie organizacji działalności opisanej powyżej. Działalność ta prowadzona będzie w przedmiotowym budynku dla osób zamieszkujących okolice L. jak również dla innych terenów Polski. Czynności te będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie budynek będzie służył nieodpłatnej działalności pożytku publicznego (tj. przykładowo usługi gastronomiczne i hotelowe, prowadzone w ramach działalności statutowej: organizowania różnych form turystyki i krajoznawstwa oraz wypoczynku dzieci i młodzieży itp,). Tego rodzaju czynności nie będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jako że nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.


Ze względu na charakterystykę działalności, budynek będzie służył zarówno działalności odpłatnej (opodatkowanej) oraz nieodpłatnej (niepodlegającej opodatkowaniu). Jednakże ze względu na różnorodność działalności Wnioskodawcy, nie jest on w stanie określić, w jakim stopniu budynek będzie wykorzystywany w jednej i drugiej działalności. W związku z tym C. nie jest w stanie przyporządkować wydatków na remont budynku do jednego rodzaju prowadzonej przez siebie działalności, tj. nie można ich w całości przyporządkować działalności nieodpłatnej ani działalności opodatkowanej. Działalność administracyjna Wnioskodawcy, na potrzeby której budynek będzie wykorzystywany, służy pośrednio działalności odpłatnej Wnioskodawcy.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.


Z kolei zgodnie z przepisem art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.


Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.


W ocenie Wnioskodawcy przepis art. 90 ustawy o VAT nie ma zastosowania w opisanym stanie faktycznym, gdyż dotyczy wyłącznie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT tj. czynnościom opodatkowanym i czynnościom zwolnionym, podczas, gdy Wnioskodawca wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające regulacjom ustawy o VAT.


W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, posiada on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego z tytułu świadczenia usług w ramach odpłatnej działalności pożytku publicznego o kwotę podatku naliczonego w pełnej wysokości, który uiścił i będzie uiszczać w związku z zakupem towarów i usług, opodatkowanych podatkiem VAT, związanych z remontem ww. budynku. W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego będzie przekraczała kwotę podatku należnego, Wnioskodawcy przysługuje prawo zwrotu nadwyżki w podatku naliczonym w pełnej wysokości.


W związku z powyższym, Wnioskodawca zamierza obniżyć kwotę podatku należnego z tytułu świadczenia usług w ramach odpłatnej działalności pożytku publicznego o kwotę podatku naliczonego, który Wnioskodawca uiściła i będzie uiszczać w związku z zakupem towarów i usług, opodatkowanych podatkiem VAT, związanych z remontem ww. budynku, W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego będzie przekraczała kwotę podatku należnego, Wnioskodawca zamierza wystąpić o zwrot nadwyżki w podatku naliczonym.

Wnioskodawca zaznacza, że dysponuje interpretacją indywidualną przepisów prawa podatkowego, wydaną przez Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 18 czerwca 2012 r. (IPPP1/443-265/12-2/EK). Interpretacja ta dotyczyła stanu faktycznego, bardzo zbliżonego do opisanego w niniejszym wniosku, w którym organ stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe w zakresie odliczania pełnej wysokości naliczonego podatku od towarów i usług od podatku należnego w sytuacji, w której Wnioskodawca nie był w stanie przyporządkować jednoznacznie wydatków na działalność opodatkowaną oraz na działalność niepodlegającą ustawie.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.


Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.


Jak wynika z powyższych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych inwestycji, inwestycje te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter niewątpliwy. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych


Zgodnie z art. 86 ust. 7b ustawy w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Cytowany wyżej przepis art. 86 ust. 7b ustawy ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nieruchomością stanowiącą majątek przedsiębiorstwa podatnika, wykorzystywaną zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż prowadzona działalność.


Unormowanie to reguluje sposób obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym nakładów ponoszonych na nieruchomość) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane z tą działalnością, jak i na inne cele, czyli cele pozostające poza zakresem VAT. Przepis ten zobowiązuje zatem podatników do wyodrębnienia części podatku naliczonego związanego z czynnościami niepodlegającymi ustawie o VAT, która w świetle art. 86 ust. 1 ustawy nie podlega odliczeniu.


Przywołany wyżej przepis wprowadza szczególny tryb odliczeń podatku naliczonego w przypadku nieruchomości, nakładając na podatnika obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej i zgodnie z tym udziałem ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych dotyczących tej nieruchomości, zgodnie z tym udziałem.


Regulacja art. 86 ust. 7b ustawy stanowi implementację zapisów art. 168a ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ? (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym w przypadku nieruchomości stanowiącej część majątku przedsiębiorstwa danego podatnika i wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności, jak i do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, VAT od wydatków związanych z taką nieruchomością podlega odliczeniu zgodnie z zasadami określonymi w art. 167, 168, 169 i 173 wyłącznie do wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została wykorzystana do celów działalności prowadzonej przez podatnika.


Wskazać również należy, że art. 173 Dyrektywy 2006/112/WE Rady przewiduje, że ustalenie metody odliczenia podatku VAT naliczonego w przypadku zakupu towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, jak również wyłączonych z zakresu opodatkowania, pozostawione zostało uznaniu państw członkowskich.

Definicja pojęcia ?wytworzenie nieruchomości? zawarta jest w art. 2 pkt 14a ustawy. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o wytworzeniu nieruchomości - rozumie się przez to wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W rozumieniu powyższego przepisu ulepszenie budynku, budowli lub ich części - w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym ? stanowi również wytworzenie nieruchomości. Wobec tego, w przypadku ponoszenia wydatków na ulepszenie budynku, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, zastosowanie znajduje przepis art. 86 ust. 7b ustawy. W przypadku remontu nieruchomości, będącego ulepszeniem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, podatnik ma obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej i zgodnie z tym udziałem ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych dotyczących tej nieruchomości, zgodnie z tym udziałem.


Na podstawie art. 90a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana w użytkowanie, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10, zastosowaną przy odliczeniu.

Stosownie natomiast do art. 90a ust. 2 ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepisu art. 8 ust. 2 nie stosuje się.


Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT z tytułu świadczonych przez siebie odpłatnych usług gastronomicznych, hotelowych oraz związanych z profilaktyką zdrowia. Oprócz ww. świadczenia usług, prowadzi działalność nieodpłatną pożytku publicznego w zakresie nieodpłatnego przekazywania pomocy osobom i instytucjom potrzebującym. Na potrzeby prowadzenia działalności Wnioskodawca przeprowadził remont pomocniczego budynku magazynowego z użytkowym poddaszem. Ostatnie prace zostały wykonane w lutym 2014 r. Przeprowadzone prace remontowe miały na celu odbudowanie i zmodernizowanie budynku poważnie uszkodzonego przez pożar. Przeprowadzona modernizacja była ulepszeniem budynku i wyniosła więcej niż 30% wartości początkowej obiektu. Wnioskodawca planuje prowadzić w budynku działalność odpłatną i nieodpłatną pożytku publicznego. Budynek magazynowy wykorzystywany będzie częściowo na potrzeby administracyjne, związane z prowadzoną obecnie działalnością odpłatną (tj. usługi gastronomiczne i hotelowe, usługi organizacji różnych form turystyki i krajoznawstwa oraz wypoczynku dzieci i młodzieży, pomieszczenia biurowe, wykorzystywane do działalności odpłatnej opodatkowanej. Budynek będzie wykorzystywany od 1 kwietnia 2017 roku, w części, również na magazyn na potrzeby działalności odpłatnej. Jednocześnie budynek będzie służył nieodpłatnej działalności pożytku publicznego (tj. przykładowo na potrzeby uruchomienia i prowadzenia Domu Pomocy Społecznej i powiatowego oddziału rehabilitacji czy też na potrzeby prowadzenia pomocy żywnościowe itp.). Tego rodzaju czynności nie będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jako że nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. Zatem budynek będzie służył zarówno działalności odpłatnej (opodatkowanej) oraz nieodpłatnej (niepodlegającej opodatkowaniu). Ze względu na różnorodność działalności Wnioskodawcy, nie jest on w stanie określić, w jakim stopniu budynek będzie wykorzystywany w jednej i drugiej działalności.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na remont budynku magazynowego.


Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy w przypadku podatku naliczonego dotyczącego wydatków ponoszonych na wytworzenie nieruchomości, w rozumieniu art. 2 pkt 14a, związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT należy, stosownie do art. 86 ust. 7b ustawy, obliczyć podatek naliczony według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.


Ponieważ ? jak wynika z okoliczności przedstawionych we wniosku - wydatki ponoszone na remont budynku magazynowego stanowią, zdaniem Wnioskodawcy, ulepszenie nieruchomości w rozumieniu podatku dochodowego oraz to, że remontowany budynek będzie służył czynnościom opodatkowanym oraz niepodlegającym opodatkowaniu, należy uznać, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony od wydatków ponoszonych na remont budynku magazynowego, nie od całości poniesionych wydatków, ale ? zgodnie z art. 86 ust. 7b w związku z art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług ? tylko według udziału procentowego. A zatem Wnioskodawca będzie zobowiązany do określenia udziału procentowego, w jakim budynek będzie wykorzystywany do celów działalności gospodarczej i zgodnie z tym udziałem będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z remontem budynku. W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego będzie przekraczała kwotę podatku należnego, Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwrotu nadwyżki podatku.


Należy zaznaczyć, że ? biorąc pod uwagę treść przywołanego wyżej art. 90a ust. 1 ustawy ? po oddaniu ww. budynku do użytkowania Wnioskodawca powinien określić, w jakim stopniu będzie go wykorzystywał na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, a w przypadku zmiany udziału procentowego, o którym mowa w art. 86 ust. 7b ustawy, powinien dokonać odpowiedniej korekty podatku naliczonego od tych wydatków inwestycyjnych.

Jednocześnie należy wskazać, że prawidłowe określenie udziału procentowego, o którym mowa w art. 86 ust. 7b i art. 90a ustawy, a w konsekwencji części podatku naliczonego związanej ze sprzedażą opodatkowaną, należy do podatnika. Natomiast ocena prawidłowości przyjętych rozwiązań może nastąpić jedynie w drodze postępowania podatkowego przeprowadzonego przez właściwy organ pierwszej instancji.


Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika