Sposobu rozliczenia usług pośrednictwa w obrocie nieruchomościami

24.9.2014

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2014 r. (data wpływu 27 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia usług pośrednictwa w obrocie nieruchomościami ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia usług pośrednictwa w obrocie nieruchomościami.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą świadczącym usługi pośrednictwa w obrocie nieruchomościami z siedzibą i miejscem prowadzenia działalności w Niemczech. Wnioskodawca jest zarejestrowany w Niemczech jako podatnik podatku VAT. Jednocześnie Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce.

Wnioskodawca zawarł w 2014 r. umowy pośrednictwa sprzedaży nieruchomości położonej na terytorium Polski, której współwłaścicielami są odpowiednio w udziałach 1/2:

osoba fizyczna, zamieszkała w Polsce, nie będąca podatnikiem VAT, oraz
osoba prawna, z siedzibą w Polsce, będąca podatnikiem VAT.

W przypadku realizacji umowy pośrednictwa i zawarcia przez współwłaścicieli umowy sprzedaży nieruchomości z klientami wskazanymi przez Wnioskodawcę, Wnioskodawcy będzie się należało wynagrodzenie w wysokości ustalonej w zawartej umowie pośrednictwa. Wartość wynagrodzenia będzie większa niż 150 tys. zł. W związku z tym Wnioskodawca - usługodawca, wystawi obu współwłaścicielom faktury za swoje usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jeśli sytuacja opisana powyżej zaistnieje w przyszłości, czy w świetle prawa polskiego Wnioskodawca ? jako podatnik z innego kraju UE, niezarejestrowany w Polsce na potrzeby podatku VAT może wystawić obie faktury (dla każdego z współwłaścicieli odrębnie), bez naliczania podatku VAT, w kwocie równej 2,5% ceny sprzedaży nieruchomości, z adnotacją, że podatek VAT zostanie rozliczony przez odbiorcę?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że jako podatnik z innego kraju Unii Europejskiej, niezarejestrowany w Polsce na potrzeby podatku VAT, może wystawić w opisanej sytuacji obie faktury bez podatku od towarów i usług, z adnotacją, iż podatek zostanie w Polsce rozliczony przez usługobiorcę.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynika to po pierwsze z art. 28e, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy miejscem świadczenia usługi, a w konsekwencji miejscem powstania obowiązku podatkowego - jest kraj położenia nieruchomości tj. w tym przypadku Polska. Ze względu na powyższe, przedmiotowa usługa pośrednictwa sprzedaży nieruchomości podlega polskim przepisom podatkowym i regulacji ustawy o podatku od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca - usługodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w kraju położenia nieruchomości, nie dokonuje on rozliczeń z tytułu tego podatku na terytorium Polski. W związku z tym podatek należny od przedmiotowej usługi nie zostanie przez Wnioskodawcę (usługodawcę) rozliczony.

Jednocześnie zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. Z kolei w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy- podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Jednakże, stosownie do art. 17 ust. 2 - powyższego przepisu nie stosuje się w przypadku świadczenia usług, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę na terytorium kraju.

Zatem, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, obowiązek rozliczenia podatku z tytułu wykonanej usługi pośrednictwa sprzedaży nieruchomości w Polsce będzie spoczywać na usługobiorcy, czyli współwłaścicielach ww. nieruchomości, niezależnie od tego czy są zarejestrowanymi w Polsce podatnikami VAT czy nie.

Z tego względu wnioskodawca jest uprawniony - w przypadku zaistnienia opisanego zdarzenia przyszłego do wystawienia faktury bez naliczania podatku VAT, z adnotacją, iż podatek VAT zostanie w Polsce rozliczony przez odbiorcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?). Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą świadczącym usługi pośrednictwa w obrocie nieruchomościami z siedzibą i miejscem prowadzenia działalności w Niemczech. Wnioskodawca jest zarejestrowany w Niemczech jako podatnik podatku VAT. Jednocześnie Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce.

Wnioskodawca zawarł w 2014 r. umowy pośrednictwa sprzedaży nieruchomości położonej na terytorium Polski, której współwłaścicielami są odpowiednio w udziałach 1/2:

osoba fizyczna, zamieszkała w Polsce, nie będąca podatnikiem VAT, oraz
osoba prawna, z siedzibą w Polsce, będąca podatnikiem VAT.

Wnioskodawca w ramach świadczonych usług pośrednictwa, zobowiązał się do podjęcia czynności zmierzających do zawarcia umowy sprzedaży ww. nieruchomości za wynagrodzeniem równym 2,5% ceny sprzedaży nieruchomości. W przypadku realizacji umowy pośrednictwa i zawarcia przez współwłaścicieli umowy sprzedaży nieruchomości z klientami wskazanymi przez Wnioskodawcę, Wnioskodawcy będzie się należało wynagrodzenie w wysokości ustalonej w zawartej umowie pośrednictwa. Wartość wynagrodzenia będzie większa niż 150 tys. zł. W związku z tym Wnioskodawca - usługodawca, wystawi obu współwłaścicielom faktury za swoje usługi.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stawki podatku z jaką należy wystawić faktury na rzecz podmiotów nabywających usługę pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W art. 28a ustawy wskazano, że na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust.
6,
1. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub zobowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W oparciu o zasadę ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Zgodnie z art. 28b ust. 2 ustawy w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zatem, co do zasady miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Jednakże w sytuacji gdy usługobiorca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej a usługi świadczone są dla tego miejsca to wówczas miejscem świadczenia tych usług jest właśnie to miejsce.

W odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy ustawy wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia.

I tak, zgodnie z art. 28e ustawy, w przypadku usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Przepis ten ? jak wynika z jego brzmienia ? stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość. Usługi, które jej wprost dotyczą mają być opodatkowane według jej miejsca położenia. Kryterium położenia nieruchomości jest tu zatem decydujące ? determinuje ono docelowo miejsce opodatkowania usługi związanej z daną nieruchomością. Co istotne, zasada wyrażona w art. 28e ustawy dotyczy jedynie usług, które związane są z konkretną nieruchomością ? jedynie wówczas można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości.

Wnioskodawca wskazał, że świadczy usługi pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. W ramach świadczonych usług zobowiązał się do czynności zmierzających do zawarcia umowy sprzedaży ww. nieruchomości za wynagrodzeniem. Nieruchomość ta znajduje się w Polsce a usługa pośrednictwa świadczona jest na rzecz osoby fizycznej nie będącej podatnikiem VAT oraz na rzecz osoby prawnej będącej podatnikiem VAT.

Po analizie przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisy prawa, należy stwierdzić, że usługi jakie Wnioskodawca świadczy mieszczą się w katalogu usług związanych z nieruchomością. Zatem usługi te będą opodatkowane w Polsce tj. w miejscu położenia nieruchomości, zgodnie z art. 28e ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza ? w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
usługobiorcą jest:
- w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
- w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z przepisem art. 15 ustawy o VAT, już samo wykonywanie czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej sprawia, że podmiot spełnia przesłanki, aby uznać go za podatnika podatku od towarów i usług. Jednakże dopiero od momentu formalnej rejestracji, w ramach prowadzonej przez siebie działalności, uzyskuje on status podatnika VAT czynnego (zarejestrowanego podatnika VAT).

Jak wynika z powyższych przepisów obowiązek w zakresie rejestracji na potrzeby podatku VAT obejmuje podmioty, o których mowa w art. 15 ustawy. Podmioty te przed wykonaniem pierwszej czynności podlegającej ustawie są obowiązane złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne. Obowiązkowi w tym zakresie podlegają osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zatem obowiązek w zakresie rejestracji nie odnosi się do podatników dokonujących transakcji w zakresie których obowiązek rozliczenia VAT został przeniesiony na nabywcę, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 ustawy. Przy czym teza ta znajduje zastosowanie o ile podatnik taki nie wykonuje innych czynności opodatkowanych na terytorium Polski, które obligowałyby go do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego w podatku VAT.

Na podstawie delegacji art. 98 ust.1 pkt 1 ustawy wydano rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie określenia podatników niemających obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego (Dz. U. z 2004 r. Nr 58, poz. 558, z późn. zm.), które określa inny rodzaj podatników niż zwolnieni podmiotowo od podatku albo wykonujący wyłącznie czynności zwolnione, którzy nie mają obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego.

I tak stosownie do § 1 pkt 1 lit. j i k rozporządzenia obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego nie mają podatnicy nieposiadający na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej, stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonują transakcji gospodarczych, stałego miejsca zamieszkania lub zwykłego miejsca pobytu, jeżeli wykonują na terytorium kraju wyłącznie następujące czynności:

usługi, w stosunku do których podatnikami rozliczającymi podatek od towarów i usług są podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT,
dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.

Wnioskodawca wskazał, że usługi pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości świadczone są na rzecz osoby prawnej będącej podatnikiem VAT jak i na rzecz osoby fizycznej niezarejestrowanej dla czynności podatku od towarów i usług. Miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania tych usług jak wyżej wskazano jest Polska. Tym samym usługi te należy opodatkować i rozliczyć na terytorium kraju zgodnie z obowiązującymi tu przepisami podatku od towarów i usług.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy zobowiązanym do rozliczenia usług jest ich nabywca po spełnieniu warunków, o których mowa w tym przepisie. Warunki te muszą być spełnione łącznie. Jednym z tych warunków jest to aby usługa była wykonywana na rzecz podatnika o którym mowa w art. 15, posiadającym siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4. Drugi z warunków stanowi aby świadczącym usługę był podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju i nie był zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest podmiotem posiadającym siedzibę poza terytorium Polski który nie ma stałego miejsca w Polsce i nie jest podmiotem zarejestrowanym dla podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wskazał również, że usługi pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości są świadczone na rzecz osoby prawnej będącej podatnikiem VAT jak i na rzecz osoby fizycznej niezarejestrowanej dla czynności podatku od towarów i usług.

Zatem tylko jeden z ww. warunków zostanie spełniony, co oznacza, że świadczona przez Wnioskodawcę usługa nie może być rozliczona przez nabywcę, gdyż jednym z nabywców usługi związanej z nieruchomościami, jaką jest usługa pośrednictwa w obrocie nieruchomościami jest podmiot będący osobą fizyczną, który nie jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 zarejestrowanym zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy. A jak zostało wyżej wskazane tylko taki podmiot mógłby dokonać rozliczenia z tytułu podatku VAT nabytych usług.

Tym samym to Wnioskodawca który jest usługodawcą będzie podmiotem zobowiązanym do rozliczenia świadczonych usług, zarówno na rzecz osoby prawnej będącej podatnikiem VAT jak i na rzecz osoby fizycznej nie będącej podatnikiem. Wnioskodawca jako podmiot świadczący,na rzecz osoby fizycznej usługi pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, które będą opodatkowane w Polsce będzie zobowiązany do dokonania rejestracji dla celów podatku od towarów i usług, a ta wyklucza możliwość rozliczenia przez usługobiorcę nabycie usług związanych z nieruchomościami w sytuacji gdy podmiot świadczący posiadający siedzibę poza terytorium Polski jest podatnikiem VAT.

Zatem w momencie gdy Wnioskodawca dokona rejestracji z tytułu świadczenia usług na rzecz osoby fizycznej niebędącej podatnikiem i dokona rozliczenia tych usług, to w tym momencie Wnioskodawca będzie także podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia usług związanych z nieruchomością wykonywanych na rzecz osoby prawnej będącej podatnikiem VAT.

Zasady wystawiana faktur zostały uregulowane w rozdziale 1 działu XI ustawy.

Jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej ? posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
- państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
- państwa trzeciego.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności,z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W myśl art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem;
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 ? wyrazy ?metoda kasowa?;
w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 ? wyraz ?samofakturowanie?;
w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi ? wyrazy ?odwrotne obciążenie? (?).

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W konsekwencji Wnioskodawca powinien wystawić fakturę dokumentującą świadczone usługi ze stawką podatku właściwą dla świadczonych usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.