Kurs waluty obcej jaki należy zastosować do przeliczenia podstawy opodatkowania na złote, przy wewnątrzwspólnotowym (...)

Kurs waluty obcej jaki należy zastosować do przeliczenia podstawy opodatkowania na złote, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów uprzednio zaimportowanych na terytorium Niemiec

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kursu waluty obcej jaki należy zastosować do przeliczenia podstawy opodatkowania na złote, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów uprzednio zaimportowanych na terytorium Niemiec ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE


W dniu 7 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kursu waluty obcej jaki należy zastosować do przeliczenia podstawy opodatkowania na złote, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów uprzednio zaimportowanych na terytorium Niemiec.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:


Spółka A. (dawniej A. T. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością), zwana dalej Spółką, prowadzi działalność handlową w kraju i za granicą. Zakup towarów jest dokumentowany fakturami w walucie EURO. Spółka kupuje towary od dostawcy pozaunijnego, Dostawca pobiera zaliczkę na zakupione towary, którą to kwotę Spółka jest zobowiązana przekazać na konto dostawcy przed wydaniem towaru z magazynu dostawcy. Towary są dostarczane do urzędu celnego w Niemczech przez dostawcę. Towary są odprawiane w niemieckim urzędzie celnym na podstawie umowy pomiędzy Spółką a firmą zajmującą się profesjonalną odprawą celną. Niemiecka firma dokonuje wprowadzenia towarów na unijny obszar celny. Po dokonaniu odprawy towary są przekazywane drogą lądową przez tę samą firmę, która dokonała odprawy celnej towaru. Za powyższe usługi (odprawy i transportu) Spółka otrzymuje dokumenty od firmy transportowo-spedycyjnej faktura zakupu towarów dociera do Spółki wraz z towarami lub jest przekazywana wcześniej drogą elektroniczną.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Jaki kurs waluty powinna zastosować Spółka dla celów ustawy o VAT w przypadku nabycia towarów od dostawcy pozaunijnego, które zostały wprowadzone na unijny obszar celny na terytorium Niemiec, a następnie przemieszczone na terytorium Polski?


Zdaniem Wnioskodawcy:


Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT przemieszczenie towarów, które były przedmiotem importu, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju jest traktowane tak jak wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym należy stwierdzić, iż Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z terytorium Niemiec, gdzie uprzednio dokonano odprawy celnej (tj. dokonano wprowadzenia tych towarów na unijny obszar celny).

W konsekwencji dla ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego będzie miał zastosowanie art. 20 ust. 5 ustawy o VAT określający powstanie obowiązku podatkowego w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Niemniej jednak w związku z faktem, iż przemieszczenie towarów z terytorium Niemiec na terytorium Polski nie jest dokumentowane oddzielną fakturą zakupu towaru, zastosowanie ma druga część przepisu art. 20 ust. 5 ustawy o VAT wskazująca, że obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. Tym samym, Spółka jest zobowiązana do wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym dokonano przemieszczenia tych towarów na terytorium Polski.


Faktury nabycia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów są wyrażone w walutach obcych. Zgodnie z art. 31 ust.1 ustawy o VAT przeliczenia na złote dokonuje się w oparciu o średni kurs danej waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Konsekwentnie dla określenia podstawy opodatkowania Spółka powinna stosować średni kurs danej waluty obcej ogłoszonej przez Narodowy Bank Polski z dnia roboczego poprzedzającego 15 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.


Zdaniem Spółki, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, bez znaczenia dla określenia prawidłowego momentu powstania obowiązku podatkowego, pozostaje fakt wpłacania przez Spółkę zaliczek na poczet dostaw nabywanych towarów.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:


  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.


Zgodnie zaś z art. 11 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Zatem zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy takie przemieszczenie towarów na terytorium kraju, uprzednio zaimportowanych na terytorium Wspólnoty, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.


W świetle natomiast art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L Nr 302, str. 1 ze zm.), zastosowanie procedury dopuszczenia do obrotu nadaje towarowi niewspólnotowemu status towaru wspólnotowego. Oznacza to, że po spełnieniu wszystkich formalności, a zwłaszcza po dokonaniu zgłoszenia celnego oraz zapłaceniu należności celno ? podatkowych, można swobodnie dysponować towarem na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej.


Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność handlową w kraju i za granicą. Zakup towarów jest dokumentowany fakturami w walucie EURO. Spółka kupuje towary od dostawcy pozaunijnego. Dostawca pobiera zaliczkę na zakupione towary, którą to kwotę Spółka jest zobowiązana przekazać na konto dostawcy przed wydaniem towaru z magazynu dostawcy. Towary są dostarczane do urzędu celnego w Niemczech przez dostawcę. Towary są odprawiane w niemieckim urzędzie celnym na podstawie umowy pomiędzy Spółką a firmą zajmującą się profesjonalną odprawą celną. Niemiecka firma dokonuje wprowadzenia towarów na unijny obszar celny. Po dokonaniu odprawy towary są przekazywane drogą lądową przez tę samą firmę, która dokonała odprawy celnej towar. Za powyższe usługi (odprawy i transportu) Spółka otrzymuje dokumenty od firmy transportowo-spedycyjnej faktura zakupu towarów dociera do Spółki wraz z towarami lub jest przekazywana wcześniej drogą elektroniczną.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kursu waluty jaki należy zastosować dla celów podatku od towarów i usług w przypadku nabycia towarów od dostawcy pozaunijnego, którego zostały wprowadzone na unijny obszar celny na terytorium Niemiec, a następnie przemieszczone na terytorium Polski.


W myśl art. 30a ust. 1 ustawy, do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w tym również dokonywanego na podstawie art. 12a ust. 4-6, stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 1, 6, 7, 10 i 11.

Do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadkach, o których mowa w art. 11, stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 2 (art. 30a ust. 2).


Art. 29a ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.


Natomiast w myśl art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:


  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z powyższych przepisów wynika, że podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy jest cena nabycia towaru (czyli wartość jaka znajduje się na fakturze wystawionej przez dostawcę towaru). powiększona o podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem kwoty podatku, oraz o wydatki dodatkowe (w szczególności: prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia) pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Stosownie do przepisu art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczenia tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.


W przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio ? art. 31a ust. 2 ustawy.


Mając na uwadze cytowany wyżej przepis należy stwierdzić, że podatnicy dokonujący przeliczania kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania, wyrażonych w walutach obcych nie mają dowolności co do wyboru sposobu przeliczania waluty, gdyż zasady przeliczania tych kwot zostały wyraźnie określone w przywołanym przepisie.


Trzeba dodać, że w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio (art. 20 ust. 5 ustawy).


Mając na uwadze, że opisane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów wynika z przemieszczenia towarów własnych Wnioskodawcy, nie wystąpi tutaj podatnik podatku od wartości dodanej, który by wystawił fakturę. Tym samym obowiązek podatkowy dla tego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru do Polski.

Tym samym, mając na uwadze treść art. 31a ustawy, wartość transakcji należało przeliczyć na złote według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Zatem kurs waluty obcej, który Wnioskodawca powinien przyjąć do przeliczenia na złote, podstawy opodatkowania dokonanego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powinien być zgodny z kursem średnim waluty obcej ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, w myśl art. 31a ust. 1 ustawy.


Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dla przedstawionego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obowiązek podatkowy powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru do Polski, a przeliczenia podstawy opodatkowania VAT wyrażonej w walucie obcej należy dokonać z zastosowaniem średniego kursu NBP ogłoszonego na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, jest prawidłowe.


Odnosząc się do uwagi Wnioskodawcy, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, bez znaczenia dla określenia prawidłowego momentu powstania obowiązku podatkowego, pozostaje fakt wpłacania przez Spółkę zaliczek na poczet dostaw nabywanych towarów stwierdzić należy że Wnioskodawca słusznie zauważa że taka zaliczka nie rodzi obowiązku podatkowego gdyż obowiązek ten powstaje po faktycznym przemieszczeniu towarów na terytorium kraju.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika