Obowiązek zapłaty opłaty paliwowej od biokomponentów stanowiących samoistne paliwo po 1 maja 2011 (...)

UZASADNIENIE

W dniu 18.05.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opłaty paliwowej w zakresie objęcia tą opłatą biokomponentów stanowiących samoistne paliwo.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka S.A. (dalej: ?Spółka?) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wprowadzania na rynek krajowy biokomponentów stanowiących samoistne paliwo, które są wykorzystywane m.in. do napędu pojazdów w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. nr 108, poz. 908 z późn. zm.).

Decyzja Komisji Europejskiej nr N 57/2008 (Dz. Urz. UE Seria C 2009 r. Nr 247 str. 1) zezwalająca Polsce na wprowadzenie systemu pomocy operacyjnej w zakresie biopaliw obowiązywała od dnia publikacji tj. 15 października 2009 r. do dnia 30 kwietnia 2011 r.

Spółka uzyskała interpretację nr IPPP3/443-550/10-2/KB, w której Minister Finansów uznał za prawidłowe stanowisko Spółki, zgodnie z którym od dnia 15 października 2009 r. nie podlegają opodatkowaniu opłatą paliwową biokomponenty stanowiące samoistne paliwo w rozumieniu odrębnych przepisów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z art. 37h ust. 1 ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu drogowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 r. nr 256, poz. 2571 z późn. zm.) opłacie paliwowej nie podlegają biokomponenty stanowiące samoistne paliwo, które wprowadzone zostały na rynek krajowy...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ustawy zmieniającej przepisy art. 1 i 2 tej ustawy stosuje się od dnia ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w tych przepisach ze wspólnym rynkiem.

Zgodnie z art. 2 ustawy zmieniającej art. 37h ust. 1 ustawy o autostradach otrzymuje brzmienie:

?1. Wprowadzanie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, z wyłączeniem biokomponentów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 217), stanowiących samoistne paliwa, wykorzystywanych do napędu pojazdów w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, podlega opłacie, zwanej dalej ?opłatą paliwową?.

Zdaniem Spółki, dniem ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej jest dzień, w którym decyzja nr N 57/2008 została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE Seria C 2009 r. Nr 247, str. 1), tj. 15 października. Oznacza to, że w tym dniu zmianie uległa treść przepisu art. 37h ust. 1 ustawy o autostradach w sposób wskazany w art. 2 ustawy zmieniającej. Przepis art. 37h ust. 1 ustawy o autostradach płatnych nie był nowelizowany od dnia 15 października 2009 r., a tym samym obowiązuje w brzmieniu wskazanym powyżej. Przepis ten wyłącza z katalogu produktów opodatkowanych opłatą paliwową biokomponenty stanowiące samoistne paliwa. Tym samym, wprowadzenie tych produktów na rynek krajowy nie podlega opodatkowaniu opłatą paliwową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 37h ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (t.j. z 2004 r. Dz. U. Nr 256, poz. 2571 ze zm.) zwana dalej ustawą o autostradach płatnych, wprowadzanie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, z wyłączeniem biokomponentów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 217), stanowiących samoistne paliwa, wykorzystywanych do napędu pojazdów w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, podlega opłacie, zwanej dalej ?opłatą paliwową?.

Brzmienie powyższego przepisu zostało nadane art. 2 ustawy z dnia 11 maja 2007 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 99, poz. 666, zwana dalej ustawą zmieniającą). Zgodnie z art. 5 ww. ustawy zmieniającej, powyższy przepis stosuje się od dnia ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w tych przepisach ze wspólnym rynkiem.

Należy zauważyć, że w przypadku decyzji o nie wnoszeniu zastrzeżeń do zgłoszonego środka pomocowego, Komisja Europejska publikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich skrócone zawiadomienie o podjęciu takiej decyzji. Zawiadomienie o nie zgłoszeniu przez Komisję Europejską zastrzeżeń do notyfikowanego jej programu pomocowego w sprawie N 57/08 ?pomoc operacyjna w zakresie biopaliw? zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich 2009/C 247/01 z dnia 15 października 2009 r. Przedmiotową datę publikacji należy zatem przyjąć jako dzień ogłoszenia pozytywnej decyzji przez Komisję Europejską w przedmiotowej sprawie. Powyższa decyzja wygasła z dniem 30 kwietnia 2011 r. Zauważyć także należy, iż jako podstawę prawną w przedmiotowej decyzji podano m.in. ustawę z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2004 r. nr 256, poz. 2571 z późn. zm.) ? art. 37h ust. 1. Odnosząc się zatem do ww. art. 5 ustawy zmieniającej oraz art. 37h ust. 1 ustawy o autostradach płatnych należy dojść do wniosku, iż ww. ulga (brak zapłaty opłaty paliwowej od biokomponentów stanowiących samoistne paliwo) mogła mieć zastosowanie jedynie w trakcie obowiązywania ww. pozytywnej decyzji Komisji. Z brzmienia przepisu, iż obowiązuje on od dnia ogłoszenia pozytywnej opinii (a co za tym idzie, nie obowiązywał on przed tym dniem) należy wysnuć wniosek, iż traci on swoją moc wraz z jej wygaśnięciem (tj. po dniu, w którym przedmiotowa decyzja straciła swoją ważność).

Uwzględniając powyższe, wprowadzanie na rynek krajowy biokomponentów stanowiących samoistne paliwo nie podlegało opodatkowaniu opłatą paliwową jedynie w okresie od dnia 15 października 2009 r. do dnia 30 kwietnia 2011 r.

Zatem stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.