Czy umowa pożyczki, której dotyczy niniejszy wniosek podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności (...)

Czy umowa pożyczki, której dotyczy niniejszy wniosek podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce? Czy pożyczka, której dotyczy niniejszy wniosek stanowi dla Spółki nabycie (import) usługi finansowej zwolnionej z podatku od towarów i usług?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13.08.2013 r. (data wpływu 14.08.2013 r.) uzupełnionym w dniu 27.10.2013 r. (data wpływu 29.10.2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 18.10.2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 21.10.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku pożyczki otrzymanej od podmiotu zagranicznego ? jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 14.08.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku pożyczki otrzymanej od podmiotu zagranicznego.


Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 25.10.2013 r. złożonym w dniu 27.10.2013 r. (data wpływu 29.10.2013 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 18.10.2013 r.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:


  1. Spółka W. Sp z o.o. (zwana dalej Spółką) zawarła umowę pożyczki z amerykańską spółką M. ? Pożyczkodawcą.
  2. Pieniądze, które były przedmiotem pożyczki znajdowały się przed zawarciem umowy poza granicami Polski tj. na zagranicznym rachunku bankowym Pożyczkodawcy w banku mającym siedzibę poza granicami Polski.
  3. Umowa pożyczki została zawarta za granicą tj. została podpisana przez właściwie umocowanego przedstawiciela Spółki podczas jego pobytu poza granicami Polski. Podpisanie umowy poza Polską było w tym przypadku sytuacją całkowicie naturalną i standardową, gdyż jedynym członkiem zarządu, który podpisał tą umowę w imieniu Spółki jest Pan B. D. - cudzoziemiec, pracownik i Dyrektor Zarządzający W. GmbH ? jednej z zagranicznych spółek z Grupy kapitałowej W. do której należy Spółka, który na co dzień przebywa poza Polską zaś z drugiej strony umowa została podpisana przez przedstawiciela amerykańskiej spółki, który również co do zasady nie przebywa w Polsce.
  4. Prawem właściwym dla umowy zostało określone prawo stanu Nowy Jork (St. Zjed. Am.). W zamian za udzielenie pożyczki Pożyczkodawca będzie uzyskiwał odsetki/opłaty, których wysokość została ustalona na poziomie rynkowym.
  5. Po zawarciu umowy środki pieniężne z rachunku bankowego Pożyczkodawcy w banku zagranicznym (razem ze środkami na zakup innych spółek wytypowanych przez Grupę ? przez inne podmioty z Grupy W.) zostały przelane w imieniu Spółki bezpośrednio do wierzycieli Spółki (podmioty niepowiązane) ? w celu spłaty jej zobowiązań (powstałych na skutek zakupu udziałów w innym podmiocie).
  6. Pożyczkodawca nie jest bezpośrednim udziałowcem Spółki.
  7. Pożyczkodawca jest jedną z centralnych spółek w Grupie kapitałowej do której należy Spółka (składającej się z ponad 50 spółek na całym świecie) i regularnie zajmuje się m.in. udzielaniem pożyczek podmiotom z Grupy na znaczne kwoty, za co uzyskuje wynagrodzenie w postaci odsetek. Stosunkowo często występuje sytuacja, że Pożyczkodawca jako podmiot o wysokiej wiarygodności kredytowej zaciąga kredyty w bankach w celu udzielenia pożyczek podmiotom z Grupy. Pozwala to ograniczać koszty finansowania podmiotom z Grupy ? w tym Spółce, która korzysta z wysokiego ratingu kredytowego Pożyczkodawcy. Tak było m.in. w analizowanym przypadku. Pożyczkodawca zaciągnął kredyt od niepowiązanego banku w celu sfinansowania zakupu różnych spółek kapitałowych z dawnej Grupy E. (przejęcie innej grupy kapitałowej) przez spółki z Grupy ? w tym m.in. przez Spółkę.
  8. W oficjalnych dokumentach założycielskich Pożyczkodawcy stwierdzono, że zakresem jego działalności jest objęte prowadzenie każdego rodzaju działalności dopuszczonej przez prawo stanu Delaware (St. Zjednoczone Ameryki).

W uzupełnienie do wniosku z dnia 25 października 2013 r. Spółka wskazała, że Pożyczkodawca nie posiada na terytorium Polski siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności.


W związku z powyższym zadano następujące pytania:


Czy umowa pożyczki, której dotyczy niniejszy wniosek podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce?

Czy pożyczka, której dotyczy niniejszy wniosek stanowi dla Spółki nabycie (import) usługi finansowej zwolnionej z podatku od towarów i usług?


Stanowisko Wnioskodawcy:


  1. Zdaniem Spółki umowa pożyczki zawarta w opisany wyżej sposób nie będzie podlegała w Polsce opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż

  1. nie zostały spełnione przesłanki wskazane w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (zwanej dalej ustawą o PCC), gdyż umowę pożyczki zawarto poza Polską i będące jej przedmiotem środki pieniężne znajdowały się w chwili udzielenia pożyczki poza Polską,
  2. pożyczka stanowi usługę finansową wykonywaną przez Pożyczkodawcę dla Spółki i tym samym nie podlega opodatkowaniu PCC na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC (a dla Spółki stanowi ona import usługi zwolnionej z VAT),
  3. pożyczka podlega zwolnieniu z opodatkowania PCC na podstawie art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o PCC ? gdyż Pożyczkodawca prowadzi faktyczną działalność w zakresie udzielania pożyczek.

UZASADNIENIE


Ad A) Zakres terytorialny ustawy o PCC


  1. Zgodnie z generalną normą art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o PCC, umowy pożyczki podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Jednak w myśl art. 1 ust. 4 ustawy o PCC czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi (z zastrzeżeniami dotyczącymi umów spółki i ich zmian) tylko jeżeli ich przedmiotem są:

  1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
  2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej?. Opodatkowanie występuje przy spełnieniu przesłanek z punktu 1 lub 2 ? zatem wymagają one odrębnej analizy.
  3. Lokalizację przedmiotu pożyczki, istotną z punktu widzenia wskazanego przepisu, należy oceniać na dzień jej zawarcia taki wniosek wynika z określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do umowy pożyczki (art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC). Jest nim data zawarcia umowy jest to umowa dochodząca do skutku przez samo jej zawarcie ? przeniesienie własności pieniędzy nie jest w tym zakresie niezbędne. Stąd też lokalizację przedmiotu umowy (od której zależy powstanie obowiązku podatkowego), należy ocenić na moment, w którym ten obowiązek ewentualnie może powstać ? czyli na dzień zawarcia umowy. Zatem dokonanie czynności cywilnoprawnej w przypadku pożyczki następuje w momencie zawarcia umowy ? co potwierdziło MF już w piśmie z 20 lipca 1995 r.), zachowującym aktualność do dzisiaj.
  4. Przedmiotem umowy pożyczki w analizowanej sytuacji są pieniądze. Pieniądze są natomiast uważane za swoistego rodzaju rzeczy, co jest podkreślane w doktrynie prawa cywilnego (np. System prawa prywatnego, Tom 8, s. 300-302). Wobec tego lokalizacja rzeczy - pieniędzy będących przedmiotem pożyczki w momencie zawarcia umowy pożyczki będzie przede wszystkim decydowała o ewentualnym opodatkowaniu PCC. Skoro pieniądze będące przedmiotem analizowanej pożyczki są zdeponowane na rachunku bankowym (w banku poza Polską) to można jeszcze brać pod uwagę, że przedmiotem umowy pożyczki jest prawo majątkowe przysługujące do pieniędzy zdeponowanych na rachunku (a więc wykonywane poza Polską).
  5. Niezależnie od tego jaki sposób interpretacji przedmiotu umowy pożyczki przyjmiemy, nie ma żadnych wątpliwości, że jeśli pieniądze są w momencie zawierania umowy pożyczki zdeponowane na rachunku bankowym w banku poza Polską, to przedmiot umowy pożyczki nie znajduje się (ani nie jest wykonywany) w Polsce, a tym samym warunek opodatkowania PCC w Polsce z art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o PCC nie będzie spełniony.
  6. Co więcej, w analizowanym przypadku pieniądze będące przedmiotem pożyczki nie znajdą się w Polsce nawet po wykonaniu umowy ? gdyż zostaną przelane bezpośrednio przez Pożyczkodawcę do wierzyciela Spółki, którym jest podmiot zagraniczny.
  7. Wobec powyższego należy jeszcze ustalić, czy warunek opodatkowania z art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o PCC w analizowanym przypadku był spełniony. Nabywca środków pieniężnych na podstawie analizowanej umowy pożyczki ? czyli Spółka ? wprawdzie ma siedzibę w Polsce, ale czynność cywilnoprawna nie została dokonana w Polsce. Tym samym również warunek opodatkowania z art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o PCC nie jest spełniony.
  8. Przedmiotem opodatkowania w analizowanej sytuacji jest umowa pożyczki (czynność cywilnoprawna). Umowa pożyczki jest tzw. umową konsensualną ? tzn. dochodzi do skutku w momencie jej zawarcia (co wynika z art. 720 kc. ? ?przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy ??), nie jest konieczne dla jej ważności wykonanie dodatkowych czynności (np. przelew środków pieniężnych). Wobec tego miejscem dokonania czynności cywilnoprawnej w przypadku umowy pożyczki jest miejsce gdzie umowę zawarto. Art. 70 k.c. precyzuje że umowę poczytuje się za zawartą w miejscu otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu.

    W analizowanym przypadku sytuacja jest stosunkowo prosta ? przedstawiciele obu stron umowy pożyczki podpisali ją zagranicą. Tym samym umowa została zawarta za granicą czyli czynność cywilnoprawna miała miejsca poza Polską ? co potwierdza ww. wnioski.

  9. Należy wskazać, że powyższa interpretacja, wykluczająca opodatkowanie umów pożyczek zawartych w analogicznych okolicznościach (tzn. zawartych zagranicą, gdy środki pieniężne przed udzieleniem pożyczki były zdeponowane poza Polską), jest zgodna z powszechnie prezentowanym poglądem organów podatkowych wyrażonym w licznych pismach dostępnych na stronach internetowych MF ? przykładowo pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 29 maja 2013 r. (ITPB2/436-53/13/DSz), z 10 kwietnia 2013 r. (ITPB2/436-15/13/DSZ), Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 28 lutego 2013 r. (IPTPB2/436-200/12-2/KK), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 lutego 2013 r. (IPPB2/436-614/12-2/LS), 6 kwietnia 2009 r. (IPPB2/436-24/09-2/MZ), z 4 marca 2009 r. (IPPB2/436-462/03-4/AF), z 23 stycznia 2009 r. (IPPB2/436-446/08-2/MZ), z 13 stycznia 2009 r. (IPPB2/436-395/08-2/MZ) i wiele innych pism wydanych przez ten organ.


Ad B) Wyłączenie z zakresu PCC pożyczek stanowiących usługę finansową


  1. Niezależnie od faktu, że analizowana umowa pożyczki nie podlega PCC z uwagi na przepisy o zakresie terytorialnym tego podatku, dodatkowo o braku opodatkowania przesądza fakt, iż stanowi ona usługę finansową ? zwolnioną z VAT.
  2. Zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC ? nie podlegają PCC czynności cywilnoprawne (inne niż umowa spółki i jej zmiany) jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu jej dokonania jest zwolniona z podatku od towarów i usług.
  3. Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza art. 5 ustawy o VAT i obejmuje on m.in. odpłatne świadczenie usług ? zdefiniowane w art. 8 ustawy o VAT. Nie ulega wątpliwości, że udzielanie pożyczek stanowi usługę finansową ? zwolnioną z VAT (art. 43 ust.1 pkt 38 ustawy o VAT).
  4. O tym czy usługa udzielenia pożyczki podlega PCC czy też VAT decyduje w istocie fakt czy pożyczkodawca wykonuje działalność w zakresie udzielania pożyczek czy też udziela jednorazowej pożyczki PCC co do zasady jest podatkiem nakładanym na transakcje spoza obrotu profesjonalnego zaś obrót profesjonalny objęty jest zakresem VAT.
  5. Ponadto istotne jest, czy pożyczkodawca udziela pożyczek w ramach prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa, a także czy pożyczka jest odpłatna. Cenną wskazówką przy ocenie, czy udzielenie pożyczki jest usługą na gruncie przepisów o VAT jest również to, czy pożyczka jest udzielana ze środków własnych, czy też np. pożyczkobiorca pozyskuje obce środki celem udzielania pożyczek.
  6. W analizowanym przypadku - skoro Pożyczkodawca udziela pożyczek w sposób zorganizowany (zaciąga kredyty w bankach komercyjnych celem udzielania ich swoim podmiotom zależnym), powtarzalny i na znaczne kwoty wielu podmiotom z całej Grupy kapitałowej, za co uzyskuje wynagrodzenie w postaci odsetek, to nie ma wątpliwości że wykonuje działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek. Działa on jako pośrednik finansowy udzielający pożyczek podmiotom z całej Grupy kapitałowej. Tym samym pożyczki udzielane przez Pożyczkodawcę stanowią usługę finansową zwolnioną z VAT, która na mocy art. 2 pkt 4 lit. b) o PCC nie podlega PCC.
  7. Miejscem opodatkowania usługi finansowej w analizowanym przypadku jest Polska ? miejsce siedziby pożyczkobiorcy (art. 28 ust. 1 ustawy VAT), a podmiotem potencjalnie zobowiązanym do rozliczenia podatku z tego tytułu jest Spółka jako nabywca usługi (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT), a zatem jest to import usługi dla Spółki (art. 2 pkt 9 ustawy o VAT) ? przy czym oczywiście skoro jest to usługa zwolniona z VAT, to nie występuje żadne zobowiązanie podatkowe w VAT dla Spółki z tytułu jej nabycia. A zatem Spółka jest zwolniona z podatku VAT z tytułu analizowanej pożyczki ? co potwierdza, że nie podlega ona PCC na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy PCC.
  8. Powyższą interpretację potwierdzają liczne stanowiska organów podatkowych i wyroki sądów administracyjnych ? jak choćby wyrok NSA z 30 maja 2012 r. (II FSK 2276/10), z którego wynika, że częstotliwe, powtarzalne udzielanie pożyczek stanowi usługę wykonywania przez podatnika VAT działającego w takim charakterze. Podobne wnioski płyną np. z pisma Dyrektora IS w Bydgoszczy z 13 czerwca 2013 r. (ITPP2/443-286/13/AP), czy Dyrektora IS w Warszawie z 29 maja 2013 r. (IPPP1/443-273/13-2/JL).


Ad C) Zwolnienie z opodatkowania PCC pożyczek na mocy art. 9 pkt 10 lit a) ustawy o PCC


  1. Już tylko na marginesie można wspomnieć, że gdyby hipotetycznie pominąć wspomniane wyżej podstawy do nieopodatkowania analizowanej umowy pożyczki PCC, to istnieje jeszcze inna podstawa do nieopodatkowania tej umowy.
  2. Zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o PCC zwolnione z PCC są umowy pożyczki udzielane przez przedsiębiorców niemających na terytorium RP siedziby lub zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek.
  3. Pożyczkodawca jest spółką amerykańską, która nie posiada siedziby ani zarządu w Polsce. Niewątpliwie prowadzi on działalność w zakresie udzielania pożyczek ? skoro udziela w sposób regularny pożyczek na rzecz swoich podmiotów zależnych, wspomagając je finansowo ? korzystając m.in. z korzystnego ratingu kredytowego, a także z korzyści skali (dzięki zawieraniu umów kredytowych z bankami na znaczne kwoty, ma możliwość wynegocjowania bardziej korzystnych warunków w porównaniu do indywidualnie działających podmiotów z Grupy). Analizowany przepis nie wspomina o tym, że odnosi się on wyłącznie do banków, czy innego rodzaju instytucji finansowych ? stawiając jedynie wymóg, aby pożyczkodawca faktycznie prowadził działalność w zakresie udzielania pożyczek ? co jest spełnione w analizowanym przypadku.
  4. Tym samym pożyczka udzielona przez Pożyczkodawcę na rzecz Spółki mogłaby korzystać ze zwolnienia z PCC na mocy art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o PCC ? gdyby nie była wyłączona z opodatkowania PCC na mocy wspomnianych wyżej przepisów.
  5. Interpretację Spółki w pełni potwierdza pismo Dyrektora 18 w Katowicach z 22 listopada 2011 r. (IBPBII/1/436-386/11/MZ), w którym jednoznacznie wskazano, że wyłącznie faktyczne prowadzenie przez zagranicznego pożyczkodawcę działalności w zakresie udzielania pożyczek (co ma miejsce również w niniejszym przypadku) decyduje o zastosowaniu zwolnienia z art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy PCC.


W związku z powyższym uprzejmie prosimy o potwierdzenie przedstawionego powyżej stanowiska Spółki.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej daje ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.


Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.


Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania, których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.


Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
  2. nabywcą jest:
    • w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej - podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,
    • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4,
  3. dostawa towarów nie jest dokonywana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.


Art. 28b ust. 1 ustawy stanowi, iż miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 - 4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zawarła umowę pożyczki z amerykańską spółką ? Pożyczkodawcą. Umowa pożyczki została zawarta za granicą tj. została podpisana przez właściwie umocowanego przedstawiciela Spółki podczas jego pobytu poza granicami Polski. Prawem właściwym dla umowy zostało określone prawo stanu N. (St. Zjed. Am.). W zamian za udzielenie pożyczki Pożyczkodawca będzie uzyskiwał odsetki/opłaty, których wysokość została ustalona na poziomie rynkowym.

Po zawarciu umowy środki pieniężne z rachunku bankowego Pożyczkodawcy w banku zagranicznym (razem ze środkami na zakup innych spółek wytypowanych przez Grupę ? przez inne podmioty z Grupy) zostały przelane w imieniu Spółki bezpośrednio do wierzycieli Spółki. Pożyczkodawca nie jest bezpośrednim udziałowcem Spółki. Pożyczkodawca jest jedną z centralnych spółek w Grupie kapitałowej do której należy Spółka (składającej się z ponad 50 spółek na całym świecie) i regularnie zajmuje się m.in. udzielaniem pożyczek podmiotom z Grupy na znaczne kwoty, za co uzyskuje wynagrodzenie w postaci odsetek. Stosunkowo często występuje sytuacja, że Pożyczkodawca jako podmiot o wysokiej wiarygodności kredytowej zaciąga kredyty w bankach w celu udzielenia pożyczek podmiotom z Grupy. Pozwala to ograniczać koszty finansowania podmiotom z Grupy ? w tym Spółce, która korzysta z wysokiego ratingu kredytowego Pożyczkodawcy. Tak było m.in. w analizowanym przypadku. Pożyczkodawca zaciągnął kredyt od niepowiązanego banku w celu sfinansowania zakupu różnych spółek kapitałowych z innej grupy kapitałowej przez spółki z Grupy ? w tym m.in. przez Spółkę. W oficjalnych dokumentach założycielskich Pożyczkodawcy stwierdzono, że zakresem jego działalności jest objęte prowadzenie każdego rodzaju działalności dopuszczonej przez prawo stanu D. (St. Zjednoczone Ameryki). Pożyczkodawca nie posiada na terytorium Polski siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności.

Należy zauważyć, że nabywane przez Wnioskodawcę usługi nie zawierają się w wyjątkach od ogólnej zasady zawartej w przepisach art. 28b ust. 2 - 4 i art. 28c - 28n ustawy, w związku z tym dla ustalenia miejsca świadczenia przedmiotowych usług zastosowanie znajdzie ogólna zasada zawarta w art. 28b ust. 1 ustawy. A zatem miejscem świadczenia przedmiotowych usług będzie miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej tj. Polska.

Tak, więc zaciągnięcie przez Spółkę pożyczki od podmiotu zagranicznego, nie posiadającego zarówno siedziby, jak i stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, należy uznać za import usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podlegający opodatkowaniu na terenie kraju. Spółka, jako usługobiorca tych usług będzie zobowiązana do ich rozliczenia.

Co do zasady stawka podatku ? na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%. Jednakże na podstawie art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.


Zgodnie zaś z art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37 - 41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

  1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
  2. usług doradztwa;
  3. usług w zakresie leasingu.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.


Przedmiotowe usługi nie będą zaliczane do żadnej z kategorii usług finansowych, które zostały wyłączone z powyższego zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 15 ustawy.


Reasumując uznać należy, że czynność udzielenia pożyczek przez podmiot zagraniczny na rzecz Spółki stanowi dla Niej import usług podlegający opodatkowaniu na terytorium kraju. Do rozliczenia tej transakcji w zakresie podatku od towarów i usług obowiązana będzie Spółka, jako nabywca przedmiotowej usług. Jednocześnie usługa ta będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.


W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.


Niniejsza interpretacja wydana została w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika