Odliczenie podatku naliczonego od paliwa i innych wydatków związanych z użytkowaniem samochodów

24.10.2014

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2014 r. (data wpływu 4 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z samochodami osobowymi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z samochodami osobowymi.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Do celów prowadzenia działalności wykorzystuje samochody osobowe:

będące własnością Spółki, nabyte przed 01.04.2014, ujęte w kartotece środków trwałych,
użytkowane na podstawie umowy leasingu operacyjnego zawartej przed 01.04.2014 i zarejestrowanej do 30.04.2014 w urzędzie skarbowym, w którym rozlicza się Spółka;
użytkowane na podstawie umowy najmu zawartej przed 01.04.2014 i zarejestrowanej do 30.04.2014 w urzędzie skarbowym, w którym rozlicza się Spółka.

Dopuszczalna masa całkowita tych samochodów nie przekracza 3,5 tony.

Zdaniem Spółki zgodnie z obowiązującymi od 1 kwietnia 2014 r. przepisami art. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312) w przypadku wykorzystywania do działalności mieszanej samochodów osobowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony Spółka będzie mieć ograniczone prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z tymi samochodami, w tym od:

nabycia, importu lub wytworzenia oraz nabycia lub importu części składowych do tych pojazdów samochodowych;

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związanego z tymi umowami;

nabycia usług naprawy lub konserwacji, innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Spółka nie będzie mieć prawa do 30 czerwca 2015 r. do odliczenia kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z nabyciem lub importem paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanego do napędu pojazdów wykorzystywanych do działalności mieszanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy stanowisko Spółki jest prawidłowe, według którego Spółka uważa, że zgodnie z obowiązującymi od 1 kwietnia 2014 r. przepisami art. 1 i 12 ustawy z dnia 7 lutego lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312):

w przypadku wykorzystywania do działalności mieszanej samochodów osobowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony Spółka będzie mieć ograniczone prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z tymi samochodami, w tym od:
- nabycia, importu lub wytworzenia oraz nabycia lub importu części składowych; używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związanego z tymi umowami; nabycia usług naprawy lub konserwacji, innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów;
- nie będzie mieć prawa do 30 czerwca 2015 r. do odliczenia kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z nabyciem lub importem paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanego do napędu pojazdów wykorzystywanych do działalności mieszanej.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka uważa, że ustawa nowelizująca wprowadziła odmienne zasady odliczania podatku naliczonego z tytułu nabywanego paliwa i wydatków eksploatacyjnych w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony. W tym:

kwotę podatku naliczonego stanowić będzie 50% kwoty podatku naliczonego z tytułu ponoszonych wydatków na nabycie lub import usług naprawy lub konserwacji, innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem pojazdów samochodowych w sposób mieszany;

prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od wydatków przeznaczonych na nabycie lub import: paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanego do napędu pojazdów samochodowych wykorzystywanych w sposób mieszany do 30 czerwca 2015 r. nie przysługuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ?ustawą?.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1-2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi:

suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;
w przypadku importu towarów - kwota podatku:
1. wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,
2. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,
3. wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b.

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione podmiotowo lub przedmiotowo, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z opisu sprawy wnika, ze Spółka prowadzi działalność gospodarczą, jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Do celów prowadzenia działalności wykorzystuje samochody osobowe.

Ww. podstawowe zasady odliczenia podatku naliczonego są zatem spełnione.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312), zwanej dalej ?ustawą nowelizującą?.

I tak, w myśl art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
należnego z tytułu:
1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust.
  1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Na podstawie art. 86a ust. 2 ww. ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 3 ww. ustawy o VAT, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Stosownie do treści art. 86a ust. 4 ww. ustawy o VAT, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

samochodów osobowych;
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 ? jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 ? dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3. 3 lub więcej ? jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Jak stanowi ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą, jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Do celów prowadzenia działalności wykorzystuje samochody osobowe:

będące własnością Spółki, nabyte przed 01.04.2014, ujęte w kartotece środków trwałych,
użytkowane na podstawie umowy leasingu operacyjnego zawartej przed 01.04.2014 i zarejestrowanej do 30.04.2014 w urzędzie skarbowym, w którym rozlicza się Spółka;
użytkowane na podstawie umowy najmu zawartej przed 01.04.2014 i zarejestrowanej do 30.04.2014 w urzędzie skarbowym, w którym rozlicza się Spółka.

Dopuszczalna masa całkowita tych samochodów nie przekracza 3,5 tony.

Wątpliwości Spółki dotyczą m.in. prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z tymi samochodami (w przypadku wykorzystywania ich do działalności mieszanej).

Należy zauważyć, że z art. 86a ustawy wynikają dwie podstawowe zasady odliczania podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi ? prawo do odliczenia 50% lub 100% tego podatku. Podatnik ma prawo do odliczenia całości podatku naliczonego m.in. w przypadku wykorzystywania pojazdów samochodowych wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Kryteria, które należy spełnić aby uznać, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, zostały uregulowane w art. 86a ust. 4-14 ustawy. W pozostałych przypadkach (nie wykorzystywania pojazdów samochodowych wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika), ma on prawo do odliczenia co do zasady 50% kwoty podatku naliczonego. Taka sytuacja występuje w opisanym przypadku (wykorzystania mieszanego).

Spółka będzie zatem miała prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od wydatków dotyczących nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów; nabycia lub importu części składowych do tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów, jak również od wydatków dotyczących używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związanych z ta umową.

Jednocześnie zgodnie z uregulowaniami ww. art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, do dnia 30 czerwca 2015 r. Spółce nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów.

Stanowisko Spółki w tym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wniosek wyłącznie w zakresie prawa do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z samochodami osobowymi. W zakresie prawa do odliczenia całości podatku naliczonego od tych wydatków będzie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.