Stawki podatku dla usług pocztowych tzw. niepowszechnych

27.12.2013

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.09.2013 r. (data wpływu 02.10.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług pocztowych tzw. niepowszechnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.10.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług pocztowych tzw. niepowszechnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

X w ramach prowadzonej działalności świadczy powszechne usługi pocztowe oraz usługi niepowszechne. W ramach obu kategorii usług X. doręcza paczki na terytorium kraju. W przypadku paczek należących do usług powszechnych jak i niepowszechnych kierowanych za granicę, zarówno na terytoria innych krajów Unii Europejskiej, jak również terytoria krajów spoza Unii, są one dostarczane do operatorów pocztowych działających w tych krajach, albo bezpośrednio środkami transportu X. albo środkami transportu innych przewoźników (lotniczych, drogowych lub morskich). Po dotarciu paczek do ich kraju przeznaczenia są one doręczane adresatom przesyłek przez operatora pocztowego działającego na terytorium tego kraju.

Nabywcami usług świadczonych poza terytorium UE mogą być podmioty mające siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski oraz podmioty zagraniczne nieposiadające siedziby ani miejsca działalności w naszym kraju. X., świadcząc usługi na rzecz zagranicznych nabywców (nieposiadających miejsca siedziby oraz miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce), traktuje je zgodnie z art. 28b ustawy o VAT, jako podlegające opodatkowaniu VAT w miejscu siedziby usługobiorcy (tj. poza terytorium Polski). W przypadku jednak dostarczania paczek w ramach usług powszechnych poza terytorium UE na rzecz nabywców krajowych (mających siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski) X. stosuje zwolnienie z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o VAT. Usługę doręczania paczek poza terytorium UE, niebędącą usługą powszechną, na rzecz podmiotów krajowych, X. opodatkowuje wg stawki podstawowej, tj. 23 %.

Dokonując w ramach usług niepowszechnych doręczania paczek z Polski do kraju trzeciego jako miejsca przeznaczenia, X. posiada następujące dokumenty: wykaz zdawczy CN 38 (dla paczkowych ładunków lotniczych, wykaz zdawczy CN 37 (dla paczkowych ładunków wysyłanych drogą lądowo-morską), wykaz zdawczy CN 41 (dla paczkowych ładunków lądowo-morskich przewożonych drogą lotniczą) oraz kartę paczkową CP 87. Wyżej wskazane dokumenty zawierają m.in. takie informacje jak: dane operatora kraju pochodzenia (w tym przypadku X.), datę (odlotu, odprawy), liczbę i masę worków z paczkami, liczbę paczek, nr paczki, kraj przeznaczenia, masę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy usługa polegająca na doręczaniu paczek poza terytorium Unii Europejskiej niestanowiąca powszechnej usługi pocztowej świadczona na rzecz podmiotów krajowych może być zakwalifikowana dla celów VAT jako usługa transportu międzynarodowego i powinna być opodatkowana wg zasad przewidzianych dla tego typu usług, tj. wg stawki 0%?
Czy zakwalifikowanie ww. usług do usług transportu międzynarodowego nie wpływa na konieczność przekwalifikowania usług pocztowych świadczonych przez Spółkę?
Czy posiadane przez Pocztę dokumenty są wystarczające do stosowania stawki 0%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1) oraz 2)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 17 cyt. wyżej ustawy, zwalnia się z podatku powszechne usługi pocztowe świadczone przez operatora obowiązanego do świadczenia takich usług, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Z powyższej regulacji wynika, że od dnia 1 kwietnia 2013 r. ze zwolnienia z opodatkowania VAT mogą korzystać wyłącznie usługi powszechne. Usługi pocztowe tzw. niepowszechne są natomiast opodatkowane VAT wg stawki podstawowej, tj. 23 %.

Jednocześnie, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego. Przez usługi transportu międzynarodowego natomiast należy rozumieć, w myśl art. 83 ust. 3 ustawy o VAT:

przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:
1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej,
2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca
3. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
4. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;
przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:
1. z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,
2. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt);
usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.

Mając na uwadze powyższą definicję, należy zauważyć, iż jej zakres obejmuje m.in. różne kategorie usług polegających na międzynarodowym przewozie oraz innych sposobach przemieszczenia się towarów, w stosunku do których zastosowanie znajduje stawka 0%. Tym samym, usługi polegające na dostarczaniu przesyłek, gdzie miejscem nadania jest Polska, zaś miejscem dostarczenia jest kraj spoza UE, wypełniają dyspozycję art. 83 ust. 3 pkt 1 lit a. Ich istotą bowiem jest przemieszczenie towarów (paczek) z Polski poza granice Unii Europejskiej (tzn. dla nabywcy usługi najważniejszym elementem jest przetransportowanie i dostarczenie paczki do kraju trzeciego). Bez znaczenia pozostaje w tym przypadku, czy świadcząc przedmiotowe usługi korzysta z usług zewnętrznego przewoźnika. Zgodnie z ww. art. 83 ust. 3, transport międzynarodowy stanowi również pośrednictwo w przemieszczeniu towarów. Definicja transportu międzynarodowego została przez ustawodawcę sformułowana na tyle szeroko, że obejmuje także działalność podmiotów, które nawet w sposób pośredni uczestniczą w przemieszczaniu towarów z Polski do krajów trzecich. Powyższe wynika również z art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym dokumentem potwierdzającym dokonanie transportu międzynarodowego oraz pozwalającym na zastosowanie stawki 0% może być faktura otrzymana od przewoźnika.

Ponadto bez znaczenia dla powyższej klasyfikacji pozostaje fakt, że X. świadczy przedmiotowe usługi w oparciu o przepisy Prawa pocztowego. Klasyfikacja usług pocztowych w rozumieniu prawa pocztowego nie wyklucza bowiem zaklasyfikowania ich jako usług transportu międzynarodowego dla potrzeb VAT. Wynika to w szczególności z faktu, że zawarta w ustawie o VAT definicja transportu międzynarodowego jest definicją wyłącznie dla potrzeb stosowania stawki 0% i nie przesądza o traktowaniu usług dla innych celów.

Uznanie zatem przedmiotowych usług za usługi transportu międzynarodowego dla potrzeb stosowania preferencyjnej stawki, nie przesądza o utracie przymiotu usług pocztowych. Brak jest do nich bowiem możliwości zastosowania przepisów dotyczących szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego. Powyższe znajduje również potwierdzenie w praktyce stosowanej przez inne kraje Unii Europejskiej, takie jak Wielka Brytania, Niemcy czy Belgia.

Ponadto, analogiczne stanowisko, prezentuje Minister Finansów w interpretacji z dnia 20 lutego 2009 r. znak IPPP2/443-1814/08-2/IK, w której stwierdził, że ?Biorąc pod uwagę powołane przepisy i opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż świadczona przez Wnioskodawcę usługa jest usługą pośrednictwa związaną z transportem międzynarodowym - stosownie do art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy, o ile związana jest z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2 art. 83 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z wyżej powołanym art. 27 ust. 1 ustawy, świadczona przez Spółkę w kraju usługa polegająca na wysyłaniu poza Unię Europejską przyjętych od klientów przesyłek międzynarodowych, przy założeniu, że faktyczną przesyłką zajmuje się kontrahent, opodatkowana będzie na zasadach ogólnych, w miejscu gdzie usługodawca posiada siedzibę. Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego, miejscem opodatkowania świadczonej przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa spedycji będzie terytorium kraju. W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, Wnioskodawca może opodatkować świadczoną usługę stawką 0% (...).

W ocenie Spółki, powyższe, z uwagi na brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 17 oraz brak w nim odwołania do art. 83 ustawy o VAT, znajduje zastosowanie wyłącznie dla usług niepowszechnych. Usługi powszechne polegające na doręczaniu paczek do krajów trzecich korzystają bowiem ze zwolnienia z opodatkowania. Usługi powszechne zostały bowiem jednoznacznie wskazane jako zwolnione z opodatkowania VAT w powołanym powyżej art. 43 ust. 1 pkt 17.

Ad. 3)

Dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług transportu międzynarodowego, pozwalającymi na skorzystanie ze stawki 0%, w myśl art. 83 ust. 5 ustawy o VAT są w przypadku transportu:

towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;
towarów importowanych - oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów;
towarów przez eksportera - dowód wywozu towarów;
osób - międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz opisany stan faktyczny, X. dysponuje dokumentem, o którym mowa w pkt 1, i tym samym ma prawo do zastosowania 0% stawki podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Co do zasady, stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie, w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy, zwalnia się od podatku powszechne usługi pocztowe świadczone przez operatora obowiązanego do świadczenia takich usług, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Jak wynika z brzmienia tego przepisu, zwolnieniem od podatku są objęte wyłącznie usługi pocztowe zdefiniowane w ustawie Prawo pocztowe jako powszechne.

Stosownie do art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. Prawo pocztowe (Dz.U. z 2012 r., poz. 1529), do usług powszechnych zalicza się świadczone w obrocie krajowym i zagranicznym w ramach obowiązku, o którym mowa w art. 46, usługi pocztowe obejmujące:

przyjmowanie, sortowanie, przemieszczanie i doręczanie:
1. przesyłek listowych, w tym poleconych i z zadeklarowaną wartością, o wadze do 2000 g i liczonych z tolerancją 2 mm wymiarach:
  - maksymalnych ? 900 mm, stanowiących sumę długości, szerokości i wysokości, przy czym największy wymiar nie może przekroczyć 600 mm, a w przypadku przesyłki listowej w formie rulonu ? 1040 mm, stanowiących sumę długości i podwójnej średnicy, przy czym największy wymiar nie może przekroczyć 900 mm,
  - minimalnych - 170 mm w przypadku przesyłki listowej w formie rulonu, stanowiących sumę długości i podwójnej średnicy, przy czym największy wymiar nie może być mniejszy niż 100 mm,
  - minimalnych strony adresowej - 90x140 mm,
2. przesyłek dla ociemniałych,
3. paczek pocztowych, w tym z zadeklarowaną wartością, o masie do 10 000 g i wymiarach, z których największy nie przekracza 1500 mm, a suma długości i największego obwodu mierzonego w innym kierunku niż długość nie przekracza 3000 mm;
sortowanie, przemieszczanie i doręczanie nadesłanych z zagranicy paczek pocztowych o masie do 20 000 g i wymiarach, o których mowa w pkt 1 lit. c.

Natomiast w myśl art. 45 ust. 2 tej ustawy, usług pocztowych, o których mowa w ust. 1, świadczonych dla nadawców masowych nie zalicza się do usług powszechnych.

W myśl art. 46 ust. 1 ww. ustawy Prawo pocztowe, do świadczenia usług powszechnych na terytorium całego kraju jest obowiązany operator wyznaczony. Zgodnie zaś z ust. 2 tego artykułu, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje świadczenie usług powszechnych:

w sposób jednolity w porównywalnych warunkach;
przy zapewnieniu na terytorium całego kraju rozmieszczenia:
1. placówek pocztowych operatora wyznaczonego zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 47 pkt 3 oraz
2. nadawczych skrzynek pocztowych odpowiedniego do zapotrzebowania na danym terenie;
z zachowaniem wskaźników czasu przebiegu przesyłek pocztowych;
po przystępnych cenach;
z częstotliwością zapewniającą co najmniej jedno opróżnianie nadawczej skrzynki pocztowej i doręczanie przesyłek pocztowych, co najmniej w każdy dzień roboczy i nie mniej niż przez 5 dni w tygodniu z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy;
w sposób umożliwiający uzyskanie przez nadawcę dokumentu potwierdzającego odbiór przesyłki rejestrowanej.

Analizując treść ww. art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy należy zauważyć, że kreuje on zwolnienie o charakterze przedmiotowo-podmiotowym. Zwolnienie to obejmuje nie wszystkie podmioty świadczące usługi pocztowe, ale tylko te, które posiadają status operatora obowiązanego do świadczenia takich usług. Na gruncie regulacji prawa pocztowego status podmiotu działającego w takim charakterze przypisuje się operatorowi wyznaczonemu do świadczenia powszechnych usług pocztowych. Natomiast ustanawianie operatora wyznaczonego regulują przepisy art. 71 ? art. 80 ustawy Prawo pocztowe.

Zaznaczyć trzeba, że samo posiadanie owego statusu jest jedynie przesłanką podmiotową objęcia określonych czynności zwolnieniem. Równocześnie występują uwarunkowania przedmiotowe, czyli innymi słowy tylko niektóre spośród usług świadczonych przez wyznaczonego operatora będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT. Ustawodawca w przepisie kładzie nacisk na ?powszechność? świadczonych usług pocztowych, także można z tego wnioskować, że te usługi świadczone przez operatora wyznaczonego, którym nie można przypisać przymiotu ?powszechności?, będą wyłączone ze zwolnienia i w konsekwencji będą podlegały opodatkowaniu tym podatkiem. Ponadto, jedna z kluczowych zasad wykładni prawa nakazuje zwolnienia (i wyłączenia) interpretować możliwie wąsko, ściśle, aby nie doprowadzić do nieuprawnionego rozszerzenia zakresu zwolnień.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca ? X. - w ramach prowadzonej działalności świadczy powszechne usługi pocztowe oraz usługi niepowszechne. W ramach obu kategorii usług X. doręcza paczki na terytorium kraju. W przypadku paczek należących do usług powszechnych jak i niepowszechnych kierowanych za granicę, zarówno na terytoria innych krajów Unii Europejskiej, jak również terytoria krajów spoza Unii, są one dostarczane do operatorów pocztowych działających w tych krajach, albo bezpośrednio środkami transportu X. albo środkami transportu innych przewoźników (lotniczych, drogowych lub morskich). Po dotarciu paczek do ich kraju przeznaczenia są one doręczane adresatom przesyłek przez operatora pocztowego działającego na terytorium tego kraju.

Nabywcami usług świadczonych poza terytorium UE mogą być podmioty mające siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski oraz podmioty zagraniczne nieposiadające siedziby ani miejsca działalności w naszym kraju. X., świadcząc usługi na rzecz zagranicznych nabywców (nieposiadających miejsca siedziby oraz miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce), traktuje je zgodnie z art. 28b ustawy o VAT, jako podlegające opodatkowaniu VAT w miejscu siedziby usługobiorcy (tj. poza terytorium Polski). W przypadku dostarczania paczek w ramach usług powszechnych poza terytorium UE na rzecz nabywców krajowych (mających siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski) X. stosuje zwolnienie z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o VAT.

Usługę doręczania paczek poza terytorium UE, niebędącą usługą powszechną, na rzecz podmiotów krajowych, X. opodatkowuje wg stawki podstawowej, tj. 23 %.

Z wniosku wynika zatem, że Wnioskodawca, jako operator usług pocztowych w ramach wykonywanej działalności świadczy, na podstawie przepisów ustawy Prawo pocztowe, zarówno usługi pocztowe powszechne ? zwolnione od podatku na podstawie ww. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i usługi pocztowe niepowszechne, które nie spełniają przesłanek warunkujących to zwolnienie.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy są świadczone przez Niego usługi pocztowe nie spełniające definicji usług powszechnych, dla których Spółka stosuje, z uwagi na brak zwolnienia, 23% stawkę podatku VAT. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania dla tych usług regulacji art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, tj. opodatkowania ich stawką podatku w wysokości 0% jako usług transportu międzynarodowego. Jednocześnie Spółka jest zdania, że ?uznanie przedmiotowych usług za usługi transportu międzynarodowego dla potrzeb stosowania preferencyjnej stawki, nie przesądza o utracie przymiotu usług pocztowych?.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Na mocy art. 83 ust. 3 ustawy, przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się:

przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:
1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej,
2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
4. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;
przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:
1. z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,
2. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt);
usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.

Stosownie do art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

towarów przez przewoźnika lub spedytora ? list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;
towarów importowanych ? oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Analizując powołane przepisy w kontekście wątpliwości Wnioskodawcy należy przede wszystkim podkreślić, że ? jak wyraźnie wskazano we wniosku ? Spółka świadczy usługi pocztowe, w tym usługi pocztowe niepowszechne będące przedmiotem zapytania ? w oparciu o przepisy Prawa pocztowego. Są to zatem usługi określonego rodzaju, a szczegółowe zasady ich świadczenia regulują odrębne przepisy.

Powołana wyżej ustawa Prawo pocztowe, jak stanowi art. 1, określa zasady wykonywania działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług pocztowych w obrocie krajowym i zagranicznym, zwanej dalej ?działalnością pocztową?.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 tej ustawy, usługę pocztową stanowi, wykonywane w obrocie krajowym lub zagranicznym, zarobkowe:

realizowane łącznie lub rozdzielnie przyjmowanie, sortowanie, doręczanie przesyłek pocztowych oraz druków bezadresowych;
przemieszczanie przesyłek pocztowych oraz druków bezadresowych, jeżeli jest wykonywane łącznie z przynajmniej jedną spośród czynności, o których mowa w pkt 1;
przesyłanie przesyłek pocztowych przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej, jeżeli na etapie przyjmowania, przemieszczania lub doręczania przekazu informacyjnego przyjmują one fizyczną formę przesyłki listowej;
prowadzenie punktów wymiany umożliwiających przyjmowanie i wymianę korespondencji między podmiotami korzystającymi z obsługi tych punktów;
realizowanie przekazów pocztowych.

W myśl natomiast art. 1 pkt 2 ww. ustawy, nie stanowi usługi pocztowej:

przemieszczanie i doręczanie własnych przesyłek, jeżeli jest wykonywane bez udziału osób trzecich;
przewóz rzeczy innych niż korespondencja, wykonywany na podstawie odrębnych przepisów;
wzajemna nieodpłatna wymiana korespondencji dokonywana przez wymieniające się podmioty;
przyjmowanie, sortowanie, przemieszczanie i doręczanie przesyłek przez pocztę specjalną ministra właściwego do spraw wewnętrznych;
przyjmowanie, sortowanie, przemieszczanie i doręczanie przesyłek przez wojskową pocztę polową.

Z kolei art. 3 cyt. ustawy, zawierający definicje w niej stosowane, w pkt 21 określa, że przez przesyłkę pocztową należy rozumieć rzecz opatrzoną oznaczeniem adresata i adresem, przedłożoną do przyjęcia lub przyjętą przez operatora pocztowego w celu przemieszczenia i doręczenia adresatowi. Paczka pocztowa, jak stanowi art. 3 pkt 14, to przesyłka rejestrowana, niebędąca przesyłką listową (...). Natomiast przemieszczenie, zgodnie z pkt 17 tego przepisu, jest to przewóz przesyłek pocztowych, druków bezadresowych oraz przekazów pocztowych przy wykorzystaniu dowolnych środków transportu.

Do świadczenia usług pocztowych w obrocie zagranicznym stosuje się przepisy ustawy, jeżeli międzynarodowe przepisy nie stanowią inaczej (art. 4 Prawa pocztowego).

W świetle powyższych regulacji ustawy Prawo pocztowe oraz definicji towarów zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a także ww. przepisu art. 83 ust. 3 ustawy, nie można usług transportu towarów utożsamiać z usługami pocztowymi, polegającymi na doręczaniu paczek, świadczonymi przez operatora pocztowego na podstawie odrębnych przepisów. Są to bowiem różnego rodzaju usługi, podlegające różnym regulacjom prawnym.

Dlatego też, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że usługa pocztowa polegająca na doręczaniu paczek, niestanowiąca powszechnej usługi pocztowej w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy oraz Prawa pocztowego, może być zakwalifikowana dla celów VAT jako usługa transportu międzynarodowego, opodatkowana ? zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy - stawką podatku 0%. Usługi pocztowe świadczone przez operatora pocztowego na podstawie przepisów ustawy Prawo pocztowe - zarówno powszechne jak i pozostałe usługi pocztowe, tzw. niepowszechne ? nie mogą być równocześnie usługami transportu międzynarodowego towarów, o których mowa w art. 83 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Niedopuszczalna jest, zdaniem tut. Organu, podwójna kwalifikacja usług ?dla potrzeb stosowania preferencyjnej stawki?.

Podsumowując, usługi będące przedmiotem zapytania, zdefiniowane i świadczone przez Wnioskodawcę jako niepowszechne usługi pocztowe, nie mogą być traktowane jako usługi transportu międzynarodowego w celu stosowanie 0% stawki podatku VAT. Z uwagi na to, że przepisy prawa podatkowego nie wymieniają przedmiotowych usług jako objętych preferencyjną stawką, usługi te podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 23%.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań 1 i 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Tym samym, udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 3 jest bezprzedmiotowe.

W odniesieniu do powołanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej tut. Organ zauważa, że została ona wydana w odmiennym stanie faktycznym, dotyczącym usług pośrednictwa spedycyjnego (w oparciu o kwalifikację usług dokonaną przez podatnika), nie dotyczyła zaś usług pocztowych.

Na zakończenie należy zauważyć, że postępowanie w przedmiocie wydania interpretacji opiera się wyłącznie na stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) przedstawionym przez Wnioskodawcę, tym bardziej, że w stosunku do tak opisanego stanu faktycznego wyrażane jest jego stanowisko. Organ nie może stanu faktycznego przedstawionego we wniosku własnymi ocenami podważać, ustalać, uzupełniać ani też zmieniać w jakimkolwiek zakresie. W postępowaniu w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji nie może być prowadzone postępowanie dowodowe zmierzające do zbierania materiałów dowodowych, tak jak ma to miejsce w postępowaniu podatkowym.

Jednocześnie trzeba wskazać, że zgodnie z regulacją zawartą w art. 15 ustawy - Ordynacja podatkowa, organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Oznacza to, że nie mają one umocowania prawnego do dokonywania interpretacji przepisów prawa innych niż przepisy prawa podatkowego. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie jest organem kompetentnym do dokonania oceny w zakresie stwierdzenia, czy usługi, które Wnioskodawca świadczy, stanowią powszechne lub niepowszechne usługi pocztowe w rozumieniu przepisów ww. ustawy Prawo pocztowe. Ustawa ta, choć powołana w ustawie o podatku od towarów i usług, nie jest elementem prawa podatkowego, wobec czego przepisy tej ustawy nie mogą być przedmiotem interpretacji udzielanej przez tut. Organ. Interpretacja taka wykraczałaby poza zakres interpretacji prawa podatkowego, do której uprawniony jest Dyrektor Izby Skarbowej w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej. Zatem, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o przedstawione w zdarzeniu przyszłym stwierdzenie, że usługa będąca przedmiotem zapytania nie stanowi powszechnej usługi pocztowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.