Czy Gmina słusznie nalicza podatek VAT od całej działki ewidencyjnej, pomimo że dana działka w planie (...)

Czy Gmina słusznie nalicza podatek VAT od całej działki ewidencyjnej, pomimo że dana działka w planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest w części na cele budowlane, a w części na cele inne niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 23.10.2008 r. (data wpływu 27.10.2008 r.) uzupełnionego w dniu 12.01.2009 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 05.01.2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży jednej działki ewidencyjnej, która w części przeznaczona jest na cele budowlane, a w części na cele inne niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.10.2008 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony w dniu 12.01.2009 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 05.01.2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży jednej działki ewidencyjnej, która w części przeznaczona jest na cele budowlane, a w części na cele inne niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina przy sprzedaży gruntów zabudowanych lub przeznaczonych pod zabudowę, a częściowo rolnych nalicza 22% stawkę podatku VAT od całej działki ewidencyjnej pomimo, że w operacie szacunkowym działka jest wyceniona w części jako rolna, a w części pod zabudowę i jest to zgodne z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

W uzupełnieniu do niniejszego wniosku Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem sprzedaży jest jedna działka o jednym numerze ewidencyjnym. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działka przeznaczona jest w części pod zabudowę zagrodową z możliwością zabudowy jednorodzinnej, a w części po teren użytków rolnych (np. z ogólnej powierzchni działki 0.20 ha ? 0.10 ha to teren przeznaczony pod zabudowę, a 0.10 ha to teren przeznaczony pod użytki rolne).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina słusznie nalicza podatek VAT od całej działki ewidencyjnej, pomimo że dana działka w planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest w części na cele budowlane, a w części na cele inne niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę...

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina słusznie nalicza podatek VAT od całej działki ewidencyjnej pomimo, że w jej skład wchodzi w części teren podlegający zwolnieniu od podatku VAT. Przepisy o podatku od towarów i usług wskazują, że dostawa terenów przeznaczonych pod zabudowę nie jest zwolniona od podatku VAT, a za dostawę towarów rozumiemy sprzedaż całej działki ewidencyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zmianami) zwanej dalej ustawą, czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług jest m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez odpłatną dostawę ? w myśl art. 7 ust. 1 ustawy ? rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towar należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy).

Co do zasady stawka podatku ? na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy ? wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. I tak, stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 2 (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2008 r.) wskazanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, w przypadku budynków i budowli lub ich części, zgodnie z zapisem ust. 2 pkt 1 tegoż artykułu rozumie się budynki i budowle lub ich części jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Obiektami budownictwa mieszkaniowego, według definicji zawartej w art. 2 pkt 12 ustawy są budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl art. 41 ust. 12a rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 ? wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. Ust. 12b artykułu 41 ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

  1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300m2;
  2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007r.

zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 249, poz. 1861) w § 5 ust. 1a pkt 2 dokonano rozszerzenia zastosowania stawki podatku VAT w wys. 7% do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 ? w zakresie, w jakim wymienione obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z powyższego wynika, że obiekty budownictwa lub ich części zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, które nie są objęte stawką 7% na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT, będą korzystały z obniżonej stawki na podstawie § 5 ust. 1a pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

Zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są budynki lub budowle trwale z gruntem związane albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

  1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,
  2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Gmina przy sprzedaży gruntów zabudowanych lub przeznaczonych pod zabudowę, a częściowo rolnych nalicza 22% stawkę podatku VAT od całej działki ewidencyjnej, która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest w części pod zabudowę zagrodową z możliwością zabudowy jednorodzinnej, a w części po teren użytków rolnych.

Analiza wskazanych wyżej przepisów oraz opisu przedstawionego we wniosku prowadzi do wniosku, iż:

  • przy dostawie terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę stosuje się zwolnienie na mocy art. 43. ust 1 pkt 9 ustawy
  • przy dostawie terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę stosuje się stawkę podstawową zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy
  • przy dostawie gruntów zabudowanych budynkiem mieszkalnym zgodnie z art. 41 ust. 12-12c lub § 5 ust. 1a pkt ww. rozporządzenia Ministra Finansów, stosuje się 7% stawkę podatku, dostawa gruntu związanego z tym obiektem jako niewyłączona z podstawy opodatkowania tegoż obiektu na mocy art. 29 ust. 5 ustawy , również objęta jest stawką 7%
  • przy dostawie gruntów zabudowanych budynkiem lub budowlą, które na mocy art. 43 ust. 2 pkt 1 uważane są za towary używane stosuje się zwolnienie zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2, dostawa gruntu związanego z tym obiektem jako niewyłączona z podstawy opodatkowania tegoż obiektu na mocy art. 29 ust. 5 ustawy , również objęta jest zwolnieniem

Podkreślenia wymaga fakt, iż co do zasady jedna dostawa towarów podlega jednej stawce podatku VAT, możliwe jest jednak oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność.

Zatem fakt, iż w przedmiotowej sprawie przedmiotem dostawy jest jedna działka ewidencyjna, która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego w części przeznaczona jest pod zabudowę zagrodową z możliwością zabudowy jednorodzinnej, a w części jako teren użytków rolnych, pozostaje bez wpływu na właściwe zastosowanie stawki podatki od towarów i usług.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż stosuje się 22% stawkę podatku od sprzedaży całej działki ewidencyjnej pomimo, że w jej skład wchodzi w części teren podlegający zwolnieniu od podatku VAT należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika