W zakresie rozpoznania podatnika dla celów określenia miejsca świadczenia usług

30.12.2014

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2014 r. (data wpływu 2 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania podatnika dla celów określenia miejsca świadczenia usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania podatnika dla celów określenia miejsca świadczenia usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, który świadczy usługi prawnicze oraz usługi doradztwa podatkowego (dalej: ?Usługi") na rzecz podmiotów posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej (dalej: ?Kontrahent" lub odpowiednio w liczbie mnogiej; ?Kontrahenci").

Z uwagi na to, że Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zachodzi potrzeba ustalenia miejsca świadczenia Usług, zgodnie z Rozdziałem 3 Działu V ustawy o VAT.

W konsekwencji, Wnioskodawca ustala podatnika obowiązanego do rozliczenia podatku VAT. W celu weryfikacji statusu Kontrahentów na potrzeby ustalenia miejsca świadczenia Usług, Wnioskodawca zwraca się do Kontrahentów z prośbą o podanie numeru VAT-UE, a po jego otrzymaniu weryfikuje otrzymany numer VAT-UE np. w Systemie Wymiany Informacji o VAT, przy pomocy formularza zamieszczonego na stronie internetowej http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies/vatRequest.html. Jeżeli w wyniku przeprowadzonej weryfikacji, Wnioskodawca otrzyma informację, że Kontrahent posiada aktywny numer VAT-UE oraz potwierdzi jego imię i nazwisko albo nazwę oraz adres, a nadto Wnioskodawca nie posiada informacji odmiennych (np. w zakresie wykorzystania świadczonych usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni lub członków stowarzyszenia), Wnioskodawca uznaje, że Kontrahent jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ust. 1 ustawy o VAT.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy sytuacji, gdy otrzyma on od Kontrahenta informację, że Kontrahent nie posiada numeru VAT-UE albo gdy nie otrzyma on od Kontrahenta informacji, czy Kontrahentowi został nadany numer VAT-UE, ani też informacji, czy Kontrahent wystąpił o zarejestrowanie do celów VAT w państwie siedziby lub w państwie, w którym Kontrahent ma stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej - jeżeli Usługi świadczone są przez Wnioskodawcę dla takiego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej przez Kontrahenta.

W takiej sytuacji, Wnioskodawca zwraca się do Kontrahenta celem pozyskania od niego: oświadczenia o prowadzeniu działalności gospodarczej lub też dokumentu z rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez organy właściwe dla kraju siedziby/ stałego miejsca prowadzenia działalności Kontrahenta, potwierdzającego, że Kontrahent figuruje w przedmiotowym rejestrze przedsiębiorców.

Po uzyskaniu dokumentów, o których mowa powyżej (oświadczenia o prowadzeniu działalności gospodarczej lub informacji z właściwego rejestru przedsiębiorców), o ile Wnioskodawca nie posiada informacji odmiennych, Wnioskodawca uznaje, że Kontrahent jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ust. 1 lit. a lub b ustawy o VAT.

W konsekwencji, Wnioskodawca uznaje, że miejsce świadczenia Usług na rzecz takiego Kontrahenta znajduje się w państwie, w którym siedzibę ma Kontrahent lub - jeżeli Usługi świadczone są dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Kontrahenta - w państwie, w którym znajduje się to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Jednocześnie, Wnioskodawca uznaje, że świadczenie Usług na rzecz takiego Kontrahenta nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdarzają się jednak sytuacje, w których Kontrahent nie przekazuje dokumentów, o których mowa powyżej (oświadczenia o prowadzeniu działalności gospodarczej lub informacji z właściwego rejestru przedsiębiorców). W takiej sytuacji, Wnioskodawca weryfikuje, czy Kontrahent jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a pkt 1 ustawy o VAT, analizując w szczególności: (1.) informacje o Kontrahencie uzyskane od niego w toku świadczenia Usług, w tym informacje wynikające z treści oraz charakteru Usług wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta, (2.) informacje o działalności Kontrahenta pozyskane np. ze strony internetowej Kontrahenta albo ze stron internetowych serwisów branżowych, (3.) informacje z ogólnodostępnych, w tym komercyjnych, internetowych baz danych, zawierających informacje o podmiotach zarejestrowanych w rejestrach przedsiębiorców, właściwych dla kraju siedziby Kontrahenta/ stałego miejsca prowadzenia działalności takiego Kontrahenta.

Jeżeli z informacji pozyskanych przez Wnioskodawcę w sposób opisany powyżej wynika, że Kontrahent prowadzi działalność gospodarczą, a Wnioskodawca nie posiada informacji odmiennych w szczególności wskazujących na zastosowanie art. 28b ust. 4 ustawy o VAT, Wnioskodawca uznaje, że Kontrahent jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, Wnioskodawca uznaje, że miejsce świadczenia Usług na rzecz takiego Kontrahenta znajduje się w państwie, w którym siedzibę ma Kontrahent, lub - jeżeli Usługi świadczone są dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Kontrahenta w państwie, w którym znajduje się to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Jednocześnie świadczenie Usług na rzecz takiego Kontrahenta nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca ma prawo uznać, że Kontrahent jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ust. 1 ustawy o VAT w sytuacji, gdy Kontrahent nie przekazał Wnioskodawcy numeru VAT UE, a jednocześnie Wnioskodawca nie dysponuje informacją, czy Kontrahent wystąpił o rejestrację do celów VAT i o nadanie numeru VAT UE, albo Kontrahent poinformował Wnioskodawcę, że nie wystąpił o rejestrację do celów VAT, a jednocześnie Wnioskodawca posiada oświadczenie o prowadzeniu przez Kontrahenta działalności gospodarczej lub informację z rejestru przedsiębiorców, prowadzonego przez właściwe władze kraju siedziby/stałego miejsca prowadzenia działalności Kontrahenta, potwierdzającą fakt zarejestrowania Kontrahenta w przedmiotowym rejestrze przedsiębiorców?
Czy Wnioskodawca ma prawo uznać, że Kontrahent jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ust. 1 ustawy o VAT w sytuacji, gdy Kontrahent nie przekazał Wnioskodawcy numeru VAT-UE, a jednocześnie Wnioskodawca nie dysponuje informacją, czy Kontrahent wystąpił o rejestrację do celów VAT i o nadanie numeru VAT-UE, albo Kontrahent poinformował Wnioskodawcę, że nie wystąpił o rejestrację do celów VAT, a jednocześnie Wnioskodawca posiada informacje, zgromadzone w sposób, o którym mowa w opisie stanu faktycznego, potwierdzające fakt prowadzenia przez Kontrahenta działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy;

Stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania oznaczonego numerem 1.

W ocenie Wnioskodawcy, ma on prawo uznać, że Kontrahent jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ust. 1 ustawy o VAT w sytuacji, gdy Kontrahent nie przekazał Wnioskodawcy numeru VAT-UE, a jednocześnie Wnioskodawca nie dysponuje informacją czy Kontrahent wystąpił o rejestrację do celów VAT i o nadanie numeru VAT-UE, albo Kontrahent poinformował Wnioskodawcę, że nie wystąpił o rejestrację do celów VAT, a jednocześnie Wnioskodawca posiada oświadczenie o prowadzeniu przez Kontrahenta działalności gospodarczej lub informację z rejestru przedsiębiorców, prowadzonego przez właściwe władze kraju siedziby/ stałego miejsca prowadzenia działalności Kontrahenta, potwierdzającą fakt zarejestrowania Kontrahenta w przedmiotowym rejestrze przedsiębiorców.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług określona została w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, iż miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem wskazanych w tej jednostce redakcyjnej przepisów ustawy o VAT.

Z kolei, w myśl art. 28b ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 28a ustawy o VAT, na potrzeby Rozdziału 3 Działu V ustawy o VAT, dotyczącego miejsca świadczenia:

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel, czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 ustawy o VAT,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów łub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Mając na względzie powołany art. 28a pkt 1 ustawy o VAT, dla rozstrzygnięcia co do miejsca świadczenia usług na rzecz Kontrahenta, istotne jest ustalenie, czy Kontrahent prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, przy czym ustawa o VAT w art. 15 ust. 2 definiuje działalność gospodarczą jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W sytuacji, gdy Kontrahent prowadzi działalność gospodarczą, to nawet pomimo braku formalnej rejestracji dla celów VAT w państwie siedziby, jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a pkt 1 ustawy o VAT. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w orzecznictwie (por. wyrok WSA w Białymstoku z dnia 8 maja 2013 r., sygn. akt: I SA/Bk 108/13, orzeczenia.nsa.gov.pl) oraz w interpretacjach wydawanych przez Ministra Finansów (por. Interpretacja indywidualna z dnia 3 lipca 2012 r., sygn. akt: IPPP3/443-398/12-2/SM, sip.mf.gov.pl).

Wnioskodawca wskazuje, że właściwe rozpoznanie statusu Kontrahenta jako podatnika obciąża Wnioskodawcę. W tej kwestii Wnioskodawca w dużej mierze zdany jest na informacje i dokumenty dostarczone mu przez Kontrahenta.

W tym kontekście, Wnioskodawca wskazuje, że Rozporządzenie Wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE seria L Nr 77, str. 1, dalej: ?Rozporządzenie?; Dyrektywa 2006/112/WE w sprawie wspólnego podatku od wartości dodanej dalej jako: ?Dyrektywa?), wprowadziło od 1 lipca 2011 r. regulacje określające okoliczności mające znaczenie przy potwierdzaniu statusu nabywcy usług jako podatnika podatku od towarów i usług.

W myśl art. 17 ust. 1 Rozporządzenia, status nabywcy usługi jako podatnika lub niepodatnika ustala się na podstawie art. 9-13 Dyrektywy oraz jej art. 43. Z kolei w art. 18 Rozporządzenia w ust. 1 stwierdza się, iż o ile usługodawca nie ma odmiennych informacji, może uznać, że usługobiorca prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty ma status podatnika;

gdy usługobiorca przekazał mu swój indywidualny numer identyfikacyjny VAT i usługodawca uzyska potwierdzenie ważności tego numeru identyfikacyjnego, a także nazwiska/nazwy i adresu przypisanych temu numerowi zgodnie z art. 31 rozporządzenia Rady (WE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej;
gdy usługobiorca nie otrzymał jeszcze indywidualnego numeru identyfikacyjnego VAT, ale poinformował usługodawcę, że zwrócił się z wnioskiem o jego nadanie i usługodawca uzyska dowolny inny dowód potwierdzający, że usługobiorca jest podatnikiem lub osobą prawną niebędącą podatnikiem, w stosunku do której wymagana jest identyfikacja do celów VAT, oraz jeżeli dokona w rozsądnym zakresie weryfikacji rzetelności przedstawionych przez usługobiorcę danych za pomocą zwykłych, handlowych środków bezpieczeństwa, takich jak środki dotyczące kontroli tożsamości lub płatności.

W ust. 2 podaje się, że o ile usługodawca me ma odmiennych informacji może uznać, że usługobiorca prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty ma status osoby niebędącej podatnikiem, jeżeli wykaże, że ten usługobiorca nie przekazał mu swojego indywidualnego numeru identyfikacyjnego VAT.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że wystarczającym dla uznania Kontrahenta za podatnika, o którym mowa w art. 28a ustawy o VAT byłby fakt pozyskania od niego numeru VAT UE oraz zweryfikowanie go przez Wnioskodawcę. Jeśli jednak Kontrahent nie przekazuje Wnioskodawcy numeru VAT nadanego przez państwo członkowskie, w którym posiada siedzibę bądź stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, to konieczne jest zweryfikowanie, czy Kontrahent prowadzi działalność gospodarczą.

Z kolei, zgodnie z wytycznymi Komitetu VAT (dokument roboczy nr 634, 88 posiedzenie Komitetu VAT ? 13-14 lipca 2009 r.), w sytuacji, gdy usługi mogą być opodatkowane u nabywcy, usługodawca powinien uzyskać ?odpowiednie informacje" od swojego klienta i przeprowadzić ?rozsądną weryfikację" takich informacji przy użyciu istniejących procedur bezpieczeństwa.

Przepisy ustawy o VAT nie określają, jakie dokumenty potwierdzają status bycia podatnikiem na potrzeby ustalenia miejsca świadczenia usług przez podmiot zagraniczny. Mając na względzie art. 180 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z dnia 10 maja 2012 r.; Dz. U. z 2012 r., poz, 749 ze zm.) ( który stanowi iż jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem, należy stwierdzić, że dokumenty wskazane przez Wnioskodawcę w postaci: (1.) oświadczenia Kontrahenta o prowadzeniu działalności gospodarczej, (2.) dokumentu z rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez organy właściwe dla miejsca siedziby Kontrahenta/ stałego miejsca prowadzenia działalności, potwierdzającego, że Kontrahent jest zarejestrowany w przedmiotowym rejestrze, można uznać za wystarczające dla potwierdzenia statusu Kontrahenta jako podatnika dla potrzeb prawidłowego rozliczenia świadczonych przez Wnioskodawcę Usług.

Zaprezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego:

w Interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego o sygn. IPPP3/443-398/12-2/SM, wydanej w dniu 3 lipca 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której stwierdzono: ?Biorąc zatem pod uwagę powołane wyżej przepisy w kontekście przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że wskazany przez Wnioskodawcę certyfikat, wystawiony przez Departament Rejestracji Przedsiębiorstw Ministerstwa Handlu, Przemysłu i Turystyki Republiki Cypryjskiej zaświadczający, iż przedsiębiorstwo klienta jest firmą istniejącą, zarejestrowaną w Republice Cypryjskiej, można uznać za wystarczający dokument dla potwierdzenia statusu usługobiorcy jako podatnika dla potrzeb prawidłowego rozliczenia świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych",
w Interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego o sygn. IPPP3/443-31/12-4/KC, wydanej w dniu 13 kwietnia 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której stwierdzono: ?Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy w kontekście przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że wskazany przez Wnioskodawcę wyciąg z luksemburskiego rejestru handlowego, z którego wynika między innymi, że Klient jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, adres siedziby i numer wpisu do rejestru handlowego, można uznać za wystarczający dokument dla potwierdzenia statusu usługobiorcy jako podatnika dla potrzeb prawidłowego rozliczenia świadczonej przez Wnioskodawcę usługi zarządzania portfelem.?

Stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania oznaczonego numerem 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca ma prawo uznać, że Kontrahent jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ust. 1 ustawy o VAT w sytuacji, gdy Kontrahent nie przekazał Wnioskodawcy numeru VAT-UE, a jednocześnie Wnioskodawca nie dysponuje informacją, czy Kontrahent wystąpił o rejestrację do celów VAT i o nadanie numeru VAT-UE, albo Kontrahent poinformował Wnioskodawcę, że nie wystąpił o rejestrację do celów VAT, a jednocześnie Wnioskodawca posiada informacje, zgromadzone w sposób, o którym mowa w opisie stanu faktycznego, potwierdzające fakt prowadzenia przez Kontrahenta działalności gospodarczej.

Analogicznie jak w przypadku uzasadnienia do pytania 1 wystarczającym dla uznania Kontrahenta za podatnika, o którym mowa w art. 28a ustawy o VAT byłby fakt pozyskania takich informacji, które w sposób obiektywny umożliwiają stwierdzenie że Kontrahent prowadzi działalność gospodarczą w miejscu, w którym posiada siedzibę bądź stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona.

Przepisy ustawy o VAT nie określają jakie dokumenty potwierdzają status bycia podatnikiem na potrzeby ustalenia miejsca świadczenia usług przez podmiot zagraniczny. Mając na względzie art. 180 par, 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z dnia 10 maja 2012 r., Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), który stanowi, iż jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawca posiada w szczególności: (1.) informacje o Kontrahencie uzyskane od niego w toku świadczenia usług prawnych lub usług doradztwa podatkowego, w tym informacje wynikające z treści oraz charakteru czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta, (2.) informacje o działalności Kontrahenta pozyskane np. ze strony internetowej Kontrahenta albo ze stron internetowych serwisów branżowych, (3.) informacje z ogólnodostępnych, w tym komercyjnych, internetowych baz danych, zawierających informacje o podmiotach zarejestrowanych w rejestrach przedsiębiorców, właściwych dla kraju siedziby/ stałego miejsca prowadzenia działalności Kontrahenta i z informacji tych wynika, że Kontrahent prowadzi działalność gospodarczą, a Wnioskodawca nie posiada informacji odmiennych, w szczególności wskazujących na zastosowanie art. 28b ust. 4 ustawy o VAT, Wnioskodawca ma prawo uznać, że Kontrahent jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ust. 1 ustawy o VAT.

Zaprezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie przykładowo w Interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego o sygn. IPPP3/443-421/12-2/BH, wydanej w dniu 17 maja 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której stwierdzono: ?Zatem żaden z powyższych aktów nie zawiera w istocie przykładów dokumentów, świadczących o tym, że nabywca usługi spełnia definicję podatnika w sytuacji, gdy nie przekaże numeru identyfikacji VAT. Zatem słusznym wydaje się stwierdzenie, że dopuszczalne są informacje zawarte w dowolnej formie, które są wiarygodne, jak np.: zaświadczenie z właściwego dla kontrahenta urzędu podatkowego lub Izby Handlowej wskazujące, że kontrahent jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą.?

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.