Czy dla zastosowania stawki 0% dla realizowanych przez Wnioskodawcę transakcji WDT konieczne jest posiadanie (...)

Czy dla zastosowania stawki 0% dla realizowanych przez Wnioskodawcę transakcji WDT konieczne jest posiadanie dokumentu przewozowego CMR (zawierającego podpis nabywcy potwierdzający odbiór towaru) oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku w formie papierowej, czy wystarczy ich zeskanowana wersja otrzymana przez Wnioskodawcę drogą elektroniczną za pośrednictwem skrzynki mailowej?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2014 r. (data wpływu 3 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 3 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Spółka pod firmą E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka jawna (dalej jako: ?Wnioskodawca?) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i dystrybucji artykułów higienicznych, sanitarnych i kosmetycznych, takich jak: płatki kosmetyczne, patyczki higieniczne, ściereczki oraz chusteczki. Wnioskodawca część swojej produkcji dostarcza do krajów Unii Europejskiej w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 Ustawy o VAT (datej jako: ?WDT?).

Nabywcy towarów są podatnikami podatku od wartości dodanej, zarejestrowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych i posiadają ważny numer VAT UE, Wnioskodawca zleca transport profesjonalnemu przewoźnikowi albo firmie logistycznej, która jest odpowiedzialna m.in. za wynajęcie firm transportowych realizujących dostawy do nabywców produktów Wnioskodawcy.


Wnioskodawca otrzymuje od przewoźników (firmy logistycznej) następujące dokumenty związane ze zrealizowanym transportem:


  1. dokumenty przewozowe CMR podpisane przez przewoźnika, jak również odbiorcę;
  2. dokument zatytułowany ?Packing list?, który zawiera specyfikację poszczególnych sztuk ładunku m.in. ilość oraz wagę,
  3. faktury VAT za wykonaną usługę transportową.

Wnioskodawca posiada również kopie wystawionych na rzecz kontrahentów faktur VAT bez podpisu odbiorcy. Ponadto Wnioskodawca zazwyczaj (aczkolwiek nie zawsze) jest w stanie przedstawić zamówienie złożone przez kontrahenta, korespondencję handlową oraz potwierdzenie otrzymania płatności za dostarczony towar.

W celu usprawnienia obiegu dokumentów Wnioskodawca planuje wdrożenie rozwiązania, w ramach którego dokumenty od niektórych przewoźników tj. dokumenty przewozowe CMR z podpisem odbiorcy oraz ?Packing list? byłyby przesyłane Wnioskodawcy wyłącznie w formie czytelnych skanów za pośrednictwem poczty elektronicznej na skrzynkę mailową Wnioskodawcy. Papierowa forma tych dokumentów byłaby w dyspozycji przewoźników, a na żądanie Wnioskodawcy dokumenty w formie papierowej mogłyby zostać mu udostępnione. Takie rozwiązanie ma na celu m.in. minimalizację formalności oraz uproszczenie procesu kompletowania dowodów dokumentujących wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Wnioskodawca, co do zasady będzie dysponował wyłącznie zeskanowaną wersją dokumentów przewozowych (zawierających podpis nabywcy potwierdzający odbiór towaru) oraz dokumentów ?Packing list? zawierających specyfikację poszczególnych sztuk ładunku.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy dla zastosowania stawki 0% dla realizowanych przez Wnioskodawcę transakcji WDT konieczne jest posiadanie dokumentu przewozowego CMR (zawierającego podpis nabywcy potwierdzający odbiór towaru) oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku w formie papierowej, czy wystarczy ich zeskanowana wersja otrzymana przez Wnioskodawcę drogą elektroniczną za pośrednictwem skrzynki mailowej?


Zdaniem Wnioskodawcy:


Dla zastosowania stawki 0% dla realizowanych przez Wnioskodawcę transakcji WDT wystarczające jest posiadanie dokumentu przewozowego (zawierającego podpis nabywcy potwierdzający odbiór towaru) oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku w wersji skanu, otrzymanego za pośrednictwem komunikacji elektronicznej na skrzynkę pocztową Wnioskodawcy, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspótnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Posiadanie bowiem skanu dokumentu przewozowego zawierającego podpis nabywcy potwierdzający odbiór towaru oraz skanu specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku jest wystarczające dla spełnienia przez Wnioskodawcę wynikającego z art. 42 ust. 3 pkt 1 Ustawy o VAT warunku posiadania przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy dowodów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1) i pkt 3) tj. dokumentu przewozowego otrzymanego od przewoźnika oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku.


Powyższe opiera się na założeniu, iż o tym czy Wnioskodawca dysponuje dokumentami o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1) i pkt 3) Ustawy o VAT nie decyduje forma w jakiej te dokumenty Wnioskodawca otrzymał i w jakiej je przechowuje, ale sam fakt dysponowania ich treścią, w tym w formie skanu papierowego dokumentu przewozowego.


Zgodnie z art. 41 ust. 3 Ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%. Według art. 42 ust. 1 Ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0%, pod warunkiem że:


  1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
  2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2, zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, są następujące dokumenty jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:


  1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju w przypadku gdy przewóz towarów jest z zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
  2. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

W ocenie Wnioskodawcy, za dokumenty przewozowe, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1) Ustawy o VAT można uznać w szczególności skan podpisanego przez nabywcę towarów dokumentu przewozowego otrzymanego od przewoźnika (skan podpisanego przez nabywcę dokumentu CMR).


Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę fakt, że przepisy Ustawy o VAT nie stanowią o formie dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 pkt 1, każda forma tych dokumentów jest dopuszczalna. W opinii Wnioskodawcy, otrzymane przez nią drogą elektroniczną skany podpisanych przez nabywcę dokumentów przewozowych CMR oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku zawartych w dokumencie zatytułowanym ?Packing list? stanowią dowód dostarczenia towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

W opinii Wnioskodawcy, uzasadnia to fakt, iż w obliczu przyjętej na gruncie wykładni prawa unijnego zasady proporcjonalności i neutralności opodatkowania VAT, przesłanki określone w art. 42 ust. 3 Ustawy o VAT, powinny być uznane za spełnione również w sytuacji, gdy fakt dostarczenia towarów na terytorium innego państwa członkowskiego potwierdzany jest przy pomocy zeskanowanego i podpisanego przez nabywcę dokumentu CMR (obok specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku).


Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej podkreślał bowiem wielokrotnie, że uznanie danej dostawy za czynności wewnątrzwspólnotowe musi być dokonywane na podstawie elementów obiektywnych, takich jak fizyczne przemieszczenie towarów pomiędzy państwami członkowskimi. Natomiast przepisy, do przyjęcia których państwa członkowskie są upoważnione w celu zapewnienia prawidłowego poboru podatku i uniknięcia oszustw podatkowych, nie mogą być wykorzystywane w sposób, który podważałby neutralność podatku VAT (np. wyrok z dnia 27 września 2007 r. w sprawie C 409/04 Teleos plc i in. przeciwko Commissioners of Customs Excise oraz w sprawie C 146/05 Albert Collée przeciwko Finanzamt Limburg an der Lahn).

Potwierdzeniem tego, że zbyt wąskie interpretowanie przepisów dotyczących prawa do zastosowania stawki 0% w WDT mogłoby doprowadzić do naruszenia fundamentalnych zasad podatku VAT, tj.

zasad neutralności i proporcjonalności, jest także wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2010 r. (sygn. I FSK 1421/08), w którym rozpatrując sprawę możliwości zastosowania stawki 0% na podstawie kserokopii lub faksu dokumentu przewozowego, wskazał, że: ?stosowanie stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest wyjątkiem od reguły, lecz regułą, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej. Oznacza to, że wykładnia przepisów dotyczących warunków, od których spełnienia zależy prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatkowej, powinna być rozszerzająca, a nie zawężająca, zaś wszelkie wątpliwości dotyczące opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów powinny być rozstrzygane na korzyść reguły ogólnej, czyli stosowania stawki 0%?. W związku z tym, w ocenie sądu ?dopuszczalna będzie więc każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniona była autentyczność dokumentu. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesłanemu w formie elektronicznej, czy faksem?.


Zaprezentowany pogląd potwierdzony został także w interpretacjach podatkowych wydawanych w imieniu Ministra Finansów przez upoważnione Izby Skarbowe, w tym m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 11 stycznia 2013 r. (ILPP4/443-445/12-4/ISN), stwierdził, iż ?Zauważyć w tym miejscu należy, że powołane powyżej przepisy nie stanowią o formie dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej, nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu np.: w formie elektronicznej, skanem czy faxem. Przenosząc powyższe na grunt przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących uprawnienia do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie dla zastosowania stawki 0% dla realizowanych przez Spółkę transakcji WDT nie jest konieczne posiadanie dokumentu przewozowego w formie papierowej, wystarczy jego wersja elektroniczna (w szczególności skan ? wraz z podpisem nabywcy potwierdzającym odbiór towaru)".


Reasumując, dla stwierdzenia posiadania przez Wnioskodawcę dowodów o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1) i pkt 3) Ustawy o VAT tj. odpowiednio dokumentu przewozowego otrzymanego od przewoźnika oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (przy założeniu, iż ich treść łącznie potwierdza dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju) wystarczające jest posiadanie tych dokumentów w wersji elektronicznej (skan), bez konieczności posiadania wersji papierowej tych dokumentów, jak również niezależnie i bez konieczności posiadania innych dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT.

Konieczność posiadania ?innych dokumentów? wskazujących, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, o których mowa w art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT, może się zaktualizować dopiero wówczas, gdy dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT (niezależenie od tego, czy Wnioskodawca posiada je w formie papierowej lub w formie skanu), nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:


  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Art. 13 ust. 1 ustawy stanowi, że przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy, uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.


Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.


W myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:


  1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
  2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
  3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Biorąc pod uwagę powyższy przepis należy stwierdzić, że możliwość zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów istnieje, gdy spełnione zostaną łącznie warunki dotyczące statusu dostawcy oraz nabywcy, a także posiadania przez dostawcę stosownej dokumentacji.


Jak stanowi przepis art. 42 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:


  • dokumenty przewozowe otrzymane przez przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju ? w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi);
  • specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

    - z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.


Na mocy art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

  1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
  2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
  3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
  4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Dokumenty wskazane w art. 42 ust. 11 ustawy pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza dostarczenia towarów do nabywcy, a prawo podatnika do zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie powinno gwarantować podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych.


W niniejszej kwestii należy odnieść się również do przepisu art. 138 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE. L. 2006.347.1, z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, dokonane dla innego podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów.


W myśl art. 131 ww.

Dyrektywy, zwolnienia przewidziane w rozdziałach 2-9 (zatem także w cyt. art. 138 ust. 1 Dyrektywy) stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych i na warunkach ustalanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.


Powyższy zapis wskazuje zatem, że Dyrektywa sama nie określa rodzaju dokumentów potwierdzających fakt wywozu towarów, których posiadanie jest konieczne, lecz ich ustalenie pozostawia w gestii poszczególnych krajów członkowskich. Zatem, zakres warunków formalnych, jakie mogą zostać określone przez państwa członkowskie dla zastosowania przez podatników zwolnienia (stawki 0%) przy wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, może zostać ustalony swobodnie na tyle, na ile nie jest ograniczony celami sprecyzowanymi w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE.


Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji, tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go nabywcy w ramach dostawy w państwie przeznaczenia.

W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest ?łączne? posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.


W świetle wskazanego art. 42 ust. 1, ust. 3 i ust. 11 ustawy, dla zastosowania stawki 0% wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o ile łącznie potwierdzają one fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.


Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i dystrybucji artykułów higienicznych, sanitarnych i kosmetycznych. Wnioskodawca część swojej produkcji dostarcza do krajów Unii Europejskiej w ramach WDT. Nabywcy towarów są podatnikami podatku od wartości dodanej, zarejestrowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych i posiadają ważny numer VAT UE. Wnioskodawca zleca transport profesjonalnemu przewoźnikowi albo firmie logistycznej. Wnioskodawca otrzymuje od przewoźników (firmy logistycznej) następujące dokumenty związane ze zrealizowanym transportem:


  • dokumenty przewozowe CMR podpisane przez przewoźnika, jak również odbiorcę;
  • dokument zatytułowany ?Packing list?, który zawiera specyfikację poszczególnych sztuk ładunku m.in. ilość oraz wagę,
  • faktury VAT za wykonaną usługę transportową.

Wnioskodawca posiada również kopie wystawionych na rzecz kontrahentów faktur VAT bez podpisu odbiorcy. Ponadto Wnioskodawca zazwyczaj (aczkolwiek nie zawsze) jest w stanie przedstawić zamówienie złożone przez kontrahenta, korespondencję handlową oraz potwierdzenie otrzymania płatności za dostarczony towar.

W celu usprawnienia obiegu dokumentów Wnioskodawca planuje wdrożenie rozwiązania, w ramach którego dokumenty od niektórych przewoźników tj. dokumenty przewozowe CMR z podpisem odbiorcy oraz ?Packing list? byłyby przesyłane Wnioskodawcy wyłącznie w formie czytelnych skanów za pośrednictwem poczty elektronicznej na skrzynkę mailową Wnioskodawcy. Papierowa forma tych dokumentów byłaby w dyspozycji przewoźników, a na żądanie Wnioskodawcy dokumenty w formie papierowej mogłyby zostać mu udostępnione. Wnioskodawca, co do zasady będzie dysponował wyłącznie zeskanowaną wersją dokumentów przewozowych (zawierających podpis nabywcy potwierdzający odbiór towaru) oraz dokumentów ?Packing list? zawierających specyfikację poszczególnych sztuk ładunku.


W przedstawionej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy w odniesieniu do opisanych transakcji dostaw wewnątrzwspólnotowych, posiadane skany dokumentów (tj. specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, a także dokumentu przewozowego CMR, podpisanego przez nabywcę) otrzymane drogą mailową będą uprawniały Spółkę do zastosowania dla tych transakcji 0% stawkę VAT.

Jak wynika z powołanych wyżej uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy w innym kraju UE. Istotą przywołanych przepisów jest przede wszystkim zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze skutki podatkowe, niż w przypadku dostaw krajowych.


Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Przy czym, przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dowodów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Dokument ten powinien jednak jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.


Jeżeli zatem będzie to dokument udostępniony w formie elektronicznej - e-mail, ksero, skan lub faks ww. dokumentu, nie budzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

W konsekwencji, dla zastosowania stawki 0% dla realizowanych przez Wnioskodawcę transakcji WDT wystarczą skany dokumentu przewozowego CMR (zawierającego podpis nabywcy potwierdzający odbiór towaru) oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku otrzymane przez Wnioskodawcę drogą elektroniczną za pośrednictwem skrzynki mailowej.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika