Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, naliczyć, (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2012 r. (data wpływu 13 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 kwietnia 2012 r. (data wpływu 6 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą kierowcom ryczałtów za nocleg ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 1, 2 i 3 oraz art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z czym, pismem z dnia 28 marca 2012 r., na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 28 marca 2012 r., skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 29 marca 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 5 kwietnia 2012 r. (data wpływu 6 kwietnia 2012 r.), nadanym w polskiej placówce operatora publicznego w dniu 5 kwietnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną i prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu usług transportowych na terenie kraju oraz poza granicami kraju. Wnioskodawca zatrudnia kierowców na podstawie umów o pracę. Samochody, którymi jeżdżą kierowcy wyposażone są w miejsca do spania (łóżka).

Z tytułu wykonywania podróży służbowej poza granicami kraju, kierowcy mają wypłacane diety. Wnioskodawca zamierza wypłacać ryczałty za noclegi w wysokości określonej w załączniku do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca podał, iż prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Działalność opodatkowana jest zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych (19% podatek liniowy). Prowadzi księgi handlowe (ustawa o rachunkowości).

Kierowcy zatrudnieni są na podstawie umów o pracę. Samochody, którymi jeżdżą wyposażone są w miejsca do spania (leżanki). Z tytułu wykonywania zadań służbowych, kierowcy mają wypłacane diety.

Wnioskodawca zamierza wypłacać kierowcom ryczałty za noclegi w wysokości 25% limitu za noclegi określonego w załączniku do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. Ryczałty za noclegi nie będą przysługiwały za czas przejazdu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wartość wypłaconych ryczałtów za noclegi będzie kosztem podatkowym w firmie...
2. Czy kwota ryczałtów jest elementem niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...
   
   

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca przeformułował zadane pytania:

1. Czy kwota ryczałtów za noclegi wypłacana kierowcom, będzie kosztem podatkowym w firmie...
2. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, naliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od wypłaconych pracownikom ryczałtów, traktując je jako przychód pracowników...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone numerem 2, natomiast odnośnie pytania Nr 1, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r., pracownikowi będzie przysługiwał zwrot kosztów noclegów. Ponieważ pracownik nie przedłoży rachunku za nocleg, będzie przysługiwał mu ryczałt w wysokości 25% limitu określonego w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnione od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy, w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Wnioskodawca uważa, że ryczałty za nocleg zwolnione są od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W uzupełnieniu własnego stanowiska Wnioskodawca dodał, iż wypłacone w związku z wykonywanymi zadaniami służbowymi ryczałty za nocleg, nie stanowią przychodów pracownika. Wobec czego, Wnioskodawca jako płatnik, nie naliczy, nie pobierze i nie odprowadzi zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika ? do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce strefy budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej są:

• rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.),

• rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.).
  
  

Zgodnie z przepisem § 3 rozporządzenia w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów:

1. przejazdów,
2. noclegów,
3. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
4. innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
   
   

Natomiast zgodnie z przepisem § 2 rozporządzenia w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z tytułu podróży, odbywanej w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

1. diety,
2. zwrot kosztów:
   1. przejazdów i dojazdów,
   2. noclegów,
   3. innych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
      
      

Zatem, należności wypłacone pracownikom odbywającym podróż służbową w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, obejmujące między innymi diety, zwrot kosztów za przejazdy, noclegi, dojazdy środkami komunikacji miejscowej, a także innych udokumentowanych wydatków określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych do wysokości określonej ww. rozporządzeniami Ministra Pracy i Polityki Społecznej.

Podstawowym warunkiem otrzymania należności przewidzianych wyżej wymienionymi rozporządzeniami, jest odbycie przez pracownika podróży służbowej.

Definicja podróży służbowej została zawarta w art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21 poz. 94 ze zm.), który stanowi, iż pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Podróżą służbową, zgodnie z tą definicją, jest zatem taki wyjazd, który odbywa się na polecenie pracodawcy i jest związany ze świadczeniem pracy poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym wskazano, że Wnioskodawca prowadzi firmę transportową, w której zatrudnia kierowców na podstawie umowy o pracę.

Powyższe sprawia, że w opisanej we wniosku sytuacji odwołać należy się do definicji zawartej w art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. Nr 92, poz. 879 ze zm.). Powołana ustawa, zgodnie z zakresem określonym w jej art. 1, obejmuje bowiem trzy sfery zagadnień, dotyczących pracowników ? kierowców i zatrudniających ich pracodawców, do których zaliczyć należy zasady odnoszące się do organizacji czasu pracy kierowców, zasady dotyczące obowiązków pracodawców w zakresie wykonywania przewozów drogowych oraz zasady stosowania norm dotyczących okresów prowadzenia pojazdów, obowiązkowych przerw w prowadzeniu i gwarantowanych okresów odpoczynku wynikających z Rozporządzenia WE Nr 561/2006 lub Umowy AETR. Sprawia to, że przepisy tej ustawy, w zakresie, w jakim odnoszą się do pracowników, będących kierowcami, stanowią przepisy szczególne w stosunku do przepisów Kodeksu pracy.

W związku z powyższym wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o czasie pracy kierowców, określenie ?podróż służbowa? oznacza każde zadanie służbowe polegające na wykonywaniu, na polecenie pracodawcy:

1. przewozu drogowego poza miejscowość, o której mowa w pkt 4 lit. a), lub
2. wyjazdu poza miejscowość, o której mowa w pkt 4 lit. a), w celu wykonania przewozu drogowego.
   
   

Przy czym, stosownie do art. 2 pkt 4 lit. a) cyt. ustawy, za stanowisko pracy kierowcy uważa się siedzibę pracodawcy, na rzecz którego kierowca wykonuje swoje obowiązki, oraz inne miejsce prowadzenia działalności przez pracodawcę, w szczególności filie, przedstawicielstwa i oddziały.

W związku z powyższym wskazać należy, że stosownie do art. 21a ustawy o czasie pracy kierowców, kierowcy w podróży służbowej, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem tego zadania służbowego, ustalane na zasadach określonych w przepisach art. 775 § 3-5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.

Zgodnie z art. 775 § 3 Kodeksu pracy, warunki wypłacania należności z tytułu podróży służbowej pracownikowi zatrudnionemu u innego pracodawcy niż wymieniony w § 2 (tj. innego niż państwowa lub samorządowa jednostka sfery budżetowej), określa się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu wynagradzania. W myśl § 4 tego przepisu, postanowienia układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub umowy o pracę nie mogą ustalać diety za dobę podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju w wysokości niższej niż dieta z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju określona dla pracownika, o którym mowa w § 2.

Z kolei § 5 stanowi, że w przypadku gdy układ zbiorowy pracy, regulamin wynagradzania lub umowa o pracę nie zawiera postanowień, o których mowa w § 3, pracownikowi przysługują należności na pokrycie kosztów podróży służbowej odpowiednio według przepisów, o których mowa w § 2.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu usług transportowych na terenie kraju i za granicą. Zatrudnia kierowców, zawierając z nimi umowy o pracę. Samochody, którymi jeżdżą kierowcy, wyposażone są w miejsca do spania (leżanki). Z tytułu wykonywania zadań służbowych, kierowcy mają wypłacane diety. Wnioskodawca zamierza wypłacać kierowcom również ryczałty za nocleg w wysokości 25% limitu, w sytuacji gdy pracownik nie przedłoży rachunku za nocleg.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że ryczałt za nocleg, który będzie wypłacany kierowcom - pracownikom Wnioskodawcy z tytułu odbywania przez nich podróży służbowej, w wysokości określonej w ww. rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, Wnioskodawca jako płatnik, nie będzie zobowiązany do obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku dochodowego od tego świadczenia.

Jednocześnie wyjaśnić należy, że kwestia określenia, czy pracownicy Wnioskodawcy odbywają podróż służbową, czy przysługują im świadczenia w postaci ryczałtu za nocleg, a w szczególności ocena, czy wyposażenie samochodów w miejsca do spania (leżanki) stanowi zapewnienie bezpłatnego noclegu przez Wnioskodawcę, nie mogła zostać rozstrzygnięta w niniejszej interpretacji, gdyż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Artykuł 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego ? rozumie się przez to przepisy m.in. ustaw podatkowych oraz przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 ww. ustawy należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Upoważnienie do wydawania indywidualnych interpretacji obejmuje zatem jedynie przepisy prawa podatkowego, natomiast nie obejmuje przepisów prawa pracy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Referencje

IPTPB1/415-30/12-4/DS, interpretacja indywidualna