Czy jako płatnik podatku dochodowego Wnioskodawca musi odprowadzić podatek od ryczałtu za używanie (...)

Czy jako płatnik podatku dochodowego Wnioskodawca musi odprowadzić podatek od ryczałtu za używanie samochodu prywatnego do celów służbowych przez asystenta rodziny?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2012 r. (data wpływu 22 maja 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lipca 2012 r. (data wpływu 30 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania ryczałtu wypłacanego z tytułu używania przez asystenta rodziny pojazdu prywatnego do celów służbowych ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), w związku z czym pismem z dnia 17 lipca 2012 r., Nr IPTPB1/415-309/12-2/KSU, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 17 lipca 2012 r. skutecznie doręczono w dniu 23 lipca 2012 r., następnie w dniu 30 lipca 2012 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej 26 lipca 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Asystent rodziny jest nowym stanowiskiem w strukturze samorządu. Jego zadaniem jest niezależnie od pracowników socjalnych zajmowanie się wyłącznie pomocą i pracą z rodzinami. Stosunek pracy z asystentem rodziny nawiązany jest przez kierownika jednostki organizacyjnej gminy, która organizuje pracę z rodziną.

Wnioskodawca zatrudnił asystenta rodziny od 10 kwietnia 2012 r. i powierzył mu realizację obowiązków w systemie zadaniowego czasu pracy. Asystent rodziny otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie oraz ryczałt za używanie samochodu prywatnego do celów służbowych. Podstawa prawna - ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. Nr 149, poz. 887).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 26 lipca 2012 r. Wnioskodawca dodał, iż kierownik Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej na podstawie art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. Nr 149, poz. 887) zatrudnił asystenta rodziny. Asystent rodziny otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie oraz ryczałt za używanie samochodu prywatnego do celów służbowych - stały limit kilometrów (180 km). Jego zadaniem jest prowadzenie pracy z rodziną w miejscu jej zamieszkania lub w miejscu wskazanym przez rodzinę (art. 14 ww. ustawy). Jest to praca w środowisku, dlatego też do tego celu niezbędny jest samochód. Nie ma jednak podstawy prawnej, z której wynika, iż asystentowi rodziny przysługuje zwrot kosztów poniesionych z tytułu używania dla potrzeb zakładu pojazdów stanowiących ich własność. Przepis taki dotyczy pracownika socjalnego - art. 121 ust. 3c ustawy z dnia 12 marca 2012 r. o pomocy społecznej, który wykonuje podobne zadania do asystenta rodziny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy asystent rodziny wykonując pracę socjalną w środowisku, otrzymujący ryczałt za dojazdy do rodzin korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tak jak pracownik socjalny?
  2. Czy dotyczy to również Kierownika Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej?

W uzupełnieniu wniosku z dnia 26 lipca 2012 r. Wnioskodawca przeformułował pytanie nr 1 i zadał następujące zapytanie, tj.:

Czy jako płatnik podatku dochodowego Wnioskodawca musi odprowadzić podatek od ryczałtu za używanie samochodu prywatnego do celów służbowych przez asystenta rodziny?

Ponadto Wnioskodawca w ww. uzupełnieniu wniosku podał, iż rezygnuje z pytania oznaczonego we wniosku numerem 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacane pracownikom socjalnym kwoty brutto ryczałtów, tytułem zwrotu kosztów używania pojazdów stanowiących ich własność do celów związanych z wykonywaniem obowiązków służbowych, przyznane na podstawie art. 121 ust. 3c ustawy o pomocy społecznej, korzystają do wysokości miesięcznego ryczałtu określonego zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury ze zwolnienia przedmiotowego, wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 26 lipca 2012 r. Wnioskodawca dodał również, iż Jego zdaniem nie powinien jako płatnik pobierać podatku od ryczałtu za używanie samochodu prywatnego do celów służbowych przez asystenta rodziny. W ocenie Wnioskodawcy kwota brutto ryczałtu korzysta ze zwolnienia przedmiotowego wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (do wysokości miesięcznego ryczałtu określonego zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury).


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot ?w szczególności? oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 23b powołanej wyżej ustawy, wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw ? do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika.

Z powyższego wynika, iż zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy jest wolny od podatku dochodowego, jeżeli samochód jest wykorzystywany w jazdach lokalnych, a obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów odrębnych ustaw.


Odrębnymi ustawami do których odsyła art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są:

  • ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej ?Poczta Polska? (Dz. U. Nr 180, poz. 1109 ze zm.),
  • ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 ze zm.),
  • ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.).


Stosownie do treści art. 121 ust. 3c ustawy o pomocy społecznej pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego go pracodawcy.

W myśl § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 ze zm.) zwrot kosztów używania przez pracownika w celach służbowych do jazd lokalnych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy, następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej między pracodawcą a pracownikiem, o używanie pojazdu do celów służbowych, na warunkach określonych w rozporządzeniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zatrudnia asystenta rodziny. Asystent rodziny jest nowym stanowiskiem w strukturze samorządu. Jego zadaniem jest niezależnie od pracowników socjalnych zajmowanie się wyłącznie pomocą i pracą z rodzinami. Stosunek pracy z asystentem rodziny nawiązany jest przez kierownika jednostki organizacyjnej gminy, która organizuje pracę z rodziną. Wnioskodawca zatrudnił asystenta rodziny od 10 kwietnia 2012 r. i powierzył mu realizację obowiązków w systemie zadaniowego czasu pracy. Asystent rodziny otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie oraz ryczałt za używanie samochodu prywatnego do celów służbowych. Podstawa prawna - ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. Nr 149, poz. 887). Jest to praca w środowisku, dlatego też do tego celu niezbędny jest samochód.

Odnosząc opisany stan prawny do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego zauważyć należy, iż wskazana w treści wniosku osoba, tj. asystent rodziny nie jest pracownikiem socjalnym. W związku z powyższym nie znajdzie do niej zastosowania przepis art. 121 ust. 3c ustawy o pomocy społecznej, stanowiący podstawę skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro zatem brak jest przepisów, z treści których wynikałby wprost obowiązek zwrotu przedmiotowych kosztów nie ma podstaw do zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że zwrot kosztów wypłaconych w formie miesięcznego ryczałtu pieniężnego pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku asystenta rodziny z tytułu używania własnego samochodu w jazdach lokalnych dla celów służbowych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako przychód ze źródła określonego w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego Wnioskodawca, jako płatnik, zobowiązany jest do doliczenia tego przychodu do wynagrodzenia pracownika oraz obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Powyższe wynika z treści art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej ?zakładami pracy?, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie natomiast z art. 38 ust. 1 ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika