Opodatkowanie przychodów uzyskiwanych z tytułu uprawy rozsad roślin w ogrzewanych tunelach foliowych.

Opodatkowanie przychodów uzyskiwanych z tytułu uprawy rozsad roślin w ogrzewanych tunelach foliowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 września 2017 r., sygn. akt II FSK 2183/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 25 października 2017 r.) oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 8 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 2/15 (data wpływu prawomocnego wyroku 22 listopada 2017 r.), stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2014 r. (data wpływu 22 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu uprawy rozsad roślin w ogrzewanych tunelach foliowych ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dotychczasowy przebieg postępowania:

W dniu 23 października 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy interpretację indywidualną Nr IPTPB1/415-461/14-2/SJ, dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu uprawy rozsad roślin w ogrzewanych tunelach foliowych.

Wnioskodawca na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 23 października 2014 r., Nr IPTPB1/415-461/14-2/SJ, wniósł pismem z dnia 3 listopada 2014 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 24 listopada 2014 r., Nr IPTPB1/415W-57/14-2/SJ, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 23 października 2014 r., Nr IPTPB1/415-461/14-2/SJ, złożył skargę z dnia 8 grudnia 2014 r. (data wpływu 9 grudnia 2014 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 2/15, uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 23 października 2014 r., Nr IPTPB1/415-461/14-2/SJ (data wpływu prawomocnego orzeczenia 22 listopada 2017 r.).

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 8 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 2/15, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający z upoważnienia Ministra Finansów złożył skargę kasacyjną z dnia 20 maja 2015 r., Nr IPTRP-4511-3-54/15-3, do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z dnia 14 września 2017 r., sygn. akt II FSK 2183/15, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego z upoważnienia Ministra Finansów (data wpływu prawomocnego orzeczenia 25 października 2017 r.).

Dnia 22 listopada 2017 r. wpłynął do Organu podatkowego prawomocny od dnia 14 września 2017 r. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 8 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 2/15 wraz z aktami sprawy.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu uprawy rozsad roślin w ogrzewanych tunelach foliowych, wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ podatkowy.

Stosownie do art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. ? Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), postępowania dotyczące wydawania interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, przejmuje Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą w rozumieniu ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym, która stanowi działalność w zakresie produkcji roślinnej lub zwierzęcej, w tym produkcji ogrodniczej, sadowniczej, pszczelarskiej, rybnej i leśnej. Wnioskodawca z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego opłaca podatek rolny i jest podatnikiem podatku od towarów i usług na zasadach ogólnych. Z tytułu prowadzonej działalności rolniczej nie podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego, na potrzeby tego gospodarstwa, hoduje pod ogrzewanymi tunelami foliowym o powierzchni przekraczającej 50 m2 rozsady roślin (np. kapusta, kalafior, por, seler), które następnie wysadza na pole, na którym prowadzi dalszą uprawę tych roślin. Efektem końcowym tej produkcji roślinnej jest towar w postaci kalafiora, kapusty, selera czy pora, który podlega sprzedaży w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego. Biologiczny wzrost tych roślin pod tunelami jest dłuższy niż 1 miesiąc, a do sprzedaży tych roślin dochodzi po kilku miesiącach od momentu ich posiania pod tunelami. W ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego Wnioskodawca nie sprzedaje sadzonek (rozsad) uprawianych pod tunelami roślin.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym prowadzona na potrzeby własnego gospodarstwa rolnego produkcja roślinna, polegająca na uprawie sadzonek (rozsad) roślin (kapusta, kalafior) pod ogrzewanymi tunelami o powierzchni powyżej 50 m2, które następnie są wysadzane na pole i dalej poddawane uprawie, a następnie efekt tego procesu produkcji w postaci kalafiora, kapusty itp. jest sprzedawany, stanowi działalność rolniczą korzystającą ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonuje On działalność rolniczą i do przychodów z tej działalności nie stosuje się zapisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego, oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost wynoszą co najmniej:

  1. miesiąc - w przypadku roślin,
  2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalistycznego gęsi lub kaczek,
  3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
  4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

-licząc od dnia nabycia.

Działami specjalnymi produkcji rolnej, w myśl art. 2 ust. 3 ww. ustawy, są natomiast: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin ?in vitro?, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W świetle powyższych przepisów, wykonywane w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego czynności wyczerpują znamiona definicji działalności rolniczej, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej i do przychodów z tej działalności nie znajdują zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W oparciu o art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z pewnymi wyjątkami określonymi w tym przepisie. W art. 9 ww. ustawy, ustawodawca wskazuje, że dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Zatem, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega dochód uzyskany ze źródła przychodu wskazanego w art. 10 ww.

ustawy. Analizując przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczące działów specjalnych produkcji rolnej, między innymi art. 9a ust. 7, art. 15, ustawodawca posługuje się terminami ?dochody ze źródła?, ?przychód z działów specjalnych?, zatem Wnioskodawcy nasuwa się wniosek, że aby powstał obowiązek podatkowy z tego tytułu, musi zaistnieć zdarzenie powodujące powstanie przychodu lub dochodu, które podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. W ocenie Wnioskodawcy takie zdarzenie w opisanej sytuacji nie ma miejsca. Wnioskodawca podkreśla, że na etapie produkcji roślinnej pod ogrzewanymi tunelami nie uzyskuje żadnego przychodu, czy dochodu z tego tytułu. Zatem, Jego zdaniem, nie ma podstaw do opodatkowania tego etapu produkcji, tak jak działów specjalnych produkcji rolnej. Wnioskodawca uzyskuje przychód w momencie sprzedaży efektu końcowego prowadzonej produkcji roślinnej w postaci kalafiora, kapusty, a nie sadzonki (rozsady) tych roślin. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz fakt, że uprawiane sadzonki pod ogrzewanymi tunelami nie są przedmiotem obrotu gospodarczego (nie są one źródłem przychodu, gdyż Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży sadzonek), lecz stanowi pewien etap procesu produkcji roślinnej w prowadzonym gospodarstwie rolnym, a jednocześnie biologiczny wzrost sadzonek (na etapie uprawy pod tunelami jak i na etapie uprawy po wysadzeniu na polu) wynosi co najmniej miesiąc należy uznać, że prowadzi On działalność rolniczą i to ona stanowi źródło uzyskiwanych przychodów, gdyż dokonuje sprzedaży wyhodowanej w gospodarstwie rolnym kapusty, kalafiora, a nie sadzonek tych roślin. Art. 1 ustawy reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych. Wnioskodawca wskazuje, że źródłem dochodu jest działalność rolnicza prowadzona w ramach gospodarstwa rolnego, korzystająca ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie uzyskuje On przychodów ze sprzedaży sadzonek, uprawnianych pod ogrzewanymi tunelami, zatem nie posiada źródła przychodu w postaci działów specjalnych produkcji rolnej. Źródłem przychodu dla Wnioskodawcy jest sprzedaż w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego, np. kapusty, kalafiora, pora, selera, które stanowią produkt finalny prowadzonej produkcji roślinnej, zatem stanowią przychód z prowadzonej działalności rolniczej, który nie został wymieniony jako źródło przychodu w art. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji, tj. w dniu 23 października 2014 r.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku ? nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy

z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ? w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika