Czy pokrywane przez Spółkę koszty związane z przyjazdem, pobytem i wynagrodzeniem za świadczone (...)

Czy pokrywane przez Spółkę koszty związane z przyjazdem, pobytem i wynagrodzeniem za świadczone przez zapraszanych specjalistów - florystów zagranicznych i polskich - usługi oraz koszty wyżywienia zaproszonych klientów, które będą ponoszone w związku z organizacją prezentacji produktów Spółki oraz możliwych sposobów ich wykorzystania, stanowić będą dla Wnioskodawcy, w wysokości ustalonej zgodnie z art. 8 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: uPIT), koszty uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, reprezentowanego przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2013 r. (data wpływu 18 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków, które będą ponoszone w związku z organizacją prezentacji produktów:

  • w części dotyczącej wynagrodzenia za świadczone usługi przez zapraszanych specjalistów - florystów zagranicznych i polskich ? jest prawidłowe,
  • związanych z przyjazdem i pobytem zapraszanych specjalistów - florystów zagranicznych i polskich oraz kosztami wyżywienia zaproszonych klientów ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi za pośrednictwem Spółki jawnej (dalej: Spółka) działalność gospodarczą, w ramach której Spółka sprzedaje szeroko rozumiane artykuły florystyczne jej produkcji.

W celu wzrostu sprzedaży oferowanych przez Spółkę produktów, a tym samym wzmocnienia pozycji na rynku oraz w celu zwiększenia rozpoznawalności swojej ?marki?, Spółka zdecydowała się organizować - dla swoich aktualnych i potencjalnie przyszłych klientów, prezentacje produktów połączone z pokazami możliwych sposobów wykorzystania artykułów florystycznych produkowanych i sprzedawanych przez Spółkę, które to pokazy będą prowadzone przez zaproszonych przez Spółkę florystów z Polski oraz Włoch.

Powyżej opisane prezentacje będą odbywać się w siedzibie Spółki.

W związku z organizacją powyżej opisanych prezentacji Spółka będzie ponosić koszty w określonej wysokości, a obejmujące swym zakresem wynagrodzenie za świadczenie usług przez zaproszonych florystów z Polski i Włoch, w postaci prowadzenia pokazów możliwych sposobów wykorzystywania artykułów florystycznych produkowanych i sprzedawanych przez Spółkę, koszty ich pobytu i przyjazdu oraz koszty wyżywienia zaproszonych klientów.

Powyżej opisane wydatki będą udokumentowane wystawionymi na rzecz Spółki fakturami VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pokrywane przez Spółkę koszty związane z przyjazdem, pobytem i wynagrodzeniem za świadczone przez zapraszanych specjalistów - florystów zagranicznych i polskich - usługi oraz koszty wyżywienia zaproszonych klientów, które będą ponoszone w związku z organizacją prezentacji produktów Spółki oraz możliwych sposobów ich wykorzystania, stanowić będą dla Wnioskodawcy, w wysokości ustalonej zgodnie z art. 8 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: uPIT), koszty uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 uPIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą łącznie trzy warunki:

  • celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
  • wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,
  • wydatek musi być prawidłowo udokumentowany.

W zdarzeniu przyszłym będącym podstawą niniejszego wniosku wszystkie powyższe przesłanki zostały spełnione.

Po pierwsze, należy odnieść się do związku wydatków dotyczących organizacji prezentacji oferty produktów Spółki i możliwych sposobów ich wykorzystania z przychodami z tytułu prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z wykładnią przepisu art. 22 ust. 1 uPIT, a także utrwalonym poglądem doktryny i orzecznictwa, jako wydatki poniesione ,,w celu osiągnięcia przychodów? powinny być kwalifikowane wszelkie wydatki, dzięki poniesieniu których racjonalnie rozumując, podatnik może oczekiwać uzyskania przychodów. Przy czym, użyty przez ustawodawcę zwrot ,,w celu uzyskania przychodów? oznacza, iż nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od przychodu z tego źródła, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo - skutkowym, że jego poniesienie ma mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Należy w tym miejscu położyć nacisk na sformułowany przez ustawodawcę warunek, iż wydatek musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Charakter związku między poniesionym kosztem, a osiąganym przez podatnika przychodem był przedmiotem rozważań Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 27 stycznia 2003 r., sygn. akt, stwierdził:,,(...) Ciężar dowodu działania w określonym celu spoczywa na podatniku. Ustawodawca posługując się zwrotem ?wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów? nie posługuje się sformułowaniem ,,skutek?. Takie sformułowanie ma istotne znaczenie przy rozpatrywaniu pojęcia kosztów, albowiem czym innym jest ,,cel? działania, a czym innym ,,skutek? będący następstwem podjętych działań. Przez sformułowanie ,,w celu? należy zatem rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot ,,celowości?, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód)?.

Powyższą argumentację dodatkowo wspiera stanowisko zajęte przez Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu do wyroku z dnia 29 listopada 1994 r., sygn. akt, w którym Sąd stwierdził: ,,Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Większość wydatków ponoszonych przez podatników stanowi bezspornie koszt uzyskania przychodu. Są jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest tak wyraźny. Wszystkie te sytuacje należy rozwiązywać według zasad zdrowego rozsądku.?

Zgodnie z powyższym, ustawodawca w art. 22 ust. 1 uPIT nie wymaga od podatnika, by poniesione przez niego wydatki, które mają być kosztem podatkowym, dały się od razu bezwarunkowo powiązać z osiąganym przychodem. Istotne jest założenie podatnika, oparte na racjonalnych przesłankach, że taki wydatek może przynieść spodziewany rezultat, tj. znaleźć przełożenie na spodziewany przychód.

Związek poniesionych kosztów z przychodem może być zarówno bezpośredni, jak i pośredni - związany z całokształtem prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. W analogicznym tonie wypowiedział się Minister Finansów w piśmie z 26 kwietnia 2002 r., znak: ?.., gdzie stwierdził, iż ,,(...) wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Są to więc koszty bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy (...)?.

W związku z powyższym w sytuacji, gdy dany wydatek jest celowy i zasadny - a zatem poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, spełniając tym samym dyspozycję zawartą w art. 22 ust. 1 uPIT- będzie mógł stanowić koszt dla celów podatkowych. Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym powyższy związek jest bezsprzeczny i oczywisty. Wnioskodawca podnosi, iż wszelkie wydatki związane z organizacją prezentacji oferty produktów Spółki oraz możliwych sposobów ich wykorzystania są z ekonomicznego punktu widzenia racjonalnie uzasadnione.

Ponoszenie przedmiotowych wydatków umożliwi Spółce zapoznanie klientów z produkowanymi przez Spółkę wyrobami oraz możliwymi sposobami ich wykorzystania, co w konsekwencji może się przyczynić do zwiększenia przychodów Spółki. Należy chociażby przykładowo wskazać, że bezpośrednio po zakończeniu tego typu prezentacji produktów, część klientów biorących udział w prezentacji zakupuje produkty użyte w pokazie. Ponadto dzięki charakterowi imprezy, pracownicy Spółki będą w stanie nawiązać z klientami bezpośrednie relacje, które zapewnią lepszą komunikację i zrozumienie potrzeb klientów Spółki, co również przyczyni się do wzrostu przychodów Spółki pochodzących ze współpracy gospodarczej z tymi klientami.

Należy także wskazać, że organizacja tego typu prezentacji zmierza wprost do zwiększenia rozpoznawalności Spółki na rynku artykułów florystycznych, co wprost przekłada się na osiągane przez Spółkę wyniki finansowe z tytułu sprzedaży produktów florystycznych.

W rezultacie należy stwierdzić, że poniesienie opisanych na wstępie wydatków pozwoli racjonalnie przyjąć, że dzięki lepszej znajomości właściwości i zastosowania produktów Spółki wśród klientów, zwiększy się zapotrzebowanie na oferowane przez Spółkę produkty. Powyższe stanowisko potwierdza pogląd wyrażony przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 17 października 2008 r., znak: ?.., czy też Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 15 stycznia 2010 r., znak: ??. .

Po drugie, należy podkreślić, że wydatki opisane w niniejszym wniosku nie są objęte żadnym z wyłączeń z możliwości uznania ich za koszty uzyskania przychodów, zawartych w art. 22 ust. 1 uPIT. W szczególności, poniesione przez Spółkę wydatki związane z organizacją prezentacji jej produktów i możliwych sposobów ich wykorzystania nie mogłyby zostać uznane za wydatki związane z reprezentacją (art. 23 ust. 1 pkt 23 uPIT). Słownikowa definicja ,,reprezentacji? oznacza, że jest to uzewnętrzniony wysoki standard życia, związany ze szczególną pozycją społeczną; okazałość; wytworność (Słownik Współczesnego Języka Polskiego - Wilga, Warszawa 1998 r.). W praktyce organów podatkowych utrwaliło się stanowisko, iż ,,reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością w celu wywołania dobrego wrażenia? (interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 21 marca 2008 r., znak: ?.. .

Wnioskodawca odnosząc powyższe do przedstawionego na wstępie zdarzenia przyszłego, uważa, że charakter ponoszonych wydatków stanowiących koszty związane z przyjazdem, pobytem i wynagrodzeniem za świadczone przez zapraszanych specjalistów - florystów zagranicznych i polskich usługi oraz koszty wyżywienia zaproszonych klientów, nie daje podstaw do uznania ich za koszty reprezentacji. Wydatki te nie wiążą się bowiem z wystawnością czy okazałością. Ich poniesienie nie byłoby warunkowane dążeniem do wywołania dobrego wrażenia o Spółce, lecz ma charakter poboczny do podstawowego celu prezentacji, jakim jest upowszechnienie wiedzy o produktach Spółki i możliwych sposobach ich wykorzystania.

Należy więc uznać, iż skoro wydatki związane z organizacją prezentacji nie będą wydatkami samymi w sobie służącymi reprezentacji, lecz służyć mają realizacji dalej idącego celu, jakim jest osiągnięcie przychodów, nie powinny być traktowane jako koszty reprezentacji, lecz koszty ogólne, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy została potwierdzona w interpretacjach indywidualnych wydawanych podobnych stanach faktycznych, w tym m.in. w wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu interpretacji indywidualnej z dnia 17 października 2008 r., znak: ?.. .

Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 18 lutego 2008 r., sygn. ?.. wskazał, że ,,Należy zauważyć, iż Spółka organizując dni otwarte prowadziła rozmowy z klientami na temat możliwości technicznych oraz szczegółów konstrukcyjnych obrabiarek do metali. Spółka zatrudniła profesjonalną firmę cateringową, która przygotowała dla kontrahentów poczęstunek w postaci dań i napojów. Należy więc uznać, że wydatki na usługę cateringową, z uwagi, że nie były wydatkiem samym w sobie służącym konsumpcji, lecz realizacji dalej idącego celu (prezentacja możliwości technicznych i konstrukcyjnych maszyn), stanowią koszt uzyskania przychodów?.

Po trzecie, należy podkreślić, że przedmiotowe wydatki na organizację prezentacji produktów Spółki oraz możliwych sposobów ich wykorzystania będą należycie udokumentowane.

W związku z przywołaną powyżej argumentacją, w pełni zasadnym jest twierdzenie na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, że w okolicznościach faktycznych sprawy opisanych na wstępie, pokrywane przez Spółkę koszty związane z przyjazdem, pobytem i wynagrodzeniem za świadczone przez zapraszanych specjalistów-florystów zagranicznych i polskich usługi oraz koszty wyżywienia zaproszonych klientów, które będą ponoszone w związku z organizacją prezentacji produktów Spółki oraz ich możliwych sposobów wykorzystania, stanowić będą dla Wnioskodawcy, w wysokości ustalonej zgodnie z art. 8 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 2 uPIT, koszty uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w części dotyczącej wydatków dotyczących wynagrodzenia za świadczone przez zapraszanych specjalistów - florystów zagranicznych i polskich usługi, a nieprawidłowe w odniesieniu do wydatków związanych z przyjazdem i pobytem zapraszanych specjalistów - florystów zagranicznych i polskich oraz kosztami wyżywienia zaproszonych klientów.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

  1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
  2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Według art. 5a pkt 26 powyższej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną ? oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

W świetle cytowanych przepisów, wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki osobowej) określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu, zysków i strat przypadających na wspólnika.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w cytowanym przepisie, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma, lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania wyróżnia się koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie). W przypadku kosztów pośrednich brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenie, świadczenia na rzecz pracowników, koszty promocji i reklamy.

Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu.

Zatem, podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem:

  • faktycznego poniesienia wydatku,
  • istnienia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a przychodami,
  • braku dokonanego wydatku na liście negatywnej, zawartej w art. 23 ustawy,
  • odpowiedniego udokumentowania poniesionego wydatku.

Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ww. ustawa podatkowa nie definiuje terminu ?reprezentacja?, ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia ?reprezentacja?, nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu.

Występujący w obrocie prawnym termin ?reprezentacja?, wyrażający się w sposobie jego stosowania i rozumienia przez ustawodawcę, a także przez naukę i praktykę prawa, prowadzi jednak do wniosku, że termin ten w zakresie języka prawnego i prawniczego należy rozumieć jako ?przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu?, a nie ?wystawność, okazałość, wytworność?.

Powyższe odnosi się także do terminu ?reprezentacja?, użytego w cytowanym wyżej art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozróżnienie wydatków związanych z reprezentacją na przeciętne, typowe i wystawne, okazałe, nie ma żadnego uzasadnienia normatywnego. Pomocną może być również etymologia tego słowa - ?repraesentatio? (łac.) oznacza ?wizerunek?.

Również w orzecznictwie wskazano na takie właśnie rozumienie pojęcia ?reprezentacja?, np. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 15 lipca 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1009/10, podnosi, iż ?(?) W piśmiennictwie do wydatków na reprezentację zalicza się koszty poczęstunku gości podmiotu gospodarczego, uczestników konferencji, przyjęć i posiedzeń, koszty poczęstunków z okazji świąt branżowych, państwowych, wręczania nagród i odznaczeń; koszty imprez artystycznych organizowanych z okazji uroczystości, zakupy kwiatów do dekoracji pomieszczeń oraz przeznaczonych do wręczania określonym osobom; kosztów uczestnictwa na zewnątrz firmy w przyjęciach, spotkaniach, posiedzeniach, konferencjach, zjazdach i innych imprezach organizowanych okazjonalnie lub na okoliczność świąt, rocznic i celowych przedsięwzięć reprezentacyjnych, również w imprezach towarzyszących, w tym także koszty wyjazdów zagranicznych związanych z reprezentowaniem firmy w tych imprezach (Podatek dochodowy od osób prawnych; pod red. J. Marciniuka; Warszawa 2008, Wydawnictwo C.H. Beck). Zgodnie z podejściem funkcjonalnym, przez reprezentację należy rozumieć działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych, związane z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z przyjmowaniem i utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów (zob. B. Brzeziński, M. Kalinowski, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz; Warszawa 1997; powoływany w S. Babiarz, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz 2009, Wrocław 2009). Wizerunek ten, postrzegany i określany jako pozytywny, wcale nie musi odzwierciedlać dostatku, okazałości, zamożności itp. W niektórych sytuacjach wizerunkiem pozytywnym będzie taki, który wykaże cechy przedsiębiorcy takie, jak prostota, zapobiegliwość, oszczędność itp. Na taki wizerunek podmiotu również należy "zapracować" i ponieść stosowne do niego wydatki na reprezentację. Być może będą one miały inny charakter, niż wydatki zmierzające do wykazania zamożności, ekskluzywności i okazałości, ale wciąż będą to wydatki na reprezentację. Przypisywanie reprezentacji cech takich, jak wystawność, okazałość, wytworność, ekskluzywność, wynika w gruncie rzeczy z faktu, iż te właśnie cechy powszechnie postrzegane są jako pozytywnie charakteryzujące wizerunek określonego podmiotu, kojarzące się z wysokim statusem i pozycją społeczną. Jednakże nie oznacza to, że budowanie wizerunku może odbywać się wyłącznie poprzez działania nadzwyczajne, wykraczające poza przyjęte standardy. Podkreślić należy, że wskazywane przez strony wystawność i okazałość są cechami reprezentacji, ale nie są to jedyne cechy kwalifikujące określony wydatek do kosztów reprezentacji. Oznacza to, że ich wystąpienie nie jest konieczne, aby tak właśnie konkretny wydatek zakwalifikować?.

Z powyższego wynika, iż o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami, akcentowania jej renomy i poszanowania kontrahenta. Obejmuje ona zarówno działania zmierzające do:

  • stworzenia oczekiwanego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, jak i
  • stworzenia korzystnych warunków w celu nawiązania nowych lub też podtrzymania (rozszerzenia) dotychczasowych kontaktów.

Zatem, celem wydatków na reprezentację jest m.in. stworzenie i utrwalenie właściwego wizerunku firmy, poprzez np. sposób podejmowania kontrahentów czy poczęstunek. Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji ?obraz przedsiębiorcy? przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów, czy usług.

Wskazanie w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy określonych grup wydatków (poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności i napojów, w tym alkoholowych), bez doprecyzowania, że chodzi o wydatki w tym zakresie przekraczające określoną wysokość lub niemieszczące się w określonej formie, jako w szczególności będące kosztami reprezentacji, oznacza, że ustawodawca nie wiąże wyrażenia ?koszty reprezentacji? z wytwornością, okazałością, wystawnością, ale właśnie z wszelkimi kosztami występowania w imieniu i w interesie podatnika, kosztami reprezentowania go na zewnątrz, w kontaktach z kontrahentami i partnerami biznesowymi, kosztami budowania i podtrzymywania pozytywnego wizerunku firmy.

Wydatki na reprezentację, to wszelkie wydatki związane nie tylko z reprezentowaniem firmy podatnika na zewnątrz, ale także wydatki związane z tworzeniem określonego, pozytywnego wizerunku firmy. Określone działania podatnika i związane z nimi wydatki realizują często różne cele. Wydatki o charakterze reklamowym lub promocyjnym mają charakter kosztowy, bo co do zasady są podejmowane w celu osiągnięcia przychodu i nie zostały, rodzajowo, wyłączone z kosztów przez ustawodawcę. Wydatki na reprezentację nie są kosztami uzyskania przychodu z woli ustawodawcy, choćby nawet powodowały zwiększenie przychodu.

W praktyce trudności w zakresie zaliczenia określonego wydatku do kosztów dotyczą najczęściej sytuacji, gdy wydatek można powiązać jednocześnie z realizacją celów reklamowych i promocyjnych oraz celów wizerunkowych podatnika. W takiej sytuacji decydujące znaczenie powinno mieć ustalenie, jaki jest zasadniczy cel danego działania i związanego z nim wydatku. Ponadto istotne jest ustalenie, czy możliwe jest wyodrębnienie wydatków ponoszonych na reklamę i wydatków ponoszonych na reprezentację.

Należy zatem stwierdzić, że wydatki na wszelkiego tego typu usługi i artykuły, wiążące się z reprezentowaniem podatnika lub prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów ? niezależnie od tego, czy usługi te i zakupione artykuły były wykorzystywane w kontaktach z kontrahentami w siedzibie, czy też poza nią (por. wyrok NSA z dnia 25 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 1445/10).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi za pośrednictwem Spółki jawnej (dalej: Spółka) działalność gospodarczą, w ramach której sprzedaje szeroko rozumiane artykuły florystyczne.

W celu wzrostu sprzedaży oferowanych przez Spółkę produktów, a tym samym wzmocnienia pozycji na rynku oraz w celu zwiększenia rozpoznawalności swojej ?marki?, Spółka zdecydowała się organizować - dla swoich aktualnych i potencjalnie przyszłych klientów, prezentacje produktów połączone z pokazami możliwych sposobów wykorzystania artykułów florystycznych produkowanych i sprzedawanych przez Spółkę, które to pokazy będą prowadzone przez zaproszonych przez Spółkę florystów z Polski oraz Włoch. Powyżej opisane prezentacje będą odbywać się w siedzibie Spółki.

W związku z organizacją powyżej opisanych prezentacji Spółka będzie ponosić koszty obejmujące swym zakresem wynagrodzenie za świadczenie usług przez zaproszonych florystów z Polski i Włoch w postaci prowadzenia pokazów możliwych sposobów wykorzystywania artykułów florystycznych produkowanych i sprzedawanych przez Spółkę, koszty ich pobytu i przyjazdu oraz koszty wyżywienia zaproszonych klientów.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe i treść powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż wynagrodzenia, które zostaną wypłacone za świadczone przez zapraszanych specjalistów - florystów zagranicznych i polskich usługi, polegające na prowadzeniu prezentacji produktów Spółki Jawnej, połączone z pokazami możliwych sposobów wykorzystania artykułów florystycznych produkowanych i sprzedawanych przez tę Spółkę, w świetle art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowić będą dla Wnioskodawcy, jako wspólnika tej Spółki, koszt uzyskania przychodów, w wysokości ustalonej zgodnie z art. 8 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

Natomiast wartość wydatków stanowiących koszty związane z przyjazdem i pobytem zapraszanych specjalistów - florystów zagranicznych i polskich oraz koszty wyżywienia zaproszonych klientów, które będą ponoszone w związku z organizacją prezentacji produktów Spółki oraz możliwych sposobów ich wykorzystania, które Spółka Jawna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, zamierza ponieść, nie będą stanowić dla Wnioskodawcy kosztów uzyskania przychodów, albowiem stanowią wydatki o charakterze reprezentacyjnym, które wyłączone są z kosztów uzyskania przychodów na podstawie powołanego art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy wskazać, iż w odniesieniu do powołanych we wniosku przez Wnioskodawcę interpretacji, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację.

Dodać również należy, iż na gruncie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa, powołane we wniosku ORD-IN orzeczenia sądowe, co do zasady wiążą w sprawach, w których zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Z uwagi na powyższe nie mogą stanowić podstawy prawnej przy wydawaniu niniejszej interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy nadmienić, iż zgodnie z przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy.

W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do pozostałych wspólników Spółki Jawnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika