1. Czy Wnioskodawca, już jako współwłaściciel pojazdu w 19/20 części, po wprowadzeniu go do ewidencji (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2011 r. (data wpływu 22 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• ustalenia wartości początkowej środka trwałego tj. samochodu stanowiącego współwłasność Wnioskodawcy oraz możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych ? jest prawidłowe,

• możliwość zaliczenia w całości do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na:
  • zakup paliwa i części do samochodu ? jest prawidłowe,
  • ubezpieczenie pojazdu samochodowego ? jest nieprawidłowe.
    
    

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dla darczyńcy i obdarowanego w związku z darowizną pojazdu samochodowego stanowiącego środek trwały.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna wpisana do Ewidencji Działalności Gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta. Przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej w formie indywidualnej Kancelarii Adwokackiej jest świadczenie usług prawniczych.

Zstępny Wnioskodawcy (ojciec) prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna wpisana do Ewidencji Działalności Gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta. Przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez ojca Wnioskodawcy w formie indywidualnej Kancelarii Adwokackiej jest świadczenie usług prawniczych.

Ojciec Wnioskodawcy jest jedynym właścicielem pojazdu samochodowego marki Mercedes ? Benz kombi, rok produkcji 2004. Pojazd został nabyty przez ojca w sierpniu 2009 r. i zarejestrowany przez niego we wrześniu 2009 r. w miejscu zamieszkania, po czym wprowadzony na stan środków trwałych w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Ojciec dokonuje odpisów amortyzacyjnych od ww. pojazdu. Ojciec Wnioskodawcy zamierza wyprowadzić pojazd z ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i po dokonaniu tej czynności zawrzeć z Wnioskodawcą umowę darowizny, na mocy, której przeniesie nieodpłatnie na Wnioskodawcę udział 19/20 we własności pojazdu. Wartość pojazdu na dzień składania wniosku obliczona według Eurotax Glasss wynosi 50.940 zł.

Zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1) ustawy o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. 2009 r. Nr 93, poz. 768), jeżeli Wnioskodawca zgłosi nabycie od swojego zstępnego własności rzeczy w terminie 6 miesięcy od daty powstania obowiązku podatkowego korzystał będzie ze zwolnienia podmiotowego.

Wnioskodawca po nabyciu udziału we współwłasności pojazdu zamierza go wprowadzić do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej oraz dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy po stronie zstępnego Wnioskodawcy, wykreślenie pojazdu z ewidencji środków trwałych oraz wyprowadzenie go z działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu...
2. Czy Wnioskodawca, już jako współwłaściciel pojazdu w 19/20 części, po wprowadzeniu go do ewidencji środków trwałych związanej z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego w stosunku do posiadanych udziałów w jego współwłasności...
3. Czy Wnioskodawca może ustalić wartość początkową dla celów amortyzacji pojazdu jako iloczyn swojego udziału we współwłasności oraz wartości rynkowej pojazdu...
4. Czy Wnioskodawca może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów w całości wydatki ponoszone na zakup paliwa do pojazdu, części, czy ubezpieczenie samochodu...
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytania oznaczone nr. 2, 3, 4, natomiast wniosek w zakresie pytania oznaczonego nr. 1 został rozpatrzony odrębnym postanowieniem Nr IPTPB1/415-99/11-2/KSU.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 2. Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych nabytego w drodze darowizny udziału we współwłasności pojazdu (art. 22a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Ad. 3. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, Wnioskodawca może ustalić wartość początkową środka trwałego - w razie nabycia w sposób nieodpłatny (darowizna) - jako jego wartość rynkową, tj. w przedmiotowym stanie faktycznym 19/20 x 50.940 zł = 48.393 zł.

Ad. 4. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodu są, koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z zastrzeżeniem art. 23. Wystarczy więc, aby udział we współwłasności pojazdu był zaliczony przez Wnioskodawcę do środków trwałych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Tak też stwierdził Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle w pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie znak PD-415/29/04.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• ustalenia wartości początkowej środka trwałego tj.

  samochodu stanowiącego współwłasność Wnioskodawcy oraz możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych ? uznaje się za prawidłowe,

• możliwość zaliczenia w całości do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na:
  • zakup paliwa i części do samochodu ? uznaje się za prawidłowe,
  • ubezpieczenie pojazdu samochodowego ? uznaje się za nieprawidłowe.
    
    

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na osobie, która wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• być właściwie udokumentowany.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie wg zasad określonych w art. 22a ? 22o tej ustawy.

Przepis art. 22a ust. 1 tej ustawy stanowi, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Wartość początkowa to ustalona według określonych zasad podstawa naliczania odpisów amortyzacyjnych od danego składnika majątku podatnika. Jednakże nie ma dowolności przy jej określaniu. Szczegółowe zasady ustalania wartości początkowej zawarte są w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. I tak, w myśl art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W niniejszej sprawie przedmiotowy środek trwały ? pojazd samochodowy - Wnioskodawca ma zamiar nabyć w drodze darowizny. Zatem, dla ustalenia jego wartości początkowej zastosowanie znajdzie przepis art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, który stanowi, iż w takiej sytuacji za wartość początkową uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości.

W celu zakwalifikowania nabytego samochodu do środków trwałych niezbędne jest spełnienie jednego z ustawowych warunków nałożonych przez art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a mianowicie samochód musi stanowić własność lub współwłasność podatnika.

Stosownie zaś do treści art. 22g ust. 11 ww. ustawy, w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku. Zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Z przytoczonych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli środek trwały został nabyty we współwłasności i nie jest przedmiotem współwłasności małżeńskiej, to w pierwszej kolejności należy ustalić jego wartość początkową - stosując proporcję do udziału we współwłasności. Jeżeli zatem, udział Wnioskodawcy we współwłasności nabytego w drodze darowizny od ojca samochodu wynosi 19/20, to wartość początkową środka trwałego stanowi również, taki udział w wartości rynkowej tego samochodu z dnia jego nabycia.

Zagadnienie współwłasności normują przepisy działu IV ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Wspólna własność rzeczy ma miejsce wtedy, kiedy prawo własności tej samej rzeczy przysługuje więcej niż jednej osobie (art. 195 ww.

ustawy). Współwłasność może być ułamkowa albo łączna (art. 196 ww. ustawy). Domniemywa się, że udziały współwłaścicieli są równe (art. 197 ww. ustawy). Pamiętać przy tym należy, iż w przypadku współwłasności w częściach ułamkowych, własność rzeczy przysługuje wszystkim właścicielom niepodzielnie. W konsekwencji oznacza to, że każdy ze współwłaścicieli ma prawo rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym darowany samochód może zostać wprowadzony do ewidencji środków trwałych, po ustaleniu jego wartości początkowej w takiej proporcji, w jakiej pozostaje udział Wnioskodawcy we własności samochodu tj. 19/20. Zatem w sytuacji, kiedy samochód stanie się w części własnością Wnioskodawcy i przy spełnieniu innych założeń, w tym tego, że Wnioskodawca będzie wykorzystywał samochód jedynie na potrzeby działalności gospodarczej, samochód ten może zostać uznany za środek trwały.

W konsekwencji, jeżeli nabyty w drodze darowizny samochód Wnioskodawca będzie wykorzystywał na potrzeby działalności gospodarczej oraz wprowadzi go do ewidencji środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych, to wówczas może ? stosownie do treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy ? uznać za koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonane zgodnie z art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 23 ust. 1 pkt 4.

W świetle przepisu art. 23 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia samochodu, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Analogicznie przedstawia się sytuacja z możliwością zaliczania do kosztów uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu. Wskazać bowiem należy, iż do zapłaty składek na ubezpieczenie samochodu obowiązany jest ubezpieczający tj. właściciel samochodu. Wydatek ten nie jest przy tym uzależniony od faktycznej eksploatacji samochodu, ale wynika z faktu posiadania tytułu prawnego do pojazdu dopuszczonego do ruchu drogowego. Zatem, mając na uwadze, iż wskazany we wniosku samochód stanowi współwłasność Wnioskodawcy i Jego ojca (udziały we współwłasności Wnioskodawcy ? 19/20), to w wysokości odpowiadającej temu udziałowi składki na jego ubezpieczenie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Pamiętać również należy, iż przepis art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Natomiast w kwestii wydatków na zakup paliwa i części do samochodu wprowadzonego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uznać należy, iż w całości stanowią one koszt uzyskania przychodów działalności gospodarczej Wnioskodawcy, pod tym jednak warunkiem, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na zakup paliwa i części zostaną prawidłowo udokumentowane i będą związane z używaniem przez Niego samochodu w prowadzonej działalności gospodarczej w celu uzyskania przychodu. Przy czym wykazanie związku poniesionych wydatków z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że wartość początkową składnika majątkowego - samochodu, którego Wnioskodawca jest współwłaścicielem, ustalić należy proporcjonalnie do przypadającego na Wnioskodawcę udziału we współwłasności tj. 19/20 x wartość rynkowa. Od tak ustalonej wartości początkowej środka trwałego Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych na zasadach określonych w art. 22h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które przy spełnieniu założeń wynikających z art. 22 tej ustawy, w tym tego, że Wnioskodawca będzie wykorzystywał samochód na potrzeby działalności gospodarczej, mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów.

Ponadto do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności Wnioskodawca może zaliczyć w całości wydatki związane z zakupem paliwa i części do ww. samochodu oraz wydatki na ubezpieczenie pojazdu, jednakże w wysokości ustalonej w proporcji w jakiej pozostaje udział Wnioskodawcy w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia, z uwzględnieniem treści art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile wydatki te spełniają przesłanki określone w ww. ustawie.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego należy stwierdzić, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla Organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.