1. Czy koszty związane z uzyskaniem pożyczki na zakup certyfikatów inwestycyjnych poniesione przez (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2012 r. (data wpływu 14 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów związanych z uzyskaniem pożyczki w banku na zakup certyfikatów inwestycyjnych ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2012 r., do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów związanych z uzyskaniem pożyczki w banku na zakup certyfikatów inwestycyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało opisane następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce i jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w 2011 roku dokonał zakupu certyfikatów inwestycyjnych w Funduszu Inwestycyjnym Zamkniętym (FIZ).

Wnioskodawca zaciągnął pożyczkę lombardową w banku z przeznaczeniem na wydatkowanie na inwestycje kapitałowe. Otrzymane środki Wnioskodawca przeznaczył na zakup certyfikatów inwestycyjnych w Funduszu Inwestycyjnym Zamkniętym.

Z otrzymaniem tej pożyczki wiązała się konieczność poniesienia jednorazowych opłat związanych z jej udzieleniem ? prowizji od udzielenia pożyczki, oraz opłat o stałym powtarzalnym charakterze - odsetki oraz koszty związane z ustanowieniem zabezpieczenia. W szczególności, ustanowienie wymaganego przez bank zabezpieczenia było warunkiem niezbędnym przyznania i wypłaty kwoty pożyczki. Zgodnie z wymaganiami określonymi w umowie pożyczki, zabezpieczeniem jej spłaty jest nieodwołalna blokada na rzecz banku określonej ilości sztuk akcji zdeponowanych na rachunku papierów wartościowych w Domu Maklerskim (blokada na rachunku Wnioskodawcy prowadzonym przez Dom Maklerski). Opłatę za dokonanie tego zabezpieczenia (blokady) Wnioskodawca uiszcza na rzecz Domu Maklerskiego.

Po spełnieniu wszystkich warunków otrzymania pożyczki, Wnioskodawca otrzymał jej kwotę na własny rachunek bankowy następnie, wydatkował środki pieniężne zgodnie z ich przeznaczeniem bezpośrednio z tego rachunku bankowego lub za pośrednictwem innego rachunku bankowego (należącego do Wnioskodawcy), z którego dokonano zapłaty za wyemitowane certyfikaty inwestycyjne. Kwoty wpływów i wypływów środków pieniężnych z pożyczki są potwierdzone kopiami wyciągów bankowych.

W chwili obecnej Wnioskodawca zamierza sprzedać certyfikaty inwestycyjne lub, też dokonać realizacji wynikających z nich praw, w szczególności żądać ich umorzenia przez FIZ i dokonania z tego tytułu wypłaty do Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy koszty związane z uzyskaniem pożyczki na zakup certyfikatów inwestycyjnych poniesione przez Wnioskodawcę, a obejmujące prowizje bankowe, zapłacone odsetki i opłatę za ustanowienie blokady na papierach wartościowych zdeponowanych na rachunku papierów wartościowych Wnioskodawcy w Domu Maklerskim, stanowią koszt uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia/umorzenia certyfikatów inwestycyjnych w części, w jakiej pożyczka ta została wydatkowana na ich zakup...
2. Czy opłata za ustanowienie zabezpieczenia spłaty pożyczki, poprzez dokonanie blokady na rachunku papierów wartościowych Wnioskodawcy w Domu Maklerskim, stanowi koszt uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia/umorzenia certyfikatów inwestycyjnych w całości, czy w części przypadającej proporcjonalnie do tej części pożyczki, która została wydatkowana na zakup certyfikatów inwestycyjnych...
3. Czy koszty związane z uzyskaniem pożyczki na inwestycje kapitałowe (w efekcie na zakup certyfikatów inwestycyjnych) obejmujące prowizje bankowe, zapłacone odsetki i opłatę za ustanowienie zabezpieczenia na określonych papierach wartościowych zdeponowanych w Domu Maklerskim, potrącane będą do kosztów uzyskania przychodów w momencie ustalania dochodu ze sprzedaży/umorzenia tych certyfikatów inwestycyjnych, czy też na bieżąco w roku, w którym zostały zapłacone...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone nr 1 i nr 2, natomiast w zakresie pytania nr 3, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy (w zakresie pytania nr 1), koszty związane z uzyskaniem pożyczki na inwestycje kapitałowe (w efekcie na zakup certyfikatów inwestycyjnych), obejmujące prowizje bankowe, zapłacone odsetki i opłatę za ustanowienie zabezpieczenia określonych papierów wartościowych (blokady na rachunku papierów wartościowych Wnioskodawcy w Domu Maklerskim), stanowią koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia/umorzenia certyfikatów inwestycyjnych w części, w jakiej pożyczka ta, została wydatkowana na zakup certyfikatów inwestycyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy (w zakresie pytania nr 2) - opłata za ustanowienie blokady na rachunku papierów wartościowych Wnioskodawcy w Domu Maklerskim, stanowi koszt uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia/umorzenia certyfikatów inwestycyjnych w części przypadającej proporcjonalnie do części pożyczki wydatkowanej na zakup certyfikatów inwestycyjnych.

Uzasadniając stanowisko w zakresie pytania nr 1 i nr 2 Wnioskodawca podaje:

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 9 lit. a) w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają przychody ze źródła, jakim są kapitały pieniężne, do których to zalicza się m.in. przychody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych. Przez papiery wartościowe rozumie się, zgodnie z definicją legalną ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.), tj. również certyfikaty inwestycyjne.

Natomiast, w myśl art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Sposób obliczania dochodu ze zbycia papierów wartościowych określony został w art. 30b ust. 2 pkt 1) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wskazano, iż dochód ten stanowi różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych, a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g lub art. 23 ust. 1 pkt 38), z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Ponadto, jak wynika z treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 23.

W przypadku Wnioskodawcy, przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia certyfikatów inwestycyjnych, zastosowanie znajdzie przepis z art. 23 ust. 1 pkt 38) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego brzmieniem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych: wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e. Innymi słowy, koszty objęcia lub nabycia papierów wartościowych stanowią koszt uzyskania przychodu w chwili odpłatnego zbycia tychże walorów.

Podkreślić należy, iż ustawodawca nie określił szczegółowo charakteru wydatków na objęcie lub nabycie papierów wartościowych. Jednakże, biorąc pod uwagę brzmienie przepisów należy wywieść, iż wydatki na objęcie lub nabycie danego waloru to wszelkie niezbędne i konieczne wydatki, bez których owo objęcie lub nabycie nie mogłoby być zrealizowane. Tu więc należy odwołać się do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który pozwoli zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki, które zostały poniesione w celu jego osiągnięcia. W szczególności, zdaniem Wnioskodawcy, takimi niezbędnymi wydatkami oprócz ceny, są wszelkie koszty, jakie muszą zostać poniesione w związku z zaciągnięciem pożyczki na zakup papierów wartościowych, a których konieczność poniesienia wynika bezpośrednio z treści samej umowy pożyczki, np. koszty prowizji od udzielenia pożyczki, koszty odsetek, koszty ustanowienia zabezpieczenia. Wydatki takie, należy określić jako poniesione w celu uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych, a brak ich poniesienia skutkowałby bezpośrednio niemożnością w pierwszej kolejności nabycia papierów wartościowych, a w drugiej kolejności uzyskania konkretnego przychodu z tytułu ich zbycia lub realizacji wynikających z nich praw.

Zasadność powyższego podejścia nie stoi w sprzeczności z treścią art. 23 ust. 1 pkt 38b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przepis ten stanowi jedynie, iż za koszty uzyskania przychodów nie uznaje się zapłaconych odsetek i prowizji od kredytu, za który nabyto papiery wartościowe, udziały lub pochodne instrumenty finansowe, przypadających proporcjonalnie na tę część kredytu, która nie została wydatkowana na nabycie tych papierów wartościowych, udziałów lub pochodnych instrumentów finansowych. Przepis ten, nie narusza zasad ustalania dochodu z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, o których mowa w art. 30b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wyłącznie doprecyzowuje, jaka część tych wydatków może być uznana za koszty uzyskania przychodów. Co prawda przepis ten odwołuje się wyłącznie do kosztów odsetek i prowizji bankowych, jednak zdaniem Wnioskodawcy zasadę w nim wyrażoną należy odnieść do wszelkich kosztów związanych z uzyskaniem finansowania na zakup papierów wartościowych.

W związku z powyższym również i koszt ustanowienia zabezpieczenia pożyczki na akcjach należących do Wnioskodawcy, a zdeponowanych w Domu Maklerskim, co do zasady stanowiący koszt uzyskania przychodów związany z osiągnięciem przychodu z tytułu zbycia lub realizacji praw wynikających z nabytych papierów wartościowych, będzie odliczany w rachunku podatkowym wyłącznie w części, w jakiej udzielona pożyczka została wydatkowana na nabycie papierów wartościowych. Fakt, że środki uruchomione z pożyczki nie zostały przelane bezpośrednio przez bank do FIZ, lecz Wnioskodawca uczynił to ze swojego rachunku bankowego, w dobro, którego przelano kwoty wynikające z pożyczki lub pośrednio z wykorzystaniem jeszcze jednego rachunku bankowego, pozostaje bez znaczenia dla możliwości uznania tych opłat za koszt uzyskania przychodów tak długo jak:

• konieczność poniesienia opłat z tytułu prowizji, odsetek i ustanowienia zabezpieczenia wynika z umowy pożyczki, i

• poniesienie tych kosztów było warunkiem otrzymania tej pożyczki, i

• pożyczka została wydatkowana na nabycie certyfikatów inwestycyjnych, i

• sposób wydatkowania środków z tej pożyczki może zostać udokumentowany stosowną umową z FIZ oraz przelewami z rachunków bankowych potwierdzającymi wpływ środków z pożyczki na rachunki bankowe i przelewy na rzecz FIZ z tytułu zapłaty za objęcie certyfikatów inwestycyjnych.
  
  

Ujmując powyższe w konkluzji, poniesione przez Wnioskodawcę koszty prowizji, odsetek oraz opłata za ustanowienie zabezpieczenia na określonych papierach wartościowych Wnioskodawcy w Domu Maklerskim (jako warunki otrzymania pożyczki na inwestycje kapitałowe, w efekcie na zakup certyfikatów inwestycyjnych), pozostające w bezpośrednim związku z nabyciem certyfikatów inwestycyjnych, stanowią koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia/umorzenia tych certyfikatów inwestycyjnych w części, w jakiej pożyczka zaciągnięta na ich zakup została na ten cel wydatkowana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) ? c).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:

1. odsetki od pożyczek,
2. odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą,
3. odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych,
4. dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną lub spółdzielni, w tym również:
   1. dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,
   2. oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,
   3. podziału majątku likwidowanej spółki (spółdzielni),
   4. wartość dokonanych na rzecz udziałowców i akcjonariuszy nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b,
5. przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c,
6. należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z:
1. odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych,
2. realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,
przychody z odpłatnego zbycia prawa poboru, w tym również ze zbycia prawa poboru akcji nowej emisji przez pracowniczy fundusz emerytalny w imieniu członka funduszu,
7. przychody członków pracowniczych funduszy emerytalnych z tytułu przeniesienia akcji złożonych na rachunkach ilościowych do aktywów tych funduszy,
8. nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny,
9. przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Ogólna zasada ustalania dochodu wyrażona w art. 9 ust. 2 powołanej ustawy stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Natomiast, jeżeli podatnik dokonuje zbycia papierów wartościowych np. certyfikatów inwestycyjnych na rzecz osoby trzeciej na podstawie art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Definicja dochodu zawarta jest w art. 30b ust. 2 pkt 1) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych który stanowi, że dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Zgodnie z generalną zasadą ustalania kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jednocześnie zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 38b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (obowiązującego od dnia 1 stycznia 2009 r.), nie uważa się za koszt uzyskania przychodu zapłaconych odsetek i prowizji od kredytu, za który nabyto papiery wartościowe, udziały lub pochodne instrumenty finansowe, przypadających proporcjonalnie na tę część kredytu, która nie została wydatkowana na nabycie tych papierów wartościowych, udziałów lub pochodnych instrumentów finansowych.

Cytowany powyżej art. 23 ust. 1 pkt 38b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, został dodany przez art. 1 pkt 16 lit. a) ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.). Zgodnie z art. 14 ww. ustawy zmieniającej, przepis ten ma zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 23 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis ust. 1 pkt 38b), stosuje się wyłącznie przy określaniu dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 5 pkt 1 oraz art. 30b ust. 2 pkt 1-4.

Powyższe ograniczenie ma zastosowanie przy ustalaniu dochodu:

1. z umorzenia udziałów (akcji),
2. z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych,
3. z realizacji praw pochodnych,
4. ze zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających,
5. z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną.
   
   

Z powołanych powyżej przepisów art. 22 i art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż dopiero z chwilą sprzedaży jednostek inwestycyjnych ustala się wszelkie koszty, które warunkują ich nabycie.

W świetle powyższego, podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem, że:

• istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami, a przychodami (wydatki poniesione zostały w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów),

• nie jest to wydatek wskazany w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów określonych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Kosztami uzyskania przychodów są więc zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem jednak, że istnieje ich związek ze źródłem przychodu, a ponadto nie są one wymienione w art. 23 ww. ustawy, jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Użyte przez ustawodawcę w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sformułowanie ?koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu? należy rozumieć w ten sposób, że za koszty uzyskania przychodu uznawane będą tylko te wydatki, które pozostają z przychodem w związku o charakterze przyczynowo-skutkowym.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku Wnioskodawca jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, dokonał w 2011 r., zakupu certyfikatów inwestycyjnych w Funduszu Inwestycyjnym Zamkniętym (FIZ). Wnioskodawca zaciągnął pożyczkę lombardową w Banku z przeznaczeniem na wydatkowanie na inwestycje kapitałowe. Otrzymane środki Wnioskodawca przeznaczył na zakup certyfikatów inwestycyjnych w Funduszu Inwestycyjnym Zamkniętym. Z otrzymaniem tej pożyczki, wiązała się konieczność poniesienia jednorazowych opłat związanych z jej udzieleniem: prowizji od udzielenia pożyczki oraz opłat o stałym powtarzalnym charakterze - odsetki oraz koszty związane z ustanowieniem zabezpieczenia. W szczególności, ustanowienie wymaganego przez Bank zabezpieczenia było warunkiem niezbędnym przyznania i wypłaty kwoty pożyczki. Zgodnie z wymaganiami określonymi w umowie pożyczki, zabezpieczeniem jej spłaty jest nieodwołalna blokada na rzecz Banku, określonej ilości sztuk akcji zdeponowanych na rachunku papierów wartościowych w Domu Maklerskim (blokada na rachunku Wnioskodawcy prowadzonym przez Dom Maklerski). Opłatę za dokonanie tego zabezpieczenia (blokady) Wnioskodawca uiszcza na rzecz Domu Maklerskiego. Po spełnieniu wszystkich warunków otrzymania pożyczki, Wnioskodawca otrzymał jej kwotę na własny rachunek bankowy następnie, wydatkował środki pieniężne zgodnie z ich przeznaczeniem bezpośrednio z tego rachunku bankowego lub za pośrednictwem innego rachunku bankowego (należącego do Wnioskodawcy), z którego dokonano zapłaty za wyemitowane certyfikaty inwestycyjne. Kwoty wpływów i wypływów środków pieniężnych z pożyczki są potwierdzone kopiami wyciągów bankowych.

W chwili obecnej Wnioskodawca zamierza sprzedać certyfikaty inwestycyjne lub, też dokonać realizacji wynikających z nich praw, w szczególności żądać ich umorzenia przez FIZ i dokonania z tego tytułu wypłaty do Wnioskodawcy.

Mając na uwadze regulację wynikającą z wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, że do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia/umorzenia certyfikatów inwestycyjnych należy zaliczyć takie, które były bezpośrednio przypisane do konkretnej transakcji, a więc te, bez których nie byłoby możliwe nabycie przedmiotowych certyfikatów inwestycyjnych. Tym samym jeżeli w istocie, zaciągnięcie pożyczki na zakup certyfikatów inwestycyjnych, wiązało się z poniesieniem wydatków na prowizje bankowe, zapłacone odsetki jak również, jeżeli uzależnione było od ustanowienia zabezpieczenia spłaty pożyczki poprzez dokonanie blokady na rachunku papierów wartościowych Wnioskodawcy zdeponowanych w Domu Maklerskim, wydatki takie stanowią koszt uzyskania przychodów związane z uzyskaniem pożyczki na zakup certyfikatów inwestycyjnych. Zatem, wydatki te są kosztem uzyskania przychodów, w takiej części, w jakiej zaciągnięta pożyczka przeznaczona została na zakup certyfikatów inwestycyjnych.

Należy również pamiętać, że jeżeli pożyczka lombardowa w banku została zaciągnięta na cel inny niż zakup certyfikatów inwestycyjnych, wydatki poniesione na rzecz banku w związku z pozyskaniem środków z pożyczki, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia certyfikatów inwestycyjnych.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, tym samym nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), jest bowiem sam przepis prawa.

Natomiast, zgodnie z zasadą dochodzenia do prawdy materialnej wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest bowiem postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Stąd ustalenie prawdy obiektywnej (materialnej), nie jest tu możliwe w sposób ścisły, jak można tego wymagać na gruncie postępowania podatkowego. Zatem, w toku ewentualnego postępowania podatkowego, ciężar udowodnienia okoliczności (elementów opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego), na które powołuje się podatnik, spoczywać będzie na samym zainteresowanym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Referencje

IPTPB2/415-185/12-3/MP, interpretacja indywidualna

IPTPB2/415-185/12-4/MP, interpretacja indywidualna