Czy powyższe usługi, zakup biletów i wypłata premii za samodzielne podjęcie zatrudnienia będą (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2011 r. (data wpływu 18 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń na rzecz osób bezrobotnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń na rzecz osób bezrobotnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca rozpoczyna realizację programu specjalnego realizowanego na podstawie art. 66a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.) oraz rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z dnia 23 marca 2009 r. w sprawie programów specjalnych (Dz. U. 2009 r. Nr 50, poz. 401 z późn. zm.). Program jest finansowany ze środków funduszu pracy i został przyjęty do realizacji przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej.

W ramach programu zaplanowano dla jego uczestników usługi i instrumenty rynku pracy przewidziane w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz specyficzne elementy wspierające zatrudnienie m.in.:

• usługi fryzjerskie,

• usługi kosmetyczne,

• zakup biletu miesięcznego na pierwszy miesiąc przejazdu do pracy oraz na staże, przygotowania zawodowe dorosłych, usługi poradnictwa zawodowego oraz na prace interwencyjne,

• jednorazową premię za samodzielne znalezienie i utrzymanie zatrudnienia przez co najmniej trzy miesiące w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, wypłacaną po udokumentowaniu wymaganego okresu zatrudnienia.
  
  

Usługi zostaną zlecone zewnętrznemu podmiotowi, który dostarczy je konkretnym uczestnikom projektu.

Bilety miesięczne zostaną zakupione przez Wnioskodawcę i przekazane w naturze konkretnym uczestnikom projektu.

Premie za samodzielne podjęcie zatrudnienia zostaną wypłacone osobom, które udokumentują minimum trzymiesięczny okres zatrudnienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powyższe usługi, zakup biletów i wypłata premii za samodzielne podjęcie zatrudnienia będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 357 z późn. zm.), wskazane we wniosku świadczenia rzeczowe (w naturze) na rzecz osoby bezrobotnej tj. usługi fryzjerskie, kosmetyczne oraz zakup biletów na rzecz osoby bezrobotnej, a także premia za samodzielne podjęcie i utrzymanie zatrudnienia dla osób zatrudnionych (w przypadku premii wypłata nastąpi po 3 miesiącach od podjęcia zatrudnienia), są źródłem przychodu i podlegają opodatkowaniu zgodnie z przytoczoną ustawą. Jednocześnie, nie są przedmiotowo zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 wskazanej ustawy.

Wnioskodawca podkreśla, że art. 21 ust. 1 pkt 102 ww. ustawy, przewiduje jedynie przedmiotowe zwolnienie z podatku dochodowego zwrotu kosztów przejazdu otrzymanych przez bezrobotnego na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. W ocenie Wnioskodawcy osobom, które skorzystają ze wskazanych świadczeń rzeczowych (w naturze): usług fryzjerskich i kosmetycznych oraz biletów miesięcznych na przejazd, Wnioskodawca winien wystawić formularz PIT-8C. Dla osób, którym wypłacona zostanie premia za samodzielne podjęcie i utrzymanie zatrudnienia Wnioskodawca powinien wystawić PIT-11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako jedno ze źródeł przychodów wskazano tzw. ?inne źródła?.

Stosownie do art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie ?w szczególności? dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne, niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Jak wynika z powyższego, co do zasady, każde przysporzenie stanowi przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże, zgodnie z wolą ustawodawcy wyrażoną w art. 21 powołanej ustawy, niektóre przychody korzystają ze zwolnienia od podatku.

Podkreślenia jednak wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji. Wszelkie zwolnienia podatkowe są bowiem odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym przypadku zastosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

W przedmiocie stosowania wszelkiego rodzaju ulg podatkowych trzeba mieć na uwadze, także przepis art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) zgodnie z którym, każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków określonych w ustawie. Nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy, co wynika z art. 217 Konstytucji. Tym samym, każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, w tym także ulga podatkowa, nie może być interpretowany dowolnie, ani uzupełniany w drodze interpretacji o treść, której nie zawiera.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach realizacji programu specjalnego realizowanego na podstawie art. 66a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tj. Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.), finansowanego ze środków funduszu pracy, zamierza przekazać osobom bezrobotnym elementy wspierające zatrudnienie tj. usługi fryzjerskie, usługi kosmetyczne, zakupione bilety miesięczne na pierwszy miesiąc przejazdu do pracy, przejazdu na staże, przygotowania zawodowe dorosłych, usługi poradnictwa zawodowego oraz na prace interwencyjne.

W ramach powyższych działań przewidziano również, wypłatę jednorazowej premii za samodzielne znalezienie i utrzymanie zatrudnienia przez co najmniej trzy miesiące w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, wypłacaną po udokumentowaniu wymaganego okresu zatrudnienia.

Wskazane usługi zostaną zlecone zewnętrznemu podmiotowi, który dostarczy je konkretnym uczestnikom projektu. Bilety miesięczne zostaną zakupione przez Wnioskodawcę i przekazane w naturze konkretnym uczestnikom projektu. Natomiast, premia za samodzielne podjęcie i utrzymanie zatrudnienia zostanie wypłacona osobom, które udokumentują minimum trzymiesięczny okres zatrudnienia.

W celu ustalenia, które z przedstawionych powyżej świadczeń mogą korzystać ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy przeanalizować przepisy dotyczące poszczególnych zwolnień.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 102 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów otrzymany przez bezrobotnego na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z tytułu:

1. przejazdu do miejsca pracy,
2. przejazdu na badania lekarskie lub psychologiczne,
3. przejazdu do miejsca odbywania stażu, szkolenia, przygotowania zawodowego dorosłych, zajęć z zakresu poradnictwa zawodowego lub pomocy w aktywnym poszukiwaniu pracy,
4. przejazdu do miejsca wykonywania prac społecznie użytecznych,
5. zakwaterowania w miejscu pracy lub miejscu odbywania stażu, szkolenia lub przygotowania zawodowego dorosłych,
6. przejazdu na egzamin.
   
   

W myśl powyższego przepisu zwolnieniu podlega wyłącznie zwrot kosztów otrzymany przez bezrobotnego na przejazdy w celach i do miejsc określonych w art. 21 ust. 1 pkt a)-f) ustawy, a zatem zwolnieniu na tej podstawie, nie podlega świadczenie w naturze otrzymane przez bezrobotnego np. bilety.

Stwierdzić należy również, że katalog zwolnień, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 102 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie obejmuje zwrotu kosztów osobom bezrobotnym, jednorazowej premii za samodzielne znalezienie i utrzymanie zatrudnienia, przez co najmniej trzy miesiące w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę (wypłacanej po udokumentowaniu wymaganego okresu zatrudnienia) oraz usług kosmetycznych i usług fryzjerskich.

Natomiast, pozostałe zwolnienia mające zastosowanie do osób bezrobotnych zostały uregulowane w następnych punktach. I tak, zgodnie z dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Ponadto, w myśl regulacji zawartej w art. 21 ust. 1 pkt 128 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia wypłacane bezrobotnym skierowanym do wykonywania prac społecznie użytecznych.

Reasumując, otrzymywane przez osoby bezrobotne w związku z programem specjalnym realizowanym przez Wnioskodawcę na podstawie art. 66a ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy - świadczenia w naturze tj. usługi kosmetyczne i usługi fryzjerskie, bilety na przejazdy do miejsca pracy, przejazdy do miejsca odbywania stażu, przygotowania zawodowego dorosłych, usług poradnictwa zawodowego oraz bilety na przejazd do prac interwencyjnych, jak również jednorazowa premia za samodzielne znalezienie i utrzymanie zatrudnienia przez co najmniej trzy miesiące, stanowić będą przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.