Czy w związku ze sprzedażą pod koniec 2014 r. działki gruntu o pow. około 1 150 m2 za cenę 20 000 (...)

Czy w związku ze sprzedażą pod koniec 2014 r. działki gruntu o pow. około 1 150 m2 za cenę 20 000 zł, która zostanie wyodrębniona z działki gruntu, która przypadła na własność Wnioskodawczyni na podstawie zniesienia współwłasności w 2014 r. Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od tej sprzedaży zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to jest art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz art. 30e?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2014 r. (data wpływu 24 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości niezabudowanej w części dotyczącej:

  • udziałów w ww. nieruchomości nabytych w 1997 r. i w 2003 r. -jest prawidłowe,
  • udziału w ww. nieruchomości nabytego w 2011 r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2014 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości niezabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1997 r. Wnioskodawczyni nabyła na podstawie aktu notarialnego  umowy sprzedaży udział wynoszący 5/8 części w nieruchomości położonej w O. przy ul. G. działka gruntu nr X, pow. 6 622 m2. W 2003 r. Wnioskodawczyni nabyła za fundusze osobiste, pochodzące z darowizny, do majątku osobistego udział wynoszący 1/8 części w ww. nieruchomości. W związku z tym od 2003 r. Wnioskodawczyni była właścicielką 6/8 części przedmiotowej nieruchomości, przy czym 5/8 części należało do wspólności ustawowej wraz z mężem, a 1/8 części należała do majątku osobistego. Pozostałe 2/8 części w przedmiotowej nieruchomości należały do Gminy Miasto O. W 2010 r. na podstawie wyroku rozwodowego Sąd rozwiązał związek małżeński Wnioskodawczyni i w 2011 r. na podstawie ugody sądowej  podziału majątku przyznał na wyłączną własność Wnioskodawczyni  5/8 części przedmiotowej nieruchomości. Ww. 5/8 części nieruchomości Sąd ocenił na kwotę 63 125 zł, a Wnioskodawczyni nakazał spłatę byłego męża w kwocie 31 560 zł. Podział majątku dotyczył wyłącznie 5/8 przedmiotowej nieruchomości, innych składników majątku wspólnego małżonków nie było. Podział, zdaniem Wnioskodawczyni był ekwiwalentny, nie otrzymała majątku o wartości wyższej niż ta, która przysługiwała byłemu mężowi. Udział w nieruchomości jaki posiadała Wnioskodawczyni po podziale majątku to 6/8 części (?czyli 5/8 nabyte w 2011 r. na podstawie podziału majątku oraz 1/8 część nabytą w 2003 r. na podstawie umowy sprzedaży, za środki z majątku osobistego?). Następnie w 2014 r. Wnioskodawczyni dokonała zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości  przysługiwało Jej 6/8 części nieruchomości, zaś Miastu Gminie O. 2/8 części przedmiotowej nieruchomości. W wyniku zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości działka gruntu nr X o pow. 6 622 m2 i wartości 234 265 zł  Wnioskodawczyni przypadła zabudowana domem mieszkalnym działka gruntu nr X/2 o pow. 2 218 m2 o wartości 175 699 zł, zaś Miastu O. działka X/1 o wartości 58 566 zł.

Następnie pod koniec 2014 r. Wnioskodawczyni zamierza podzielić geodezyjnie działkę gruntu nr X/2 na dwie mniejsze działki  w ten sposób, że niezabudowana działka o pow. około 1 150 m2 zostanie sprzedana za kwotę około 20 000 zł. Wnioskodawczyni zaznacza, że sprzedaż nie będzie następowała w ramach jakiejkolwiek działalności gospodarczej, gdyż takiej nie prowadzi. Nie jest też rolnikiem i nie prowadzi działalności rolniczej.

Zniesienie współwłasności z Miastem O. w 2014 r. nastąpiło bez spłat/dopłat, a udział który otrzymała Wnioskodawczyni w wyniku zniesienia współwłasności z Miastem mieści się w udziale jaki miała Ona przed zniesieniem  jest taki sam tyle tylko, że teraz Wnioskodawczyni ma konkretną działkę (całość) i Miasto ma konkretną działkę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze sprzedażą pod koniec 2014 r. działki gruntu o pow. około 1 150 m2 za cenę 20 000 zł, która zostanie wyodrębniona z działki gruntu, która przypadła na własność Wnioskodawczyni na podstawie zniesienia współwłasności w 2014 r. Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od tej sprzedaży zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to jest art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz art. 30e?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie będzie Ona zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, gdyż była właścicielką przedmiotowej nieruchomości (przed 2014 r. należała do Wnioskodawczyni w postaci udziału wynoszącego łącznie 6/8 części nieruchomości) dłużej niż 5 lat, a tylko zbycie nieruchomości przed upływem 5 lat od daty jej nabycia podlega podatkowi dochodowemu.

Wnioskodawczyni przypomina przy tym, że od 1997 r. we wspólności ustawowej z ówczesnym mężem przysługiwał im udział wynoszący 5/8 części, od 2003 r. Wnioskodawczyni przysługuje udział 1/8 część nieruchomości  w majątku osobistym, od 2011 r.  na podstawie ugody sądowej z ekwiwalentnymi spłatami na rzecz byłego męża przysługuje Jej udział 6/8 części nieruchomości (z uwzględnieniem wspomnianej 1/8).

Ponadto zniesienie współwłasności w 2014 r. dokonane z Gminą Miastem O. było bez żadnych spłat czy dopłat  a więc było to tylko faktyczne potwierdzenie tego co przysługiwało stronom w ramach posiadanych przez nie udziałów  czyli dokonano podziału w ten sposób, że Wnioskodawczyni otrzymała działkę gruntu nr X/2, a Miasto X/1. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawczyni, miało miejsca jedynie stwierdzenie faktu, co komu przysługuje. Tym samym powyższe zniesienie współwłasności nie może stanowić nabycia nieruchomości, a więc zbycie przez Nią nowo powstałej działki gruntu (powstałej z podziału działki gruntu nr X/2) nie może być traktowane jako odpłatne zbycie nieruchomości przed upływem 5 lat od daty jej nabycia stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni uważa zatem, że nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego w wysokości 19 % - stosownie do art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zniesienie współwłasności nieruchomości dokonane z Miastem O. w 2014 r. nie było nabyciem nieruchomości podobnie jak i ugoda sądowa w 2011 r., która była ekwiwalentna do spłaty jaką miała dokonać Wnioskodawczyni na rzecz byłego męża. Wnioskodawczyni zaznacza ponadto, że udział 5/8 części, który miała we współwłasności ustawowej z mężem był niepodzielny  jest to ustawowa współwłasność w tym wypadku 5/8 części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części dotyczącej:

  • udziałów w nieruchomości nabytych w 1997 r. i w 2003 r. - jest prawidłowe,
  • udziału w nieruchomości nabytego w 2011 r. - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.

U. z 2012 r., poz. 788, z późn. zm.). Na podstawie art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ponadto, ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zgodnie natomiast z art. 43 § 1 tejże ustawy, oboje małżonkowie maja równe udziały w majątku wspólnym.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku pochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie nieruchomości na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

  • podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
  • jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego).

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Natomiast jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w 1997 r. Wnioskodawczyni nabyła na podstawie aktu notarialnego  umowy sprzedaży udział wynoszący 5/8 części w nieruchomości. W 2003 r. nabyła za fundusze osobiste, pochodzące z darowizny, do majątku osobistego udział wynoszący 1/8 części w tej nieruchomości. Pozostałe 2/8 części w ww. nieruchomości należały do Gminy Miasto. W 2010 r. na podstawie wyroku rozwodowego Sąd rozwiązał związek małżeński Wnioskodawczyni i w 2011 r. na podstawie ugody sądowej

 podziału majątku przyznał na wyłączną własność Wnioskodawczyni 5/8 części ww. nieruchomości, wycenioną na kwotę 63 125 zł, a Wnioskodawczyni nakazał spłatę byłego męża w kwocie 31 560 zł. Podział majątku dotyczył wyłącznie 5/8 części ww. nieruchomości, innych składników majątku wspólnego małżonków nie było. Następnie w 2014 r. Wnioskodawczyni dokonała zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości. W wyniku zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości (działka gruntu nr X o pow. 6 622 m2 i wartości 234 265 zł)  Wnioskodawczyni przypadła zabudowana domem mieszkalnym działka gruntu nr X/2 o pow. 2 218 m2 o wartości 175 699 zł, zaś Gminie Miastu działka X/1 o wartości 58 566 zł. Pod koniec 2014 r. Wnioskodawczyni zamierza podzielić geodezyjnie działkę gruntu nr X/2 na dwie mniejsze działki  w ten sposób, że niezabudowana działka o pow. około 1 150 m2 zostanie sprzedana za kwotę około 20 000 zł. Wnioskodawczyni zaznacza, że sprzedaż nie będzie następowała w ramach jakiejkolwiek działalności gospodarczej, gdyż takiej nie prowadzi. Nie jest też rolnikiem i nie prowadzi działalności rolniczej. Zniesienie współwłasności z Gminą Miastem w 2014 r. nastąpiło bez spłat/dopłat, a udział, który otrzymała Wnioskodawczyni w wyniku zniesienia współwłasności z Gminą Miastem mieści się w udziale jaki miała przed zniesieniem  jest taki sam.

Zatem w świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawczynię wydzielonej z części nieruchomości działki będącej przedmiotem odpłatnego zbycia pod koniec 2014 r. nastąpiło w następujących datach:

  • w 1997 r. ? udział na podstawie umowy sprzedaży, we współwłasności małżeńskiej,
  • w 2003 r. ? udział na podstawie umowy sprzedaży, za fundusze pochodzące z darowizny, do majątku osobistego,
  • w 2011 r. ? udział w wyniku zniesienia współwłasności małżeńskiej.

Jednocześnie tutejszy Organ wskazuje, że nieodpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości, tj. bez spłat i dopłat dokonane w 2014 r. między Wnioskodawczynią a Gminą polegające na podziale fizycznym nieruchomości nie stanowi nowego nabycia nieruchomości, gdyż jak wskazała Wnioskodawczyni udział nabyty w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, który przysługiwał Wnioskodawczyni przed zniesieniem współwłasności.

W odniesieniu do zamierzonego odpłatnego zbycia działki wydzielonej z nieruchomości pod koniec 2014 r., na którą składają się udziały nabyte przez Wnioskodawczynię w 1997 r. oraz w 2003 r. należy stwierdzić, że odpłatne zbycie tych udziałów nie będzie stanowił źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, albowiem ich zbycie zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie. Oznacza to, że przychód z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do odpłatnego zbycia pod koniec 2014 r. działki wydzielonej z nieruchomości, w części dotyczącej udziału w nieruchomości nabytego w 2011 r. zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Ww. odpłatne zbycie pod koniec 2014 r. udziału w wydzielonej w części nieruchomości działki nabytego w 2011 r. będzie stanowiło źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

  1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
  2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie natomiast do art. 22 ust. 6c powołanej ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)?c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d).

Nadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Dochód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)?c) może jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Stosownie do treści tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że odpłatne zbycie pod koniec 2014 r. wydzielonej z nieruchomości działki w części dotyczącej udziałów nabytych przez Wnioskodawczynię w 1997 r. i w 2003 r. nie będzie stanowiło źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast zbycie wydzielonej działki w części dotyczącej udziału w wydzielonej działce nabytego w 2011 r. w wyniku zniesienia współwłasności małżeńskiej będzie stanowiło źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, z którego dochód będzie podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, że Wnioskodawczyni we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego błędnie przyjęła, że w 2011 r. w wyniku zniesienia współwłasności małżeńskiej (podziału majątku) nie nastąpiło nabycie przez Nią udziału w ww. nieruchomości należącego uprzednio do byłego męża, ponieważ spłata, której dokonała na rzecz byłego męża była ekwiwalentna. Udział w przedmiotowej nieruchomości w wysokości 5/8 Wnioskodawczyni nabyła w 1997 r. wspólnie z byłym mężem we współwłasności małżeńskiej. Natomiast w 2011 r. na podstawie ugody sądowej w sprawie podziału majątku zniesiona została współwłasność w odniesieniu do ww. udziału, w wyniku której Wnioskodawczyni otrzymała ponad należący do Niej od 1997 r. udział także udział należący do Jej byłego męża w zamian za spłatę byłego męża. Niezależnie od tego, czy spłata była ekwiwalentna do udziału, który otrzymała, Wnioskodawczyni w 2011 r. nabyła dodatkowy udział w ww. nieruchomości, którego wcześniej nie posiadała. Zatem w 2011 r. miało miejsce nabycie przez Wnioskodawczynię udziału w ww. nieruchomości, który przed zniesieniem współwłasności przysługiwał byłemu mężowi Wnioskodawczyni.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku ? nie prowadzi postępowania dowodowego, ponieważ do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego. W związku z tym w ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie oceniana jest prawidłowość przedstawionych we wniosku kwot, rozliczeń czy poprawności wypełnienia zeznań podatkowych. Postępowanie w sprawie udzielenie interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Zatem organ podatkowy dokonując interpretacji podatkowej w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), nie może dokonać ustalenia prawidłowej wysokości zobowiązań podatkowych podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym czy odliczeń wynikających z ustaw podatkowych ponieważ przedmiotem interpretacji indywidualnej mogą być jedynie przepisy regulujące zasady ustalania. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika