Czy Wnioskodawca powinien odprowadzić podatek od czynności cywilnoprawnych, skoro czynność ta dotyczyła (...)

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest Zakładem. Realizuje cele, zadania zgodnie ze statutem w zakresie ochrony zdrowia. W dniu 29 lipca 2005 r. jednostka została objęta postępowaniem restrukturyzacyjnym na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 78, poz. 684 ze zm.). W dniu 1 grudnia 2005 r. Wojewoda wydał na piśmie dla Wnioskodawcy (Zespołu) decyzję o warunkach restrukturyzacji. Wnioskodawca otrzymał pożyczkę na restrukturyzację od Miasta Nr 2/2007 z dnia 23 kwietnia 2007 r. Pożyczka została przeznaczona na pokrycie zobowiązań Wnioskodawcy wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w celu spełnienia warunków art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o pomocy publicznej i restrukturyzacji zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 78, poz. 684 oraz z 2006 r. Nr 137, poz. 971).

Pożyczka pieniężna była udzielona w wysokości xxx zł. W związku z powyższym Wnioskodawca odprowadził w dniu 24 kwietnia 2007 r. podatek od czynności cywilnoprawnych do urzędu skarbowego w wysokości 2%, czyli kwotę w wysokości xxx zł.

W dniu 26 czerwca 2007 r. na podstawie decyzji Wojewody zostało zakończone postępowanie restrukturyzacyjne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca powinien odprowadzić podatek od czynności cywilnoprawnych, skoro czynność ta dotyczyła publicznego zakładu opieki zdrowotnej, który realizuje cele w zakresie zdrowia...

Zdaniem Wnioskodawcy, ZOZ nie powinien odprowadzać podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednostka jest publicznym zakładem opieki zdrowotnej, który podlega gminie. Realizuje cele i zadania zgodnie ze statutem w zakresie ochrony zdrowia, dlatego korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f) ? nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne w sprawach zdrowia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) stanowi, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki. Ponieważ w ustawie brak jest definicji umowy pożyczki, w tym zakresie należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie Kodeks cywilny.

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy ciąży przy umowie pożyczki na biorącym pożyczkę.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia.

Ponieważ pojęcie ?sprawa? ma charakter ogólny, to należy przyjąć, że powyższe uregulowanie będzie dotyczyło tych wszystkich spraw, dla których materialnoprawna podstawa rozstrzygnięcia zawarta jest w przepisach regulujących kwestie wymienione w art. 2 pkt 1 lit. f) powołanej ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymał pożyczkę na restrukturyzację od Miasta w dniu 23 kwietnia 2007 r. Pożyczka została przeznaczona na pokrycie zobowiązań Wnioskodawcy wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w celu spełnienia warunków art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o pomocy publicznej i restrukturyzacji zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 78, poz. 684 oraz z 2006 r. Nr 137, poz. 971).

Ustawodawca, normując w ww. przepisie przedmiotowe wyłączenie z obowiązku zapłaty podatku w sprawach zdrowia, nie określił szczegółowo jego zakresu. Dlatego mając na względzie ogólną zasadę prawa podatkowego, zgodnie z którą przepisy dotyczące wyłączeń i zwolnień podatkowych, stanowiące odstępstwo od zasady powszechnego opodatkowania, należy interpretować ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, należy przyjąć, że celem ustawodawcy było objęcie wyłączeniem tych czynności cywilnoprawnych, które dokonywane są bezpośrednio w sprawach zdrowia.

Dla zastosowania wyłączenia nie jest wystarczające, aby podatnik z tytułu dokonania określonej czynności cywilnoprawnej miał status podmiotu prowadzącego działalność w zakresie ochrony zdrowia. W sprawie będącej przedmiotem wniosku kwota pożyczki nie jest przeznaczona na ochronę zdrowia, lecz na spłatę zobowiązań podmiotu, który świadczy usługi medyczne.

W związku z powyższym wyjaśnia się, że zobowiązania cywilnoprawne dotyczące spłaty zobowiązań nie są wystarczające do zaistnienia przesłanki bezpośrednio warunkującej zastosowanie wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, określonego w art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zasadniczym celem udzielenia pożyczki była bowiem spłata zobowiązań Wnioskodawcy z tytułu zaległości wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a nie czynność z zakresu zdrowia.

Z uwagi na powyższe, udzielona pożyczka nie może zostać zakwalifikowana jako czynność cywilnoprawna wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż nie jest to czynność cywilnoprawna w sprawach zdrowia.

Umowa pożyczki zawarta przez Wnioskodawcę podlega zatem opodatkowaniu na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy na Wnioskodawcy z tytułu otrzymanej pożyczki ciąży obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stawka podatku od umowy pożyczki wynosi 2%, a stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy podstawę opodatkowania stanowi kwota lub wartość pożyczki.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych należy dodać, że podstawą do wyłączenia ww. czynności z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych może być opodatkowanie jej podatkiem od towarów i usług bądź zwolnienie jej z tego podatku. Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z podatku i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że tutejszy Organ ? zgodnie ze złożonym we wniosku pytaniem dotyczącym podatku od czynności cywilnoprawnych ? nie rozstrzyga w niniejszej interpretacji, czy ww. umowa pożyczki będzie opodatkowana bądź zwolniona z podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.