Czy Fundacja może skorzystać ze zwolnienia z podatku PCC (bez względu na przeznaczenie pożyczki czy (...)

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia od podatku umów pożyczek.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 23 kwietnia 2014 r., Nr IPTPB2/436-14/14-2/KK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 24 kwietnia 2014 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 30 kwietnia 2014 r.), zaś w dniu 12 maja 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 7 maja 2014 r. (data nadania 7 maja 2014 r.).

We wniosku oraz jego uzupełniniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Stowarzyszenie jest zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym - Rejestr Stowarzyszeń i działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 855, z późn. zm.) oraz rozporządzenia Rady (WE) nr. 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia Rozwoju Obszarów Wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (Dz. Urz. UE 1277 z dnia 21 października 2005 r., str. 1).

W dniu 17 maja 2012 r. Stowarzyszenie, realizując cele statutowe, złożyło do lokalnej grupy Działania wniosek o dofinansowanie zadań ze środków Unii Europejskiej, dotyczący realizacji operacji pn. ?Kształtowanie centrum wsi poprzez modernizację świetlicy wiejskiej - miejsca spotkań mieszkańców w ramach działania 413 Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju dla małych projektów?, tj. operacji, które nie odpowiadają warunkom przyznania pomocy w ramach działań Osi 3, ale przyczyniają się do osiągnięcia celów tej Osi. Realizacja projektu zakłada remont świetlicy wiejskiej, której celem jest stworzenie miejsca integracji wielopokoleniowej, poprzez remont połączony z modernizacją istniejącej świetlicy wiejskiej. Prace miały być realizowane do czerwca 2014 r., po aneksowaniu do końca kwietnia 2013 r.

W dniu 17 października 2012 r. Stowarzyszenie podpisało z Samorządem Województwa umowę w ramach działania 413 ?Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju objętego na lata 2007-2013?. Beneficjentowi (Stowarzyszeniu) została przyznana pomoc w wysokości 15 131 zł. Remont został sfinansowany częściowo z własnych funduszy posiadanych na koncie Stowarzyszenia, a częściowo z pożyczki uzyskanej z Urzędu Miejskiego. Na dzień 31 grudnia 2013 r., zgodnie z zawartą umową, Stowarzyszenie musiało oddać 10 000 zł pożyczki uzyskanej na ten cel z Urzędu Miejskiego, a ponieważ dofinansowanie z tego tytułu nie wpłynęło jeszcze na konto Stowarzyszenia, z uwagi na opóźnienie wypłaty dofinansowania (trwa weryfikacja złożonego wniosku o płatność przez Urząd Marszałkowski Województwa), Stowarzyszenie, w ramach przepływów finansowych, straciło płynność finansową i było zobowiązane zwrócić zaciągniętą pożyczkę. Na podstawie pisemnych umów Stowarzyszenie zaciągnęło pożyczki w łącznej kwocie 10 000 zł od członków zarządu Stowarzyszenia. Umowy zostały zawarte w dniu 18 grudnia 2013 r. pomiędzy Stowarzyszeniem a członkami Stowarzyszenia: jeden z Członków Zarządu udzielił pożyczki w kwocie 5 000 zł, natomiast dwie osoby tj. A i B udzieliły pożyczek w kwocie 2 500 zł każda. Zawarte umowy pożyczki nie przekroczyły kwoty 5 000 zł w okresach 3 kolejnych lat kalendarzowych, począwszy od dnia 1 stycznia 2009 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Stowarzyszenie ma prawo do zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu pożyczek udzielonych przez trzech członków (zarządu) Stowarzyszenia w kwocie 5 000 zł (jedna osoba) i 2 500 zł (dwie osoby), ze względu na chwilową utratę płynności finansowej, do czasu przekazania dofinansowania przez Urząd Marszałkowski?

Zdaniem Wnioskodawcy, pożyczki udzielane na podstawie umowy zawartej pomiędzy innymi podmiotami niż osoby, o których mowa w lit. b) i c), do łącznej wysokości nieprzekraczającej kwoty 5000 zł od jednego podmiotu, w okresach 3 kolejnych lat kalendarzowych, począwszy od dnia 1 stycznia 2009 r., są zwolnione od podatku, zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. d) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649, z późn. zm.), podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Jak stanowi art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., Nr 121), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu ? który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Stosownie do przepisów art. 3 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zawarcia umowy pożyczki i spoczywa na biorącym pożyczkę.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, stawka podatku od umowy pożyczki wynosi 2% podstawy opodatkowania tj. kwoty lub wartości pożyczki albo depozytu.

Zauważyć jednak należy, że w analizowanej ustawie przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w jej zakresie przedmiotowym jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do treści art. 9 pkt 10 lit. d) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zwalnia się od podatku pożyczki udzielane na podstawie umowy zawartej między innymi podmiotami niż osoby, o których mowa w lit. b) i c) (czyli osobami, o których mowa w art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn oraz osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej, w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn), do łącznej wysokości nieprzekraczającej kwoty 5.000 zł od jednego podmiotu i 25.000 zł od wielu podmiotów - w okresach 3 kolejnych lat kalendarzowych, począwszy od dnia 1 stycznia 2009 r.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że na podstawie pisemnych umów Stowarzyszenie zaciągnęło pożyczki w łącznej kwocie 10 000 zł od członków zarządu Stowarzyszenia. Umowy zostały zawarte w dniu 18 grudnia 2013 r. Członek zarządu Stowarzyszenia udzielił pożyczki w kwocie 5 000 zł. Natomiast dwie osoby A i B dzieliły pożyczek w kwocie 2 500 zł każda. Zawarte umowy pożyczki nie przekroczyły kwoty 5 000 zł w okresach 3 kolejnych lat kalendarzowych, począwszy od dnia 1 stycznia 2009 r.

Z uwagi na powołane przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, stwierdzić należy, że zawarte przez Wnioskodawcę umowy pożyczki korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 9 pkt 10 lit. d) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż jedynym warunkiem zwolnienia od podatku zawartych pożyczek jest nieprzekroczenie kwoty pożyczki 5 000 zł od jednego pożyczkodawcy i 25 000 zł od wielu pożyczkodawców - w okresach 3 kolejnych lat kalendarzowych, począwszy od dnia 1 stycznia 2009 r.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy, jako występującego z wnioskiem. Nie wywołuje skutków prawnych dla pożyczkodawców.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku w przedstawionym stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.