Czy darowizna praw autorskich podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?

Czy darowizna praw autorskich podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn oraz podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i nie będącą podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca otrzyma w formie darowizny od swojego ojca oraz jego wspólnika 50% udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego, przyznanym na podstawie stosownej rejestracji w Urzędzie Patentowym RP, w konsekwencji czego stanie się On współwłaścicielem prawa ochronnego do znaku towarowego (oraz znaku towarowego) na zasadzie współwłasności ułamkowej. Wspólnik ojca nie jest w żaden sposób spokrewniony z Wnioskodawcą. Wnioskodawca zamierza przystąpić do spółki jawnej wnosząc w drodze aportu wkład niepieniężny w postaci przypadającego mu udziału w ww. prawie ochronnym. Pozostałe 50% udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego również zostanie wniesione do spółki przez drugiego współwłaściciela znaku towarowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy otrzymanie 50% udziału w prawie ochronnym do znaku towarowym (oraz znaku towarowego) w formie darowizny, bez żadnego świadczenia wzajemnego, podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?
  2. Czy wniesienie aportu w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego (oraz znaku towarowego) do spółki jawnej przez nowego wspólnika, będącego osobą fizyczną, nieprowadzącego działalności gospodarczej (i niebędącego podatnikiem VAT), będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub innym podatkiem?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1, dotyczące podatku od spadków i darowizn. W zakresie odpowiedzi na pytanie Nr 2 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny udział w prawie ochronnym do znaku towarowym (oraz znaku towarowym) od ojca i jego wspólnika (prowadzących spółkę cywilną). Na tę okoliczność sporządzona zostanie uchwała wyrażająca zgodę wspólników na przekazanie składnika majątku spółki (objętego współwłasnością łączną) m.in. na rzecz Wnioskodawcy oraz zgodnie z art. 888 i następnymi Kodeksu cywilnego, zawarte zostaną umowy darowizny pomiędzy wspólnikami, a każdym z obdarowanych (w tym z Wnioskodawcą). Umowa darowizny zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego.

Zgodnie z art. 860 Kodeksu cywilnego, wspólnicy zawierając umowę spółki cywilnej zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. W wyniku powstania spółki cywilnej dochodzi do wyodrębnienia masy majątkowej stanowiącej majątek wspólny wspólników. Pod względem prawnym ?majątek spółki cywilnej? stanowi współwłasność łączną wspólników. Obejmuje on wkłady majątkowe wspólników oraz uzyskane dochody, stanowiące majątek wspólny wspólników, przy czym każdy z nich jest współwłaścicielem tego majątku do niepodzielnej ręki. Wnioskodawca podkreśla, że zgodnie z art. 863 Kodeksu cywilnego, wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników, ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku, a także nie może domagać się podziału majątku wspólnego w czasie trwania spółki.

Powyższe przepisy nie wykluczają jednak przesunięć majątkowych pomiędzy masą majątkową powstałą w wyniku zawarcia umowy spółki (majątkiem spółki), a odrębnymi (prywatnymi) masami majątkowymi każdego ze wspólników. Zakazu takich przesunięć nie można też wyprowadzić z istoty spółki cywilnej, czy też szerzej z istoty stosunku zobowiązaniowego. Potwierdza to wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2007 r. (sygn. V CSK 132/07). Przepisy te nie wykluczają również możliwości zbycia, darowizny, czy nieodpłatnego przekazania składników majątku spółki na rzecz osób trzecich. Zatem, Wnioskodawca stwierdza, że możliwym jest przekazanie darowizny przez wspólników spółki cywilnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, aby jednak przesunięcie takie było skuteczne oraz nastąpiło przekształcenie współwłasności łącznej we współwłasność ułamkową, muszą być spełnione wymagania przypisane do określonego rodzaju czynności prawnych prowadzących do przeniesienia prawa podmiotowego (tak też Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 11 maja 2004 r., sygn. II CK 267/03). Wobec powyższego, wspólnicy zamierzają w formie uchwały wyrazić zgodę na darowiznę oraz w stosownej umowie, działając jako wspólnicy spółki cywilnej, zamierzają darować nieodpłatnie równe 50% udziały w prawie ochronnym do znaku towarowego (oraz w znaku towarowym) Wnioskodawcy i drugiemu obdarowanemu. Umowa darowizny będzie spełniać wszystkie wymogi przewidziane przepisami prawa, zatem w wyniku jej zawarcia, nastąpi przekształcenie współwłasności łącznej we współwłasność ułamkową, zaś nowymi współwłaścicielami staną się obdarowani (w tym Wnioskodawca).

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r., Nr 93, poz. 768 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej podatkiem, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej m.in. tytułem darowizny. Z kolei art. 3 pkt 2 ww. ustawy stanowi, że nie podlega podatkowi od spadków i darowizn nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw. W opisanej sytuacji, Wnioskodawca nabędzie w drodze darowizny 50% udziałów w prawie ochronnym do znaku towarowego (oraz w znaku towarowym), czyli wartość niematerialną i prawną niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Mając na uwadze powyższe przepisy, zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie On zobowiązany do zapłaty podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r., Nr 93, poz. 768, z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

  1. dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
  2. darowizny, polecenia darczyńcy;
  3. zasiedzenia;
  4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
  5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
  6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy, podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Należy mieć na uwadze, że katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią jedyne przypadki podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Jak wynika z wyżyj cytowanego art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in.: darowizny.

Art. 5 ww. ustawy stanowi, że obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Ponieważ ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji umowy darowizny, to należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), regulującymi sprawy zobowiązań.

W myśl art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Jednocześnie, jak stanowi art. 889 Kodeksu nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

  1. gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;
  2. gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nie nabyte.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca otrzyma w formie darowizny od swojego ojca oraz jego wspólnika 50% udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego przyznanym na podstawie stosownej rejestracji w Urzędzie Patentowym RP, w konsekwencji czego stanie się on współwłaścicielem prawa ochronnego do znaku towarowego (oraz znaku towarowego) na zasadzie współwłasności ułamkowej.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycie tych praw. W związku z tym, nabycie w drodze darowizny udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego oraz znaku towarowego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 3 pkt 2 ww. ustawy.

Odnosząc wyżej powołane przepisy na grunt rozpatrywanej sprawy i przyjmując za Wnioskodawcą, że nabycie udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego oraz znaku towarowego nastąpi w formie darowizny, to czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, co oznacza, że na Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznano za prawidłowe.

Podnieść należy, że organ interpretacyjny udziela interpretacji tylko co do zakresu sposobu zastosowania ustaw podatkowych, wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, związanych z materią podatkową. Zatem, organ interpretacyjny uprawniony jest jedynie do dokonywania prawnopodatkowej kwalifikacji zdarzeń.

W związku z tym, tutejszy Organ może wskazać jakie przepisy oraz skutki podatkowe związane są z dokonaniem konkretnej czynności, jeśli czynność ta jest jednoznacznie określona i nazwana w przepisach prawa cywilnego. W przedstawionym stanie faktycznym, tutejszy Organ nie ma prawa rozstrzygać, czy miała miejsce darowizna i jaki charakter ma nabyte prawo. Organ dokonywałby wówczas kwalifikacji cywilnoprawnej zdarzenia, określonych w Kodeksie cywilnym, do czego nie jest uprawniony.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów - z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawcy, nie zaś pozostałych stron umowy darowizny.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika