Czy wystąpiło przedawnienie zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn, jeśli minęło (...)

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie powstania obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Postanowieniem z dnia 29 marca 2004 r. Sąd Rejonowy stwierdził, że spadek po zamarłej w dniu 6 września 2003 r. babci Wnioskodawcy, na podstawie testamentu ustnego otwartego i ogłoszonego w dniu 6 stycznia 2004 r., nabyli: Wnioskodawca, Jego matka i Jego brat, po 1/3 każde z nich. Postanowienie w sprawie nabycia tego spadku uprawomocniło się w kwietniu 2004 r.

W skład masy spadkowej po babci Wnioskodawcy wchodziło:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. samodzielny garaż nr 4,
3. samochód osobowy.
   
   

W dniu 16 grudnia 2004 r. zmarł brat Wnioskodawcy. Zbieg tragicznych wydarzeń rodzinnych spowodował, że obowiązki fiskalne związane ze spadkiem po babci nie zostały przez matkę małoletniego wówczas Wnioskodawcy wypełnione. Nie została również do dnia dzisiejszego wydana przez organ decyzja ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu nabycia spadku po babci, a więc tak naprawdę zobowiązanie podatkowe w tym zakresie nie powstało.

Postępowanie w sprawie stwierdzenia nabycia spadku po bracie Wnioskodawcy zostało wszczęte w 2009 r. Zmarły brat nie pozostawił testamentu, a do dziedziczenia ustawowego uprawnieni byli Wnioskodawca i Jego matka. Tak więc Sąd Rejonowy, mocą postanowienia z dnia 21 grudnia 2009 r. orzekł, że spadek po zmarłym bracie Wnioskodawcy nabyli matka Wnioskodawcy w 3/8 części oraz Wnioskodawca w 5/8 części. Po uprawomocnieniu się orzeczenia sądowego, które nastąpiło w dniu 12 stycznia 2010 r., ani Wnioskodawca ? już pełnoletni - ani jego matka, nie zgłosili masy spadkowej po zmarłym do opodatkowania w ustawowym terminie. Dopiero w 2012 r. zostało wszczęte postępowanie podatkowe w tym zakresie, które zostało zapoczątkowane złożeniem stosownego zeznania podatkowego, gdzie Wnioskodawca ujawnił wszystkie znane mu składniki majątku spadkowego nabytego po śmierci brata.

Jak ustalono w toku postępowania, w skład masy spadkowej wchodziły następujące składniki majątku:

1. udział wynoszący 1/3 część spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego,
2. udział wynoszący 1/3 część samodzielnego garażu,
3. udział wynoszący 1/3 część samochodu osobowego.
   
   

Z powyższego opisu jasno wynika, że w skład majątku odziedziczonego po bracie wchodziły dokładnie te same składniki, do których Wnioskodawca, Jego matka i żyjący wtedy brat nabyli prawo po śmierci babci, na podstawie zapisu testamentowego. Był to majątek istniejący zarówno w chwili przyjęcia spadku po babci, jak i po bracie.

W dniu 29 marca 2012 r. Urząd Skarbowy wydał decyzję ustalającą zobowiązanie podatkowe w podatku od spadku i darowizn z tytułu nabycia spadku po zmarłym bracie Wnioskodawcy, które zostało w całości i w terminie przez Wnioskodawcę uregulowane.

W międzyczasie wuj Wnioskodawcy, ze strony babci, wszczął postępowanie administracyjne w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody z dnia 14 marca 1997 r. w sprawie nabycia przez Gminę Miasto z mocy prawa, nieodpłatnie własności nieruchomości, która wcześniej należała do rodziny Wnioskodawcy, ze strony Jego babci. W dniu 9 lipca 2012 r. Minister Administracji i Cyfryzacji wydał decyzję stwierdzającą nieważność wyżej opisanej decyzji Wojewody, co w konsekwencji oznaczało, że podlega ona unieważnieniu, w trybie art. 156 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego. W wyniku dalszego postępowania administracyjnego, Wojewoda, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, wydał w dniu 29 listopada 2012 r. decyzję, zgodnie z treścią której, odmówił ostatecznie stwierdzenia nieodpłatnego nabycia z mocy prawa z dniem 27 maja 1990 r., przez Gminę Miasto, własności nieruchomości, z uwagi na fakt, że zgodnie z obowiązującym prawem, nie podlegała ona komunalizacji. Tak więc mocą tego aktu, w listopadzie 2012 r., następcami prawnymi dawnych współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości stali się między innymi Wnioskodawca i Jego matka. Po uprawomocnieniu decyzji Wojewody, wuj Wnioskodawcy wystąpił z wnioskiem o zaktualizowanie danych w księdze wieczystej, dotyczącej tej nieruchomości, skutkiem czego, w dniu 10 października 2013 r., między innymi Wnioskodawca - w 13/192 udziału i Jego matka ? w 11/192 udziału, zostali ujawnieni jako współwłaściciele kamienicy. Pozostali wpisani do księgi wieczystej współwłaściciele są także spadkobiercami dawnych właścicieli nieruchomości spokrewnionymi z babcią Wnioskodawcy. Wnioskodawca podkreśla, że do masy spadkowej po zmarłej 6 września 2003 r. babci i zmarłym 16 grudnia 2004 r. bracie, zaliczone zostały dokładnie te same składniki majątku. Tak więc cały majątek odziedziczony przez Wnioskodawcę w pierwszej kolejności po śmierci babci, następnie po śmierci brata, jak i ten ujawniony w listopadzie 2012 r., ma pierwotne źródło w majątku odziedziczonym po śmierci babci.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca ma obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn w związku z ujawnieniem w listopadzie 2012 r. dodatkowego składnika majątku, wywodzącego się z masy spadkowej nabytej po śmierci babci w sytuacji, gdy obowiązek podatkowy z tego tytułu powstał w 2004 r., a zobowiązanie podatkowe w zakresie podatku od spadków i darowizn nie powstało?
2. Czy ujawnienie w listopadzie 2012 r. dodatkowego składnika majątku wywodzącego się pierwotnie z masy spadkowej po zmarłej babci Wnioskodawcy, będzie miało wpływ na ustalenie zobowiązania podatkowego w zakresie podatku od spadków i darowizn, z tytułu nabycia spadku po zmarłym bracie, w sytuacji, gdy należał on również do grona spadkobierców testamentowych, którzy nabyli spadek po babci Wnioskodawcy, a zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn z tego tytułu nie powstało?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1, dotyczące nabycia spadku po zmarłej babci Wnioskodawcy. W sprawie odpowiedzi na pytanie Nr 2, dotyczące nabycia spadku po zmarłym bracie Wnioskodawcy, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę datę powstania obowiązku podatkowego, w przypadku nabycia spadku po zmarłej babci Wnioskodawcy w postaci zapisu testamentowego ogłoszonego przez Sąd w dniu 6 stycznia 2004 r., zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., a w przypadku nabycia spadku po zmarłym bracie Wnioskodawcy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r.

W świetle art. 6 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, zarówno w starym jak i w nowym brzmieniu, przy nabyciu w drodze dziedziczenia, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku, czyli śmierci spadkodawcy, a przy nabyciu w drodze zapisu - od daty ogłoszenia testamentu spadkodawcy. Jeśli jednak nabycie niezgłoszone do opodatkowania, stwierdzono następnie orzeczeniem sądowym, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, zgodnie z treścią art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zarówno w starym jak i w nowym brzmieniu. Ustalenie daty powstania obowiązku podatkowego ma zatem kluczowe znaczenie dla prawidłowego zastosowania przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W zaistniałym stanie faktycznym, w przypadku nabycia spadku po babci Wnioskodawcy obowiązek podatkowy powstał w kwietniu 2004 r., a w przypadku nabycia spadku po bracie w styczniu 2010 r.

Zgodnie z treścią art. 21 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem:

1. zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania;
2. doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania.
   
   

Nie ulega wątpliwości, że w przypadku podatku od spadków i darowizn, zastosowanie znajdzie punkt 2 przywołanego przepisu, ponieważ zobowiązanie podatkowe powstaje mocą decyzji ustalającej wysokość podatku oraz termin zapłaty. Przed wydaniem decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe faktycznie nie istnieje, znany jest tylko ustawowy obowiązek, wynikający z art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, złożenia zeznania podatkowego o nabyciu rzeczy i praw majątkowych w terminie 30 dni od powstania obowiązku podatkowego i dopiero na tej podstawie organ wydaje decyzję ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego w związku z nabyciem spadku.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałym stanie faktycznym zaszły okoliczności wskazane w art. 68 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Skoro postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku po babci uprawomocniło się w 2004 r., a spadkobierca nie złożył w wymaganym terminie zeznania podatkowego, o którym mowa w art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, to organ utracił prawo do wydania decyzji ustalającej wysokość tego podatku z końcem 2007 r., tzn. po upływie 3 lat licząc od końca roku, w którym powstał obowiązek podatkowy. Ponadto gdyby przyjąć, że w związku z niezłożeniem zeznania podatkowego po uprawomocnieniu się w 2004 r. postanowienia w sprawie nabycia spadku po babci, w zakresie ustalenia prawa organu do wydania decyzji ustalającej istnienie zobowiązania podatkowego, właściwym będzie art. 68 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, który określa 5-cio letni okres na doręczenie decyzji, to z końcem 2009 r. nastąpił upływ wskazanego w tym przepisie terminu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie jednak przepis art. 68 § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, a ponieważ zobowiązanie podatkowe w związku z nabyciem spadku po babci nie powstało, tym samym nie ciążą na Wnioskodawcy, jako nabywcy spadku po babci, jakiekolwiek obowiązki fiskalne związane z dokonanym de facto w listopadzie 2012 r. ujawnieniem dodatkowego składnika majątku wywodzącego się z tej masy spadkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r., Nr 93, poz. 768, z późn. zm.), podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem spadku.

Ponieważ ustawa o podatku od spadków i darowizn nie określa chwili (daty) nabycia spadku, to należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) regulującymi sprawy spadkowe.

Zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego, spadek stanowią prawa i obowiązki zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Innymi słowy, z chwilą śmierci spadkodawcy spadkobierca wchodzi w ogół praw i obowiązków należących do spadku, choćby nawet nie wiedział o tym, że doszło do dziedziczenia. Postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku jest natomiast jedynie orzeczeniem deklaratywnym o znaczeniu legitymacyjnym (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2013 r., sygn. akt I CSK 262/12).

Powyższe oznacza więc, że Wnioskodawca nabył spadek po zmarłej babci w dniu 6 września 2003 r. tj. z chwilą jej śmierci. Oznacza to, że w badanej sprawie będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn, według stanu prawnego sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629). Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 przywołanej noweli, do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2007 r., stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r.

W myśl art. 5 i art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy przy nabyciu w drodze dziedziczenia ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych i powstaje z chwilą przyjęcia spadku. Natomiast stosownie do art. 6 ust. 4 zdanie 1 ww. ustawy, jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Jak z powyższego wynika, w ustawie o podatku od spadków i darowizn w sposób szczególny uregulowana została instytucja powstania obowiązku podatkowego. Mianowicie przewidziano w nim możliwość zaistnienia dwóch momentów powstania obowiązku podatkowego z tego samego tytułu.

Zgodnie z ww. przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia: z chwilą przyjęcia spadku (art. 6 ust. 1 pkt 1) lub jeżeli nabycie nie zgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, z chwilą sporządzenia pisma, a w przypadku gdy pismem tym jest orzeczenie sądu, z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia (art. 6 ust. 4 zdanie 1).

Z przepisów tych wynika, że przewidziane w nich rozwiązania nawzajem się uzupełniają, z tym, że z analizy poszczególnych uregulowań wynika, że różne są stany faktyczne, w jakim przepisy te znajdują zastosowanie.

Zgłoszenie nabycia do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, stosownie do treści art. 17a ww., następuje poprzez złożenie zeznania podatkowego.

Przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) zawierają m.in. definicje obowiązku podatkowego i zobowiązania podatkowego oraz regulują kwestie powstawania zobowiązań podatkowych i wygaśnięcia, w tym przedawnienia zobowiązań podatkowych.

Zgodnie z art. 4 Ordynacji podatkowej, obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach. Z kolei stosownie do art. 5 ww. ustawy, zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Z treści tych przepisów wynika, że wystąpienie obowiązku podatkowego, w rozumieniu ww. art. 4, jest warunkiem niezbędnym do powstania zobowiązania podatkowego po stronie konkretnego podmiotu.

Ponadto, wskazać należy, że na podstawie art. 21 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe - w podatku od spadków i darowizn - powstaje z dniem doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania.

Natomiast zgodnie z art. 68 § 1 ww. ustawy, zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w art. 21 § 1 pkt 2, nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie 3 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast stosownie do treści art. 68 § 2 ww. ustawy, jeżeli podatnik:

1. nie złożył deklaracji w terminie przewidzianym w przepisach prawa podatkowego;
2. w złożonej deklaracji nie ujawnił wszystkich danych niezbędnych do ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego,

zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w § 1, nie powstaje, pod warunkiem że decyzja ustalająca wysokość tego zobowiązania została doręczona po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy  art. 21 § 2 Ordynacji podatkowej.

Z treści wniosku wynika, że postanowieniem z dnia 29 marca 2004 r. Sąd Rejonowy stwierdził, że spadek po zamarłej w dniu 6 września 2003 r. babci Wnioskodawcy, na podstawie testamentu ustnego otwartego i ogłoszonego w dniu 6 stycznia 2004 r., nabyli: Wnioskodawca, Jego matka i Jego brat, po 1/3 każde z nich. Postanowienie w sprawie nabycia tego spadku uprawomocniło się w kwietniu 2004 r.

W skład masy spadkowej po babci Wnioskodawcy wchodziło:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. samodzielny garaż,
3. samochód osobowy.
   
   

W dniu 16 grudnia 2004 r. zmarł brat Wnioskodawcy. Zbieg tragicznych wydarzeń rodzinnych spowodował, że obowiązki fiskalne związane ze spadkiem po babci nie zostały przez matkę małoletniego wówczas Wnioskodawcy wypełnione. Nie została również do dnia dzisiejszego wydana przez organ decyzja ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu nabycia spadku po babci, a więc tak naprawdę zobowiązanie podatkowe w tym zakresie nie powstało.

Jak wynika z treści przytoczonych przepisów, wystąpienie obowiązku podatkowego jest warunkiem niezbędnym powstania zobowiązania podatkowego po stronie konkretnego podmiotu. Z kolei w ustawie o podatku od spadków i darowizn ustawodawca, w odniesieniu do nabycia majątku tytułem dziedziczenia, w art. 6 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 4, przewidział dwa  nawzajem uzupełniające się  momenty powstania obowiązku podatkowego. W konsekwencji, jeżeli w rozpatrywanej sprawie obowiązek podatkowy powstał w dacie uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, tj. w kwietniu 2004 r., to od końca tego roku zaczął biec termin przedawnienia, o którym mowa w art. 68 § 2 Ordynacji podatkowej. Innymi słowy termin do wydania decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn upłynął z końcem 2009 r.

Na Wnioskodawcy ciążył obowiązek złożenia zeznania podatkowego po uprawomocnieniu się postanowienia Sądu w sprawie stwierdzenia nabycia spadku po zmarłej babci, w którym należało wykazać rzeczy i prawa majątkowe nabyte tytułem spadku, w tym również roszczenie dotyczące przysługujących spadkodawcy, a dochodzonych przez spadkobierców, praw związanych z udziałem we współwłasności nieruchomości nabytej nieodpłatnie przez Gminę na mocy decyzji administracyjnych. Z treści wniosku wynika, że zeznanie takie nie zostało złożone, oraz że nie została wydana przez organ decyzja ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu nabycia spadku po babci.

Z uwagi na powyższe, stwierdzić należy w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego po zmarłej babci Wnioskodawcy zastosowanie znajdzie powołany art. 68 § 2 Ordynacji podatkowej, dotyczący przedawnienia zobowiązania podatkowego. Oznacza to, że zobowiązanie podatkowe z tytułu nabycia spadku po babci nie powstało, przedawnieniu uległo prawo do jego ustalenia. W konsekwencji Wnioskodawca nie jest zobowiązany do uiszczenia podatku od spadków i darowizn. Ujawnienie dodatkowego składnika majątkowego związanego z wchodzącym w skład spadku po zmarłej babci roszczeniem dotyczącym nieruchomości, po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, nie powoduje ponownego powstania obowiązku podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Zauważyć należy również, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). A zatem wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów - z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawcy, nie zaś Jego matki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.