Czy Spółka jest zobowiązana przy wypłacie odsetek z tytułu zakupu na raty pobrać, pod warunkiem (...)

Czy Spółka jest zobowiązana przy wypłacie odsetek z tytułu zakupu na raty pobrać, pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji, podatek u źródła w przypadku gdy część odsetek z tytułu zakupu na raty byłaby należna na rzecz Spółki C z siedzibą we Włoszech?
Czy podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych uzyskującym przychody z części odsetek z tytułu zakupu na raty wypłacanych przez Spółkę będzie Spółka C. z siedzibą w Włoszech?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2012 r. (data wpływu 5 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2012 r. (data wpływu 8 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

  • obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od Spółki z siedzibą we Włoszech przy wypłacie odsetek z tytułu zakupu na raty - jest nieprawidłowe
  • uznania Spółki z siedzibą we Włoszech jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych uzyskującego przychody z części odsetek z tytułu zakupu na raty - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania podmiotów uzyskujących odsetki z tytułu zakupu na raty za podatników i obowiązku pobrania przez Wnioskodawcę zryczałtowanego podatku dochodowego przy wypłacie ww. odsetek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka c. Sp. A. z siedzibą we Włoszech zawarła umowę handlową z Wnioskodawcą Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (zwaną dalej Spółką) z siedzibą w Polsce, na mocy której C. zakupi środki trwałe, które po potwierdzeniu ich kompletności zostaną sprzedane Spółce. Z tytułu sprzedaży towarów Spółce C wystawi na nią fakturę. Następnie faktura ta zostaje sprzedana do włoskiej instytucji finansowej, która na jej podstawie dokonuje płatności do firmy C, a ta reguluje zobowiązania wobec poszczególnych dostawców. Następnie włoska instytucja finansowa sprzedaje faktury wystawione na Spółkę na rzecz włoskiego oddziału hiszpańskiego banku, który staje się beneficjentem Spółki. Wszystkie ryzyka wynikające z nierealizowania w terminie płatności włoski oddział hiszpańskiego banku może kierować tylko do Spółki, gdyż w wyniku zawartej transakcji firma C. i włoska instytucja finansowa pozbyły się należności i odpowiedzialności za płatność.

Ponadto punkt 9 umowy handlowej zawartej pomiędzy Spółką a Spółką C. na dostawę towarów stanowi, że kwota X EURO będzie zapłacona z dołu przelewem bankowym na konto C. po podpisaniu przedmiotowej umowy handlowej, ale nie później niż pierwsza wysyłka. Natomiast pozostała kwota Y EURO zostanie zapłacona w różnych częściach, jedna część za każdy model/urządzenie/komponent, w 10 półrocznych ratach płatnych w terminie od 6 do 60 miesięcy od przewidzianej daty wydania Świadectwa Zgodności dla Urządzeń do produkcji stali (załącznik 2); ustalono, że będzie to data 31 grudnia 2011 r., uwzględniając roczną stopę oprocentowania 3,04%. Odsetki będą narastać od daty każdego dokumentu transportowego i będą liczone od niezapłaconej sumy całkowitej kwoty zadłużenia. Odsetki okresowe od daty każdego dokumentu transportowego do daty Świadectwa Zgodności, będą zliczane co pół roku i płacone wraz z pierwszym terminem płatności.

W opinii Spółki opisany powyżej ciąg zdarzeń oznacza, iż zrealizowana transakcja stanowi klasyczną sprzedaż na raty, gdzie w dalszym wypadku C. zbył swoją wierzytelność na rzecz włoskiej instytucji finansowej, a ta zbyła ją na rzecz włoskiego oddziału hiszpańskiego banku. Włoski oddział hiszpańskiego banku reprezentowany jest przez hiszpański bank jako centrala. Bank ten posiada siedzibę w Hiszpanii i jest też tamtejszym rezydentem. Spółka posiada certyfikat Banku rezydencji wydany przez hiszpańskie władze skarbowe. W szczególności w opinii Spółki nie zaciągnęła ona kredytu we włoskim oddziale hiszpańskiego banku, a jak wskazano powyżej dokonała ona klasycznej transakcji zakupu na raty. Wskazać należy także, iż odsetki z tytułu zakupu na raty Spółka będzie wpłacać na rzecz włoskiego oddziału hiszpańskiego banku, bowiem od momentu sprzedaży tej wierzytelności na rzecz oddziału stał się on (a w konsekwencji centrala Banku z siedzibą w Hiszpanii) ich beneficjentem.

W uzupełnieniu Wnioskodawca ponownie podkreślił, że dokona zakupu na raty a odsetki od zakupu będą płacone w części na rzecz Spółki C, a w części na rzecz włoskiego oddziału hiszpańskiego banku. Właścicielem ekonomicznym odsetek będzie w części Spółka, a w części włoski oddział hiszpańskiego banku a w konsekwencji ich beneficjentem będzie Bank z siedzibą w Hiszpanii. Część odsetek będzie płacona na rzecz Spółki C, a część na rzecz włoskiego oddziału hiszpańskiego banku.

Podstawą wypłaty na rzecz banku jest ciąg zdarzeń, gdzie Spółka C. S.p.A. z siedzibą we Włoszech zawarła umowę handlową ze Spółką z siedzibą w Polsce, na mocy której C. zakupi środki trwale, które po potwierdzeniu ich kompletności zostaną sprzedane Spółce. Z tytułu sprzedaży towarów Spółce C. wystawi na nią fakturę. Następnie faktura ta zostaje sprzedana do włoskiej instytucji finansowej, która na jej podstawie dokonuje płatności do firmy C., a ta reguluje zobowiązania wobec poszczególnych dostawców. Następnie włoska instytucja finansowa sprzedaje faktury wystawione na Spółkę na rzecz włoskiego oddziału hiszpańskiego banku, który staje się beneficjentem Spółki.

Końcowo Wnioskodawca podkreślił, iż posiada certyfikat rezydencji dla Spółki C. Natomiast odnośnie certyfikatu rezydencji włoskiego oddziału hiszpańskiego banku Wnioskodawca wskazuje, iż takiego certyfikatu nie posiada, ponieważ jak wskazano w stanie faktycznym zagraniczny Bank posiada siedzibę, potwierdzoną stosownym certyfikatem rezydencji podatkowej w Hiszpanii. We Włoszech natomiast Bank ten prowadzi oddział. Innymi słowy Bank pomimo posiadania oddziału nie podlega w kraju, w którym posiada oddział, nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

  1. Czy Spółka jest zobowiązana przy wypłacie odsetek z tytułu zakupu na raty pobrać, pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji, podatek u źródła w przypadku gdy część odsetek z tytułu zakupu na raty byłaby należna na rzecz Spółki C z siedzibą we Włoszech...
  2. Czy Spółka jest zobowiązana przy wypłacie odsetek z tytułu zakupu na raty pobrać, pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji, podatek u źródła w przypadku gdy część odsetek z tytułu zakupu na raty byłaby należna na rzecz włoskiego oddziału hiszpańskiego banku...
  3. Czy podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych uzyskującym przychody z części odsetek z tytułu zakupu na raty wypłacanych przez Spółkę będzie Spółka C. z siedzibą w Włoszech...
  4. Czy podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych uzyskującym przychody z części odsetek z tytułu zakupu na raty wypłacanych przez Spółkę będzie włoski oddział hiszpańskiego banku czy też będzie to centrala banku z siedzibą w Hiszpanii...

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1 i nr 3, natomiast w zakresie pytania nr 2 i nr 4 wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, (ad 1.) zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak stanowi przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know - how), ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Na wstępie Wnioskodawca zwraca uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Z Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wynika, iż w przypadku sprzedaży na kredyt urządzeń i innych handlowych sprzedaży kredytowych sprzedawca bardzo często przenosi na klienta cenę, którą on sam musiałby zapłacić bankowi lub agencji finansującej eksport w celu sfinansowania kosztów uzyskanego kredytu. W takich przypadkach odsetki są raczej elementem ceny sprzedaży niż dochodem z zainwestowanego kapitału. W rzeczywistości w wielu przypadkach odsetki włączone do kwot spłacanych rat będzie trudno oddzielić od faktycznej ceny sprzedaży. Państwa mogą więc zechcieć włączyć odsetki powstające z takich sprzedaży na kredyt do ustępu postanawiającego o wyłączeniu z opodatkowania pewnych odsetek w państwie źródła. Rodzaje sprzedaży na kredyt wymienione w tym sugerowanym postanowieniu obejmują nie tylko sprzedaż kompletnych urządzeń, lecz również sprzedaż oddzielnych części składowych takich urządzeń.

Sprzedaż finansowana poprzez generalną linię kredytową udostępnioną przez sprzedawcę klientowi stanowi również sprzedaż na kredyt w rozumieniu tego przepisu. Jest bez znaczenia, czy odsetki zastrzega się w oddzielnym kontrakcie dodatkowo do ceny sprzedaży, czy też od samego początku włączone są do ceny płaconej w ratach.

Tym samym pod pojęciem ?sprzedaży na kredyt? należy rozumieć sprzedaż dokonaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu zagranicznego dokonywaną w ramach jego polityki finansowej, uwzględniającej np. sprzedaż w ramach kredytu kupieckiego (odroczonego terminu płatności za wynagrodzeniem w postaci np. odsetek) lub sprzedaży ratalnej.

Wskazane wyżej uregulowania zostały bezpośrednio zaimplementowane w polsko - niemieckiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, która stanowi, że odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.

Bez względu na postanowienia ustępu 2 niniejszego artykułu, odsetki, o których mowa w ustępie 1, podlegają opodatkowaniu tylko w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli odbiorca ten jest osobą uprawnioną do odsetek i jeżeli takie odsetki są wypłacane:

  1. Rządowi Rzeczypospolitej Polskiej lub Rządowi Republiki Federalnej Niemiec;
  2. z tytułu jakiegokolwiek rodzaju pożyczki udzielonej, zabezpieczonej lub gwarantowanej przez instytucję publiczną promującą eksport;
  3. w związku ze sprzedażą na kredyt wyposażenia przemysłowego, handlowego lub naukowego;
  4. w związku ze sprzedażą na kredyt towarów przez jedno przedsiębiorstwo drugiemu przedsiębiorstwu, lub
  5. w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank - art. 11 ust. 3 Umowy.

Wskazane wyżej uregulowania Umowy stwierdzają, iż opodatkowanie podatkiem u źródła odsetek jedynie w Państwie siedziby pod warunkiem, że odbiorca jest osobą uprawnioną do odsetek i takie odsetki są wypłacane między innymi w związku ze sprzedażą na kredyt wyposażenia przemysłowego, handlowego lub naukowego. Zatem, z polsko - niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wynika, że odsetki wypłacane w związku ze sprzedażą na kredyt wyposażenia przemysłowego, handlowego lub naukowego są opodatkowane w Państwie siedziby odbiorcy odsetek.

Natomiast w analizowanym przypadku (wypłaty odsetek na rzecz spółki C.) zastosowanie znajdzie polsko - włoska umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, która stanowi, iż odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie (czyli w Polsce) i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie (we Włoszech), mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie (we Włoszech). Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli ich odbiorca jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych odsetek. Polska ma zatem prawo pobierać podatek u źródła w wysokości 10%.

Ust. 3 art. 11 stanowi, iż bez względu na postanowienia ustępu 2, odsetki powstające w Umawiającym się Państwie będą zwolnione od opodatkowania w tym Państwie (czyli w analizowanym wypadku nie będą opodatkowane w Polsce), jeżeli:

  1. wypłacającym odsetki jest Rząd tego Umawiającego się Państwa lub jego władza lokalna; lub
  2. odsetki są wypłacane Rządowi drugiego Umawiającego się Państwa lub jego władzy lokalnej bądź jakiejkolwiek jednostce (włączając Instytucję finansową), będącej w całości własnością tego drugiego Umawiającego się Państwa lub jego władzy lokalnej; lub
  3. odsetki są wypłacane jakiejkolwiek innej jednostce (włączając instytucję finansową) w związku z pożyczkami zaciągniętymi w następstwie umowy zawartej pomiędzy Umawiającymi się Państwami.

Jeśli zatem, odsetki są wypłacane rządowi Włoch, bądź też jakiejkolwiek jednostce, która jest w całości własnością Państwa włoskiego, nie podlegają one w Polsce opodatkowaniu u źródła. W innym przypadku na gruncie polsko - włoskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wypłacane odsetki z tytułu zakupu na raty towarów mogą zostać opodatkowane podatkiem u źródła, bowiem w umowie tej nie występuje wyraźny zapis zwalniający takie odsetki w Polsce z opodatkowania tak jak ma to miejsce w przypadku polsko - niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, iż na gruncie polsko - włoskiej Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wypłacane odsetki z tytułu zakupu na raty towarów powinny zostać opodatkowane podatkiem u źródła bowiem w umowie tej nie występuje wyraźny zapis zwalniający takie odsetki w Polsce z opodatkowania.

W odniesieniu do pytania nr 3 zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu przychodów z odsetek uzyskanych przez podatników nie mających siedziby ani zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 20%. Jednocześnie art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że przepisy powyższe stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie natomiast z regulacjami (art. 1) Umowy zawartej pomiędzy Rzeczpospolitą Ludową a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylania się od opodatkowania postanowienia Umowy mają zastosowanie do osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub obu umawiających się państwach.

Co istotne określenie osoba obejmuje osoby fizyczne, spółki i każde inne zrzeszenia osób (art. 3 Umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania). Jednocześnie art. 4 ww. Umowy stanowi, że w rozumieniu niniejszej Umowy określenie ?osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie? oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryteria o podobnym charakterze. Jednakże niniejsze określenie nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko w zakresie dochodu ze źródeł położonych w tym Państwie.

Jak wynika z przytoczonych powyżej przepisów w odniesieniu do odsetek powstających w Polsce i wypłacanych na rzecz podmiotu zagranicznego zastosowanie mają postanowienia ww. Umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, z krajem w którym odbiorca odsetek podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowego (posiada status rezydenta podatkowego tego kraju).

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka C. posiada siedzibę we Włoszech. Tym samym, zgodnie z postanowieniami ww. Umowy zawartej pomiędzy Polską a Włochami, Spółka C. może zostać uznana za osobę mającą siedzibę w kraju, w którym prowadzi działalność. Powyższe oznacza, iż w stosunku do części odsetek z tytułu zakupu na raty, które będą wypłacane przez Spółkę Spółce C. mogą znaleźć zastosowania postanowienia Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawarte przez Polskę a Włochami, dotyczącymi opodatkowania odsetek powstających w Polsce i wypłacanych na rzecz Spółki C. W konsekwencji należy uznać, iż do tej części odsetek z tytułu zakupu na raty zastosowanie znajdą postanowienia Umowy zawartej pomiędzy Polską a państwem siedziby (rezydencji) Spółki C.

Zatem, w analizowanym przypadku (wypłaty odsetek na rzecz spółki C.) zastosowanie znajdzie polsko - włoska umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania która stanowi, iż odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie (czyli w Polsce) i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie (we Włoszech), mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie (we Włoszech). Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli ich odbiorca jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych odsetek.

Polska ma zatem prawo pobierać podatek u źródła w wysokości 10%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe w zakresie:

  • obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od Spółki z siedzibą we Włoszech przy wypłacie odsetek z tytułu zakupu na raty,
  • uznania Spółki z siedzibą we Włoszech jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych uzyskującego przychody z części odsetek z tytułu zakupu na raty.

Z opisu zdarzenia przyszłego przestawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca Spółka C. Sp. A. z siedzibą we Włoszech zawarła umowę handlową z Wnioskodawcą z siedzibą w Polsce, na mocy której C. zakupi środki trwałe, które po potwierdzeniu ich kompletności zostaną sprzedane Spółce. Z tytułu sprzedaży towarów Spółce C wystawi na nią fakturę. Następnie faktura ta zostaje sprzedana do włoskiej instytucji finansowej, która na jej podstawie dokonuje płatności do firmy C, a ta reguluje zobowiązania wobec poszczególnych dostawców. Następnie włoska instytucja finansowa sprzedaje faktury wystawione na Spółkę na rzecz włoskiego oddziału hiszpańskiego banku, który staje się beneficjentem Spółki.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podkreślił, iż dokona zakupu na raty a odsetki od zakupu będą płacone w części na rzecz Spółki C, a w części na rzecz włoskiego oddziału hiszpańskiego banku.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

W myśl art. 21 ust. 2 tej ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 umowy z dnia 21 czerwca 1985 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374) odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacone są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W myśl art. 11 ust. 4 ww. Umowy określenie 'odsetki', użyte w niniejszym artykule oznacza dochód od pożyczek rządowych, obligacji lub skryptów dłużnych, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem uczestniczenia w zyskach, oraz wszelkiego rodzaju roszczeń, jak również innego rodzaju dochody, które według ustawodawstwa podatkowego Państwa, z którego pochodzą, zrównane są z dochodami z pożyczek.

Należy zaznaczyć, że pomocnym w interpretacji ww. Umowy jest tekst Modelowej Konwencji OECD, stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Pod pojęciem sprzedaży na kredyt należy rozumieć sprzedaż dokonaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu zagranicznego, dokonywaną w ramach polityki finansowej tego podatnika, uwzględniającej np. sprzedaż w ramach kredytu kupieckiego (odroczonego terminu płatności za wynagrodzeniem w postaci wynagrodzenia np. odsetek) lub sprzedaży ratalnej.

Powyższe potwierdza komentarz do art. 11 ust. 3 zawarty w Modelowej Konwencji w sprawie od dochodu i majątku wydawnictwa ABC z 2005 r. s. 173: ?(...) w przypadku sprzedaży na kredyt urządzeń i innych handlowych sprzedaży kredytowych. W takich przypadkach sprzedawca bardzo często przenosi na klienta cenę, którą on sam musiałby zapłacić bankowi lub agencji finansującej eksport w celu sfinansowania kosztów uzyskanego kredytu. W takich przypadkach odsetki są raczej elementem ceny sprzedaży niż dochodem z zainwestowanego kapitału. (...) Jest bez znaczenia, czy odsetki zastrzega się w oddzielnym kontrakcie dodatkowo do ceny sprzedaży, czy też od samego początku włączone są do ceny płaconej w ratach.?

Z uwagi na fakt, iż w przypadku sprzedaży na raty odsetki są elementem ceny do odsetek wypłacanych są na rzecz osoby mającej siedzibę we Włoszech w związku ze sprzedażą na raty środków trwałych, tj. wyposażenia przemysłowego, zastosowanie znajdzie art. 7 ust. 1 polsko-włoskiej Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Przepis art. 7 ust. 1 ww. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowi, iż zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład.

Reasumując, biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe i treść powołanych wyżej przepisów tut. Organ stwierdza że:

  • Wnioskodawca nie będzie zobowiązany jako płatnik do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaty odsetek na rzecz Spółki C, ponieważ płacone odsetki będą stanowić zyski przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 7 ww. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania,
  • Spółka z siedzibą we Włoszech nie będzie podatnikiem podatku dochodowego z tytułu wypłaty odsetek w związku z zakupem na raty.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


Referencje

IPTPB3/423-101/12-4/IR, interpretacja indywidualna

IPTPB3/423-101/12-5/IR, interpretacja indywidualna

IPTPB3/423-101/12-7/IR, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika