Czy wydatki związane z dowozem towarów, wynajęciem sali ekspozycyjnej, usługami noclegowymi i usługami (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością , przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2012 r. (data wpływu 19 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 lipca 2012 r. (data wpływu 11 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych ze zorganizowanym spotkaniem z klientami poniesionych na:

• dowóz towarów, wynajem sali ekspozycyjnej, usługi noclegowe oraz wyżywienie - jest prawidłowe,

• usługę gastronomiczną - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych ze zorganizowanym spotkaniem z klientami poniesionych na:

• dowóz towarów, wynajem sali ekspozycyjnej, usługi noclegowe oraz wyżywienie,
  

• usługę gastronomiczną.
  
  

Z uwagi na braki ww. wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), pismem z dnia 26 czerwca 2012 r., nr IPTPB3/423-139/12-2/GG, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia go bez rozpatrzenia.

Przedmiotowe wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 2 lipca 2012 r.

W dniu 11 lipca 2012 r. wpłynęło do tut. Organu uzupełnienie wniosku nadane za pośrednictwem poczty polskiej w dniu 9 lipca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Spółka działająca na rynku od 2005 roku w ramach prowadzonej działalności importuje zabawki z Chin. Odbiorcami towarów Spółki są różne placówki handlowe mające swoje siedziby w całej Polsce.

W związku z prowadzeniem działalności na bardzo konkurencyjnym rynku Spółka podejmuje szereg działań marketingowych, służących zwiększeniu wolumenu sprzedaży. Jednym z takich działań było zorganizowanie spotkania z klientami w Centrum Konferencyjno - Rekreacyjnym.

Spotkanie to miało na celu przedstawienie pełnej oferty handlowej oraz umożliwienie dokonywania wstępnych zamówień świątecznych (do wglądu). Spotkanie to również miało charakter reklamowy i poznawczy, gdyż główny nacisk Spółka kładła na zaprezentowaniu uczestnikom atrakcyjności, dostępności oraz dobrej ceny Jej towarów. W ramach powyższej strategii Spółka poniosła koszty organizacji całego spotkania, na które składają się: dowóz towarów do miejsca spotkania (984 zł brutto),wynajem sali ekspozycyjnej (11.138,40 zł brutto), zapewnienie noclegu (8.750 zł brutto) oraz wyżywienia uczestnikom (usługa gastronomiczna z 8% stawką VAT - 11.109,50 zł i usługa gastronomiczna z 23% VAT - 3.387 zł brutto).

Cały koszt spotkania opiewa na kwotę 35.394,09 zł brutto.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał przepisy prawa podatkowego będące przedmiotem interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki związane z dowozem towarów, wynajęciem sali ekspozycyjnej, usługami noclegowymi i usługami gastronomicznymi na spotkaniu z klientami stanowią koszt uzyskania przychodu dla Spółki ?

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. działania nie mają charakteru wystawności czy okazałości, lecz stanowią ogólnie przyjęte na rynku zasady współpracy ze stałymi kontrahentami, więc koszt poniesiony na zorganizowanie tego spotkania w pełnej wysokości stanowi koszt uzyskania przychodu.

W zaistniałej sytuacji nie można mówić o reprezentacji, gdy celem spotkania jest skłonienie potencjalnego nabywcy (kontrahenta) do zakupu, a związek przyczynowo - skutkowy poniesionego wydatku ma ścisły wpływ na powstanie i zwiększenie dochodu.

Według Spółki opisane we wniosku działania są kosztami podatkowymi zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż służą zwiększeniu sprzedaży, nie noszą znamion wystawności czy okazałości lecz stanowią ogólnie przyjęte na rynku zasady współpracy z kontrahentami.

W zaistniałej sytuacji, nie będzie miał zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż celem spotkania jest skłonienie potencjalnego nabywcy (kontrahenta) do zakupu, a związek przyczynowo ? skutkowy poniesionego wydatku ma ścisły wpływ na powstanie i zwiększenie przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych ze zorganizowanym spotkaniem z klientami poniesionych na:

• dowóz towarów, wynajem sali ekspozycyjnej, usługi noclegowe oraz wyżywienie ? uznaje się za prawidłowe:
  

• usługę gastronomiczną ? uznaje się za nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle tego przepisu, ocena prawna konkretnego wydatku poniesionego przez podatnika wymaga odniesienia się do kryterium celowości jego poniesienia oraz uwzględnienia wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a uzyskiwaniem, bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty reklamy. Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga również uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu ?reprezentacja?, ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia ?reprezentacja?, nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu. Występujący w obrocie prawnym termin ?reprezentacja?, wyrażający się w sposobie jego stosowania i rozumienia przez ustawodawcę, a także przez naukę i praktykę prawa, prowadzi jednak do wniosku, że termin ten w zakresie języka prawnego i prawniczego należy rozumieć jako ?przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu?, a nie ?wystawność, okazałość, wytworność?. Termin ?reprezentacja? użyty w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy zatem rozumieć jako ?przedstawicielstwo podatnika, działanie w jego imieniu, w jego interesie, na jego rzecz?, a nie jako ?wystawność, wytworność, czy okazałość?.

Norma art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zawiera żadnych wyjątków, tak odnoszących się do miejsca, w którym obowiązki przedstawicielstwa są realizowane, jak i do wystawności lub braku wystawności w zakresie nabywania usług gastronomicznych, zakupu żywności lub napojów. Rozróżnienie wydatków związanych z reprezentacją na przeciętne, typowe i wystawne, okazałe, nie ma żadnego uzasadnienia normatywnego.

W przedstawionej sytuacji Spółka zorganizowała spotkanie w Centrum Konferencyjno-Rekreacyjnym, w którym wzięli udział Jej klienci. Celem tego spotkania było przedstawienie pełnej oferty handlowej oraz umożliwienie dokonywania wstępnych zamówień świątecznych (do wglądu). Spotkanie to również miało charakter reklamowy i poznawczy, gdyż główny nacisk Spółka kładła na zaprezentowaniu uczestnikom atrakcyjności, dostępności oraz dobrej ceny Jej towarów.

Jak wskazano powyżej, aby dokonać kwalifikacji prawnej wydatków poniesionych na organizację przedmiotowego spotkania należy rozważyć, czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy ich poniesieniem, a przychodami Wnioskodawcy oraz czy nie mieszczą się one w zakresie zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Konieczne jest zatem zbadanie, czy zorganizowanie tego spotkania miało kształtować popyt na produkty Spółki poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do ich nabywania, czy też służyć przede wszystkim budowaniu relacji z partnerami handlowymi i wywołaniu jak najlepszego wrażenia przy jej reprezentowaniu.

Ponieważ właściwym czynnikiem zaplanowanego spotkania jest aspekt reklamowo-promocyjny, wydatki związane z organizacją spotkania dla klientów jak: dowóz towarów do miejsca spotkania, wynajem sali ekspozycyjnej, zapewnienie noclegu oraz wyżywienia uczestnikom, spełniają przesłanki uznania ich za koszt uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podkreślenia jednakże wymaga, iż powyższych warunków nie będą realizowały wydatki związane z usługą gastronomiczną, gdyż mają cechy wydatków na reprezentację. Tego rodzaju wydatki będą podlegały wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy ze względu na ich reprezentacyjny charakter.

W tym miejscu należy również zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem oraz prawidłowym jego udokumentowaniem. Na podatniku bowiem ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Dlatego też Spółka powinna posiadać dowody dokumentujące reklamowo-promocyjny charakter spotkania, z których jednoznacznie będzie wynikać taki właśnie jego charakter.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.