Czy w przypadku nieuregulowania przez kontrahenta Spółki części zobowiązania za które nie zostało (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (?), reprezentowanej przez (?), przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2012 r. (data wpływu 23 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lipca 2012 r. (data wpływu 12 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania przychodów i kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 3 lipca 2012 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), wystąpił do Wnioskodawcy o jego uzupełnienie. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 12 lipca 2012 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej również: Wnioskodawca) jest podmiotem działającym w branży chemicznej i spożywczej. Spółka zajmuje się dystrybucją surowców chemicznych dla przemysłu, produktów dla przemysłu spożywczego, dystrybucją opakowań przemysłowych, a także działalnością usługową, m.in. konfekcjonowaniem wyrobów, gospodarką odpadami opakowaniowymi i chemicznymi odpadami poprodukcyjnymi.

W celu zabezpieczenia zapłaty należności od kontrahentów Spółka zawiera (i będzie zawierać) umowy ubezpieczenia ryzyka kupieckiego z podmiotem prowadzącym działalność ubezpieczeniową (dalej: Ubezpieczyciel).

Zgodnie z warunkami wynikającymi z tych umów, w przypadku zajścia wypadku ubezpieczeniowego, tj. upływu okresu opóźnienia w zapłacie lub ogłoszenia upadłości dłużnika oraz po spełnieniu określonych w umowach ubezpieczenia warunków formalnych, Ubezpieczyciel wypłaca Spółce odszkodowanie. W niektórych przypadkach Ubezpieczyciel wypłaca (i wypłaci) Spółce odszkodowanie w kwocie odpowiadającej części ubezpieczonej należności np. w wysokości jedynie 90% kwoty niespłaconej należności, natomiast pozostałe 10% należności stanowi (i będzie stanowił) tzw. udział własny Spółki.

W niektórych sytuacjach warunkiem do wypłaty odszkodowania jest (i będzie) przeniesienie wierzytelności Spółki wobec Jej dłużnika na Ubezpieczyciela, do wysokości wypłaconego na rzecz Spółki odszkodowania.

Należności będące przedmiotem ubezpieczenia są (i będą) zaliczane przez Spółkę do przychodów podatkowych zgodnie z art. 12 ust. 3-3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z wyłączeniem należnego podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy otrzymane przez Spółkę odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia ryzyka kupieckiego powinno zostać rozpoznane przez Spółkę jako przychód zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy w przypadku nieuregulowania przez kontrahenta Spółki części zobowiązania za które nie zostało wypłacone odszkodowanie przez ubezpieczyciela, jeżeli wystąpią przesłanki z art. 16 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pozwalające na uznanie wierzytelności za nieściągalną, Spółka, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 25 i 26a ww. ustawy, może zaliczyć wierzytelność, w części za którą nie zostało wypłacone odszkodowanie, do kosztów uzyskania przychodów?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2 (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe).

Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe) zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nieuregulowania przez kontrahenta części zobowiązania za które nie zostało wypłacone odszkodowanie przez ubezpieczyciela, część ta, w proporcji, w jakiej została zaliczona uprzednio do przychodów podatkowych, może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 25 i 26a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.), pod warunkiem, że wystąpią przesłanki z art. 16 ust. 2 i 2a ww. ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2.

Z kolei, stosownie do art. 16 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 25 rozumie się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana:

• postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadającym stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
  

• postanowieniem sądu o:
  
  • oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, lub
    
  • umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność wymieniona pod lit. a), lub
    
  • ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo
    
  • protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.
    
    

Ponadto, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 26a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, z tym że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 12 ust. 3 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust. 2a pkt 1.

Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 2a pkt 1 cytowanej ustawy nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną w przypadku określonym w ust. 1 pkt 26a, w szczególności jeżeli:

• dłużnik zmarł, został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, albo
  

• zostało wszczęte postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego lub na wniosek dłużnika zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, albo
  

• wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo
  

• wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego.
  
  

Podsumowując, odpis aktualizujący wartość wierzytelności może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w dacie łącznego spełnienia dwóch warunków:

• dokonanie odpisu aktualizującego wartość należności (w ujęciu rachunkowym),
  

• uprawdopodobnienie przez podatnika nieściągalności wierzytelności (uprzednio zaliczonej do przychodów należnych, nieprzedawnionej).
  
  

Odnosząc powyższe uwagi do sytuacji Spółki Wnioskodawca stwierdza, że w przypadku nieuregulowania pozostałej części zobowiązania przez kontrahenta Spółki (niepokrytej odszkodowaniem części należności), jeżeli wystąpią przesłanki pozwalające na uznanie, że nieściągalność wierzytelności została udokumentowana lub uprawdopodobniona (zgodnie z art. 16 ust. 2 lub ust. 2a pkt 1),

Spółka może zaliczyć tę część wierzytelności w ciężar kosztów uzyskania przychodów (stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 25 i 26a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Przy czym zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów będzie dotyczyło tylko tej części nieuregulowanej wierzytelności, która została uprzednio zaliczona do przychodów podatkowych (do kosztów podatkowych nie zostanie więc zaliczona część nieuregulowanej wierzytelności przypadająca proporcjonalnie na kwotę podatku VAT należnego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (?) po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.