Czy w przedstawionym stanie faktycznym, od kwoty należności będącej ceną za nabycie prawa współwłasności (...)

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od kwoty należności za nabycie prawa współwłasności znaku handlowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca Spółka Akcyjna - zwany dalej Spółką, na mocy stosownej umowy zawartej w grudniu 2011 r., nabył od podmiotu mającego siedzibę na terytorium Czech (Właściciela znaku) 50% prawa współwłasności zarejestrowanego znaku handlowego. Przedmiotowy znak handlowy jest zarejestrowany.

Umowa o przekazanie prawa współwłasności zarejestrowanego znaku handlowego zawiera postanowienia wskazujące, że dotychczasowy Właściciel znaku jak i Nabywca (tu Spółka) pragną być współwłaścicielami zarejestrowanego znaku handlowego i używać go do znakowania swoich produktów i usług, stąd też Właściciel przenosi na Nabywcę (tu Spółkę) 50% (tj. 1/2) swojego prawa współwłasności zarejestrowanego znaku handlowego wraz ze wszystkimi prawami towarzyszącymi. Przeniesienie to dotyczy wszystkich towarów i usług, dla których zarejestrowano znak handlowy. Nabywca przyjmuje 50% prawa współwłasności zarejestrowanego znaku handlowego wraz ze wszystkimi prawami towarzyszącymi jako swoją współwłasność.

Za przeniesienie 50% prawa współwłasności zarejestrowanego znaku handlowego Spółka jest zobowiązana zapłacić określoną w umowie cenę. Cenę za nabycie prawa współwłasności zarejestrowanego znaku handlowego Spółka jest zobowiązana uiścić w terminie 120 dni od daty zawarcia umowy drogą kompensaty z istniejącymi należnościami Właściciela znaku.

Właściciel znaku (podmiot mający siedzibę na terytorium Czech) nie prowadzi na terytorium Polski działalności zarobkowej przez zakład w rozumieniu umów międzynarodowych o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Przed dniem dokonania płatności (a de facto kompensaty) należności za zakupione prawo współwłasności zarejestrowanego znaku towarowego Spółka będzie posiadać ważny certyfikat rezydencji podatkowej, przedłożony przez podmiot (dotychczasowego Właściciela znaku), mający siedzibę na terytorium Czech.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, od kwoty należności będącej ceną za nabycie prawa współwłasności zarejestrowanego znaku handlowego, przekazanej w drodze kompensaty na rzecz dotychczasowego Właściciela znaku (Spółki czeskiej), istnieje obowiązek poboru podatku u źródła, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) - podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know - how) - ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Z tym, że w oparciu o art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 254, poz. 2533), podatek dochodowy od przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 tej ustawy, ustala się w wysokości:

1. 10 % przychodów - od dnia 1 lipca 2005 r. do dnia 30 czerwca 2009 r.,
2. 5 % przychodów - od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2013 r.

- jeżeli spełnione są łącznie warunki określone w art. 21 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ważnym jednak jest, że stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy ust. 1 tej ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska. Tym samym, obowiązek poboru podatku, jak też ewentualnie właściwą stawkę tego podatku należy ustalać w oparciu o postanowienia właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z kolei w myśl art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych osoby prawne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 co do zasady są obowiązane, jako płatnicy, pobierać w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże w myśl tegoż przepisu zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Mając na uwadze, że podmiot będący odbiorcą należności posiada siedzibę na terytorium Czech, w analizowanym stanie faktycznym, zastosowanie znajdzie umowa zawarta między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 47, poz. 189).

Stosownie do art. 12 ust. 1 tej Umowy, należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże zgodnie z ust. 2 tegoż artykułu należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1, mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz gdy odbiorca tych należności lub opłat jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 5% kwoty brutto należności licencyjnych.

Przy czym podkreślenia wymaga, że określenie ?należności licencyjne?, użyte w przedmiotowej Umowie (art. 12 ust. 3), oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla telewizji lub radia, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, jak również za użytkowanie lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej i naukowej.

W świetle ww. definicji ?należnością licencyjną? jest wyłącznie wynagrodzenie z tytułu korzystania z wymienionych praw lub nabycia prawa do takiego korzystania. Pojęcie ?należności licencyjnych" nie dotyczy zatem wszelkich opłat w związku z transakcjami, których przedmiotem są prawa na dobrach niematerialnych, ale wyłącznie tych, których przedmiotem jest ustanowienie prawa do użytkowania tych praw. Nie mieści się natomiast w zakresie pojęcia ?należności licencyjnej? wynagrodzenie z tytułu sprzedaży, tj. przeniesienia prawa własności, czy też współwłasności, wymienionych w umowie praw.

Zatem, w okolicznościach kiedy przedmiotem Umowy jest przeniesienie prawa własności lub też współwłasności majątku, płatności z tego tytułu, w świetle umów międzynarodowych, powinny być kwalifikowane do ?zysków z przedsiębiorstwa? (ewentualnie do zysków z przeniesienia własności majątku), a nie do ?należności licencyjnych?.

Powyższe znajduje potwierdzenie w komentarzach do Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku (OECD), (dla przykładu Józef Banach, - Polskie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, Wydanie 2, Wydawnictwo GH. Beck, 2002 r. str. 249), która stanowi ogólnie akceptowane źródło interpretacji zapisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Podobny pogląd został wyrażony również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 października 2008 r., sygn. IBPB3/423-693/08/BG.

Wobec powyższego, w ocenie Spółki w przedstawionym stanie faktycznym do przychodów z tytułu przeniesienia (sprzedaży) prawa współwłasności zarejestrowanego znaku towarowego, zastosowanie znajdą uregulowania dotyczące zasad opodatkowania ?zysków z prowadzenia przedsiębiorstwa?, tj. art. 7 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskiej. Przedmiotowy przepis wskazuje, że zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład.

Skutkiem zakwalifikowania przychodów z tytułu zbycia prawa współwłasności zarejestrowanego znaku towarowego do ?zysków z przedsiębiorstwa? jest brak obowiązku poboru podatku u źródła przy realizacji płatności na rzecz kontrahenta mającego siedzibę na terytorium Czech, również w okolicznościach kiedy zapłata realizowana będzie w drodze kompensaty wzajemnych należności. Pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym certyfikatem rezydencji podatkowej.

Reasumując, w świetle obowiązujących uregulowań prawnych, zdaniem Spółki, należność (cenę) za przeniesienie prawa współwłasności zarejestrowanego znaku towarowego należy zakwalifikować do ?zysków z przedsiębiorstwa?, a nie do ?należności licencyjnych?.

Ponadto mając na uwadze, że podmiot na rzecz którego zostanie wypłacona należność posiada siedzibę na terytorium Czech oraz fakt, że nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium Polski poprzez położony tutaj zakład, a także okoliczność, że przedłoży on Spółce przed dokonaniem płatności w drodze kompensaty ważny certyfikat rezydencji podatkowej, wydany przez właściwą administrację podatkową czeską - Spółka nie będzie miała obowiązku poboru podatku u źródła od kwoty należności będącej ceną za nabyte prawo współwłasności zarejestrowanego znaku towarowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.